Community Reviews

Rating(4.2 / 5.0, 97 votes)
5 stars
37(38%)
4 stars
39(40%)
3 stars
21(22%)
2 stars
0(0%)
1 stars
0(0%)
97 reviews
April 25,2025
... Show More
n  1 STERN, weil 0 nicht geht ★✩✩✩✩n
n  
nDieses Buch empfehle ich niemanden.… das könnte ich mir selbst nicht verzeihen.
n

Vorwort.
Meldet sich jemand freiwillig, mir absofort alle Klassiker aus der Hand zu reißen? Jedes mal absolute Zeitverschwendung, das rant-review ist noch das Lustigste an dem ganzen Prozedere.

Insgesamt.
Damit wär's geklärt: finde deutsche Klassiker genau so unbefriedigend wie alle anderen auch. Vielleicht vorweg in paar Worte zu meiner Motivation, dieses Buch überhaupt in die Hand zu nehmen. Ich kann die meisten "Klassiker" der Literatur nicht leiden: ich finde den Erzählstil entfremdent, die Geschichten zumeist ermüdend, ganz zu schweigen von den moralischen Standards und Logiken.


Vor einem halben Jahr hab ich allerdings mitbekommen, dass es eine deutsche Neuverfilmung von Narziß und Goldmund geben soll, in den Hauptrollen einige meiner liebsten deutschen Schauspieler. Im Nachhinein weiß ich, dass der Trailer bereits verrät, dass mitunter stark vom Original abgewichen wird - und obwohl ich ja sonst dem Team "Das Buch war besser" angehöre, wage ich es zu behaupten, dass die Abweichung vermutlich ein Gewinn für das Filmerlebnis sein wird.

Vorab eine kleine Charakterzusammenfassung von Goldmund: Hätte Goldmund ein Instagram Profil, sein meistgebrauchter hashtag wäre #wanderlust, dicht gefolgt von #ladykiller. Hochladen würde er träumerische Landschaftsbilder, Kunst und nackte Frauen, natürlich ohne um vorher um Erlaubnis zu fragen. Narziß würde unter nem fake Profil alles liken weil er eigentlich auch gern die Welt sehen will aber halt ein Schisser ist.

n✥ Das große Thema von Narziß und Goldmund ist der Weg des Einzelnen: jeder muss sein Leben anders leben. Mich beschleicht allerdings das Gefühl, hätte eine Frau einen ähnlichen Weg wie Goldmund eingeschlagen, hätte das so ziemlich keiner gefeiert. #doppelmoral, was mich gleich zum nächsten Punkt führt:

✥ Frauen als Objekt der Begierde trotzdem im Hintergrund: Das hat mich fasziniert und angeekelt zugleich. Der liebeshungrige Goldmund verzehrt sich buchstäblich nach Frauen, und dennoch sind sie im Buch so ungriffig wie die Idee, dass man Classics tatsächlich genießen kann. Im Zuge dessen müssen sexuell aktive Frauen natürlich erstmal geshamet werden! All hail den "Jungfrauen", die viel begehrenswerter sind als Frauen die gern Sex haben...

✥ Frauenroman für Männer: Das Buch liest sich wie n "Frauenroman", aber die Zielgruppe sind Leser die nicht zugeben können dass sie Groschenromane genießen. Weil, wenn's der Mann macht ist's ja was anderes;) Dazu past auch...

✥ ...fuckboy alert: Denn ein "richtig gutes Buch" wäre ja nicht ein solches, wenn der HC nicht schön brav die Frauen gegeneinander ausspielen würde. Zu einem Zeitpunkt will er mit beiden Schwestern gleichzeitig Sex haben, obwohl die eine es nur aus Boshaftigkeit und die andere nur aus Leid mitgemacht hätte. Ich schlage eine Titeländerung vor: Das Buch sollte Narziß und der fuckboy heißen.

✥ Pädophelie überall: Nicht nur in der Religion allgemein - wo es zu erwarten ist (disappointed but not surprised) sondern auch in From von einem Haufen alter (wie alt genau weiß man nie) Frauen, die sich an einen Teenager ran machen? Ewwww.

✥ Lise, Lydia und Co.: Ich hab mich außerdem gewundert, warum fast alle Liebschaften Goldmunds den Buchstaben L zum Initialten haben. Versteckte Message? Mommy Issues von Herrmann persönlich? Bitte klärt mich auf.

