This was a light easy read with relatable characters and hilarious situations. Lots of fun!

Simpatica Becky, ma un filino esagerata! Leggerò comunque gli altri, immergersi nel suo mondo è come tornare a casa.

Still don't like the main character. But that was funny

Love her or hate her, Rebecca Bloomwood is possibly one of the most memorable characters in current fiction. She's so over the top and fabulous even though the poor thing really does have an addiction as bad as any other addiction-she's a shopaholic. I read the first Shopaholic book and absolutely loved how fun and fanciful the whole idea was, and Becky's romance with Luke was unexpected and sweet. However, reading the sequel, I often felt like I was reading the exact same book over again, but with only half of the charm and a less endearing romance story. I wanted Becky to have grown up a bit and have learned from her previous mistakes instead of making all of them over again in the second book. Of course, the author had to find a way to give the reader more of what they loved about the first book, but I just felt like Becky learned nothing the first time around.

In this installment, Becky has a great job as a financial advisor on a London morning talk show, which she is very good at. Her romance with successful and gorgeous entepreneur Luke Brandon is going places. Unfortunately, she still has a teeny tiny problem with overspending which could potentially ruin everything she has worked so hard to gain.

There are truly some laugh out loud moments in this book, and not just the cliched chick lit awkward moments. Becky's faux pas are unique, hilarious, and could only happen to her. Sometimes I couldn't help but feel sorry for her, though, because she shows many signs of a person with a true shopping addiction. She hides her purchases from family and friends, she doesn't remember anything she buys, and she definitely doesn't have the funds to support her habit. I was starting to think it might be time for her to seek professional help. Then other times, I was just so frustrated with her! She has an amazing, fun job that she excels at, and a great boyfriend, supportive friends, awesome parents, and she places more importance on designer clothing than any of that and even risks losing it all for the perfect pair of "clementine" heels.

I thought the romance fell flat in this one, even though I loved Becky and Luke in the first book. I know it's not as dynamic since the two were already a couple, and that can't be helped, but I just found myself forgetting why they ever fell for each other in the first place.

Overall, this book was a fun, satisfying escape. By the end I was ready to find my copy of "Shopaholic Ties the Knot" so I could see what happens to Becky and Luke. But I really hope Becky tries to change for the better at least a little!!


Reviewed for: http://inthehammockblog.blogspot.com/

Udah lama deh nggak baca seri2 chicklit kayak gini dan ketagihan sampe ga bisa berhenti. Yang paling bikin nagih dan iri dari chicklit2 gini siapa lagi kalau bukan tokoh cowoknya yang manis dan ga melulu seks, berambisi, dan smart wkwkwk setiap kali baca nama Luke entah kenapa di otak saya yang muncul malah Hugh Grant. Andai dia masih muda dan dibikin film serinya, kayaknya cocok nih dia di sini.
Balik ke tema setelah melantur ke mana-mana, di buku kedua usaha Becky untuk melunasi utangnya adalah usaha yang udah saya pikirin dari buku pertama, tetapi entah kenapa nggak dia jalanin sejak lama. Saat Luke dan Becky bertengkar gara-gara kejadian di New York, saya nggak bisa nyalahin salah satunya. Awalnya saya memang pengin nyalahin Becky, tapi belakang-belakangan, Luke juga sama egoisnya lah. Jadi, porsinya di sini tepat kok. Tentang tokoh utama yang bikin kesel, emang si Becky kadang bikin kesel tapi kok bagi saya manusiawi dan konyol aja gt. Tipe2 lugu yang memang eksis di dunia ini wkwkwk. Jadi, saya menikmatiii banget baca buku2 ini.

Exactly what you'd expect from a Sophie Kinsella's book! Light hearted humor and an easy going comfort read.

I really enjoyed the first one, and I was hoping for some type of Bloomwood character development, but there’s none of that here. I don’t know how how there are so many books in this series bc I can’t see how Kinsella can stretch this story any longer.

Also why do I feel like only two things happened in 300+ pages

Ok the first one is a fun guilty pleasure, but by the second book... she's learned nothing! And she's spending and lying even more! I don't know what else I expected, but when I realized her habits were stressing me out as I read, I thought, I have enough stress in my life, and closed the book on this series.

