هر بار که کتاب حجیمی دستم گرفتم، نگران سردی‌ای بودم که ممکنه در اواسط خوندنش، گریبانم رو بگیره و باعث بشه اون کتاب رو نصفه رها کنم. و از اونجایی که از ثافون چیزی نخونده بودم، اوایل شک داشتم که نکنه باید از کتاب سبک‌تری از ایشون شروع کنم!
اما با هر شک و تردیدی که بود، کتاب رو گرفتم و شروع به خوندنش کردم. تقریبا همون صفحات اولش بود که فهمیدم اشتباه می‌کردم. اشتباه می‌کردم که تعلل به خرج می‌دادم!

حالا که تمومش کردم، اعتراف می‌کنم که سایه باد، تبدیل شد به یکی از بهترین کتاب‌های عمرم و نظرم رو راجب ادبیات لاتین و کتاب‌های داستانی و ماجراجویانه و معماگونه به‌کلی برگردوند!
من کتاب‌های سبک تریلر و رازآلود و وحشت رو دوست نداشتم و سایه باد این اخلاق رو در من از بین برد.
من ادبیات لاتین رو خیلی سخت‌خوان می‌دونستم و با اسامی شخصت‌هاشون مشکل داشتم، ولی سایه باد از هیچ کدوم از این مشکلات رنج نمی‌برد.

یک نکته‌ی جالب که ارزش بحث/بیان داره، اینکه در سایه باد، هر شخصیت موجود در داستان، به طرز متفاوت با سایر شخصیت‌ها، مسئولیت رنگ بخشیدن و جهت دادن به نحوه‌ی پیش‌برد داستان رو داره!
مثلا، خواننده اگر در یک فصل با شخصیت ایکس همراه بشه، نخونده می‌دونه که اون فصل قراره جنایی و پلیسی باشه! یا مثلا فصلی که ماجرای آقای ایکس دوم رو روایت می‌کنه، خواننده می‌دونه که قراره داستانی طنز آلود رو بخونه!
هر شخصیتی در این کتاب، دنیای متفاوت خودش رو داره و نویسنده خوب تونسته به دنیای هر شخصیت، رنگ و لعاب مخصوص خودش رو بده!

توصیفاتی که در این کتاب اومده، از شهر بارسلون و خیابان‌های اون و بعضا حوادث تاریخی اون دوران، به من نشون داد که می‌تونم به نویسنده‌ای جز اشتاین بک هم اتکا کنم! :))
اگر قبل از این کتاب ازم من می‌پرسیدن، میگفتم بهترین شخصیت پردازی‌ها رو اشتاین بک و داستایوفسکی می‌کنن. اما حالا در کنار اسم او دو نویسنده، اسم ثافون رو هم باید اضافه کنم!

کتاب سایه باد، دست روی حس کنجکاوی خواننده می‌زاره و از همون صفحات اول تا آخرین خطوط کتاب، این رویه ادامه پیدا می‌کنه!
درست همون لحظه که خواننده از یک اتفاق سر درمی‌آره، بلافاصله دو گره جدید در داستان ایجاد میشه! و برعکس خیلی کتاب‌های دیگه، این گره اندازی‌ها اصلا از جذابیت داستان کم نمی‌کنه و ذره‌ای خواننده رو از ادامه دادن دلسرد نمی‌کنه!
به طوری که خواننده با خودش می‌گه یک فصل بخونم بعدش بخوابم، ... ای‌وای یک فصل دیگه بخونم و بعد بخوابم، ... که یکدفعه به خودش میاد و می‌بینه صبح شده و هنوز داره می‌خونه! :))

از لحاظ فضاسازی و توصیف موقعیت‌ها و مکان‌ها، همین‌قدر بگم که بعد از خوندن این کتاب، حس می‌کنم شهر بارسلون رو از نزدیک دیدم! انگار مدتی اونجا زندگی کردم!
اما از لحاظ تکنیک نویسندگی، در هم تنیدن تار و پود داستان، انسجام و پایان کتاب هم، هیچ کلمه‌ و جمله‌ای برای بیان به زبونم نمیاد!
احساس می‌کنم سواد و علم کافی رو ندارم که حتی به خودم اجازه بدم که بخوام راجب این مسائل صحبت کنم!

سایه باد، شاهکاریه که از دید بعضی از جوامع ادبی، جایگاه دوم در ادبیات اسپانیا بعد از دن کیشوت رو داره!

