Saint-Exupery'nin Küçük Prensten önce yazdığı bu kitapta yer yer Küçük Prensin ayak seslerini duyuyoruz.

I know Rivière, not Fabien, was the main character of the story, but still I wanted slightly less ambiguity in the ending from Fabien’s point of view.

And do I respect Rivière or hate him? That is the question.

Beyond that, great book. Saint-Exupery’s writing is unbelievably lyrical.

beş yıldızlık....

El libro nos narra la historia de una empresa de correos aérea, donde 3 pilotos vuelan desde tres partes diferentes de Sudamérica (Santiago de Chile, La Patagonia y Uruguay) con destino a Buenos aires, para que este correo salga rumbo a Europa. Durante la historia, iremos conociendo al piloto Fabien que está en pleno recorrido y sufre ciertos problemas con un mal temporal que se aproxima. Por otra parte iremos conociendo a Riviére, el director de la red de correos y como tiene que ir tomando decisiones y se plantea si su gestión es correcta.
Me ha parecido un relato muy profundo y elaborado, donde se muestran muchos aspectos de la sociedad y dilemas que muchos nos planteamos a veces, como si estamos haciendo lo correcto o justo. Además esta fantásticamente relatado, notándose la calidad literaria del autor de El Principito y que además tiene experiencias propias como piloto; ya que los momentos de peligro se nota que son plenamente vivos.
Una buena lectura ligera y de gran calidad literaria en apenas 140 hojas, que además tienen una letra bastante grande, pero que no os dejara indiferentes aunque el tema de los aviones no vaya mucho con vosotros.

«پرواز شبانه» داستان یه خلبان به اسم فابین که در پست هوایی بوینس‌آیرس کار میکنه و شبی گرفتار طوفان سهمگین میشه و...
در طول داستان با رییس بی‌رحم و از خودراضی او به نام ریویر هم آشنا میشیم که درگیر عذاب وجدان خودشه.

جملاتی از کتاب:
-- تا یک ساعت و بیست دقیقه‌ی دیگر سوخت تمام می‌شود. دیر یا زود بایست در تاریکی غوطه می‌خورد. آه، ای کاش همین‌قدر بود که خود را به روشنایی روز می‌رساند!
گرداندن چشمانش به سوی شرق که خانه‌ی خورشید بود چه سودی داشت؟؟

--- ریویر اندیشید: «این همان چیزی است که از آن وحشت داشتم.»
قسمت‌های حساس نمایش وارد صحنه می‌شدند. نخستین کشش درونی او بر این حکم می‌کرد که آن جنبه‌ها را بدور افکند: مادرها و زن‌ها را نباید به صحنه‌ی عملیات راه داد.
و در یک کشتی که در حال غرق شدن است به همه دستور می‌دهند که احساساتشان را خفه کنند؛ چون احساسات کمکی به ملوانان نمی‌کند.

“ Çok çok güzel ,diye düşünüyordu Fabien. Kendisi ile arkadaşından başka canlının bulunmadığı bu dünyada, bir hazinenin taşları gibi içi içe duran yıldızlar arasında dolaşıyordu. Hazine odasına kapanıp kalmış, çıkış yolunu bulamayan masallardaki hırsızlar gibi. Bu alabildiğine zengin, ama ölüme mahkum iki insan, o buz gibi mücevherler arasında dolanıyordu aylak aylak.”

Küçük Prensi daha iyi anlayabilmek için yazarın pilotluk deneyimini anlatan, gökyüzünün karanlığında uçarken düşle gerçek arasında dolşan, olağanüstü bir yolculuğun hikâyesi..

Interesting little book with some gorgeous paragraphs and thought. It is much better in the air than on the ground - the prevailing theme when not in flight is a question of what it is to be a leader, of permanent works vs. temporary compassion. That's all fine and good but it doesn't spark. What does, I think, is A.d.S.-E.'s description of nuances of flight:

"A single radio post still heard him. The only link between him and the world was a wave of music, a minor modulation. Not a lament, no cry, yet purest of sounds that ever spoke despair."

and even better:

"They think, these peasants, that their lamp shines only for that little table; but from fifty miles away, some one has felt the summons of their light, as though it were a desperate signal from some lonely island, flashed by shipwrecked men toward the sea."