These books are like a car accident. You know you shouldn't look, but you just can't help yourself. Becky drives me absolutely batty, but I can't stop reading, as I want to see what terrible situations she gets herself into.

Becky is the type of person that drives me mental. She lies to avoid looking bad, she is always dreaming of stuff that she deserves, based on nothing, and yet she still makes good in the end. She really doesn't live in reality, and expects everyone to give her these massive deals just based on who she thinks she is.

I know these books are supposed to be cute little fluffy reads, but there are real people in this world like this, and it just stumps me as to how they get by, while other people bust their asses off to earn their way, and people just keep pushing them down. It is a subject close to me and it really bothers me that the world is like this.

Shopaholic Abroad (Shopaholic #2), Sophie Kinsella
Shopaholic Abroad (also known as Shopaholic Takes Manhattan) (2001) is the second in the Shopaholic series. Life looks good for Becky Bloomwood. She has a great relationship with boyfriend Luke as well as a steady job giving financial advice on television. Furthermore, she is on good terms with her bank manager, Derek Smeath. Life becomes problematic for Becky when Mr. Smeath retires from Endwich Bank and Luke announces he wants to make it big in New York, big changes are in store for Becky. She takes to New York like an angel to heaven. Becky has never been happier and the reader is treated to Becky seeing the Guggenheim in a unique way, winning the attention of employees at Barney's and discovering sample sales. Becky spends a substantial amount of money, but is sure she's financially secure, with the job offers on T.V. piling up. She also justifies her expenses by convincing herself that the items are an investment in the future. ... Becky and Suze go to Becky's new bank manager to ask for a bigger overdraft, but are met with nothing but hostility and disgust. A woman who worked for her former employers Morning Coffee contacts her and asks her to lunch, Becky becomes hopeful, but it turns out she only wants her to come on and be told off by Clare for TV. She becomes depressed and Suze tries to comfort her. On a trip to Luke's office to collect a package for her delivered there, Becky decides that she will see Mel, Luke's secretary, for a bit because she missed her. She collects her package, but also notices how quiet it is with no moral. She hides in Mel's desk just in time so no one catches her in the office. During that time, she overhears Alicia's conversation with her fiancé, Ben Bridges, and another Brandon C. worker, which confuses her. Becky discovers she, along with her colleagues and Bridges, are planning to steal Luke's clients, along with Bank of London, and run the company out of business to embarrass Luke. She waits for them to leave, which they do after a few tense minutes and she safely leaves Brandon C. ...

تاریخ نخستین خوانش: روز چهاردهم ماه نوامبر سال 2014 میلادی
عنوان: دنیای رویایی ربکا: ربه‌ کا درسفر؛ نویسنده: سوفی کینزلا ؛ مترجم: الهه صالحی؛ تهران: لیوسا، ‏‫‬‏1391؛ در 424 ص؛ شابک: 9786005138764؛ موضوع: داستانهای نویسندگان بریتانیایی - سده 21 م
عنوان: ‏‫دنیای شگفت‌انگیز ربه‌کا در سفر‮‬؛ نویسنده: سوفی کینزلا‏‫؛ مترجمها: شیما مصحفی، الهه صالحی؛ تهران: درسا‏‫، ‏‫‬‏1394؛ در 424 ص؛ شابک: 9786003360266؛

