Community Reviews

Rating(4 / 5.0, 99 votes)
5 stars
36(36%)
4 stars
31(31%)
3 stars
32(32%)
2 stars
0(0%)
1 stars
0(0%)
99 reviews
April 26,2025
... Show More
My senior year in college I was introduced to a graphic novel memoir by Art Spiegelman entitled Maus. Spiegelman re-told his father’s Holocaust experience in a way that a) indebted me to graphic novels forever and b) made me search out other memoirs told in this unusual format. That search produced another graphic novel entitled Persepolis by Marjane Satrapi. Satrapi told of her experiences growing up in Iran during the Islamic Revolution. I was enamored by her stories and the way her drawings helped illustrate the feelings she had about herself and those around her. Since reading Persepolis I’ve been introduced to some of her illustrated novellas, Embroideries being one of them.

When one first thinks of the conservative Islamic regime one does not associate it with any type of sexual openness. Therefore, Satrapi’s Embroideries becomes that much more eye-opening when one discovers that it covers just that: the sex lives of a few Iranian women. Told from the point of view of an informal get together that includes Satrapi’s grandmother, mother, aunt, and a few neighbors and friends, Embroideries touches on major problems and observations that are common to all of these women. Ranging from how to seduce a man to how to escape an arranged marriage, Satrapi’s relatives and friends share their stories and insights from a unique and deeply personal point of view.

Persepolis was my first literary introduction to Iranian culture. In Persepolis we see a culture where women were treated in a vastly different manner than men. We’re not introduced to a liberal culture where women go to bars on Friday nights and pick up men in the vein of Sex and the City. Knowing all this, the synopsis for Embroideries intrigued me greatly in the basis that it afforded me an opportunity to see the female Iranian culture behind closed doors. I was not expecting to read such liberal discussions of their sex lives. I was absolutely fascinated with their gossipy personalities and how comfortable they felt at poking fun at the men in their lives. I have to say that it actually made me happy in part to know that women the world over (no matter how repressive of a country they live in) still found time to be normal women. I sometimes feel guilty about being an American woman. I have the freedom to be what I want to be, say what I want to say, and love who I want to love. After reading this graphic novel it gives me hope for those that don’t enjoy the public freedoms that I do. Knowing that they can be who they want to be behind closed doors with like-minded women increases my hope for a world where women are respected as equally as men are. In all, Satrapi’s work is a refreshing and intriguing read that will leave you thinking about your own views on the female side of Iranian culture. I highly recommend it!

Kimberly (Reflections of a Book Addict)
http://wp.me/p18lIL-VA
April 26,2025
... Show More
Novela gráfica donde un grupo de mujeres se reúnen alrededor de una mesa montada con el samóvar para el té y las pastas, y ahí se ponen a hablar de sus problemas, amores, desamores, sexo y en definitiva, sus secretos más íntimos.

Empezando ya por el título de Bordados, que se refiere por un lado a lo que ya os podéis imaginar (adornar una tela) pero también a la operación de coserse los genitales para reconstruir el himen, con el objetivo de recuperar la virginidad y que como dice una de ellas: "no esté todo tan ancho".

Novela de 136 páginas que se leen de una sentada, creo que lo tendréis terminado en una hora como máximo.

Se trata de una obra autobiográfica, de hecho, la autora es quién prepara el té para las mujeres y luego, se sienta con ellas. Eso le da un punto más interesante a la historia.

Cada mujer explica una experiencia vital que la ha marcado y que nos deja el reflejo de la situación de la mujer iraní. Así leemos sobre matrimonios concertados, matrimonios por amor, infidelidades, virginidad, divorcios, el placer obtenido durante el sexo... y las mujeres hablan tal cual, sin tapujos y sin complejos, sin pensar en sus maridos, padres o hijos, tienen en ese espacio la libertad de contar lo que sea sin esconder nada.

La parte gráfica se basa en un dibujo en blanco y negro. Dibujos grandes pero también bastante texto en algunas páginas. Fácil de leer a pesar de que a letra escogida quizá no sea la más fácil. 

Fácil de leer, interesante, es una buena opción para mezclar con otros libros más densos o para momentos en que os apetezca leer algo sin complicaciones pero con un fondo que va más allá de un simple cómic.

Recomendado totalmente.

