Its my favorite book till date. One word for it - WOW..Its just amazing and the way the author has described the life of a man in the prisons is amazing. Its wonderful how he tells this man's story spanning so many years. I saw this movie as a kid..I must be very young then maybe class 5 or younger..and ever since then I had a desire in me to read this book whenever I get a chance.

Papillon means butterfly and it symbolises the protagonists' desire to get free from the clutches of jail. The vivid description is just too good to miss and the book too good to be put down.

I also like it because I am great fan of escape stories, prison accounts, prisoner of war and other war stories.

بابليون الفراشة الباحثة عن النور عن الحرية بعد أن فقدها على إثر جريمة فقد على إثرها حياته بالحكم عليه بالسجن المؤبد في سجون فرنسا التي مارست أبشع أنواع الإضطهاد ضد المحكومين , بابي ذا النفس المتمردة والرافضة للخضوع لا ينفك يفكر في الهروب لتحقيق حلمه بالحرية , لاينفك يحلم بالإنتقام ممن كانوا سببا في وقوعه في هذه المحنة القاسية التي حرمته من عائلته وهو في مقتبل العمر , يقوم بابي بتسعة محاولات للهروب من سجانه تعرض بعد كل منها لعقاب لايمكن أن يوصف , كل الأهوال التي عاشها بابي ومنها فقده للأصدقاء إما بالموت تحت التعذيب أو في محاولات الهروب اليائسة لم تفقده الشجاعة ولا الرغبة الجامحة في أن يعود إلى المجتمع ويتعامل معه كإنسان بعد أن سلك طريق العالم السفلي في باريس حيث عاش حياةالبؤس والمعاملة اللا إنسانية هذه بالفعل نموذج للرواية التي تخطف الأنفاس , قرأتها بشغف ومحبة لهذه الشخصية التي أسرتني بقوة الإرادة والقوة والرجولة والكفاح
سيرة حياة و تجربة إنسانية تستحق القراءة وكتبت بأسلوب أدبي رفيع : )
لقد شحنني بكمية لا يستهان بها من قوة الإرادة

Papillon was an enjoyable enough summer read; it was just a little hard to suspend my disbelief at times for a supposedly nonfiction endeavor. I was unsurprised to see in my post-reading research that large portions the story were disputed and that several of Charriere's fellow inmates have claimed over the years that he incorporated the experiences of other would-be escapees and presented them as his own story. I guess this book was a precursor of sorts to A Million Little Pieces in that both are perfectly good stories that would go down a lot smoother were they not presented as fact.

I would like to re-read this book soon knowing what I know now, and just accept the story as a communal history of the penal colony prisoners, with Papi as the proxy for several inmates' experiences.

I feel like this book had a lot of potential but didn’t deliver. It’s totally outrageous, which prompted me to Google it and discover that it’s not entirely true and large parts of the book have been disputed. It also felt incredibly dated, lacked character development and emotion. And to be honest, I found Henri incredibly arrogant and annoying. I was hoping this book would be more historical and provide insight into the penal system, but overall it felt like a man bragging for 500 pages.

If one chooses to read a tale of Hope, an inspiring "Will" to just do something & fixation towards achieving a Goal, there wouldn't be a book as better as Papillon by Henri Charrière!

Cavale, Cavale & many more Cavale's

I'd really like to applaud the way Henri aka Papillon stuck to his goal throughout his 13 year sentence - Cavale
Come what may, he'd always focus on Escaping and maybe that Will to escape was so strong that finally he achieved his Goal.

An innocent deliberately framed for the murder of a Pimp, Henri has described his stints with so much realism and innocence that it's almost difficult to stop turning pages. The book is very intriguing and never has Henri mentioned something which seems irrelevant or not upto the context but more than that I am amazed that Henri managed to remember so many details even after 13 years and 9 Escapes

There were a lot of amazing insights provided in the book hinting at the ill-treatment of Prisoners, goodwill of sailors or Civilians who without questions accepted the Escapees and treated them well too!

I believe Papillon himself was a Good hearted guy which led him to a lot of other people such as himself & by the end of the book I myself wished he gets the Freedom he expected.

I had read this many years ago, and of course I've seen the movie more than once. I mean the classic one with Steve McQueen (sigh) as Papillon. So I knew the story but while I was living in Mexico I found the sequel at a used book table at one of the regular book fairs in the main plaza in town.

I never knew there was a sequel so I got it but promised myself to read this first. It had been a very long time since I read Papillon and some of it I didn't remember at all. But I enjoyed the book and rooted for Papi every time he made an escape attempt.