نگذریم از ترجمه‌ی بی‌نقص استاد صنعوی و البته کیفیت چاپ عالی انتشارات نیماژ.
بعد از استراحتی کوتاه، و خوندن دو سه کتاب کوچیک، بدون شک جلد/قسمت دوم رو هم خواهم خوند.

أعيب على نفسي لو لمح لي فكري أو تبجحت ترجسيتي الغريزية لتنقد عمل كهذا ، هنا ومن خلال هذه الصفحة أقف وقفة تبجيل وإحترام أمام رواية زافون .... أي داهية كتب هذا العمل وأي ذائقية سوف ترضينا بعد ذلك الكاتب الذي سقف ابداعه السماء ... غبطت نفسي مرارآ لأن القدر استوقفني كي أكون أحد قارئي نص ريحه العاتية ولشرف الصدفة شاكرآ لأنه ساقني لهكذا اعجاز يخلط حيث الحدث المتماهي مع العاطفة والتشويق.... شكر خاص لمترجم العمل المبدع معاوية عبدالمجيد ولدار ميسكيلاني على هذا السبق في الدقة والإخراج .....ستة نجوم لعمل سوف يسقط في ذهنك حالما يسألك شخص ما هي أهم عشر نصوص قرأتها في حياتك..... رواية خارج التقييم

احساس می‌کردم با میلیون‌ها میلیون صفحات رهاشده به حال خود، جهان‌ها و ارواحی بی‌صاحب، غرق شده در اقیانوس ظلمانی عمارتی بی‌نام‌و‌نشان روبه‌رو هستم که رازهای تمام دنیا را در دل خود دارند در حالی که بیرون از آن دیوارها، درون قلب تپنده‌ی جامعه‌ای به ظاهر زنده، مردمی نادان و بی‌اطلاع، هر روز بیش از روز قبل، حافظه‌ی جمعی خود را از دست می‌دادند و همه‌چیز را فراموش می‌کردند. و گاه با خودم فکر می‌کردم که شاید حتی آن مردمان هم دانسته فراموش می‌کردند، شاید گذر از رنج‌ها و دردهای بشری به آن‌ها اثبات کرده بود که عاقل کسی است که کمتر بداند و بیشتر فراموش کند.
بخشی که در بالا از کتاب انتخاب کردم، به نظرم خلاصه‌ی قابل قبولی میتونه باشه. رازهای سر به مهری که در دل کلمات نهفته‌ن و با رمزگشایی‌ای که میکنیم پامون به دل ماجراهایی باز میشه. و بخاطر دانشی که کسب کردیم، باید بهاش هم بپردازیم. و بهای آگاهی آیا رنج نیست؟..
دانیل ۱۰ ساله شخصیت اصلی داستان هست. پسرکی که با اون سن کمش مسئولیت بزرگی رو تقبل میکنه. پا به مکان ناشناخته‌ای میذاره به نام گورستان کتاب‌های فراموش شده. و باید کتابی رو از بین قفسه‌های بی‌شمار انتخاب کنه، کتابی که بتونه ازش مراقبت کنه و با هر کسی درباره‌ش حرف نزنه، کتابی که از عهده‌ی نگهداریش بربیاد و به دست هر کس و ناکسی نسپارتش.
و دانیل سایه‌ی باد رو انتخاب میکنه. کتاب ناشناخته‌ای که اسمش هم به گوش پدر کتابفروشش نخورده. کتابی که نویسنده‌ی پرآوازه‌ای نداره‌. کتابی که سرآغاز معماهای کشف نشده‌ی دانیل میشه و به تدریج پای پسربچه رو به اتفاقات جدی باز میکنه. عواقبی که با کندوکاو کردن درباره‌ی آثار نویسنده و سرگذشتش، گریبان‌گیر خودش و اطرافیان میشه.

