4.5⭐️

Още един безмилостен писател.

Long and comprehensive interview with Paul Auster in The Guardian January 2017 Paul Auster: ‘I'm going to speak out as often as I can, otherwise I can't live with myself'

داستان موسیقی شانس اولین کتابی بود که من از پل استر خوندم و اصلا نمیدونستم باید انتظار چی رو داشته باشم.
موضوع اصلی داستان راجع به دو مرد بود که دیوار میساختن ولی این ماجرا در واقع از بعد از نصف کتاب شروع میشد. و از این سبک که نصف اول کتاب کلی داستان گفته بود تا برسیم به اینکه اینا چرا و چجوری دارن دیوار می سازن خوشم اومد.
شخصیت پردازی خیلی خوبی علی رغم خطی بودن سیر داستان داشت و همین احساس نزدیکی به شخصیت ها بود که باعث شد کتاب و سریع بخونم.
اما با این حال کتاب خیلی معمولی ای بود برام و انقدر که باید جذاب نبود واسم.
با این حال از این به بعد اگه از کنار اسم پل استر تو کتابفروشی رد بشم کتابش و بر میدارم و یه نگاهی بهش میندازم و شاید حتا به این فکر کنم که بخرمش!

داستان، داستان شانس آوردن و نیاوردن نیست. داستان این است اگر یکی دو جا شانس آوردی دلیل نمی شود همیشه همان طور باشد. همین طور می شود گفت داستان خواست رهایی و بازگشت به این دنیاست... چه در ابتدای آن که پای شخصیت اصلی هنوز به ماجرای اصلی باز نشده و چه بعد از آن.

با اینحال موسیقی شانس داستان ساده ای دارد. پیچیدگی شاهکارهای کلاسیک را ندارد، و هرچند شخصیت اصلی داستان تقریبا کامل و بسیار خوب، اما بقیه تقریبا رها شده اند.

شاید این ها هم از خوبی های داستان باشد برای نسل جدیدی که اکثرا از زیاد بودن داستان ها می نالند، اما هرچند که من همیشه فکر می کنم یکی از نقص داستان های خوب جدید کم بودن حجم آنهاسا، فکر می کنم نویسنده در تعداد صفحات آن تصمیم درستی گرفته و کشش داستان همین 280 صفحه است.

در دیگر شرایط به این کتاب سه از پنج می دادم اما یک نکته باعث می شود که حس کنم کتاب بیش از این ارزش دارد و آن این است که بعد از مدت ها اولین کتابی بود که هم خواستم و هم توانستم از ابتدا تا انتها را یک نفس بخوانم.

I loved this book. Paul Auster is a genius. He has this unique way of telling the story in a way that every line sounds like a 'thunder-clap'. He manages to make a simple story complex with his unique writing style which is something out of this world. His 3rd person narration skills are persuasive, thrilling & full of surprises along with little psychological tricks to get the reader totally involved in the book. I loved the plot of the book. Kudos to Paul Auster for a job well done ! Happy reading to all !

Con Auster ho avuto, finora, un rapporto amore-odio. Qui con La musica del caso mi sento di dire che è stato un “quasi amore”.
Lo stile è sempre quello caratteristico di Auster, così scorrevole che giri pagina dopo pagina senza nemmeno accorgertene, e protagonista del romanzo è una delle tematiche tanto care all’autore, cioè la forza inarrestabile del caso sulle nostre vite. Classica metafora di questo tema è proprio il gioco d’azzardo, da cui il romanzo prende le mosse: una partita di poker andata storta è infatti il motore di tutta una serie di successivi avvenimenti, che si distaccano completamente dalle premesse del libro senza però risultare innaturali o forzati.
Negli ultimi capitoli la trama si svolge in un crescendo di interrogativi e diffidenza, stimolando la curiosità ad andare avanti e a fare teorie, ed è proprio qui che stavo sentendo nascere la scintilla. Senonché, è bastato il soffio del finale per spegnerla, una chiusura un po’ affrettata, secondo me poco pertinente alla storia, e che lascia senza risposta troppe domande. Ma forse lo scopo di Auster era proprio questo: non sempre tutte le cose accadono per un motivo e non sempre ogni domanda trova risposta, a volte è tutto frutto del caso, e non possiamo che farcene una ragione.

