i feel like whenever life takes a downward turn, non-fiction novels offer a compelling reason to persevere. despite its small size, this book beautifully highlights the universal themes that bind us all together: love, live and let live.

make four simple agreements with yourself and you will discover that living becomes remarkably easier, incredibly lighter:

̗̀➛be impeccable with your word: it's about choosing your words carefully, ensuring that they reflect your true character and values. by avoiding gossip, lies, and self-judgment, you create a space of trust and authenticity in your interactions.

̗̀➛don't take anything personally: remember, other people's opinions and actions are a reflection of their own experiences and perspectives, not a measure of your worth. embrace the power of detachment, allowing yourself to rise above the noise of external judgments. instead of assuming that everything is about you, cultivate a mindset of empathy and understanding.

̗̀➛don't make assumptions: take a moment to pause and seek clarity before jumping to conclusions. by verifying the truth and communicating clearly, you can avoid misunderstandings and foster stronger connections. embrace the art of asking questions, as it demonstrates your genuine interest in understanding others and promotes open dialogue.

̗̀➛always do your best: strive for excellence in every situation, giving your all without pushing yourself to the point of exhaustion. remember, your best is unique to you, and it's not about comparing yourself to others. embrace self-acceptance and let go of regret or self-criticism. by doing your best, you honor your own growth and potential.

i highly recommend it to everyone to read this book atleast once in your lifetime.

what amazed me, was the seamless integration of stories, anecdotes, and examples from diverse beliefs within this petite book.

---
my sibling used to shy away from books, thanks to his love for manga. however, he has always been a curious soul and loves to discuss various topics. so, i decided to introduce him to this book that i thought would pique his interest. and girl, was i right! we ended up br'ing it and discussing it at length. it was a great bonding experience for us.

دومین باری بود که این کتاب رو می خوندم و حس می کنم که اثربخشی و تاثیرگذاریش به مراتب از بار اول هم بیشتر بود
^^
5/28/2019
-----
به تصور من "عمل کردن" همیشه سخت ترین بخش از هر کاری هست که تصمیم گرفتیم انجامش بدیم. اینکه مثلا بدونیم ورزش کردن برای سلامتی مون مفیده و تصمیم بگیریم انجامش بدیم اما هیچ وقت عملی ش نکنیم قطعا نمی تونه هیچ کمکی بهمون بکنه. حالا همین قضیه در مورد کتاب های خود کمک یاری هم صادقه . اینکه شما یک سری مطلب رو طوطی وار مطالعه کنید، فقط به صرف اینکه کتابی رو خونده باشید ، با اینکه شما همون کتاب رو ذره ذره و با دقت بخونید و به دستورالعمل هاش عمل کنید ، زمین تا آسمون با هم فرق میکنه

کتاب چهار میثاق یکی از همین کتاب های خودکمک یاری هست. کتابی که باید به هر چهار میثاقش عمل کنید تا به خودتون کمک کنید که زندگی بهتر و روحیه ی بالاتری داشته باشید. این چهار میثاق در ابتدا خیلی ساده و ابتدایی به نظر می اومدن اما موقع عمل که می شد می دیدم که حتی برای یک روز کامل هم نمی تونم بهشون عمل کنم چه برسه برای یک عمر!!... با این حال تجربه همیشه بهم ثابت کرده که زمان حلال مشکلاتی هست که نمیشه با عجله حلشون کرد

من این چهار میثاق رو برای خودم روی چندتا کارت نوشتم و اونا رو جاهای مختلفی گذاشتم تا دائم جلوی چشمم باشن و همیشه بهم یاد آوری کنن که
با کلام خودت گناه نکن
هیچ چیز را به خودت نگیر
تصورات باطل نکن
و همواره بیشترین تلاش خودت را بکن
7/3/2018

I know this little book is the type of cliché self-help item that makes its way to the impulse-purchase-friendly shelves by the registers at Barns and Nobel around Christmas time and subsequently gathers dust on bookshelves across the nation unread by recipients because they are not the "type of person who reads self-help books."

But please don't judge this book by it's section.