ردپای جنگ
ثافون در سرتاسر کتاب با توصیفاتی که از مکان‌های واقعی در بارسلون میکنه، چهره‌ی جنگ‌زده‌ی اسپانیا رو به تصویر میکشه. به طور مثال بارها و بارها از قلعه‌ی مونیوئیک میگه. مکانی که زندانیان درش زندانی، شکنجه و یا اعدام می‌شدن و سرآخر در گورستانش به خاک سپرده می‌شدن. مکانی که پر از خفتگان شناسایی نشده و بی‌هویت بود.
ثافون به گذشته‌‌ی سرزمینش که دچار جنگ‌های داخلی شده بود، اشاره میکنه و رگه‌هایی ازش رو در زندگی مردمان بینوا نشون میده:

یکی از ساکنان ساختمان به ما گفت که مرد کلاهدوز از صدای تیراندازی و جنگ و گریزهای چند روز گذشته به‌شدت وحشت کرده و به همین دلیل خود را داخل مغازه‌اش محبوس کرده بود. هرچه در زدیم فایده‌ای نداشت؛ کلاهدوز در را باز نکرد. آن‌روز، بعدازظهر، فقط یک بلوک بالاتر از مغازه‌ی فورتونی تیراندازی شده بود و آثار خون تازه هنوز پهنه‌ی آن بخش از روندا دِ سَن آنتونیو را پوشانده بود. در گوشه‌ای از پیاده‌رو جسد اسبی دیده می‌شد که به لطف سگ‌های ولگرد حاضر در محل، شکمش دریده شده و محتویاتش بیرون ریخته بود. در حالی که کمی آن طرف‌تر، تعدادی کودک صحنه را تماشا می‌کردند و گاه به طرف سگ‌ها سنگ پرتاب می‌کردند.

کل کتاب توسط مه غلیظی محاصره شده که شخصیت ها و رمز و رازهاشون رو در بر گرفته. و به تدریج همه‌کس و همه‌چیز، از زیر سایه بیرون میان و حقیقت برملا میشه.

من دقیقا توصیف چنین صحنه‌ای را در کتاب سایه‌ی باد خوانده بودم. شخصیت اصلی داستان هر نیمه‌شب وقتی روی بالکن می‌رفت شاهد حضور غریبه‌ای در آن‌سوی خیابان بود که در سایه‌ها می‌ایستاد، خیره به او نگاه می‌کرد و بی‌وقفه سیگار می‌کشید. چهره‌ی مرد غریبه همواره در هاله‌ای از تاریکی فرو رفته بود فقط چشم‌هایش دیده می‌شدند که مثل اخگرهای سرخ زغال‌های افروخته می‌درخشیدند.

ثافون به جزئیات اهمیت میده. به طور مثال مکان هایی که در حال حاضر با یه سرچ ساده نمایان میشن و با تطبیق دادن تصاویر گوگل مپ با توصیفاتش، میشه پی برد چقدر همخوانی دارن.

با فرا رسیدن شب، چهره‌ی دو اژدهای سنگی، که گویی محافظان چراغ کم‌نور آویخته بر سردر کافه بودند، کم‌کم در میان سایه‌ها محو می‌شدند. درون کافه، زیر و بم صداها، مثل پژواک‌هایی بودند که زمان را درنوردیده باشند. مشتری‌ها از هر طیف، چه واقع‌گرا، چه آرمان‌خواه و چه محصلینی که می‌توانستند نوابغ و روشنفکران آینده باشند، همگی در آن ساعات ابتدایی شب در کافه جمع می‌شدند و میزهای خود را با روح کسانی که، خواه زنده یا مرده، تجسم اسپانیای جدید به‌شمار می‌آمدند به اشتراک می‌گذاشتند؛ با روح کسانی چون پابلو پیکاسو، ایزاک آلبنیز، فدریکو گارسیا لورکا و سالوادور دالی. در آن زمان، کافه‌ی اِل کواتره گَتس فضایی عجیب داشت که هر مشتری تازه‌وارد عامی و بی‌سوادی هم می‌توانست به ازای پرداخت پول یک فنجان کوچک قهوه از دروازه‌های تاریخ، ادبیات و هنر عبور کند و چیزهایی هرچند مختصر بیاموزد.

هم‌چنین سعی نمیکنه با اضافه کردن شخصیت‌ها گیجت کنه. اگر کسی رو در طول کتاب فراموش کردی، با حوصله فلش بک ریزی میزنه تا یه آن زیر لب بگی آها! پس این همون یارو بود. ولی محض اطمینان خاطر سعی کن گوشه ای درباره‌شون یادداشت کنی تا در ادامه به دردت بخورن.

و اما این بشر با بمباران سوالات بی‌جواب به امان خدا ولت میکنه! در طول کتاب از دیالوگ‌هایی که رد و بدل میشن و اتفاقاتی که میفتن، پی میبری که چطور گره ها باز میشن و دوباره در هم تنیده میشن. ولی خیالت رو راحت کنم، چون در نهایت با دندون بازش میکنه!

