After reading this book, really thank God that he has placed me here in Singapore.

Whilst Desert Flower is a book I'd recommend, I wouldn't say the same for Desert Dawn, mainly because it repeats almost verbatim various passages from Desert Flower. It does cover some new ground, but in my opinion not enough to warrant purchasing this book. The written English is also poor in places. Maybe if you'd read Desert Flower a long time ago and forgotten what happened, Desert Dawn would be good.

Boekbespreking: Mijn thuis



Mijn thuis is een autobiografisch verhaal over het leven van de Somalisch fotomodel. Waris Dirie die over hoe ze haar topmodel carrière verliet om te strijden tegen FGM (Female Genital Mutilation) vertelt. Vanwege haar werk als fotomodel en haar betrokkenheid voor mensenrechten wordt ze wereldberoemd. Het verhaal beschrijft haar ontmoeting met racisme binnen de westerse wereld. Haar confrontatie met corruptie in Afrika en onwetendheid van mensen.


Samenvatting:


Waris is als klein nomadenmeisje in Somalië in de woestijn geboren. Als ze ongeveer 13 is wordt ze door haar vader uitgehuwelijkt aan een zestigjarige man. Om aan het huwelijk met de oude man te ontsnappen besluit ze van huis weg te lopen.

Zonder een precieze voorstelling te hebben van wat haar te wachten staat, wil ze naar Mogadishu, naar een getrouwde zuster van haar moeder. Later vertrekt ze naar Londen naar haar onkel waar ze als schoonmaakster in een fastfood werkt en later een manager van een modellenbureau ontmoet.



Lees ervaring:

Je kunt u daar als vrouw en vrije individu goed in meeleven ook al zijn haar ervaringen gewoon weg onvoorstelbaar. Als Belgisch en Marokkaanse meisje kon ik het ook goed voorstellen de manier waarop ze Afrika beschrijft en de liefde die ze betoont voor haar land zorgde voor een nostalgische sfeer.

De vrijheid over uw eigen lot en leven niet ter beschikking hebben, het absurd van vele situaties in Afrika zorgt voor frustratie. De verschillende maatschappelijke thema’s die worden opengesteld maken het verhaal interessant en rijk aan informatie.

Het verhaal draait rond het maken van haar film 'Desert flower' en de vele moeilijkheden bij het produceren en verfilmen van haar boeken. Ze vertelt haar verhaal met een passende vertellende ik-perspectief. Doordat het een autobiografisch boek is zijn er geen hechte personages, Waris zelf evolueert wel in haar denkwijze door de gebeurtenissen.

De inhoud van het boek is ingedeeld met passende titels en hier en daar gedichten uit Afrika die het zware verhaal verlichten, de gedichten hebben een rechtstreekse aansluiting aan de komende hoofdstukken.

Bv: “De luipaard likt al zijn vlekken, de zwarte en de witte.” Uit Zimbabwe

Normaal lees ik thrillers of fictieboeken, wat anders in deze boek was is dat alle gebeurtenissen echt zijn gebeurd, alles wat ze gevoeld heeft, wat ze mee heeft gemaakt echt. En dat maakt het nog gruwelijker.

I'm reading the Italian version of this, so it's going quite slowly, but I really like it so far.

I read this right after reading Desert Flower! I'm thinking about getting her third book Desert Children.
Waris goes back to Somalia after being gone for 20 years, and reunites with her family! This book made me tear up a few times. I also got angry at the way women are treated in Somalia. On the journey back to the airport that will take them home, Waris and her brother stop at a resturaunt. The people running the resturaunt expect Waris to eat in the back by the restroom (which is more like an outhouse) simply because she is female.
Waris describes all the beauty she misses about her homeland and her family. You will fall in love with her African family and wish that one day maybe she can go home to stay and that things will change for the women of Africa.

This book was really good. Great book if you want to get cultured or are feeling sorry for yourself because you think you are poor or have it bad in this country.

I was telling my husband Alen about how the author critized the U.S. when she was living there and then when she went back to Somali how she critizing that country too. It was kind of like she was never satisfied in either place. Alen told me he has relatives who live in France who are the same way. Always complaining about France but when they go back to Guinea they are complaining about Guinea. I do have to say Alen is not like that (for the most part) thank goodness. We like to complain joke about stuff and have a good laugh.

Buvo įdomu pažvelgti į skirtumus ir susiduriamus sunkumus gyvenant dviejose visiškai skirtingose kultūrose. Vis dėlto nemažai kas atrodo parodyta per švelniai, trūko vidinių prieštaravimų bei apmąstymų, kurių man rodos Varis viduje turėjo būti daugiau. Panašu, kad viskas paprastai ir paviršutiniškai pateikta.

En bok som rörde upp många känslor kring hur kvinnor behandlades/behandlas i länder som t.ex. Somalia. Jag förstår verkligen inte varför kvinnor och män ska behandlas så olika och att kvinnor inte får göra vissa saker som män får.

Jag tycker att Waris Dirie är en oerhört modig ung kvinna som vågar stå upp mot de saker som är "vanliga" i hennes hemland och kämpa för att det ska undanskaffas. Som det här med könsstympning. Det ju helt sjuk!!! Liksom hur kom man ens på det här??

Förlåt, det är mycket känslor och tankar kring det som boken tar upp och därav blir det bara den här korta recensionen och ingen på bloggen, för det går inte att sätta ord på all den ilska som man känner mot könsstympning.

goosebumps when reading about Female genital mutilation (FGM).
Waris Dirie, a true hero.

Ganska dåligt skriven och osammanhängade, händer mycket som aldrig följs upp som att det nämns bara för att. Dock intressant till viss del.

[3/5] nie mozna zaprzeczyc, ze waris dirie jest kobieta z misja. poswieca sie, aby rozpowszechnic informacje o obrzezaniu kobiet oraz sytuacji, jaka ma miejsce w afryce. chce zmienic przyszlosc kontynentu, na ktorym sie urodzila. autorka i zarazem glowna bohaterka tej historii porusza w swojej ksiazce bardzo wazne tematy, jednakze sposob, w jaki napisala swoje dzielo, niekoniecznie mi przypasowal. nie zmienia to jednak faktu, ze mam do niej przeogromny szacunek i bardzo chcialabym przeczytac wczesniej napisana przez nia autobiografie. mam rowniez ogromna nadzieje, ze to, na co poswieca swoje sily, idzie w dobrym kierunku.

Die Kritik, Frau Dirie würde ihre Kultur "abstoßen" und sich in die "westliche Kultur" flüchten, kann ich nicht bestätigen.
Ja, sie kritisiert das, was sie auf ihrem Heimatkontinent sieht und setzt ihr Erfahrungen in einen modernen, eher westlich-geprägten Kontext.
Aber muss das nicht auch so sein? In einem Buch, dass sich auf die Fahnen geschrieben hat, auf den größeren Kontext hinter der weibliche Genitalverstümmelung und er generellen Unterdrückung der Frau in den afrikanischen Ländern, die Frau Dirie bereist, aufmerksam zu machen?

Alles in allem ein starkes Buch, das wichtige Hintergrundinformationen liefert und dennoch angenehm zu lesen ist!