However, I did get a little tired this time of the way he presented himself as knowing everything about everything, being smarter and tougher then anyone else in any prison, but at the same time being an honorable man. Maybe he was really was all of that, but by the end I was rolling my eyes a bit, and I just wanted him to get to that last big escape attempt and be done with it. This is why I changed my original four stars to three. I think I was influenced to four stars by the image of Steve McQueen (sigh) in my head the whole time I was reading.

Oh, Papillon was called that because of a butterfly tattoo that he said he had at the base of his neck. But he also had plenty of other tattoos:
"On the right side of my chest I had a guard from Calvi; on the left, the head of a woman; just above the waist a tiger's head; on my spine, a crucified sailor, and across the kidneys, a tiger hunt with hunters, palm trees, elephants and tigers."

(I looked up to see what the 'guard from Calvi' might have been: the coat of arms from the Calvi region of Corsica. A red cross on a white shield.)

In reading a bit more about the author, I saw that the educated opinion these days is that most of the book was fiction, a compilation of experiences that Papillon heard from other prisoners, not events he had gone through himself. I will let those educated people worry about that. The story itself is good, and sometimes that is all that matters.

"يا عزيزي بابيون! إنك لتشقى بهذا النضال، وأغبطك على ما تحمله من إيمان بالحصول على الحرية يوماً ما. فمنذ عام وانت لا تكف عن الهروب، ولم تعدل عنه مرة واحدة، فما أن تهزم في هروب حتى تبدأ بتحضير هروب آخر."

هنري شاريير او "بابيون" كالفراشة في سعيه للحصول على الحرية والنجاة من طريق العفن..!!
شدتني لابعد حد.. كل صفحة مليئة بالاحداث المستحيلة.. ^^

صراحة ماتوقعت ان هالرواية حقيقية.. ˘-˘

I saved this book from the discard pile, from one of the school libraries I worked in while living in Indiana.

This story was even better the second time around. I am glad I reread it.

What an amazing story!!! It is questionable as to what is true and what is not...many people have poked holes in Henri's story since its publication. However, still a fantastic book that I would recommend to anyone who enjoys a good old school adventure story of daring prison breaks and survival even when all seems lost.

أفضل أن أكون مجرماً على أن أكون سجّاناً
هكذا قال بابليون
الفتى الفرنسي الذي اُتهم زوراً بجريمة قتل أودعته السجن المؤبد
العدالة الفرنسية جعلته يتمنى هذه الأمنية
جحيث أغلب السجّانين مجرمون حقيقيون وأغلب المسجونين أبرياء أو متهمون بقضايا تافهة
معاصرته السجناء وإخلاصهم ووفائهم لبعضهم بعض جعلته يتمنى هذه الأمنية فليس المهم في أي جانب أنت
ليس المهم أن تكون الأفضل بنظر المجتمع والحكومة بل المهم ما تحمله من روح داخلك
هل هي حقاً روح إنسان!! يشفق على أخيه الإنسان ويهتم به ويرعاه
أم روح حقودة تتمنى الشر للآخر وتقصيه من الحياة لأجل هفوة واحدة أو مال أو منفعة شخصية

ملحمة بابليون
هي قصة حقيقية حدثت لمؤلفها مع بعض الرتوش الخيالية
بابليون هو اسم رمزي كان يدعى به المؤلف "هنري" نسبة إلى فراشة كانت موشومة على صدره، هذا إن عرفنا أن بابليون تعني بالفرنسية "فراشة"

هذه الرواية أو الأوتوغرافيا يجب أن تقرأ
عظيمة جداً
والترجمة لا مثيل لها

Papillon, Henri Charrière

Henri Charrière (16 November 1906 – 29 July 1973) was a French writer, convicted as a murderer by the French courts.

He wrote the famous novel Papillon, a memoir of his incarceration in and escape from a penal colony in French Guiana.

While Charrière claimed that Papillon was largely true, modern researchers believe that much of the book’s material came from other inmates, rather than Charrière himself.

Charrière denied committing the murder, although he freely admitted to having committed various other petty crimes prior to his incarceration. ...