اما این هم بگم که قصد نداره با طرح کردن معماها از چیزهای دیگه غافل بشه. مثلا از اون دسته از کتاب‌هایی نیست که با اتفاقات پشت سر هم هیجان زده‌ت کنه و دچار فرود نشه. چون به آرومی قطعات پازل‌ رو کنار هم قرار میده. از سرگذشت شخصیت فرعی‌ای میگه که در زندگی شخصیت‌های اصلی تاثیرگذار بوده و تو باید صبر و حوصله به خرج بدی تا داستان آدم‌های مختلف رو بشنوی. برای اینکه در نهایت بتونی با لذت به پازل حل شده‌ش نگاه کنی و پی ببری چقدر جزئیات پیش‌پاافتاده در به تصویر کشیدن کل داستان مهم بوده.

از زیبایی های دیگه‌ی کتاب میتونم به رفاقت‌های خالصانه‌ش اشاره کنم که برای من از عشق های رومخش باارزش تر و تأمل ‌برانگیزتر بود. رابطه‌های بی چشمداشتی که می‌تونن مدهوشت کنن. و چقدر سرشون انگشت به دهن موندم.

از مسائلی که اذیتم کرد روابط عاشقانه‌ای بود که سر و ته یه کرباس بودن. و یکجورایی من رو یاد بلندی‌های بادگیر مینداخت. اسپویل نمیکنم درباره‌ی کدوم شخصیت ها حرف میزنم ولی به وضوح ردپای هیتکلیف رو می‌دیدم.

مورد دیگه ای که جای تشکر داره ترجمه‌ی خوب و پاورقی هایی هست که به درک بیشتر کتاب کمک میکنن. البته که به قدری واضح ترجمه شده که میشه پی برد کجاها سانسور شدن و بعد به فایل اصلی رجوع کرد.

راسیتش این اولین مواجهه من با ادبیات اسپانیایی بود. بدون هیچ پیش زمینه ای تو دل ماجرا رفتم و خوشحالم از اینکه شروع خوبی برای ادامه‌ی این راه شد.

و در آخر پیشنهاداتم برای لذت دوچندان از کتاب:
1.نوشتن اسامی شخصیت ها همراه خلاصه ای از بیوگرافی‌شون. حتی اگر به نظرتون میرسه اون شخص نقش چندانی هم نداشته باشه ولی این کار رو انجام بدین چون در ادامه امکان داره نقشش پررنگ تر شه و به کارتون بیاد.
2.برای اینکه از اشارات نویسنده به اماکن خسته نشین و اگر قوه‌ی تخیل خوبی هم ندارین، این لطف رو در حق خودتون بکنین و با یه سرچ ساده پا به خیابون‌های بارسلون بذارین و هم‌قدم دانیل شین. بدون شک از دیدن مناظر اسپانیا لذت می برین.
3.برای اینکه بیشتر با فضای حاکم بر کتاب ارتباط برقرار کنین، تو زمستون بخونینش. چون در این صورت تجربه ی زیستی ای از سرمای کتاب، خیابون‌های مه‌آلود و اون باد سردی که به صورتتون میخوره میتونین داشته باشین.
4.سعی کنین تو خوندن همین جلد وقفه نندازین تا به فراموشی دچار نشین.

و در نهایت برای کسایی که میخوان بدونن آیا نیاز به خوندن باقی جلدها هست باید بگم داستان دانیل با تمام رمز و رازهاش در این جلد به اتمام رسیده و جای سوالی رو تقریبا باقی نمیذاره.
اگر با همین جلد شیفته‌ی قلم نویسنده شدین باقی مجموعه رو تهیه کنین. اگرچه شاید در ادامه باز هم به ماجرای دانیل بپردازه..

"I had never known the pleasure of reading, of exploring the recesses of the soul, of letting myself be carried away by imagination, beauty, and the mystery of fiction and language. For me, all those things were born with that novel."

Barcelona, 1945. Ten-year-old Daniel and his father inhabit a modest apartment situated above a bookshop specializing in rare collectors’ editions and secondhand books. In this shelved world of forgotten tomes, a unique kind of magic can be found.

"Come, Daniel, get dressed. I want to show you something," Father said.

"Now? At five o’clock in the morning?"

