Sammakko-klassikossa Sammakko törmää kuolleeseen mustarastaaseen. Yhdessä ystävien kanssa he miettivät mitä kuoleminen tarkoittaa ja hautaavat mustarastaan.

Tämä kuvakirja on jotenkin ihanan myönteinen ja täynnä elämää, vaikka kertoo kuolemasta ja kuinka se kohtaa meistä jokaista.

Kikker komt een overleden vogel tegen en denkt dat het stuk is en haalt varkentje op.

Varkentje zegt dat hij slaapt. Eend komt eraan en zegt dat de vogel ziek was. Haas kwam ook toevallig langs en vertelde dat hij was overleden. Ze gingen een graf maken voor het dier en legde er een steen op. Ze waren allemaal heel treurig en kikker komt met een spel tikkertje. Ze hebben een plezier en kikker zegt ‘wat is het leven toch mooi’.

Het is een mooi verhaal om in uit te leggen wat de dood betekent en wat er gaat gebeuren als iemand is overlijden. Ik denk dat het voor kinderen het grootste effect heeft als er een huisdier is overleden en ze zijn daar verdrietig om. Het laat zien dat je verdrietig mag zijn, maar dat je ook plezier moet maken, omdat het leven te mooi is.

Het boek kikker en het vogeltje brengt bij mij veel jeugdherinneringen op. Vroeger werd ik 's avonds altijd voorgelezen uit boeken van Max Velthuis. Ik vind de verhalen die Max Velthuijs geschreven erg leuk in combinatie met de illustraties die er bij staan. Wat leuk is voor de kinderen omdat zij juist de plaatsjes heel leuk vinden. In het boek wordt met duidelijke en makkelijke taal gesproken zodat het voor de kleine kinderen goed te volgen is. Alle karakters (Kikker, Eend, Varkentje & Haas komen voor in het verhaal. Het verhaal is zeer leerzaam voor kinderen. Ze krijgen in dit boek te leren dat iedereen dood gaat op een bepaald moment. Wat Max hier goed doet is dat hij zorgt dat het een open en happy end is. Dit zodat de kinderen die het leren wel een leuk verhaaltje hebben gelezen.

Gouden Griffel 1992
Uitstekend boek. Vaak voorgelezen.
Verbazingwekkend hoe een beladen/zwaar onderwerp (de dood) zo mooi behandeld kan worden met zo weinig pagina's. Daarbij vullen de illustraties het verhaal geweldig aan. Een absolute terechte !! winnaar.
Met veel 'plezier' voorgelezen en het is ook een mooie aanleiding geweest om het onderwerp bespreekbaar te maken en er over te praten.
Kopen, voorlezen.

Kikker en het vogeltje vind ik een mooi prentenboek. De manier waarop het is onduidelijk is wat er met het vogeltje aan de hand is en kikker denkt dat hij kapot is, vind ik heel goed want dat is ook hoe peuters en kleuters naar die dingen kijken.
Ik vond ook dat de dood en het handelen met de dood goed beschreven wordt, omdat zodra het duidelijk is dat het vogeltje dood is, is iedereen verdrietig, maar ze gaan ook bijna meteen weer door met het leven en vooral met het genieten van het leven. Door dit boek maken peuters en kleuters op een subtiele manier kennis met de dood.

Verhaal over eren van de doden en vieren van het leven

Kikker en het vogeltje is natuurlijk een klassieker inmiddels.
Zelf heb ik niet zo veel met de boeken van Kikker. Ik vind ze vaak niet fijn in de verhaallijn. Misschien komt dat doordat veel boekjes over thema's gaan waar toch vaak een taboe-sluier over hangt. Dit is ook de reden dat ik dit boekje niet eerder las. Ik was in de veronderstelling dat ik dit ook een niet fijn boek zou vinden.

Kikker en het vogeltje vind ik echter wel een geschikt boekje als voorlichting over de dood. Wel vooral als er oude mensen overlijden. Het voordeel van die keuze is dat kinderen niet direct worden geconfronteerd met hun eigen sterfelijkheid.
Ik vind het goed dat de hoofdpersonen eerst niet weten wat dood is en andere hypotheses bedenken.
Voor kinderen is het fijn dat Haas altijd de wijze van het stel is. Hierdoor weten ze dat als Haas het zegt, het wel moet kloppen.
De overgang van uitvaart naar daarna weer doorleven vind ik mooi beschreven. Er is altijd 1 iemand die de sfeer van droevenis doorbreekt, zo ook hier.