I wish there had been more like that, and I also would have liked a greater focus on logistics (1930's South American flying is interesting, after all). As is, it's a good sequence of snapshots and not much more.

به سختی داستان رو تموم کردم، توصیفاتش اصلا برام خوشایند نبود. شاید بشه گفت کتاب فقط چیزی حدود 60، 70 صفحه توصیفات داشت که جالب نبودن.
ضمنا محتوای اصلی داستان، من رو اصلا جذب نکرد.
کلا خوندنش خیلی سخت بود.
ولی یه جملهای داشت که به نظرم باحال بود (نه الزاما درست) و جای تأمل داره :
"ما برای نامیرایی دعا نمی کنیم بلکه دعا می کنیم که اعمالمان و همه چیز ناگهان از معنی و مفهوم خود عاری و بری نشوند زیرا در آن هنگام خلأ کامل همه چیز آشکار می شود."

Este libro posee una brevedad abrumadora y un estilo poético sublime, está cargado con metáforas simples y a su vez complejas, describe a mi país como «un adorable jardín prodigo de flores, de casas bajas y de aguas lentas»
Antoine de Saint-Exupéry habla siempre desde su propia experiencia, y su pluma solo escribe lo necesario, se podrían obtener frases memorables de cada página, ya que se aleja completamente de las descripciones cansinas y las coletas innecesarias, así con pedazos justos va hilando sensaciones, sugiriendo al lector, guiándolo para que este deje volar su imaginación y ponga la otra parte, las alegorías son inmensas en belleza, sus personajes aparecen en el momento mas indicado, y cada cual es especial a su manera.
En síntesis, es una historia de valentía y abnegación, es una historia sobre los pioneros en el vuelo nocturno y algún que otro personaje excéntrico.

Fenomenal como Saint-Exupéry plasma la profundidad de los pensamientos y sentimientos de los protagonistas, por un lado del piloto quién sufre un percance volando y de su equipo en tierra y de su esposa. Te lleva por toda la historia envolviendo con una prosa sencilla, pausada y poética. Excelente libro.

Infiniment riches. Mais damnés.

یکی از زیباترین کتابها با ترجمه عالی و فوق‌العاده پرویز داریوش. متن زیبای کتاب با انتخاب کلمات و برگردان زیبای ایشان، این کتاب را به اثری فاخر تبدیل کرده است. کتابی که من خواندم، چاپ 1368اساطیر بود. بخش هایی از کتاب:
*.تجربه برای ما قاعده همراه می‌آورد. کسی نمی‌تواند قانون و قاعده را پیش از تجربه عملی وضع کند.(ص77)
*.هیچ تقدیری از بیرون ما به ما نمی‌تازد. اما انسان از درون خود، سونوشت خود را همراه دارد و لحظه‌ای فرار می‌رسد که خود را شکننده می‌یابد; و آنگاه چنان که دچار سرگیجه شده باشد، خطاها و خبط‌ها او را می‌فریبد.(ص103)
*. ما برای نامیرایی دعا نمی‌کنیم، بلکه دعا می‌کنیم که اعمال ما و تمامی چیزها ناگهان از معنی و مفهوم خود عاری و بری نشوند; زیرا که در آن هنگام خلاء کامل همه چیز آشکار می‌شود.(ص119)
*. ریویرا در باره او می‌گفت: هیچوقت فکر نمی‌کند و همین باعث می‌شود که فکر غلط نکند.(ص34)
-------در کنار خود کتاب باید از مقدمه عالی آندره ژید هم یادی شود. این هم جملاتی از مقدمه:نیروی اراده آدمی او را از ذات او هم بالاتر می‌برد.......خوشی و سعادت آدمی نه در آزادی اوست که در قبول تکلیف است.