The writing is a bit choppy and the use of repetition can be annoying initially, but the message is completely worth it. Although many of us have probably heard this type of logic before (you get what you give, negative thoughts only lead to negative things, etc) it is extremely easy to loose sight of that in the daily drama of our lives. I am still noticing the effect this book had on my life when I find myself gossiping less and holding my tongue when I want to be negative and judgmental. I would recommend it to anyone who is looking for some perspective and hope.

مدت زیادی بود که کتاب «چهار میثاق» را در فهرست مطالعاتی‌ام قرار داده بودم ولی هیچگاه به سراغش نمی‌رفتم. حتی حس جالبی هم نسبت به آن نداشتم. هنگام گشت و گذار در اینستاگرام، مشاهده کردم که یکی از دوستانم آن را معرفی کرده است. نگاهی به کپشن که از کوتاهی و روانی آن گفته بود، این حسم را که نیاز به مطالعه کتاب کوتاهی برای تنوع داشتم، برانگیخت تا مطالعه‌ی آن را شروع کنم. و چه خوب شد که آن را مطالعه کردم.
1- نویسنده با مقدمه‌ای توجه‌مان را به این نکته جلب می‌کند که لازم است با خودمان میثاقهایی ببندیم تا از برخی از بندهایی که ما را اسیر کرده است رهایی یابیم. سپس چهار عهد را ذکر می‌کند و توضیح می‌دهد: «با کلام خود گناه نکنید»، «هیچ چیز را به خود نگیرید»، «تصورات باطل نکنید» و «همیشه بیشترین تلاشتان را بکنید». در انتها نیز نکاتی را ذکر می‌کند برای اینکه مخاطبش انگیزه بگیرد تا علاوه بر عمل به این چهار میثاق، میثاقهای دیگری را نیز با خود ببندد تا بهتر زندگی کند.
2- بسیاری از مطالب گفته شده در کتاب را در آموزه‌های دینی و اسلامی هم داریم. توصیفات کتاب درباره فواید غیبت نکردن، دروغ نگفتن و ... مثالهایی از این دست می‌باشد. نکته‌ای که درباره‌ی مرگ در اواخر کتاب نوشته شده است: «فرشته مرگ به ما می‌آموزد که هر روز طوری زندگی کنیم که انگار آخرین روز زندگی ماست. انگار که فردایی نخواهد بود. ما می‌توانیم هر روز را با این جمله آغاز کنیم: من بیدار شده‌ام و خورشید را می‌بینم»، حدیث «اِعْمَلْ لِدُنْيَاكَ كَأَنَّكَ تَعِيشُ أَبَداً وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِكَ كَأَنَّكَ تَمُوتُ غَداً» را برایم یادآوری کرد.
3- بخشی از ماجرای در آغوش کشیدن فرشته‌ی مرگ، روزهای آخر زندگی «رندی پاش» در کتاب «آخرین سخنرانی»، و نیز «پال کالانیتی» در کتاب «آن هنگام که نفس هوا می‌شود» را یادآوری می‌کند. اگر بدانیم فقط یک هفته برای زندگی فرصت داریم، چه می‌کنیم؟
4- «ترس» چیز عجیبی است. اولین بار یکی از دوستانم توجه من را به این واژه جلب کرد؛ به طوری که مجبور شدم کتاب «فلسفه ترس» را مطالعه کنم. حالا در گوشه گوشه‌ی کتاب «چهار میثاق» نیز همانند اشارات همان دوستم به «ترس» بسیاری از مشکلاتمان را ناشی از ترس می‌بینیم. ترس از اینکه دیگران ما را چگونه قضاوت می‌کنند یا ترس از از دست دادن احساسات عاطفی دیگران نسبت به خودمان، موجب رنج بشر می‌شوند. خشم، نفرت، غم، حسادت و خیانت را باعث می‌شود. ترس وقتی خیلی زیاد باشد، ذهن منطقی از کار می‌افتد. پیشنهاد می‌کنم پس از مطالعه‌ی این کتاب، حتما «ترس» را بیشتر بشناسید. مطالعه «چهار میثاق» را به «مهرطلبانی» که می‌خواهند با این مشکل مقابله کنند نیز پیشنهد می‌دهم.
5- از متن کتاب: «توقع نداشته باشید که همیشه بتوانید معصومانه از کلام استفاده کنید. عادات روزمره شما بسیار قوی هستند و در ذهنتان ریشه دارند. اما می‌توانید نهایت تلاشتان را بکنید. توقع نداشته باشید که بتوانید هیچ چیز را به خود نگیرید؛ فقط بیشترین تلاشتان را بکنید. توقع نداشته باشید که هرگز تصورات باطل نکنید، اما بی‌شک می‌توانید نهایت تلاشتان را بکنید.»
«چهار میثاق» به خوبی از نهایت تلاش را انجام دادن برای تغییر عادت صحبت می‌کند. حتی در قسمتی به درستی از لزوم توجه به مسیر به جای پاداش نهایی سخن می‌گوید. یا در قسمتی به لزوم تغییرات کوچک ولی مداوم به جای تغییرات بزرگ اشاره می‌کند. و نیز از ضرورت جایگزین کردن عادتهای مثبت به جای عادتهای منفی سخن می‌راند. خلاصه‌هایی از نکات کاربردی درباره تغییر عادتها را در کتاب می‌بینیم. شرح تفصیلی آنها را در کتابهای «قدرت عادت» و «عادتهای اتمی» می‌توانید مطالعه کنید.
6- مباحثی همچون «عمل کردن» به جای «پروراندن افکار بزرگ» لزوم حرکت کردن و مقابله با کمال‌طلبی را یادآوری می‌کند. حتی در کتاب، به طور مختصر برای گفتن «نه» نیز آماده می‌شویم.
7- میثاق سوم درباره‌ی این که «تصوات باطل نکنید» به تفصیل در کتاب مورد بحث قرار گرفته است. می‌خواهم از زاویه‌ای دیگر نیز به این موضوع اشاره کنم. نکاتی که «دنیل کانمن» در کتاب «تفکر سریع و کند» و «جاناتان گاتشال» در کتاب «حیوان قصه‌گو» از ذهن داستان‌ساز و قصه‌گوی انسان می‌گویند. اینکه ذهن ما دوست دارد کمترین انرژی را مصرف کند و به جای کندوکاو مسئله، ادامه‌ی ماجرا را به صورت ناخودآگاه و فوری با داستانی تکمیل کند تا تصوراتی را برای خودمان داشته باشیم. تصوراتی که در بسیاری از مواقع از اشتباه بودن آن باخبر می‌شویم ولی باز هم ذهن دست از داستان‌سرایی برنمی‌دارد.
8- قسمتهایی از کتاب نیز موضوع زیستن به صورت «رواقی‌گری» را در ذهن تداعی می‌کند.
9- ترجمه‌ی خوب خانم «دل‌آرا قهرمان» به مطالعه روان کتاب و بالطبع درک بهتر آن کمک شایانی کرده است.