نقل نمونه متن کتاب دنيای شگفت‌ انگيز ربه‌ كا در سفر: «بسیار خوب، وحشت نکن. وحشت نکن. موضوع فقط این است که برنامه ریزی کنم و ضمن حفظ آرامش، تصمیم بگیرم دقیقا لازم است چه چیزهایی را با خودم ببرم. و بعد تمام آنها را مرتب و منظم در چمدانم بچینم. منظورم این است که مگر این کار تا این حد سخت است؟ یک قدم از تختخوابم که لباسها و وسایلم روی آن تلنبار شده بود، فاصله گرفتم، و چشمهایم را بستم، و آرزو کردم، به طرزی معجزه آسا همه چیز، خود به خود، به دسته هایی تا شده و منظم، تبدیل شود. درست مثل مقاله های دسته شده ی مجلات، که به شما نشان میدهند چطور میتوانید با یک دست سارونگ ارزان قیمت، به تعطیلات بروید، و بعد زیرکانه آن را به اشکال مختلف به شش دست لباس تبدیل کنید. البته من همیشه معتقد بوده ام که این نوعی کلاهبرداری است، چون این درست است که یک سارونگ تنها ده پوند قیمت دارد، ولی آنها برای درست کردن هر دست لباس یک عالم لباسهای دیگر را با سارونگ ترکیب میکنند که خودشان صدها پوند قیمت دارند و ما مثلاً متوجه نمیشویم. اما وقتی دوباره چشمهایم را باز کردم، کوه لباسها هنوز همانجا بود. در واقع انگار حتی بیشتر شده بود. مثل اینکه وقتی چشمهایم بسته بود، لباسها از داخل کمد و کشوها، خارج شده، و روی تخت پریده بودند. دور و بر اتاقم، هر جا نگاه میکردم توده های بزرگی از... خوب... وسایلم بود. کفشها، چکمه ها، تی شرت ها، مجلات...؛ یک سبد لوازم بهداشتی، که در حراجیها هدیه گرفته بودم...؛ سری کتاب و سی.دی. خودآموز زبان ایتالیایی، که میخواستم شروع به یادگیری آن کنم...؛ یک دستگاه بخار صورت...؛ و درست روی میز آرایشم یک شمشیر و ماسک توری، مخصوص شمشیربازی که روز قبل آنها را خریده بودم، مغرورانه خودنمایی میکرد. من آنها را در یک حراجی خیریه فقط به قیمت چهل پوند خریده بودم! شمشیر را برداشتم، و آنرا رو به تصویر خودم در آیینه، چند بار ماهرانه در هوا حرکت دادم. این واقعا یک تصادف بود، چون با خواندن مقاله ای در روزنامه ی دیلی ورلد، مدتها بود که قصد داشتم آموزش شمشیربازی ببینم. آیا میدانستید که شمشیربازان پاهایی قویتر از ورزشکاران دیگر دارند؟ به علاوه، اگر شما در اینکار تخصص پیدا کنید، میتوانید به عنوان بدلکار در فیلم شرکت کنید و پول هنگفتی به دست آورید! بنابراین نقشه ی من این بود، که همان نزدیکیها، یک کلاس آموزش شمشیربازی پیدا کنم، و به خوبی اینکار را یاد بگیرم، که البته خیال میکردم خیلی سریع یاد میگیرم. و آنوقت ــ این راز کوچک من بود ــ وقتی که نشان طلا، یا هر چیزی که اسمش هست، را میگرفتم، نامه ای به هنرپیشه ی زن فیلم زورو مینوشتم. چون مطمئنا او به یک بدلکار احتیاج داشت، اینطور نیست؟ خوب، فکر کرده بودم چرا این بدلکار من نباشم؟ در واقع او احتمالاً یک بدلکار انگلیسی را ترجیح میداد. ممکن بود به من تلفن بزند، و بگوید که همیشه مسابقات مرا از تلویزیون تماشا میکرده، و همیشه آرزو داشته با من ملاقات کند! وای خدا، این عالی نبود؟ به احتمال زیاد ما با هم تفاهم داشتیم، و جور میشدیم، و معلوم میشد که شوخ طبعی و خصوصیات مشابهی داریم. بعد من به خانه ی شیک و لوکس او میرفتم و با شوهرش مایکل ملاقات میکردم، و با بچه ی آنها بازی میکردم. ما مثل دوستان قدیمی با هم راحت میبودیم. چه بسا بعضی مجلات که مقاله هایی درباره ی بهترین دوستان آدمهای مشهور مینویسند در مورد ما صحبت میکردند و حتی شاید از من میخواستند که... «سلام، بِکس!» از جا پریدم و تصاویر خندان من و مایکل و کاترین در سرم ناپدید شد، و ذهنم به سرعت متمرکز شد. همخانه ام سوزی با پیژامه ی بته جقه ای کهنه اش در اتاق من میگشت. او از سر کنجکاوی پرسید: «تو داری چه کار میکنی؟» تند و سریع شمشیر را کناری گذاشتم و گفتم: «هیچ کار! فقط... خودت که میدانی. برای حفظ تناسب اندام بود.» او بهت زده جواب داد: «آه، که اینطور. خوب، کار بسته بندی به کجا رسید؟» بعد به طرف پیش بخاری رفت، و رژ لبی از روی آن برداشت. سوزی همیشه در اتاق من همین کار را میکرد. پرسه میزد و اشیا را برمیداشت، نگاهی به آنها میکرد و دوباره سرجایشان میگذاشت. او میگفت اتاق من مثل سمساری است و آدم هرگز نمیداند چه چیزی در آن پیدا میکند. البته من مطمئن بودم که منظور او طرف خوب قضیه است. من جواب دادم: «واقعا خوب پیش میرود. همین الآن داشتم تصمیم میگرفتم کدام چمدان را ببرم.»