تاریخ نخستین خوانش: سال 1977 میلادی

عنوان: پاپیون؛ اثر: هانری شایرر؛ مترجم: پرویز نقیبی؛ تهران، امیرکبیر، 1349، در 537ص؛ چاپ ششم 1396؛ در 688ص؛ شابک9789640018873؛ چاپ هفتم 1398؛ در 798ص؛ موضوع داستانهای نویسندگان فرانسه - سده 20م

عنوان: پاپیون؛ اثر: هانری شایرر؛ مترجم: ه‍وش‍ن‍گ‌ ح‍اف‍ظی‌پ‍ور؛ تهران، شهریار، 1348؛ در 606ص؛ چاپ دیگر تهران، دنیای کتاب، چاپ چهارم سال1368، در 606ص؛ شابک 9645870607؛ چاپ ششم 1377؛ چاپ هشتم 1390؛

با توجه به آنچه از کتاب برمی‌آید، «شاریر» در روز بیست و ششم ماه اکتبر سال 1931میلادی به اتهام قتل «رولاند لوپتی»، اتهامی که او به شدت تکذیب کرد، محکوم شد، او به زندگی در زندان و ده سال کار سخت محکوم شد؛ پس از یک زندان کوتاه در زندان‌های موقت در «کن فرانسه»، او در سال 1933میلادی به زندان «سنت لوران مارونی» در جزیره شیطان و در ناحیه ی «گویان در شمال شرقی آمریکای جنوبی» برده شد؛ نویسنده «هانری شاریر» اهل «فرانسه» بودند؛ و در «اسپانیا» از دنیا رفتند («شاریر»، زادروز 1906میلادی در «آرده سنت‌اتین فرانسه»، درگذشت روز بیست و نهم ماه ژوئیه سال 1973میلادی، به علت ابتلا به سرطان‌های سر و گردن در شهر «مادرید»)؛ ایشان به اتهام کشتن یک مرد فروشنده، توسط دادگاه «فرانسه» محکوم شدند، در حالیکه او منکر آن اتهام بود؛ مهمترین رخدادهای پیرامون ماجرا را، در کتابی با عنوان «پاپیون (پروانه)»، به رشته ی تحریر درمیآورند؛ کتاب فروش بسیار خوبی داشت؛ ایشان ادعا داشتند که بیشتر رخدادهای نگاشته شده در «پاپیون»، راست هستند، اما منتقدان بر این باور بودند، که بسیاری از مواد کتاب، یادمانهای نقل‌ شده ی دیگر زندانیان همراه «شاریر» بوده اند

نقل از متن: (پسرک گستاخ! اگر خیال می‌کنی که می‌توانی از چنگ من فرار کنی، اشتباه می‌کنی! درست است که کسی چنگ و چنگال را در دست‌های من نمی‌بیند، اما بدان که چنگال پنجه‌های من، تو را تکه و پاره خواهد کرد، و دستور این عمل از درون مغز من صادر خواهد شد؛ و اگر من ترس در دل همه وکلای مدافع انداخته‌ام، و در دادستانی، به عنوان دادستانی خطرناک، متمایز شده‌ام، از آن است که هرگز نمی‌گذارم، شکار و طعمه‌ ام از دستم فرار کند، من نمی‌خواهم بدانم که تو گناهکاری یا بی‌گناه، بلکه تنها کار من این است، که از هرچه علیه تو و به ضررت‌ است، استفاده کنم؛ زندگی کولی‌وارت در محله «مونمارتر»، شهادت‌های دروغینی که به تحریک پلیس، گرفته شده است، و اظهارات خود مامورین پلیس، با این پرونده تهوع آوری که بازپرس برایت ساخته، باید تو را آنقدر فاسد و کثیف نشان بدهم، که هیئت منصفه از جامعه طردت کنند»؛ به نظرم می‌آید، که راستی راستی این «آدم‌خوار» دارد، با من حرف می‌زند، مگر اینکه خواب دیده باشم؛ خیال می‌کنم که به من می‌گوید:«تو کارت نباشد متهم، مخصوصا سعی نکن که از خودت دفاع کنی! من خودم در «جاده تباهی و گندیدگی» تو را سوق خواهم داد، و امیدوارم که اعتقادی به هیئت منصفه نداشته باشی»؛)؛ پایان نقل

تاریخ بهنگام رسانی 20/06/1399هجری خورشیدی؛ 24/05/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی

خوانش: 1400.12.21
4 ستاره

در اینکه واقعیت‌های این کتاب دچار بزرگنمایی و همچنین تحریف‌های ناخواسته‌ی ذهنی -که طبیعی هم هست- شده هیچ شکی نیست ولی این کتاب خواست آزادی رو در ذهن خواننده ورز می‌ده.
و نکته‌ی مهم اینکه فیلم پاپیون با بازی استیو مک‌کوئین و داستین هافمن اقتباسی درجه‌یک از این کتابه و از اندک فیلم‌هاییه که از خود کتاب سرتره.
با خوندن این کتاب ترغیب شدم فیلم پاپیون 2017 رو هم ببینم چون ممکنه اقتباس متفاوت‌نری از فیلم قدیمی باشه.