Mag jetzt nicht mehr weiter mich aufregen, selbst in der Isolation ist das Leben viel zu schön dafür. #fürimmerhassdenKlassikern

Die Geschichte
In dieser Geschichte treffen zwei absolute Gegenteile aufeinander; Narziß, ein gottesfürchtigier Ordensbruder, und Goldmund, ein wanderlustiger Charmeur. Während der eine seine Verwirklichung in Buchseiten und Predigten findet, lechzt der andere nach dem Unbekannten. Und so zieht Goldmund in die Welt hinaus, um seinen eigenen Weg zu gehen, ganz so wie Narziß im Dienst Gottes seine Verwirklichung findet. Schnallt euch an, denn sonst fallt ihr vor Langeweile vom Stuhl. Doppelmoralige Erzählung von einem kleinen Jungen, der nix will außer seine Mama ubnd seinem besten Freund, aber zu stolz ist, sein gebrochenes Ich offen zuzugeben. [Freud stürmt das Zimmer mit Hyperanalysen]
April 25,2025
... Show More
Lettura catartica senza ripensamenti. Ci è voluto il suo tempo, forza d'animo e convinzione, ma sono davvero soddisfatta. Mi ha stupito e non poco la svolta finale, con il totale ribaltamento delle parti: Narciso, per tutto il romanzo sicuro e fermo sulle proprie certezze, mette in dubbio ogni parte della propria scelta di povertà e castità, mentre Boccadoro, che in ogni pagina viene assalito da una nuovo inizio ed è in continua ricerca di se stesso, si porta alla morte sereno, convinto che ad accoglierlo ci sarà l'amata madre, da lui tanto inseguita.
April 25,2025
... Show More
Narcissus and Goldmund

I love Hesse. I really do.
It's summer already, and every summer everything feels lighter.
The book is great. Hesse is great.
Every single summer is also great, and i swear, when reading Hesse, i am happy.
I am working too much, and also having way too much fun. I feel relieved. Happy.
And i love Hesse. To pieces.
I hope you are all well.
Peace.
April 25,2025
... Show More
Otro de mis libros favoritos! Una hermosa y profunda prosa, característica de H.Hesse. Una historia de esas que calan y recordarás por siempre. Trata de la historia de dos amigos totalmente distintos que se conocen en un convento. El uno se marcha a vivir la vida fuera de la religión y deleitarse con todas las mujeres que se cruzan en el camino. El otro, se profesionaliza en la religión y al final ambos se reencontrarán cuando menos se lo piensan y en una situación bastante particular.
“Era una suerte que el amor no precisase de palabras; de otro modo, estaría lleno de equivocaciones y disparates”.
“La vida, evidentemente, llevaba en sí una especie de culpa”.
“Es curioso, se decía, lo que acontece con las mujeres y el amor: no necesitan, en realidad, de palabras”.
Top libro!
April 25,2025
... Show More

A beautiful book. One to remember and keep close to you. I highly recommend it.
April 25,2025
... Show More
Als ich Letztes gesehen habe, dass "Narziß und Goldmund" verfilmt worden ist, dachte ich, dass ich das ja auch endlich mal lesen könnte.
Gesagt, getan!
Schon nach den ersten paar Seiten war ich in die Art von Zauberbann dieser Geschichte geraten, wie es mir bisher mit allen Hesse-Büchern gegangen ist, die ich gelesen habe. Es sind zugegeben noch nicht viele, "Siddhartha" und "Der Steppenwolf", aber trotzdem. (Es liegt wohl daran, dass ich eher ein "Hesse-Typ" bin, als z. B. ein "Grass-" oder "Mann-Typ", wenn ihr versteht was ich meine. Grass und Mann können mich nicht bezaubern.)
Es ist mir irgendwie nicht möglich, ein Buch von Hesse einfach als Roman zu lesen, denn es sind immer mehr, als "nur" Romane, die er schreibt. Wie Märchen, sind es eher Seelengeschichten, würde ich sagen, auch wenn es vielleicht etwas abgehoben klingt, aber so geht es mir.
Tatsächlich bin ich nah dran, hier (m)eine kleine Interpretation zu "Narziß und Goldmund" zu schreiben, aber das würde absolut den Rahmen sprengen, also lasse ich es mal...
Fest steht, es ist eine großartige und sehr bereichernde Lektüre!

