Mi è piaciuto tantissimo. Intenso, poetico, con delle descrizioni dell'uragano, della notte, delle montagne innevate spazzate dai venti vividissime. Se da una parte c'è una natura selvaggia e inclemente per quanto bellissima, dall'altra ci sono gli uomini e le donne che la vivono e la subiscono, condannati a soccombere o a sopravviverle, tutti soli, presi nei propri piccoli e grandi drammi. E nonostante tutto, la vita va avanti, implacabile. 5*

-tخوشی و سعادت آدمی نه در آزادی اوست بلکه در قبول تکلیف است."

-t جانمایه ی کتاب جمله ی بالاست.

-tچون خود اگزوپری خلبان بوده توصیفات مربوط به خلبان ها و هوانوردیهایشان بسیار گیرا، جذاب و واقعی هستند . زیباترین توصیف ها، قسمت هاییست که خلبان تنها در دل شب در حال پرواز است.

-t کتاب، احساسات، افکار، درونیات و واگویه های خلبان ها و احوالات رئیس شان ریویر را خیلی گرم و ملموس به خواننده منتقل می کند.گفتگوهای صامت درونی شخصیت ها و پرسش و پاسخهایی که از ذهن می گذرانند جالب توجه است.

- روند داستان خیلی پرکشش و جاذبه، با اتفاقات عجیب دور از ذهن و آنی نیست.

- درون مایه های فلسفی، تربیتی و.... در داستان زیاد است و به نوع نگاهی که نویسنده به خلبانی به عنوان یک #کار دارد، خوب پرداخته شده است. اگر کاری که می کنید بخشی از وجود و هویتتان شده و یا نشده این کتاب رو بخونید نوع نگاهش به #کار قابل تامله!

- شخصیت ریویر رو دوست داشتم. هر کتابی یه دوره ی هضم کامل داره که بعد از خوندنش درون آدم اتفاق می افته. خوب هضم کامل این کتاب، برا من فکر کنم یه هفته ای طول بکشه. مخصوصا این تز مدیریتی ریویر: به زیر دست هات سخت بگیر، دوستشون داشته باش ولی بهشون نگو. در وقت شناسی سخت گیر باش ، اینجوری کم کم میل به وقت شناسی درون نیروهات بوجود میاد و درونشون میجوشه.....

بخش هایی از کتاب:
-tعادل یا ظالم؟ هیچ نمی دانم. تنها چیزی که می دانم این است که وقتی سخت بگیرم کمتر سانحه ای پیش می آید. آنکه مسول است فرد نیست بلکه نوعی نیروی پنهانی است که من نمی توانم بی آنکه گریبان همه را بگیرم به ان نیرو دسترسی یابم. اگر صرفا با انصاف بودم آنوقت هر پرواز شبانه ای در حکم خطر مرگ بود.
-t
-tمردم قوی از وارونه شدن کارها نیرومندتر می شوند٫ اشکال در آن است که معنی واقعی حوادث در مسابقه ای که با افراد می دهیم هیچ جا به حساب نمی آید. ظواهر برد و باخت ما را تعیین می کنند و امتیازاتی که به دست می آوریم چیزهای بی ارزشی هستند. و اندک شباهتی به شکست ما را نومیدانه مات و مبهوت می سازد.
-t
-tفتح – شکست . این الفاظ فاقد معنی بودند. زندگی در پس این مرزها قرار دارد و زندگی هر روز رمزهای نو به وجود می آورد. ملتی بر اثر پیروزی به ضعف می گراید و ملتی دیگر در شکست نیروی تازه می یابد. شکست امشب شاید درس عبرتی بود که فرا رسیدن پیروزی غایی را تسریع می کرد. تنها چیزی که اهمیتی داشت پیشرفت کار بود.

One of my three favourite novels (the other two are Froth on the Daydream by Boris Vian and The Non-Existent Knight by Italo Calvino) and this is the second time I have read it. The first time was on a flight from Thessaloniki to London three years ago. I rarely read books twice. I even more rarely read them three times, but I suspect that this will become one of those select thrice-read classics in my life. I bought this edition because it is so nicely produced. I love the texture of the book, the cover artwork and the interior layout, all very satisfying. They serve well the excellence of the text, which is a beautiful, poignant, heady story about bravery, loss and determination. The prose is luminous, breathtaking, touching and yet muscular and noble. I bought this edition after one of the most enjoyable flights of my life, from London to Aberdeen. It is a novel about flying that for me will forever be associated with the miracle of flight.

Wow!
Until now, I had only read Antoine de Saint-Exupéry’s beloved story The Little Prince (one of my top three favorite books of all time)! I’ve been wanting to read his other writing for years, and I’m extremely glad I finally have.
This story follows the courageous pilots who fly night mail from Patagonia, Chile, and Paraguay to Argentina in the early days of commercial aviation. As Saint-Exupéry was a pilot himself, I had a feeling this story would be a very honest and thoughtful read, and it was! Knowing that the flights written in this novella were inspired by his own experiences flying made the story have such resonance. The way he described viewing the earth from a plane, how the stars watch over the pilots, how the moon brings comfort and safety, took my breath away.
His writing is succinct yet perfectly poetic. Although this story is quite different from The Little Prince, I immediately recognized his literary presence and narrative voice. It felt like I was meeting an old friend in a place I’d never been to before. It was a joyous reunion!
The ending left me quietly heartbroken, but I (of course) won’t say why. I just hope, wherever Antoine is now, the moon and stars are shining for him.
✨
"Too beautiful," he thought. Amid the far-flung treasure of the stars he roved, in a world where no life was, no faintest breath of life, save his and his companion's. Like plunderers of fabled cities they seemed, immured in treasure vaults whence there is no escape. Amongst these frozen jewels they were wandering, rich beyond all dreams, but doomed.”
- Antoine de Saint-Exupéry, Night Flight

“Even though human life may be the most precious thing on earth, we always behave as if there were something of higher value than human life.”