"Some things can only be seen in the shadows,"

Vendors in search of rare publications lost to time occasionally hit upon curious establishments. The Cemetery of Forgotten Books is one such place, and its labyrinthine location is a secret Daniel’s father has never revealed to anyone — until now. “Every book, every volume you see here, has a soul. The soul of the person who wrote it and of those who read it and live and dreamed with it.” Daniel’s first visit to this dusty domain sets events into motion that will echo throughout the rest of his life. I hesitate to give away too much because joy lies in discovery, but I will say that this story made me ponder whether our destiny is driven by choice or fate. I think it may be a bit of both…

"… a book is a mirror that offers us only what we already carry inside us, that when we read, we do it with all our heart and mind…" It is not easy to pinpoint what makes one book rise high above the rest. I’ve read many novels overflowing with sentences that made my heart sing and traveled the world and beyond within their pages. But only a few epic tales have bewitched me as The Shadow of the Wind has. I’ve walked the streets of Carlos Ruiz Zafón’s Barcelona, and my world will never be the same. A Gothic mystery brimming with deception, love, and misfortune, I can’t recommend this book highly enough.

"Time has taught me not to lose hope, yet not to trust too much in hope either. Hope is cruel, and has no conscience."

Many thanks to my Goodreads friends Cheri and Kevin. Their fabulous reviews pointed the way.

n  "Books are mirrors: you only see in them what you already have inside you."n

Well, I wonder then what part of me I saw inside this book - a book I adored despite its imperfections, despite its frequent veering into melodrama, despite (or maybe because of?) its densely Gothic atmosphere.

Whatever it was, it was enough to make me lose myself completely in the rich setting of mid-20th century Barcelona, in the world of seductive dangerous power of literature and perils and passions of young love, and the contrasts of idealistic innocence with the weariness of experience, all against the rich tapestry of the city full of beauty and secrets and vividness, all told in a lavish idiomatic language that makes you forget you're reading a translation.

And over all of this gothic surreal passion turned into words hangs a real grim presence of those in power who can come after you whenever they please, and who will try to silence you whenever they feel like it.

n  "I told her how until that moment I had not understood that this was a story about lonely people, about absence and loss, and that that was why I had taken refuge in it until it became confused with my own life, like someone who has escaped into the pages of a novel because those whom he needs to love seem nothing more than ghosts inhabiting the mind of a stranger."n

This is really a story within a story. Narrated by a young Daniel Sempere, it chronicles his transformation from a child to a young man in a Francoist post-war Spain, his loves and obsessions, his brushes with the world of mysteries and reality - both of these worlds equally dangerous and fascinating. But Daniel is really a medium through which we learn the heart and soul of this book - the story of Julián Carax, a man who wrote a book that finds its way into Daniel's life, a man whose past and present shape the course of all the events in this narrative, Julián Carax who seems to be the embodiment of both driving force and destructive force in the pages of this novel.

n  “There are few reasons for telling the truth, but for lying the number is infinite.”n

This book left me in an enchanted daze, and I'm still struggling to figure out why or how. What was it exactly that made it so easy for me to overlook the imperfections and blemishes of this story - the not-uncommon sexist male gaze, the telenovela-like melodramatic developments, the sometimes strange choices of inserting exposition into the narrative flow.

n  "A story is a letter that the author writes to himself, to tell himself things that he would be unable to discover otherwise."n

And the only answers I can find are these - it was the fantastic engrossing atmosphere and the sincere unabashed love of literature, combined with the language that sings to you in all its exuberant beauty.

The atmosphere is built on a classic Gothic setting. The foreboding darkness haunts the story, complete with foreshadowings, strange haunted old mansions, dark secrets waiting to be unearthed, feverish passions and dark past tormenting the characters, emotional epistolary confessions, menacing villains, and dark stormy nights in abundance. Shadows are everywhere, and things lurk in them, be sure of that. And destiny seems to reach in with its meddling hand and place things in necessary to it order. And the tortured, passionate love stories - oh yes, they are here, too.

n  "Memories are worse than bullets.”n

And yet the framing setting of 1950s grounds the Gothic atmosphere, forces it into reality. And the pervasive sharp humor makes the story quite self-aware of its own stylized nature, making the elements that can easily turn annoying into fascinating bits instead.

n  "Every book, every volume you see here, has a soul. The soul of the person who wrote it and of those who read it and lived and dreamed with it. Every time a book changes hands, every time someone runs his eyes down its pages, its spirit grows and strengthens."n

