Community Reviews

Rating(4 / 5.0, 100 votes)
5 stars
36(36%)
4 stars
28(28%)
3 stars
36(36%)
2 stars
0(0%)
1 stars
0(0%)
100 reviews
April 17,2025
... Show More
Los funerales de la Mamá Grande trae consigo más nostalgia que otra cosa, y quizá me gustaron ciertos cuentos más de lo que lo hubieran hecho si no trayeran consigo memorias de mi niñez.

Los libros de cuentos de García Márquez estuvieron presentes en la biblioteca de mi abuela desde que era una niña y fueron de los primeros libros que leí. Dicho sea de paso, en ese tiempo los odiaba porque no tenían finales felices y porque no entendía la mitad de las palabras que el autor utiliza. Sin embargo, siempre regresaba a ellos y los leía una y otra vez. Aunque los odiaba, sentía cierta fascinación hacia ellos (de entre todos los libros de mi abuela, siempre elegía los de García Márquez).

¿Mis favoritos? La siesta de los martes, cuento con el que abre el libro, lleno de emociones que están muy por debajo de la superficie y de lo que el narrador cuenta. Y Rosas artificiales, de nuevo un cuento muy breve lleno de cosas que no se dicen.

Prefiero los cuentos breves de García Márquez, que los eternos como En este pueblo no hay ladrones, Un día después del sábado o Los funerales de la Mamá Grande, cuento que da nombre al libro. Estos cuentos de tan largos, perdían el punto o el hilo de la trama en ocasiones, sobre todo Un día después del sábado, que no parecía saber hacia dónde ir.

Fueron más los cuentos que me dieron igual que los que me gustaron, pero al menos ahora entiendo las palabras y ya no odio a García Márquez.
April 17,2025
... Show More
Gabo Gabo cuanto te extraño!!
La forma de escribir de Gabriel García Márquez tiene ese noseque que te hace leer todo de un tirón casi sin respirar en el proceso; como si no existieran los puntos y aparte.
Texto a texto me sigo sorprendiendo de cómo describe la cultura, el entorno y la esencia latinoamericana. Te hace sentir realmente el sofoco del calor de enero, el letargo de las siestas y esas costumbres tan colombianas como del resto de la región; que alcanzan incluso a algunas zonas de mi país... Argentina. Palabras como ZAPE para ahuyentar a los gatos, costumbres cómo evitar la mala fortuna no abriendo paraguas dentro de la casa.
En estas series de cuentos volvemos a Macondo, volvemos también, a escuchar sobre el Cnel Aureliano Buendia.
Me quedo sobre todo con un fragmento del último cuento, el que le da nombre al libro, que describe una realidad tristemente acertada, un guiño de Gabo a la política de la región:
"Durante muchos años la Mamá Grande había garantizado la paz social y la concordia política de su imperio, en virtud de los tres baúles de cédulas electorales falsas que formaban parte de su patrimonio secreto,"
April 17,2025
... Show More
3.5

Recopilación de cuentos ambientados en nuestro querido Macondo. El cuento "En este pueblo no hay ladrones" fue sin duda el que más me gusto de todas las historias. Debo decir que este es el único que realmente contiene un trama que se desarrolló a plenitud y que puede mantener al lector intrigado durante todo el desenlace.

April 17,2025
... Show More
Αν το metaverse του King εξελίσσεται στο Maine, τότε σίγουρα αυτό του Gabo διαδραματίζεται στο Macondo ως μυθολογικός τόπος – ένας κόσμος που επιστρέφει συνεχώς, όχι ως επανάληψη, αλλά ως θεμέλιο της αφηγηματικής του πραγματικότητας.

Επιστροφή στη γνώριμη φανταστική γη του Μακόντο, λοιπόν, με 8 σύντομα διηγήματα - τα περισσότερα αδιάφορα για να είμαι ειλικρινής - με γνώριμα ηθολογικά στοιχεία της Κολομβίας και της γραφής του Gabo εν γένει αλλά μόνο με το τελευταίο να είναι αντάξιο του έργου που έχουμε αγαπήσει και που παρά τις αδύναμες στιγμές, σηκώνει το βάρος του βιβλίου.
Απόλυτα δίκαιη η επιλογή του, επομένως, να δώσει τον τίτλο σε ολόκληρη τη συλλογή με την κηδεία της σχεδόν υπερφυσικής φιγούρας της Μεγάλης Μαμάς να επηρεάζει την πολιτική, την κοινωνία, τον καιρό και την τοπική πανίδα ακόμα και μετά το θάνατό της.

3/5 λόγω ανισότητας λογοτεχνικής αξίας των διηγημάτων.
April 17,2025
... Show More
Cuánto hacía que no leía este libro. Creo que desde mi adolescencia, cuando lo recomendó uno de mis profesoras de literatura. Había saltado de cuento en cuento, pero como un todo, hacía años, como digo que no lo leía. Siempre es un placer recorrer las páginas de García Márquez. En especial, disfruté viendo la forma en que fue cobrando vida ese pueblo de Macondo y sus personajes. Un texto con una riqueza infinita.
April 17,2025
... Show More
Great Granny's Funeral, Gabriel Garcia Marquez's masterpiece, is a testament to his literary prowess. Published five years before his renowned novel One Hundred Years of Solitude, it heralds the birth of a unique style known as magical realism, a hallmark of South American authors, akin to a tree concealing a forest of literary wonders.
However, it would be a disservice to this collection to solely focus on Great Granny's Funeral, which concludes it. The other short stories, while varying in quality (I found them to be a delightful mix), offer a glimpse into the author's early career, where he fearlessly explores diverse styles and expands his creative horizons.
April 17,2025
... Show More
Siete cuentos componen Los funerales de la Mamá Grande de Gabriel García Márquez, los que, interrelacionados por aspectos variados tales como la vida de pueblo, el soporífero calor selvático, las diversas referencias que recuerdan a Cien años de soledad, y la ambivalencia en el trato de las historias que rondan entre lo literal y lo simbólico, dando a l@s lector@s, la oportunidad de entrever situaciones que fueron o que serán, todos, en particular y en un marco general, suponen una experiencia grata y maravillosa del imaginario del Nobel colombiano de 1982.