(Ob ich mir nun die Verfilmung anschauen werde, weiß ich noch nicht. Ich kann mir nicht vorstellen, dass ein Film all die Facetten und die Tiefe dieser Geschichte, erfassen und wiedergeben kann.
Andererseits, um das herauszufinden, müsste ich ihn wohl doch gucken, nicht wahr? ;) )
April 25,2025
... Show More
The book is spectacular and extremely thought provoking. Out of all, probably the following paragraph left the adequate impression.

“All existence seemed to be based on duality, on contrast. Either one was a man or one was a woman, either a wanderer or a sedentary burgher, either a thinking person or a feeling person – no one could breathe in at the same time as he breathed out, be a man as well as a woman, experience freedom as well as order, combine instinct and mind. One always had to pay for the one with the loss of the other, and one thing was always just as important and desirable as the other.”

Is it then the futile attempt to balance between the two inner clashes, being the most difficult of all professions, a hypocrisy to an incomplete life?
April 25,2025
... Show More

Hermann Hesse (1877 - 1962)

http://www.hessemontagnola.ch/ (site da Fundação Herman Hesse Montagnola)

Hermann Hesse nasceu em 1877 na Alemanha, naturalizou-se em 1923 suiço e faleceu em 1962 em Montagnola, Suiça. Em 1946 recebe o Prémio Nobel da Literatura ”por seus escritos inspirados que, enquanto crescem em audácia e penetração, exemplificam os ideais humanitários e as altas qualidades de estilo.”.

"Narciso era moreno e seco, enquanto Goldmund se mostrava brilhante e pródigo. Enquanto Narciso era um pensador e analítico, Goldmund parecia ser um sonhador com uma alma infantil. Mas, apesar de todos os antagonismos, ligava-os um traço comum: ambos eram seres distintos, diferenciando-se dos outros por percetíveis talentos e atributos, e ambos tinham recebido do destino uma especial premonição.
Narciso interessava-se ardentemente por aquela alma juvenil, cujo carácter e o destino ele rapidamente reconhecera. Também Goldmund admirava com todo o fervor aquele seu mestre, sempre belo, superior e inteligente.”
(Pág. 22)
É facilmente entendível que Hermann Hesse contando a história ou as histórias das suas duas personagens – Narciso e Goldmund, - pretende analisar e ponderar sobre incontáveis temáticas e inúmeros conteúdos, meditando sobre aspectos profundos e filosóficos da vida humana.
Com a génese do romance a estruturar-se e a fundamentar-se em combinações dicotómicas – recorrendo aos dois estilos de vida de Narciso e Goldmund – que numa primeira fase são coincidentes, convergindo nos princípios, nas convicções e nas acções -; mas que gradualmente seguem caminhos opostos, vivendo ideais de vida drasticamente discrepantes, dissonantes sobre como a vida deve ser vivida. Por um lado, existe uma vida espiritual e piedosa, assente na religiosidade e na fé, com a devoção e o fervor sagrado a dominarem; por outro lado, deparamos com um estilo de vida assente na aventura, na coragem e na imprevisibilidade, associando-se ao prazer físico, ao erotismo e ao amor, mas, igualmente, ao adultério e à infidelidade; e a uma ilimitada vida artística.
"Narciso e Goldmund” (1930) é um magnífico romance que gravita em torno da descoberta individual mútua, da luta e da conciliação entre dois estilos de vida antagónico - numa história que se desenrola na Idade Média, mas que permanece intemporal -; onde se vão confrontando paradoxos insondáveis, numa abordagem e distanciamento gradual que caracterizam a componente mais íntima da existência humana – em primeiro plano, o amor; em segundo plano, a arte.


