Sujet passionnant (surtout pour une orthophoniste) des traumatismes de la guerre, ébranlement des fonctions de la face, difficultés de communication du narrateur... Je trouve néammoins peu convaincante la description sentimentale et relationnelle - je ne me suis pas sentie spécialement secouée par les élans du coeur de Fournier... La fin arrive, se voulant philosophique et magistrale mais finalement assez plate et bonhomme.

⭐️4,5
La storia è davvero travolgente, si riesce a percepire talmente bene ciò che prova Adrien che mi sono immedesimata completamente in lui. La guerra ha distrutto tutto, pure la speranza e si percepisce un senso di amarezza per tutta la lettura del libro.
Anche se si tratta solo di parole le immagini che trasmette il libro sono molto forti, nude e crude come i soldati che Adrien incontra durante la sua degenza.

داستان در مورد مرد فرانسوی بسیار جوانی هست که در جنگ جهانی اول آسیب جدی به صورتش وارد میشه و این مسئله باعث میشه به بیمارستانی بره و در اتاقی بستری بشه که بقیه ی مجروحان هم دقیقا از ناحیه ی صورت آسیب دیدن
داستان در مورد روحیه، دغدغه و مسائل این افراد هست. و بعد از مرخص شدن زندگی اونها رو تا انتهای جنگ جهانی دوم به تصویر میکشه

کتاب رو دوست داشتم. کتابهای مربوط به جنگهای جهانی رو دوست دارم. مخصوصا وقتی از هر دو طرف اطلاعاتی در مورد گذران روزهای سخت جنگ میگیرم بیشتر میفهمم که جنگ فقط برای ژنرالها و افسران اصلی جنگ هست. چیزی از جنس شطرنج. اما برای همه ی دیگران فقط رنج هست. فقط رنج