كتاب رائع و خرافي
يحول مبادئك في الحياة و يعلمك اسلوب حياة جديد يعتمد على الحرية الشخصية و مبني على ٤ مبادئ

انصح فيه بشدة

مع الاخذ بالحذر انه هناك اعتراضات على كلام المؤلف بخصوص العلاقة بين الانسان و الرب

کتاب خوبی بود ، نکاتی که طرح کرده بود البته شاید بشه گفت حرف تازه ای نبود ولی دسته بندی و بیان خوبی داشت. ارزش خوندن رو داشت و به نظرم توان اثر گذاری خوبی هم داشت

Nonfiction: Self-help; new age spiritualism. I am struggling with how to rate this book & give it a proper review that stayed for 10 years on the bestsellers list after it was published in 1997. This is the 15th anniversary edition. Until then, I will say this edition is beautifully packaged with lovely illustrations. The 4 agreements are all things we have read or been taught before but not so easily practiced consistently #1 Be impeccable with your Word, #2 Don't take anything personally,
#3 Don't make assumptions and #4 Always do you best. Hopefully more enlightenment to follow, about the book I mean!

It’s a bestselling book that has sold millions of copies around the world and stayed on The New York Times bestseller list for years.

The four agreements are as follows:

1. Be Impeccable with Your Word: Speak honestly and kindly. Don’t say hurtful things about yourself or others, and avoid gossip.

2. Don’t Take Anything Personally: What others say or do is about them, not you. When you stop taking things personally, you won’t get upset by other people’s opinions.

3. Don’t Make Assumptions: Don’t assume you know what others are thinking. Instead, ask questions and be clear to avoid misunderstandings.