O Amor

”O seu juvenil desejo de amar tinha acabado de ser poderosamente despertado pela imagem e pelo beijo de uma rapariga bonita. Simultaneamente, a consciência do próprio desejo assustara-o e lançara-o no desespero, pois sentia no mais íntimo de si que todos os sonhos e projetos de vida que até aí acalentara, tudo aquilo para que se julgara chamado e destinado, tudo isso ameaçava agora ruir, depois daquele beijo à janela, perante o olhar daqueles olhos escuros.” (Pág. 35)

A Arte

"Goldmund não pertencia àquele tipo de artistas insatisfeitos, que, muito embora possuindo notáveis talentos, nunca conseguem encontrar os meios adequados para os expressar. Há pessoas assim, capazes de sentir a beleza do mundo com profundidade e grandeza e de transportar na alma imagens elevadas e nobres, mas que não encontram o caminho e os meios para delas se libertarem, transmitindo-as e comunicando-as para satisfação dos outros. Goldmund não sofria dessa carência." (Pág. 181 - 182)

”Goldmund sentia que através da arte e da vida de artista tinha a possibilidade de conciliar os seus profundos antagonismos, ou pelo menos de criar magníficas e sempre novas metáforas sobre a ambivalência da sua natureza. Mas a arte não era pura dádiva, não era de modo nenhum gratuita, ela tinha um preço elevado e exigia-lhe sacrifícios constantes. Durante mais de três anos sacrificara-lhe já o mais supremo e imprescindível bem que conhecia, para além do êxtase amoroso; a sua liberdade.” (Pág. 194)


Aguarelas de Hermann Hesse (in Fondazione Hermann Hesse Montagnola)


Montagnola, 1929



Bei Montagnola, 1929



Blick auf Magliaso und Ponte Tresa, 1928



Monte Boglia in Schnee, 1933
April 25,2025
... Show More
نارتسیس و گلدموند
کتابی که اینقدر از خوندنش لذت بردم که واقعاً نمی دونم چطوری باید توضیحش بدم. شاید کتابی باشه که بد نباشه هرکسی بخوندش. شاید با خوندنش راه زندگی خیلی ها تغییر کنه. شاید با خیلی از شک و تردید های خودشون کنار بیان و بتونن جسارت تغییر و مواجه شدن با اون رو در خودشون ایجاد کنند...
نارتسیس و گلدموند کتابی بود که برای من همین نقش رو ایفا کرد. یه روزگاری با خوندن ماهی سیاه کوچولو و بعدتر انجمن شاعران مرده خط سرنوشتم تغییر کرد و جدی تر شد، و الان هم این کتاب باعث شد گلدموند درونم بیدار بشه و راه خودش رو پیدا کنه...
از بهترین هدایایی بود که تو زندگیم گرفتم
ممنون رز سیاه
:)



سیزدهم دی 1388
April 25,2025
... Show More
“NARCISO E BOCCADORO” sono i protagonisti di uno dei romanzi più celebri di Hermann Hesse, attraverso i quali non solo ci viene narrata la loro storia e il susseguirsi delle loro esperienze di vita, ma soprattutto, grazie a dialoghi e riflessioni, siamo partecipi di una continua ricerca del senso profondo della vita stessa.
Così, se Narciso trascorre la sua esistenza di erudito e pensatore nel monastero di Mariabronn per servire lo spirito, Boccadoro sceglie di vagabondare per trovare se stesso, sperimentando povertà e stenti, amori e violenze, malattie e abbandoni.
Nonostante l’evidente diversità caratteriale e di personalità, Narciso e Boccadoro diventano complementari l’uno per l’altro, e pagina dopo pagina di questo che è senza dubbio un grande romanzo di formazione, impariamo a conoscerli e condividiamo con loro un percorso tortuoso che non può lasciarci indifferenti.
Lo stile di Hesse, contraddistinto da un ritmo lento e riflessivo, infatti, alimenta un senso di empatia per le vicissitudini dei personaggi ma in particolare per i loro tormenti dell’anima, così chiaramente espressi nelle svariate elucubrazioni, finché giunti alla fine ci si chiede: cosa effettivamente dà senso alla vita e, un domani, per cosa varrà la pena morire?
April 25,2025
... Show More
This story follows the events around Narziss and Goldmund, two monastery novices. Goldmund breaks out and explores life in every way, Narziss stays behind in the monastery. At the end of their life they find each other again. Contains all Hesse-topics: the battle between reason and feeling; an aesthetics theory; the Wanderers existence, the back to nature theme, the call of the primeval mother. This is a nice introduction to an interesting author.
Leave a Review
You must be logged in to rate and post a review. Register an account to get started.