Der Schreibstil ist ungewöhnlich abgehackt, was aber auch an der schlechten Übersetzung liegen kann. Ansonsten ist es fast schon poetisch, nicht flüssig, weshalb man trotz der Kürze etwas langsamer liest.
Die Botschaft kommt auf jeden Fall an und das Abwägen von menschlichem Leben und Pflicht ist als Thema interessant.

Спочатку хотіла поставити 3, але після прочитання аналізів, ставлю 4. По особистим відчуттям, мені сподобалась історія, вона навіяна почерком Екзюпері і достатньо легенька. Чому хотіла поставити 3? Ну бо не було 3,5 хаахах, а взагалі бо мені було трохи нудно, але почитавши аналізи, зрозумівши багацько деталей, я для себе багато, що зрозуміла і відношення до книги по м‘якшилось. Думаю, колись я повернусь до цієї історії і порину в неї знов, аби відчути ці всі філософські думки і ліричні моменти особисто! Дуже б хотілось одразу вміти аналізувати книги, але поки так не вмію…

گوشه ای از نامه ی سنت اگزوپری به آندره ژید که در مقدمه ای توسط آندره ژید به تقریر درآمده است

اما ضمناً چیزی را فهمیدم که همواره مرا خیره می ساخت... و آن این بود که چرا افلاطون (یا شاید ارسطو؟) شجاعت را در آخرین مرحله ی فضایل جا داده است. شجاعت مجموعه ی درهم جوشی از چند احساس است که چندان هم ستودنی نیستند. اندکی خشم، قدری غرور، و بسیاری لجاجت و هیجان نمایشی و بی ارزش قدرت نمایی. از همه بالاتر تحریک نیروهای بدنی شخص که بهرحال جایشان آنجا نیست. آدم فقط بازوانش را جمع می کند و نفس عمیق می کشد و سینه ی پیراهنش باز است. احساس بالنسبه دلچسبی است. اما وقتی شب این اتفاق بیفتد احساس دیگری هم با آن ممزوج می شود؛ و آن این است که گویی شخص کار بسیار احمقانه ای را مرتکب شده است. از این پس هرگز آدم واقعاً شجاعی را نخواهم ستود

perhaps i’m biased now lol but the book was incredible. dilemma between saving an individual and fulfilling one's job. short but intense filled with words of beauty.

نجمة للمترجم ونجمة لفابيان لأنه ظل يحاول حتى آخر لحظة اما البقية فلا عزاء، لم تعجبني بصراحة..

En büyük tutkusu uçmak olan bir yazardan bahsediyoruz, Antoine de Saint-Exupery’den. Daha küçük yaşlarda içine düşen uçmak sevdasına ailesinin karşı gelmesi sonucu bir süreliğine gem vuran yazar, askerde aldığı uçuş eğitimi ile birlikte içindeki tutkunun peşinden sürükleniyor. Hatta ömür boyu dinmeyen uçmak tutkusu yazarın ölümüne de neden oluyor. ABD ordusunda yüzbaşı rütbeli yazarın uçağı 31 Temmuz 1944’te Marsilya açıklarına düşüyor. Fakat ölüm onu bulmadan evvel ömrüne birçok uçuş ve bu uçuşlar sayesinde gelişen hayal dünyasıyla birçok eser sığdırıyor. 1929 yılında pilotluğun ve uçuşun meyvelerini “Güney Postası” isimli ilk eserine dönüştürüyor. 1931’de yayımlanan “Gece Uçuşu” romanı Femina Ödülü’ne layık görülüyor. Avrupa’da savaş yılları devam ederken yazdığı “İnsanların Dünyası” isimli eseriyle Fransız Akademisi Roman Büyük Ödülü’nü kazanıyor. Ve son olarak da tüm dünyanın onu tanımasını sağlayan eseri olan “Küçük Prens”i 1943 yılında okurlarıyla buluşturuyor.

Gökyüzündeki yıldızların arasında edebi dünya kuran bir yazar Antoine de Saint-Exupery ve zifiri karanlık gökyüzünde ışığı arayan bir hikâye, Gece Uçuşu.

n  Muhammed Atakurn

İncelemenin tamamı: https://kayiprihtim.com/inceleme/gece...

A beautifully penned short novel, an elegy as eulogy - as if de Saint-Exupéry was writing the book that would foreshadow his own mortal struggle with metal, wind and altitude. The enemy isn't the Luftwaffe, it's nature's sinister insouciance - far more frightening than another mortal intent on one's personal destruction.

n  We do not pray for immortality, but only to see our acts and all things stripped suddenly of all their meaning; for then it is the utter emptiness of everything reveals itself.n

خب امتیاز دادن به این اثر اگزوپری کمی سخت است،کتاب درون مایه جذابی دارد، اما جملات بلند و توصیف بیش از حد افکار و احساسات ریویر ( مدیر خط هوایی) و فابیان( یکی از خلبانان) باعث میشود تا خواننده نتواند با اثر ارتباط برقرار کند