En su mayoría, los cuentos develan poco a poco estelas emocionales que van desde el dolor y la tristeza, hasta el amor y la desesperación, más todas en su conjunto, se desenvuelven en una permanente atmósfera de decadencia que nos dialoga acerca de un estado intermedio entre un origen mitológico que sienta las bases de las ideas y las conductas de los personajes, y el ocaso de las promesas inconclusas del progreso y el desarrollo que desborda las páginas de los cuentos. Quizás esta idea se superpone magistralmente en Los funerales de la Mamá Grande, último cuento del libro, en donde observamos las vetas crepusculares de una época que nos permite atisbar su fin.

Mis preferidos: Los funerales de la Mamá Grande, ácido e irónico, que sabe escarbar mediante el uso del ridículo, en las marismas culturales e institucionales que simbolizan una época. La siesta del martes, terrible en pocas palabras. Un día de estos, cuento que en breves páginas supone una posibilidad de recreación ficcional a l@s lector@s.
April 17,2025
... Show More
Qué ganas de ver la jaula de Baltazar. Me encantó. Por lo general no puedo leer a Márquez, pero este libro ha sido maravilloso, y me han dado ganas de sumergirme en la obra del autor. Un libro fácil y rápido de leer, que refleja muchos simbolismos de la América Latina postcolonial.
April 17,2025
... Show More
Γλυκιά επιστροφή στο Μακόντο!!!!!! Πόσο μα πόσο μου είχε λείψει ο ιδιαίτερος κόσμος του Marquez!!!!
April 17,2025
... Show More
ماركيز العراف الساحر الذي يحدق في الورق فيرى ما لايرى ويبدأ في سرد حكايات ماكان ويكون وسيكون... إن من البشر من أوتوا القدرة على أن يروا العالم الحقيقي أو أصل الأشياء .. كنهها...إنهم ينظرون في بللورة الواقع فيرون كيف بدأت الدنيا وإلى أين تسير وكيف تنتهي أو لا تنتهي... عالم ماركيز ممتد.. قد يجذب لك شخصية من رواية ليصنع لها امتدادا آخر... بعداً لم تره من قبل... هو مؤمن باتساع العالم الإنساني... الإنسان نفسه... موقن أنه قصة لاتنتهي ولا تحصى صفحاتها المكتوبة بأيدينا لو حاولنا... إنه يجذب الستار لترى كل شيء ثم يعود يغله ليفتحه في رواية او عمل آخر كأنه يستكمل الحكاية الطويلة بلا انتهاء... يعرف حيل الإنسان حتى مع نفسه أو عليها... يوغل في الشر والخير بنفس العمق ولا يرى أياً منهما مجرداً بل يراهما معاً ممتزجين حد التوحد تماماً كالموت والحياة... يتكلم في الواقع والحلم والسياسة والعوالم المتوازية وحقيقة الكائنات وكذبها وادعاءاتها واريجها وخبثها بكلمة او كلمات لا تصف بقدر ماتسكن القلب والروح والاعماق لتجعلك على يقين مما قال ويقول وتعدك بالمزيد كلما عدت إليها أو ظللت معها... إنه ماركيز سيد الرواية بدون منازع......حتى الآن
April 17,2025
... Show More
لا أدري إن كانت هذه القصص هي باكورة أعمال ماركيز

ولكنك تحسها كتجربة أو مثال مصغّر للحبكات التي أبدعها في رواياته

في كل مرة أنهي بها قراءة ماركيز أحاول نبش أجمل الصفات والتراكيب المحشورة في رأسي لأمتدح بها أعماله

ولكن في هذه المرة سأطرح مجرد اقتراح

جربوا أن تكتبوا أو تقرؤوا لأيٍّ كان قصة عن موت أحد المسؤولين
ثم اقرؤوا قصة "الأم الكبيرة" وقارنوها بها

لتدركوا فقط سبب افتتاني بأدب هذا اللاتيني الساحر

أجواء ماركيز السحرية هروب رائع من بلادة الواقع إلى ألق الخيال

وما أحزنني هو أنها انتهت سريعاً بسبب قالب القصة القصيرة الذي صيغت به.
April 17,2025
... Show More
Foarte bune volumele de proză scurtă ale lui Márquez de dinaintea romanelor celebre. Volume în care realismul magic e firav, poveștile concentrându-se pe viața monotonă, săracă și tributară unor relații de putere aproape medievale a satelor columbiene.

Hoți, mai tot timpul prinși, văduve bogate pentru care lumea s-a oprit în loc, întâlniri cu diavolul și mici drame care dau peste cap ritualul zilnic, povești minuscule, însă foarte bine scrise.

Aici apare și celebrul Macondo dintr-un veac de singurătate. Gazdă de data aceasta pentru moartea Mamei Mari, stăpână veșnică aproape peste sate și politicieni, proză care prefigurează poate romanele de mai târziu. Însă sunt câteva texte de mici dimensiuni care mi-au plăcut mult mai mult și încep să descopăr și un alt Márquez pe care nu îl știam până acum.
Leave a Review
You must be logged in to rate and post a review. Register an account to get started.