بعد يوم عمل طويل، والتعامل مع البشر بكافة أنواعهم، مع سيمفونية المبنى الذي يتم تحطيمه وإعادة تشكيله ليتناسب مع صاحب المطعم وايضًا ليتناسب اللحن مع دماغنا ليتشكل لنا صداع نصفي بامتياز؛ لذلك كان لابد من أخذ رواية صغيرة حتى تنتشلني من هذا العالم المليء بالضجيج والإزعاج ووقع اختياري على "حكاية السيد زومر".

الراوي طفل في المرحلة الإبتدائية يحب تسلق الأشجار والطيران وكأي طفل يحكي عن مغامراته في المدرسة، ومهاراته في التسلق والتي بسببها قد سقط حينها من ارتفاع أربعة أمتار ونصف من شجرة تنوب أبيض،وأيضًا عن حب طفولته "كارولينا"، وبالطبع عن السيد زومر الذي يراه دائمًا يمشى في المدينة دون توقف وكان هذا الأخير حديث الساعة في القرية فمن هو السيد زومر ولماذا يغادر قبل شروق الشمس ويعود متأخرًا في الليل؟

شيئان يرافقان السيد زومر، أولهما عصاه التي دائمًا في يمينه وليست في اليد الأخرى وثانيهما شنطة ظهره التي يضع فيها بعض أشيائه. وكما يقولون اهل القرية أن السيد زومر يُعاني من مرض الكلاوستروفوبيا وهو اضطراب نفسي يتمثل في خوف مفرط من الأماكن المغلقة أو الصغيرة؛ لذلك تراه دائمًا يتمشى حتى أصبح علامة مميزة من علامات المدينة كالمدرسة والكنيسة.

الرواية غريبة لكنها رائعة وتحمل معاني كثيرة، لم أنتظر الكثير من الأحداث وفضّلت الاستمتاع بالسرد واللغة وأيضًا الترجمة الرائعة. ولا أنسى بالطبع الرسومات الجميلة فيها.

ملاحظة: أراني أشبه السيد زومر في المشي طويلاً فأنا لا أحب الجلوس كثيرًا ولا أطيق التواجد في مكان به الكثير من البشر فذلك يسبب لي الكثير من الضيق والعصبية

Bi' kış sabahı, henüz okula bile gitmeyen küçük kardeşimi camın önüne geçmiş sokakta oyun oynayan çocukları izlerken görmüştüm. Neden yanlarına inip onlarla oynamadığını sorduğumda, aslında istediğini lakin utandığını söylemişti. Kendi ayaklarının üzerinde durmayı öğrenmesi için kimse karışmıyor, yeterli güveni topladığında kendisinin gidip tanışmasını istediğimiz için hepimiz geri planda duruyorduk.
Bi' keresinde şöyle sormuştum "Neden onlarla arkadaş olmak istiyorsun?"
Şöyle yanıt vermişti; "Bilmem çok temiz çocuklara benziyorlar. Onlarla oynarsam eğlenirmişim gibime geliyor."
Bu sırada abi kardeş olan bu iki çocuk dışarıda birbirlerine yetişkinlerin bile ağzına almayacağı küfürler edip, kahkahalar atıyor; kendinden küçük çocuklara zorbalık yapıyor, büyüklerine asla saygı göstermiyorlardı.
O zaman çok gülmüştüm kardeşime. Temiz bulduğu çocukların söylediklerini işitse bile anlamını kavrayacak kadar büyümemişti çünkü.
Çok sonra anladım gerçeği; benim gördüğüm ile onun gördüğü bir değildi.

Benimde kalır yerim yoktu hoş. Annem arkadaşlarıyla uzun uzadıya sohbet ederken beni ne zaman çaktırmadan saf dışı bıraksa, anlamadığım halde gizlice onları dinler saçma sapan şeyler düşünür, tasarlardım. Onların göremediği şeyleri görür, detayları fark eder; her seferinde hayallerime daha çok saçmalık ekler, eğlenirdim.

İçimdeki çocuğu yitirmediğimden midir nedir, ya da dolu dolu bir çocukluk yaşadığım için mi bilemiyorum ama; başrolü çocuk olan kitapları bi' ayrı seviyorum.
Bu kitapta böyleydi, Bay Sommer'i çocuğun gözünden görmek ile yetişkinlerden tanımak arasında dağlar kadar fark vardı.

Süskind'e olan hayranlığımı her fırsatta dile getiriyorum, böyle bir deneyimi onun kalemi ile yaşamak ayrı bir keyifli oldu benim için.
Bir de illüstrasyonluymuş kitap, elime alana dek bilmiyordum. Valla ne diyeyim, Jean-Jacques Sempé ve Süskind. Güzelleştirdiniz ulan şu garip gecemi.