؛ «اوووه!» سوزی چرخی زد و رو به من برگشت. دهانش تا نیمه به رنگ صورتی بود. «آن چمدان کرم رنگ کوچک چطور است؟ یا آن ساک دستی قرمز؟» من چمدان سبز فسفری تازه ام را از زیر تخت خواب بیرون کشیدم و گفتم: «این یکی چطور است؟» آن چمدان را که جداره های سفت و محکم داشت در تعطیلات آخر هفته خریده بودم و جدا بینظیر بود. چشمهای سوزی از فرط حیرت گشاد شد و گفت: «وای، بِکس! معرکه است! آن را از کجا گرفتی؟» در حالیکه لبخندی پهن بر لبهایم نشسته بود، جواب دادم: «از فِن ویکس. فوق العاده نیست؟» سوزی در حالیکه دستش را تحسین گرانه بر چمدان میکشید، گفت: «این باحالترین چمدانی است که تا امروز دیده ام! خوب، حالا تو چند تا چمدان داری؟» او نگاهی به کمد لباسم انداخت. یک چمدان چرم قهوه ای، یک چمدان صندوقی لاکی رنگ و سه کیف لوازم آرایش در داخل کمد دیده میشد. من در دفاع از خودم شانه ای بالا انداختم و گفتم: «اوه، میدانی، یک تعداد معمولی.» تصور میکنم اخیرا من تعداد زیادی وسیله ی سفر خریده بودم. اما موضوع این بود که من سالها میشد هیچ وسیله ی سفری به جز یک ساک برزنتی درب و داغون نداشتم. آنوقت چند ماه پیش، درست وسط فروشگاه هرودز، کشفی شگفت انگیز کردم. چیزی تقریبا شبیه کشف پُل قدّیس در مسیر دمشق. از آن پس جبران مافات کردم و به این ترتیب صاحب آن ساکها و چمدانهای سفری شدم. به علاوه، هر کسی میداند که خریدن وسایل سفر مرغوب، خودش نوعی سرمایه گذاری است. سوزی گفت: «میخواهم برای خودم فنجانی چای درست کنم تو هم میخواهی؟» گفتم: «اوه، بله، ممنون. چای با کیت کت؟» سوزی تبسمی کرد: «قطعا با کیت کت.» به تازگی یکی از دوستان سوزی به دیدنش آمده و مدتی هم پیش ما مانده بود. او موقع رفتن یک جعبه ی خیلی بزرگ که در آن صد بسته شکلات ویفری کیت کت بود، به ما هدیه داده بود، که این یک هدیه ی تشکر عالی بود، ولی معنی اش این بود تنها چیزی که ما در طی روز میخوردیم شکلات کیت کت بود. شب گذشته سوزی یادآوری کرده بود، که هر چه سریعتر شکلاتها را بخوریم آن جعبه زودتر تمام میشود. پس به عبارتی بهترین راه این بود، تا جاییکه امکان داشت، شکممان را از شکلات پر کنیم. سوزی سلانه سلانه از اتاق خارج شد و من به سراغ چمدانها رفتم. بسیار خوب. تمرکز کن و وسایلت را جمع آوری کن. این کار واقعا نباید زیاد طول بکشد. تنها چیزی که من لازم داشتم یک سری وسایل اولیه و چند دست لباس مناسب بود، برای گذراندن یک تعطیلات کوتاه، در منطقه ی ییلاقی سامِرست. من حتی فهرستی از وسایل و لباسهایی که لازم داشتم تهیه کرده بودم و اینکار را ساده تر میکرد. شلوار جین: دو تا. یکی دم دستی و دیگری نسبتا مجلسی. تی شرت: راستش بهتر بود بگوییم سه تا شلوار جین. چون لازم بود شلوار مارک دار جدیدم را هم با خودم ببرم، هم نو بود و هم شیک، و میتوانستم در یک بعد از ظهر چند ساعتی هم آن را بپوشم.
تی شرت: اوه، راستی آن شلوار جین که رویش گلدوزی شده بود و تا حالا آن را نپوشیده بودم. لازم بود آن را هم با خودم ببرم. به هر حال چند تا شلوار جین جای زیادی نمیگرفت. بسیار خوب، احتمالاً تعداد شلوارها کافی بود. اگر لازم میشد میتوانستم چند تا دیگر هم به آنها اضافه کنم. تی شرت: گلچین. واضح بود که یک تی شرت سفید ساده لازم میشد. به علاوه ی یک تی شرت خاکستری، مشکی بلند، مشکی کوتاه، صورتی بدون آستین، صورتی صدفی، صورتی... همین طور که تی شرت ها را در چمدان میگذاشتم وسط کار متوقف شدم. این احمقانه بود. من چطور میتوانستم پیش بینی کنم که کدام تی شرت را انتخاب خواهم کرد؟ مطلب مهم در مورد پوشیدن تی شرت این است که شما آن را مناسب با حال و هوا و روحیه تان انتخاب میکنید. تصور کنید که من یک روز صبح با این حس که دلم میخواهد فلان تی شرت را بپوشم از خواب بیدار میشدم و آنوقت آن تی شرت را همراه نبرده بودم. میدانید، اصلاً بهتر بود تمام تی شرت هایم را با خودم میبردم. منظورم این است چند تا تی شرت که جای زیادی را اشغال نمیکرد. من حتی متوجه بودن آنها در چمدان نمیشدم. به این ترتیب تمام تی شرت هایم را در چمدان گذاشتم. عالی شد. کار بستن چمدان به خوبی پیش میرفت. خوب بعد چه؟»؛ پایان نقل. ا. شربیانی