Daniel, a son of a bookshop owner, has a special connection with books - after all, he was introduced by his father to the mysterious place known as Cemetery of Forgotten Books, a place in the heart of Barcelona where abandoned books are stored, a place from where he is allowed to 'adopt' a book - and what calls to him is the book by an obscure writer Julián Carax, a Barcelonian himself, a man long-dead, a man whose remaining books are hunted and burned by a mysterious stranger.

n  "I began to believe that Julián was not a man, he was an illness."n

It's Julián Carax, his elusive past and present, the enigma that surrounds the man and is impossible for Daniel to resist that form the cornerstone, the centerpiece of this novel. Julián, a tragic hero of the Gothic novel, whose life and character are slowly revealed bit by bit, until you realize you are just as enchanted with him as the people who have met him seem to be - and all that without Julián ever making an appearance himself. And by the time we see the warning signs of Julián's single-minded destructive obsession, it is too late to turn back, and we begin to understand the strange obsession with him that more than one character carries.

n  "There are worse prisons than words."n

This book is an example of the journey, not the destination. The plot twists are not pivotal. The reveals that come are not that important, and there are plenty of clues for the reader to come to the conclusions well before they are revealed.

What is important, however, is allowing yourself to step into the world Zafón creates, into the early- and mid-century Barcelona, under the shadow of gothic buildings, into the world that no longer exists.



Lovely, lovely book; not perfect but engrossing and beautiful, and well-deserving of the attention it has received. Reading it is a quite an experience. 4 stars.

n  "Once, in my father's bookshop, I heard a regular customer say that few things leave a deeper mark on a reader than the first book that finds its way into his heart. Those first images, the echo of words we think we have left behind, accompany us throughout our lives and sculpt a palace in our memory to which, sooner or later—no matter how many books we read, how many worlds we discover, or how much we learn or forget — we will return."n

First read of 2021, and I loved it

الجنة هي هذه الرواية.

*****VERY UNPOPULAR OPINION TIME*****

The majority of my friends love this book to death but I didn't. Some of my friends didn't love it so I don't feel so alone thank goodness.

I tried reading the paperback awhile back and put it down. Then I picked it up again and the beginning was so good. I thought we were going to go on some kind of crazy journey when I read about the cemetery of forgotten books. It just never went where I thought it might go.

I finally got the audio version on Overdrive and the narrator was wonderful, the little music parts while reading were wonderful, I just couldn't get into it.

I really don't think it was my mood either even though I'm fighting a reading slump. I just didn't care for any of the characters or what was going on. It's a shame but I can't love them all, but I am glad for those that do love the book =)

I can't believe someone actually published this book. Even worse, in my opinion is the fact that this book is on the New York Times Bestseller List. How is this possible? It must only mean that there are a lot of people out there that think very differently from me. Don't you be one of them. Seriously. Don't be fooled by this book. It is insipid, lame, and poorly written.

First. The prose is so overblown that the author uses three adjectives for every single noun. Count them. He evidently was told that to be a writer you have to make everything as descriptive as possible, and then he decided that meant that each noun had to be modified three, always three, and only three times. Argh.

Second. The author must have looked up every word he could in a thesaurus and chosen the one that was most obscure or had the most syllables. Who is he trying to impress? Maybe it was the translator's fault? Maybe not. Either way, this style is used even when describing what the ten year old character sees and says. Which brings me to my next point.

Third. Every character in this book speaks with exactly the same voice. All you hear is the authors voice, not any different characterizations. And that voice demonstrates the problems I described in my first and second points. But that's not all. There is an even worse, and definitely fatal, problem with this book.

Fourth. This story was written as a mystery. Nine years lurch by as the character slowly tries to unravel the details of the main conflict. I actually don't have a problem with this in theory. Unfortunately, after three quarters of the book, and numerous new characters, the mystery is no clearer. So what does the author do about it? He has one of the characters write a 30 page (or so) letter to the main character telling him what really happened. Ta-da. The mystery is solved. The author is such a terrible writer that he can't even solve his own mystery. He has to use a cheap cop-out to clear everything up.

I can't respect that. Sorry. I can't believe so many other people have.

Boycott the book. Really.

It’s a story of love, of hatred, and of the dreams that live in the shadow of the wind.

I absolutely loved this reread and this is one of my favourite books ever. This is the book I recommend to people when they ask.

The plot is immersive and includes mystery and intrigue, love and hate, enemies and lovers, friendships and families, loss, hope, revenge, tragedy, and comedy. This book is filled with beautiful prose that kept me ensnared in its plot and atmospheric in its setting of Barcelona.