4. Always Do Your Best: Try your best in every situation. Your best might change depending on how you feel, but doing your best helps you feel good about yourself.

Overall, the book can help you feel more peaceful and ready to make positive changes in your life.

چهار میثاق، کتابی است که خِرَد سرخپوستان تولتِک را به زبانی ساده توضیح می‌دهد. در این کتاب از قوانین شخصی، قضاوت‌های درونی و خشونت‌هایی که نسبت به خود نشان می‌دهیم، صحبت می‌شود و چهار پیشنهاد (میثاق) برای بهبود کیفیت زندگی و سعادت ارائه‌شده است.

این کتاب نوشتۀ دون میگوئل روئیز، نویسندۀ مکزیکی است که برای مدت طولانی پزشک و جراح بوده و پس از تصادفی که از آن زنده مانده، تصمیم می‌گیرد برای آموزه‌های شامنی، نزد مادربزرگ خود برود. شامن در فرهنگ سرخ‌پوستان به فردی گفته می‌شود که راهنمای دیگران برای رهایی از محدودیت‌های خودشان است. برای رهایی از گرفتاری‌های ذهنی که می‌تواند علت بسیاری از بیماری‌های روحی و جسمی باشد.

دون میگوئل پس از یادگیری‌های شامنی و تجربه‌های خود درزمینه‌ی پزشکی، با استفاده از خِرَد قدیم و دیدگاه جدید، تصمیم می‌گیرد که کتاب چهار میثاق را بنویسد.

در ایران این کتاب توسط دل‌آرا قهرمان ترجمه‌شده و در مقدمه، چهار میثاق را این‌گونه معرفی می‌کند:

این کتاب حاصل تجربیات و اندیشه‌های مردی است از تبار سرخپوستان آمریکای مرکزی، که باورهای بنیادی تولتک‌ها را به زبانی ساده با مثال‌های قابل‌فهم و طبقه‌بندی بسیار مفید و مؤثر به نسل‌های جدید ارمغان کرده، با این امید که رؤیای سیارۀ زمین را تغییر دهند.

همان‌طور که از نام کتاب پیداست، این کتاب به چهار قسمت اصلی تقسیم می‌شود.

چهار میثاق
در فرهنگ واژه‌های فارسی، میثاق به معنی عهد و پیمان ترجمه‌شده است که به نظرم در خصوص این کتاب، مناسب‌ترین واژۀ جایگزین برای نام اصلی کتاب است. از این لحاظ که تا زمانی که هرکدام از میثاق‌ها درونی نشود و عهدوپیمانی برای انجام آن بسته نشود، اتفاق خاصی هم برای زندگی ما رخ نمی‌دهد. اگر این‌طور نباشد و میثاق‌ها در روزمرۀ ما جا پیدا نکنند و تمرین نشوند، یادآوری‌های این کتاب نه تنها بی‌فایده، بلکه تکراری خواهد بود.

میثاق اول؛ با کلام خود گناه نکنید
به گفتۀ خود نویسنده، این میثاق مهم‌ترینِ آنهاست. به قدرتی که در کلام وجود دارد، شک نکنید. آن چیزی که از طریق کلام منتقل می‌شود، بسیار مهم و تأثیرگذاراست و از طرفی می‌تواند همان‌قدر مخرب باشد. به نظرم خشونتی که در کلام وجود دارد، در اغلب رفتارهای خشن فیزیکی وجود ندارد. خشونت‌های رفتاری زخم‌های عمیقی در ما ایجاد می‌کنند که مانند خراش‌های روی بدن، به‌زودی التیام نمی‌یابند و علاوه بر تخریب روح به جسم هم آسیب می‌رسانند. پیشنهاد می‌کنم که در گفتار روزمره از واژه‌های مناسب بامنظورتان استفاده کنید و برای هویت واژه‌ها، ارزش قائل شوید.

میثاق دوم؛ هیچ‌چیز را به خود نگیرید
آن چیزی که دیگران از ما می‌بینند یا تصور می‌کنند، ربطی به خودِ واقعی ما ندارد و زاییدۀ قضاوت، ذهنیت و شناخت خودشان از ما است. بنابراین شرایط زندگی را نمی‌توان و نباید بر اساس تصورات دیگران و آن چیز که واقعی نیست بنا کرد.