Shopaholic Takes Manhattan By Sophie Kinsella is about a shopaholic Rebeca (becky) who just dissuaded to get rid of her debt. she works as a finical guru on tv so when her boyfriend luke asked her to move to new york she couldn't resist. She just got her debt in her grasp she starts spending bunches of money on new york fashions. soon then becomes a celerity, but rediscovers her debt in new york.

text to text connection to the first book but i think its pretty much the same although becky kind of leads from her mistakes. She soon gets too carried away and gets back into her debt after london contacts her about her debt. becky though in this book has her boyfriend already and her mind is focussed more on keeping him then her debt. i think the difference from this book is its in Manhattan so she turns into a celebrity.

i give this book 5 stars, because i thought it was very realistic and it was very easy to get into Becky's shoes.
But i think that somethings were kind of handed to her which was one of the things i didn't like. I feel this book was great all in all.

Helposti seurattavaa, kevyttä ja hauskaa tekstiä. Juonessa ja loppuratkaisuissa ei mitään erikoisen ihmeellistä ja varsinkaan kun olen kaikki nämä himoshoppaajat lukenut ennenkin. Pidän silti kirjoittajan tyylistä kirjoittaa kevyesti etenevää tekstiä. Tässä osassa Becky lähtee ulkomaille ja erilaisten kommelluksien ja tapahtumien kautta asiat hoituu, ainakin hetkeksi ja Lukekin järkiintyy. Ilmeisesti näistä tehdyssä elokuvassa on tapahtumia sekä ykkösosasta että kakkososasta. Sitten seuraavaan osaan käsiksi jossain vaiheessa.