This is about a book (“The Shadow of The Wind”) that a young boy, Daniel, finds in the mysterious Cemetery of Forgotten Books and his quest to find out more about the author and the authors other works. However, he discovers that the authors previous works strangely keep being bought and being burned. As Daniel keeps getting closer to the truth, finding out about the dark and tragic past of the author and of those that knew him, someone else is also watching- a dangerous enemy feared by those in Barcelona.

This book was gothic and atmospheric, painting a vivid picture of Barcelona (a place I’ve never been but the authors descriptions lend to the imagination). Also, the enemy in this is one of the most memorable villains- so much hatred and disgust wrapped around this character. I loved the friendship between Daniel and Fumero, with Fumero providing several comic lines that had me laughing.

I wish I could visit the fictional Cemetery of Forgotten books with its wall-to-wall, and ceiling-to-floor, bridges and steps, full of books. It would be every book lovers dream.

Impressive? Addictive? Amazing? I don’t even know which word would done justice to sum up all the feels I got from this book. Yes.. I loved it! and after reading this I know that Gothic fiction will never die..



I read a book which is about a book..

.. A mysterious book that an evil character comes out of the pages  and burn down all the books of its author..
.. A mysterious author that no one knows where he is, but his book imprints the impression and curiosity in a boy’s heart..

.. An innocent boy tries to find his favorite author’s story without realizing that the danger will come to his life..



You guys should know how much I love Gothic romance, but it’s not that every gothic fiction will be incredibly fantastic like this. It’s not just an intense gothic mystery. It’s also suspenseful, beautiful, and gut-wrenching. Gosh.. when all the mystery begins to unfold, it’s crazily unputdownable that I don’t even want to work, do the job or anything.

Shock. Terrify. Smile. Surprise. Oh.. All the freakin' feels!



Daniel Sempere in his 10 year-old is taken to visit The Cemetery of Forgotten Book by his father. The place suddenly captivates him with a lot of forgotten rare books. For coming the first time, Daniel has to choose a book from the cemetery and protect it with his best care.

n  Destiny or Curse?n Daniel finds an interesting book by Julián Carax.. ‘The Shadow of the Wind’. It’s like this book is waiting for him for so long and after reading it, Daniel loved this book with his whole little heart.

Daniel try to find more of Carax’s books but he then discover that the book he own might be the only Carax’s book that have left. n  Someone try to destroy all of Carax’s books.n Why? Daniel tries to investigate this mystery on and on until he becomes a teenager…

.. Until his life go deeper and deeper in this dark secret..
.. The secret about hatred, scandal, and doomed love..



I want everyone to know this book, man. Not only the story is very-well craft and planned. The Romances are also awesome! I found myself giddy, giddy and happy with Daniel’s romance. Love their tensions actually. See, I don’t even want to tell you guys who is the heroine! lol

For another romance, the romance from Carax’s story is so heart-wrenching. I felt sad, shock, and almost cry. ( If only I haven’t read in public, I think I would cry )

The Bromance is also awesome! The one in Carax’s story and the friendship between Daniel and Fermín. Love how loyal Fermín is! As much I love Daniel, Fermín might be my fave. I just love his wit, I don’t know why? lol!

I cannot tell you much since it will be the spoilers. Let know this mysterious suspenseful story by yourself, that is all!

The Shadow of the Wind is wonderfully atmospheric, descriptive and a totally compelling read.

Barcelona 1945 and the aftermath of the Spanish civil war. An antiquarian book dealers son called Daniel mourns the loss of his mother. His father takes him to the secret and mysterious cemetery of Forgotten books, Daniels choses a book called the Shadow of the Wind by Julian Carax and when he sets out to discover the authors other works, he makes a shocking discovery and here the story begins.

A historical fiction novel that for me read more like a gothic style mystery which is my favourite type of novel. I really enjoyed the sense of time and place in the novel and enjoyed reading about landmarks in Barcelona which I really want to visit on finishing this novel.
I love books about books and this one is unique and different, It’s a quiet sort of novel and yet it totally absorbing and a really well crafted mystery.

A lot of characters to keep track of in the novel, and at times I felt I struggled with keeping track of all the characters but this but it didn't take away from my enjoyment of the book.

A Gripping tale, suspenseful, atmospheric and extremely well written novel for lovers of books about books.