برای من مهم نیست که شما درباره‌ام چه می‌اندیشید، و آنچه را می‌اندیشید به خودم نمی‌گیرم.
– دون میگوئل روئیز، چهار میثاق

میثاق سوم؛ تصورات باطل نکنید
ذهن ما همیشه در حال کار کردن است. آن‌قدر کار می‌کند، که برای جلوگیری از کار کردنش نیاز به تمرین مرتب داریم. ازآن‌روست که اهمیت مراقبه، تمرین‌های تنفس و حضور در لحظه روزبه‌روز بیشتر و بیشتر آشکار می‌شود. در پس ذهنیات ما، تصوراتی هم‌شکل می‌گیرد که با آنچه واقعیت دارد، فاصله و اغلب تفاوت دارد. اگر من فکر می‌کنم زمانی که با دوستم تماس می‌گیرم، ممکن است فکر کند من تنها هستم و حوصله‌ام سر رفته و ازاین‌رو با او تماس گرفته‌ام، این فقط تصورات ذهنی من است، نه آنچه که او می‌اندیشد.

اگر دیگران چیزی به ما بگویند، بر اساس آن تصوراتی می‌کنیم، و اگر چیزی نگویند، سلسله تصوراتی می‌کنیم تا نیاز به دانستن خود را ارضا کنیم و آن تصورات را جانشین نیاز خود به ارتباط برقرار کردن نماییم.
– دون میگوئل روئیز، چهار میثاق

میثاق چهارم؛ همیشه بیشترین تلاشتان را بکنید
این میثاق برای یادآوری و تمرین سه میثاق قبل است. ما نیز مانند همه‌چیز در طبیعت پیوسته در حال تغییر هستیم و تنها با پیوستگی و توجه می‌توانیم درس‌های نهفته در پس رویدادها را درک کنیم.

در هر شرایطی، همیشه نهایت تلاشتان را بکنید، نه بیشتر و نه کمتر. اما به خاطر داشته باشید که بیشترین تلاش شما همواره یکسان نیست.
– دون میگوئل روئیز، چهار میثاق

http://walkineden.com

“Whatever happens around you, don't take it personally... Nothing other people do is because of you. It is because of themselves.”

It's written in a simple manner, but it addresses difficult issues that can help you make significant changes in your life.

Ruiz describes the Toltec word Mitote near the opening of the book, which translates to "an illusion in one's head formed out of what other people say." He goes on to say that the majority of us have been living our lives based on the perspectives of others rather than how we want to see ourselves and conduct our lives. The first section of the book explains how each of the agreements might influence how we think about ourselves and how we interact with others.n  

The latter part of the book is dedicated to explaining the Four Agreements, which are:

1. Be impeccable with your word
2. Don’t take anything personally
3. Don’t make assumptions
4. Always do your best.
n
A section called "Be Impeccable With Your Word" was really helpful to me. This agreement covers how to avoid gossip, lying, empty promises, and other ways that our words might cause issues. Only express what you mean, and be aware that if you're not careful, you could hurt someone.

n  You might like to check out more similar books here.n

Ok, the Agreements are good. They seem like strong ideas that would improve life for most people. The writing is terrible. The tone of this book is self important jibber jabber. The author isn’t clear with communicating his points. I didn’t enjoy reading this book, but appreciated the Four Agreements within.

Trivial introduction to New Age ethics with a large side order of third-rate, rancid leftovers from Jean-Jacques Rousseau, all written for a third-grade reading comprehension.

Considering that the first agreement is "be impeccable with your word," it's ironic and even more horrifying that the words in this book are so lazy, careless, contradictory, infantile, incoherent, and devoid of integrity.

Miguel Ruiz thinks that the ideal human is--get this--a toddler:

If we see a child who is two or three, perhaps four years old, we find a free human. Why is this human free? Because this human does whatever he or she wants to do. The human is completely wild. Just like a flower, a tree, or an animal that has not been domesticated--wild!

Uh, yeah. That human also completely loses its shit if for some reason it can't keep doing what it wants, and if you were to leave it in the woods, like a flower, a tree, or an animal that has not been domesticated, it would die--like, really soon, unless it was, you know, adopted by wolves. In which case it would be useless as a human.