وقتي شانس به آدم رو مي كنه، هيچ چيز نمي تونه جلوش بگيره. مثل اينه كه يك دفعه همه ي دنيا سر جايي كه بايد باشه قرار مي گيره. انگار آدم بيرون از خودشه و تمام شب معجزه هاي خودش رو تماشا مي كنه. ديگه ربطي به تو نداره. از دستت خارجه و تا وقتي زياد بهش فكر نكني، اشتباه نمي كني.

Jim Nashe eredita una cifra discreta ed abbandona Boston ed il lavoro per girare l'America senza scopo e senza meta, sino a quando non incontra un sedicente giocatore di poker professionista - Pozzi - al quale affida i suoi ultimi soldi per sfidare due miliardari, che si presume siano due polli al tavolo verde.

Le cose andranno in tutt'altra maniera.

Auster come al solito sa creare atmosfere ed ambientazioni inquietanti, creando situazioni "ai confini della realtà" con materiale assolutamente ordinario. Peccato che il protagonista non venga adeguatamente approfondito per spiegare il destino autolesionistico cui si condanna, mentre al contrario i due miliardari Flower e Stone, dopo essere stati minuziosamente presentati, spariscono dalla vicenda senza alcun motivo, pur rimanendo i motori dell'azione.

Forse due stelline e mezzo il voto più giusto.

First book I have read by Paul Auster was Here and Now: Letters, where he exchanges letters with Nobel prize winner J. M. Coetzee. Initially I thought that Auster will be sub-par for this task, but surprisingly he overshined his well-known colleague. So, I decided to continue with Auster.

I guess this book is about life, choices and fate. This is packed in the weirdest plot I have seen in a while. It is well written and can be read quickly, but due to the length (only 217 pages) and sudden unexpected ending, most of the thinking of it must be done after the reading :)

Βαθμολογία: 9/10

Τον Ιούλιο του 2011, σε έναν μίνι μαραθώνιο ανάγνωσης, διάβασα τα τρία βιβλία που απαρτίζουν την Τριλογία της Νέας Υόρκης, βιβλία αρκετά διαφορετικά σε σχέση με αυτά που είχα συνηθίσει να διαβάζω τότε. Όλα αυτά τα χρόνια όμως, δεν έτυχε να διαβάσω κάποιο άλλο βιβλίο του συγγραφέα, αν και δεν είναι λίγα αυτά που αγόρασα στο μεσοδιάστημα. Όμως το πήρα απόφαση και έπιασα το συγκεκριμένο: Ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή. Μιλάμε για ένα πολύ ενδιαφέρον και εξαιρετικά καλογραμμένο μυθιστόρημα, που διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το έργο του Πολ Όστερ: Παραλογισμός, υπαρξιακές αναζητήσεις, εκκεντρικοί χαρακτήρες, αλλά και πλοκή με μυστήριο και αγωνία που κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή μέχρι το (απότομο αλλά δυνατό) φινάλε. Η γραφή του Όστερ
πραγματικά με ξετρέλανε, από τις πρώτες κιόλας σελίδες κατάλαβα ότι θα διάβαζα κάτι πολύ δυνατό, και φυσικά δεν έπεσα έξω. Γραφή γεμάτη σιγουριά και οξυδέρκεια, με τις περιγραφές να είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικές και τους διαλόγους εξαιρετικά φυσικούς. Εννοείται ότι η όλη μακάβρια και ολίγον τι θλιβερή ιστορία, που βασικά ασχολείται με την τυχαιότητα, τη μοίρα και το πεπρωμένο, κρύβει κάποια βαθύτερα νοήματα μέσα στις διάφορες καταστάσεις που μπορεί αρχικά να φανούν παράλογες. Ειλικρινά, απόλαυσα την κάθε σελίδα, την κάθε πρόταση. Και η αλήθεια είναι ότι πριν ξεκινήσω το βιβλίο, δεν περίμενα να διαβάσω κάτι που θα με άγγιζε τόσο πολύ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα αφήσω να περάσουν πάλι εφτά και βάλε χρόνια μέχρι να ξαναδιαβάσω βιβλίο του συγγραφέα.

Un libro de Auster que no defrauda pues contiene todos los elementos característicos del autor y los mezcla para construir una historia de perdedores, azar y superación vital. Quizás el último bloque pierde algo de fuelle, el libro es excelente para un viaje en tren de 3h30m, lectura sencilla y con fondo.