Arkadaş! Bu nasıl bir ifade yeteneğidir? Bu nasıl bir “Aslında edebiyat yapmıyorum, bu alalade bir roman işte” cümleleri ile edebiyatın tavanına ulaşmaktır? Semerkant’ı okurken, Livaneli için “bir erkek, bir kadının ağzından bu kadar mükemmel nasıl yazabilir?” diye düşünmüştüm; hayran kalmıştım. Ama bu kitapta düşüncem bir tık daha üste çıktı. Zira entellektüel bir kadını dile getirmekle cahil ama enteresan bir şekilde yüksek farkındalığı olan bir kadını dile getirmek aynı şeyler değil bana sorarsanız. Burges burada Livaneli’ye fark atıyor üzgünüm. Ama bir de bakmışız ki Livaneli de bırakmış piyasaya oynamayı ve böyle bir kitap yazmış. Neden olmasın di mi? ;)
Kitabını okurken yazarın özgüvenini hissettiğimde o kitaptan aldığım zevk katlanıyor. Bu kitapda Burges özgüvenini iliklerime kadar hissettim. Bu arada, Cesur Yeni Dünya’nın kapağında gördüğüm yorumundan sonra Burges’in egosunun yüksek olduğunu düşünmüştüm. Pardon da! Ben Burges gibi yazsam egom şimdi uzaydaydı. Dün gece elime alıp bugün bitirecek kadar nefisti. Çok keyif verdi çok. Bekle beni Burgess! bütün kitaplarını okuyacağım.

Öykü özellikle bir yerden sonra gayet tahmin edilebilir bir akışta gitse de farklı bir sonla bitiyor. Bu son da, aslında kitabı derinleştiren ve daha da düşündürücü bir hareket olmuş.
Bir yanda hassas ve dünyada olup bitenlere karşı duyarlı bir kişi diğer yanda ise satın alınabilir şeyleri, gösterişi ve tabi ki yaşamayı seven fakat düşünce ufku çok da geniş olmayan öteki. İki farklı dünya görüşünde, biri ötekine kendi bakış açısını göstermede ısrar etse de her şey bazen maalesef düşünüldüğü kadar kolay gerçekleşmiyor, hele bu bir fikir ise ve dahi, en yakınınızdakilerde bile...
Kitapta vurucu diğer nokta ise; saftrik olanın gündelik alışkanlıklarına yönelik saptamalar. Neredeyse insanın düşünce tarzını bile şekillendirecek boyuttaki konserve ve TV hayranlığına yönelik betimlemelerde dikkat çekici o eleştiri.

Yine düşündürücü ve etkileyici bir eserdi.

'It takes two hands to clap' is one of my lil bro's catchphrases, always used in the wrong context but always amusingly funny.

Burgess'in Otomatik Portakal kitabından sonra okuduğum ikinci kitabı. Janet Shirley ve Howard Shirley sıradan bir hayatı olan orta halli mutlu bir çifttir. Howard'ın fotoğrafik hafıza yeteneği vardır. Bu yeteneği sayesinde bir gün TV yarışmasına katılarak büyük ödülü (1000 sterlin) kazanır. Kazandığı para ödülüyle at yarışları oynar ve parasını büyük miktarda artırır. Janet, kazanılan parayla gelecekleri için akıllıca yatırım yapmak isterken, Howard ise parayla sahip olabileceği her şeyi satın almak ister. Kitabın anlatıcısı olan Janet eğitimsiz ve sığ bir kadındır, bu nedenle Howard'a karşı çıkmaz. Bir gün Daily Window'da çalışan bir muhabirin aracılığıyla para yardımında bulundukları şair Redvers Glass hayatlarına girince işler biraz tuhaflaşır. Howard eşine doğum günü için hayatlarını değiştirecek büyük bir sürpriz planlamaktadır.. Kitabı çok beğenerek okudum. Tavsiye ederim.

I read this book in high school and I was completely blown away by the humor and voice. One of my all time favorites.

Anthony Burgess is a little on the strange side. Most well known for his book  A Clockwork Orange Burgess not only creates a unique world for his stories, he creates new rules and an entire new language. When I began this book I had to read and reread the first few pages a couple times to get into my head the cadence and tone of the woman speaking. If you can't find the voice of Janet in your head you won't have nearly as much fun as the totally unexpected events unfold. Burgess lulls you into a false sense of ease as Janet over-explains her mundane life. But as events escalate into the unbelievable and ridiculous, Janet continues to explain as if nothing particularly strange were occuring. The attempted suicide of a family member gets the same amount of attention, or less as the description of the beans on toast she served for dinner. Lovely.

ÖNCE ALINTILAR:

*** "Kötü olan dünya degil" dedim. "Dünyadaki insanlar."

*** "Para yaşamak için harcanacak, hiçbir şekilde biriktirilmeyecek, süs eşyasına, mobilyaya, o tür şeylere yatınlmayacak."

*** "Sırf o ülkenin yurttaşı olmak, kendi ülkenizi bir yabancıdan daha iyi tanımanızı gerektirmez."

*** "Çok cahildim, ama çekici oldugum için cehalet önemli degilmiş gibi gelirdi hep."

Ayraçsız kitaplar grubumuzun bayram sebebiyle okuması zorunlu olmayan ayraçlı kitabıydı. Başlayınca bulduğum her fırsatta okuma isteği duydum. Burgess'in kendini okutmayı bilen keyifli ve düşündüren kurgusu...

İngiltere'de geçen öyküde evli bir çiftin hikayesini kadının anlatısıyla okuma imkanınız olacak.

İKİNCİ OKUMA EDİTİ: 2023’te 23 Kitap challangeine girişince İngiliz Edebiyatı okuması planı yaptım. İlk kitap daha önce okuduğum “Bir Elin Sesi Var” oldu. İlk kitapta üzerinde düşünmediğim Howard’ın duygularının empatisini yaptım.

Bazı kitapları bir süre geçince tekrar okuduğumda farkındalığımın arttığını düşünüyorum bu yüzden daha önce 4 yıldız vermiştim. Bu defa 5 yıldız diyorum.

it's a hoot - excepting the ending, which is not a hoot at all

Loved this !! Sassy, snarky, yet also quite simple :)

Anthony Burgess okurken aldığım tat küçükken Roald Dahl okurken aldığım tatla neredeyse aynı. Yarattığı karakterler ve hikayeler Dahl’ın yetişkinler için olanı gibi geliyor nedense. Karikatürize fakat bir o kadar da gerçekçi karakterleri başka yaratabilen bir yazar var mı emin değilim. Onlarla bağ kurmayı, bizlerden zaman zaman çok farklı ve garip, zaman zaman ise şaşırtıcı derecede benimle aynı olan düşüncelerine ortak olmayı seviyorum. Uzun zamandır bu kadar keyif alarak, yüzümde gülümsemeyle kitap okumamıştım.

Well written and funny however didn't have the ending it should of had abit weird.