There's a reason people call the period of being 24 to 36 months old "the terrible twos." If you think about it, a toddler is basically "a living being who lives off of other living beings, sucking their energy without any useful contribution in return, and hurting their host little by little." Or at least, that's what toddlers would be if they didn't stop being toddlers. And that, by the way, is Don Miguel Ruiz's own definition of a parasite--but he's too dense to realize it. (And if you are inclined to protest that it's harsh to describe toddlers as as beings that suck the energy of their hosts without making a useful contribution in return, google reasons my kid is crying. )

At least the idealization of children explains the childish syntax and diction, the crudeness of the examples. This douche nozzle actually writes:

An example: I see a friend and give him an opinion that just popped into my mind. I say, "Hmmm! I see the kind of color in your face in people who are going to get cancer." If he listens to the word, and if he agrees, he will have cancer in less than one year.

How the hell does Ruiz know? Has he actually tried it? Is he such a horrible person that he would actually tell a friend that he looks like someone who's going to get cancer? I seriously hope not, because that most definitely does not constitute being impeccable with one's word; it's being wantonly careless, glibly harmful, and perniciously cruel with one's word. (Shame, shame on Miguel Ruiz. Bad, naughty Miguel Ruiz.)

I would like to hear from anyone who has evidence, however anecdotal, that supports Ruiz's claim about giving someone cancer with one's (utterly unimpeccable) word. In the meantime, I can offer this anecdotal evidence to the contrary: one of my relatives suffered for years with severe OCD related to medical issues. This person spent years convinced that they were developing cancer, but they just kept being wrong, because it turns out that mere belief is not necessarily enough to give someone cancer after all. More to the point, people are told all the time, "Don't smoke! Smoking gives you cancer!" And they say, "Meh. That will happen to someone else. It won't happen to me," and even though they don't believe the warnings, they still get cancer. Why? Well, it's obvious enough: the reason people started getting cancer from smoking in the first place isn't that they were told they would get cancer within a year; it's that smoking causes cancer. Freakin' DUH.

This book is so devoid of integrity that it even manages to make Hitler trivial and trite in ways not even the most egregious example of Godwin's Law on the internet could do. Seriously:

Take the example of Hitler. He sent out all those seeds of fear, and they grew very strong and beautifully (sic) achieved massive destruction. Seeing the awesome power of the word, we must understand what power comes out of our mouths.

The mind reels. Hitler didn't merely "send out all those seeds of fear," and his rhetoric alone isn't responsible for the "massive destruction" he so "beautifully" (?!) achieved. He invaded over twenty countries, including Czechoslovakia, Austria, Poland, Romania, Hungary, Denmark, Norway, Belgium, the Netherlands, Luxembourg, France, Britain, Yugoslavia, Greece, Soviet Union, Egypt, Morocco, Algeria, Tunisia. He established death camps and systematically murdered six million Jews and is also responsible for the murder of another ten million people, including Poles, Russians, Gypsies, people with disabilities, Communists, Socialists, Jehovah's Witnesses, homosexuals, and Germans who opposed him for any reason.

Describing a genocide and that much deliberate savagery in trite terms like "seeds of fears" that "beautifully achieved massive destruction" is vile and something an intelligent reader should object to. The book manages to make evil banal in ways even Hannah Arendt could not have predicted.

But hey. Guess what will fix everything? TALKING MORE! TALKING BETTER!: "All human problems would be resolved if we could just have good, clear communication."

Except you know who excelled at clear communication? Hitler. And you know who's shitty at good, clear communication--besides, you know, Miguel Ruiz? "A child who is two or three, perhaps four years old." The "wild," "undomesticated" human that Ruiz posits as the ideal human totally sucks at the thing that Ruiz says will solve all our problems.

This would be a significant flaw if Ruiz were actually trying to formulate a sophisticated system that would offer human beings a coherent guide to ethics and behavior--if, that is, his work had any integrity. But it obviously doesn't. My guess is that Ruiz's one and only goal is to convince gullible people to buy the shit he's peddling, and he has clearly succeeded very well at that.

There is no wisdom in this book, only cheap platitudes. And if you can't recognize that The Four Agreements is full of bullshit, well, science says there's a reasonable chance that you're just not smart. See http://www.independent.co.uk/news/sci... for details.