:')

(review in English below)

Lê-se bem e depressa, a história é razoavelmente interessante (e com mais densidade do que parece à primeira vista) e as ilustrações são bonitas.

No final ficaram coisas por explicar, o que nunca me agrada, mas acho que faz algum sentido.

Não recomendo especialmente.

It's a nice and quick read, it's a fairly interesting story (and denser than it looks at first sight) and the illustrations are beautiful.

In the end some things are left unexplained and I never like that, but I think it makes sense.

I don't particularly recommend it.

História ternurenta por ser contada do ponto de vista de uma criança. Apesar de não chegarmos a saber quem é o Sr. Sommer, estamos sempre a encontrá-lo na sua forma peculiar de ser e de caminhar apressado. O que vamos acompanhando é vida do narrador e as suas tropelias infantis, com as aventuras, sonhos e contrariedades típicas da idade.
Mas entrelaçada na história juvenil pressente-se um drama na vida do Sr. Sommer que conduz ao seu desenlace final e que fica pendente da imaginação de cada leitor.
O que mais me fascinou neste livro foi a habilidade de Patrick Süskind para a narrativa. Aquilo que o comum dos mortais diria numa página, ele alonga por duas ou três, sem ser repetitivo ou maçador.

ما أروع مايكتب زوسكيند!
حكاية عن سيد وحيد يقطع الأرض مشيًا على قديمه حتى يحتار أهل قريته ويشخصون اصابته بمرض الكلاوستروفوبيا، هذا المرض الذي يجعل المصاب يختنق في حال جلوسه داخل غرفة مغلقة، سلاسة النص وسلامة الترجمة ودقة الوصف تجعل من قصة السيد زومر حكاية جميلة

"حكاية السيد زومر" رواية قصيرة للمؤلف الألماني باتريك زوسكيند (مؤلف رواية العطر الشهيرة). تنقلك الرواية القصيرة إلى حياة طفل صغير في إحدى المدن الألمانية، مولع بتسلق الأشجار وركوب الدراجات حاله كحال أي صبي في عمره. تتقاطع مغامرات الطفل مع تحركات السيد زومر - رجل مسن قضى حياته متنقلا من المدينة إلى القرى المجاورة سيرا على الأقدام. يحمل السيد زومر حقيبة ظهر صغيرة ويتكأ على عصا طويلة ويحث السير لساعات طويلة ولا يعلم أحد غايته المنشودة سوى الصبي الذي يكتشف السر فيبقيه طي الكتمان. 
ما يميز الرواية أسلوب الكاتب الذي يمزج بين مرح وشقاوة الطفولة ومعاناة وألم كبار السن.

داستانى خيال انگيز... از همان هايى كه دوستشان دارم.
و خوندنش، و ديدن اون همه تصوير هاى قشنگ سامپه، بين اين همه استرس و حال بدم، بهترين بود...

فقط تصویرهای قشنگی داشت. همین‌

کتاب جالبی بود،من این کتاب رو به خاطر پیش مقدمه بر کتاب عطر گرفتم،ولی خب کتاب شیرینی هست،خاطره نگاری با چاشنی نقاشی های سامپه!و محوریت آقای زومر

Колку убаво четиво навидум наивно, а толку слоеви крие....една од оние штом ја затвориш последната страница ...стоиш и рамислуваш за овие 100 странички прашувајќи се ... чекај што пропуштив?? .... чекај што беше тоа? зошто така? за на крај да речеш аааааа да ....се има потполна смисла....ги сакам ваквите книгички <3

Stone instead of pounds. Zeroaxial conductor instead of ground. A few other minor differences in word choice, slightly more British in Hoffmann's translation than in the translation by John E. Woods. An exercise in memory really, to see how attentively (distractedly, more so) I had read the Woods translation this past weekend. This time through I felt like I latched on to nearly all of it, everything seemed vivid and memorable, even if some of it, certain passages, seemed unfamiliar. Consecutive days with more than eight hours sleep probably have more to do with the clarity of my reading experiences than the translations, although the margins of this Knopf paperback are wider and therefore it’s seven pages longer but faster than the semi-musty denser hardcover I previously read. This time through I also was more aware of the suggestion that Mr. Sommer was running away from something related to WWII. Very lightly, as in his other novels, Suskind suggests the emotional/psychological consequences of surviving WWII but does so in an equally light-handed way that comes off as an affirmation of life, mostly via generous, savoring description and forward-flowing, joyful language. One more Suskind to go before I can call myself a completist.

Opinião em vídeo: https://youtu.be/FwMJ0W2eyUo