Si queréis leer la reseña completa, podéis entrar en mi blog: https://www.resibooks.com/2021/07/mar...
April 26,2025
... Show More
This author is great. Her graphic novel Persepolis is remarkable and hilarious, and her notable humor is present here as well. :) I enjoyed it.
April 26,2025
... Show More
Leggere "Taglia e cuci" trasporta il lettore (normalmente escluso in quanto maschio) e soprattutto la lettrice in un consesso in cui si parla e si sparla liberamente, si ride e si beve.
Sono occasioni di incontro e di confronto in cui un'apparente leggerezza dei toni permette di affrontare temi complicati e di ottenere, quando necessario, un consiglio o una sgridata.
La Satrapi è molto brava a rendere sulla pagina una situazione universale (che in ogni Paese è declinata in maniera leggermente diversa in base alla cultura del luogo). Leggendo ho avuto l'impressione di sentire il cicaleccio delle donne e è il profumo del te.
April 26,2025
... Show More
Relectura para una presentación que debo hacer sobre Marjane Satrapi. Siempre es un placer volver a sus novelas gráficas!
April 26,2025
... Show More
Stilul din Persepolis este vizibil și aici: același umor, replici neașteptate și punere în scenă care creează un colaj izbitor. Este greu să nu te transpui în pielea acestor personaje deloc diferite de noi, femeile europene, dar cu mult mai puțin privilegiate. Mi-a plăcut să râd și să mă simt și eu o parte din grupul femeilor care se bucurau de ceai și intimitate împreună. Mai mult decât atât, mi-a plăcut sentimentul de solidaritate dintre ele și felul în care se încurajau. Poate, într-o zi, să fii femeie în Iran nu va mai semăna atât de mult cu o condamnare la moarte sau o viață lipsită de libertate.

Continuarea: https://cristinaboncea.com/2023/09/01...
April 26,2025
... Show More
δυο αστεράκια μόνο για τα σχέδια, γιατί για την υπόθεση... ας καλύψουμε με ένα φιλεύσπλαχνο πέπλο...

Κατίνες όλου του κόσμου, ενωθείτε!

(μακριά από μένα, θενξ!!)
April 26,2025
... Show More
Υπέροχο, γλυκόπικρο βιβλιαράκι, "κεντημένο" σε κείμενο και σκίτσο.
April 26,2025
... Show More
Encuentro bonito el ejercicio de escribir un libro para darle tribuna y voz a las historias, las perspectivas, de las mujeres, que han sido suprimidas desde siempre. Es un libro familiar y universal, que muestra cómo es distinta la vida, en lo público y en lo privado, cuando se es mujer y cuando se vive en regímenes cuya tradición es aún más restrictiva: se te elige el marido o hay que llegar sí o sí virgen al matrimonio. El otro día estaba en un carrete con amigas y era parecido el ambiente. Nos contábamos experiencias de abuso, de acoso, de frustración. Y nos apoyábamos entre nosotras, nos escuchábamos. Nos creíamos, porque no es común que se dé crédito a los testimonios de las mujeres. Y yo pensaba, cómo pasamos de esto, de compartir los dolores que nos generan los hombres al anularnos como sujetos políticos, a transformar toda la hueá. Mientras nosotras estamos acá, pensaba, tomando vino y contándonos nuestra vida, ellos están allá afuera, decidiendo quién va a ser el próximo presidente de Chile. Evoqué en Julieta Kirkwood, a quien aún no leo pero cuyo discurso conozco, y pensé: tenemos que tomarnos el poder de alguna forma. Colarnos en los partidos. Liderarlos. Estar en las directivas del sistema que el patriarcado sostiene. Pero cómo. ¿Vía armada al feminismo? ¿Cuotas? ¿Un Sernam que ahora en serio es Ministerio? Se lo dije a Víctor y él me miró y respondió con paciencia: es que ése es el misterio de cualquier revolución. Y me quedé pegada en eso, en cómo pasar del discurso frustrado a la transformación.

***

Lo releí y encontré otro libro. Un libro íntimo, tan bonito, de complicidad femenina. Hay muchas formas de relación entre hombres y mujeres, muchas formas de poder. Tan sencillo y lúcido el libro. Frases que destaqué:

"Yo deseaba tanto creerle que me lo tragaba todo como una idiota".
"-¡No puedes irte! ¡Eres mía! ¡Si me dejas me moriré!
-¡Pues muérete!".
"Nosotras las mujeres decentes, pagamos nuestros errores. Lo basamos todo en la persona de nuestro marido. Los hombres son conscientes y abusan de ello".
"Se casó a los 17 años con el primero que se lo pidió con tan de huir de la casa de sus padres".
"El hombre que le exige la virginidad a una mujer no es nada más que un gilipollas".
"No es porque sea artista, me aceptan porque me asumo".
"Déjala que estudie, que sea independiente, que busque su propio camino".

Me gusta más ahora la Satrapi.
April 26,2025
... Show More
Cortito y súper ameno. Me encanta el humor de Satrapi y su forma de contar historias.
April 26,2025
... Show More
Hair-raising Iranian gossip. You keep wanting to join in. "Oh wow! What a great story! Now let me tell you about something that happened to a friend of mine..."
April 26,2025
... Show More
A group of ladies has gathered for an afternoon tea. The conversation slowly turns to their married lives, and sex, and love, and the common factor across these three points: men.

My opinion: Hilarious and hard-hitting at the same time, Embroideries will make you feel like you are sitting with your lady friends and gossiping away. Not recommended for men.
Leave a Review
You must be logged in to rate and post a review. Register an account to get started.