Ik vind dat Kikker en het vogeltje een goed boekje is voor in de klas als er zich een situatie voordoet waarin dit goed aansluit, zoals het overlijden van een grootouder. Ik zou er niet voor kiezen dit boekje zonder aanleiding voor te lezen.

“Kikker en het Vogeltje” is een mooi kinderboek dat op een subtiele en liefdevolle manier omgaat met verdriet en verlies, zonder de moeilijke concepten zoals de dood direct uit te leggen. Ik heb het boek voorgelezen aan mijn 4-jarige nichtje, die recent haar oma (mijn moeder) heeft verloren. Hoewel ze de diepere betekenis van het verhaal wellicht nog niet volledig begrijpt, was het opvallend hoe ze vroeg waarom de diertjes verdrietig keken, vooral toen ze afscheid namen van vogeltje. Dit toont aan dat het boek, ondanks zijn eenvoud, een waardevolle basis biedt voor het praten over emoties en verlies.

Wat ik sterk vind aan dit boek, is de manier waarop het de emoties van de dieren weergeeft. Zonder het onderwerp van de dood expliciet aan te snijden, helpt het verhaal kinderen te begrijpen dat verdriet een normaal gevoel is en dat het oke is om je zo te voelen. Dit maakt het boek een perfect opstapje voor ouders /verzorgers om moeilijke gesprekken te voeren, en het biedt kinderen de ruimte om hun eigen vragen en gevoelens te uiten.

Ik zou dit boek wel aanraden voor jonge kinderen die met verlies of verdriet te maken krijgen. Het helpt hen op een zachte manier om te begrijpen dat het oké is om verdrietig te zijn, en biedt tegelijkertijd ruimte voor verder gesprek. Wel wil ik meegeven dat dit boek niet expliciet de dood uitlegt, waardoor het ruimte biedt voor gesprek. Het is een goed startpunt, maar als je het thema verder wilt uitleggen na een verlies, zul je nog wel moeten toelichten.

Als ik het me goed herinner verschijnt aan het einde van het boek weer een vogeltje, wat voor mijn nichtje wat verwarrend was. Het maakte de overgang van het verdrietige moment naar de afsluiting niet helemaal duidelijk, omdat het voelde alsof het verlies niet echt werd afgesloten. Dit kan voor sommige kinderen wat verwarring veroorzaken, vooral als ze zich sterk identificeren met de emoties van de dieren.

De boeken van Kikker zijn bij mij favoriet, maar dit verhaal kende ik nog niet. Mooi om een onderwerp als de dood bespreekbaar te maken. Een dood vogeltje lijkt dan wat luchtig. De vrienden benoemen daarna ook wanneer zij dood zouden kunnen gaan, zonder er al te diep op in te gaan.

Ik vond dit een mooi boek om te lezen.
Dit boek is zo geschreven dat het jonge kinderen al kennis maken met de ‘’dood’’.
Het is een mooi geïllustreerd boek. De tekst ondersteunen de plaatjes heel goed.
Ik vond het mooi om te zien en om te lezen dat kikker en zijn vrienden het vogeltje gingen begraven onderaan de heuvel. Daarop leggen ze een grote steen.
Ik zou het boek erbij pakken wanneer het een keer ter spraken komt. Zodat je kan laten zien dat de ‘’dood’’ niet erg is en dat het bij het leven hoort.

Celebrated Dutch children's author and artist Max Velthuijs, who was awarded the Hans Christian Andersen Award for his illustrations, in 2004, returns to the world of his ranine hero in this second installment of his Frog series, originally published as Kikker en het vogeltje. When Frog comes across the still, cold body of a blackbird in the clearing, he isn't sure what to make of it, consulting with his friends Pig (who thinks the bird is asleep) and Duck (who imagines that he is ill), before Hare clears up the mystery, and reveals the truth: the bird has died. Answering Frog's question - "Dead... What's that?" - as best he can, Hare organizes his friends into a burial detail. But although the four companions mourn the loss of the blackbird, with his lovely song, they are still alive, and life is beautiful...

A gentle introduction to the sometimes thorny topic of death, for very young children, Frog and the Birdsong doesn't attempt to offer any definitive answers - death is something that happens to everyone, Hare informs the friends, but that is about as detailed as it gets - concentrating instead on the experiences of those left behind, from their discovery of their loss, through the rituals attached to caring for the dead, and the aftermath of the funeral, in which life (and even joy) reassert themselves. I think this approach provides comfort and reassurance, in an oblique, non-didactic way. When paired with Velthuijs' lovely artwork, the result is a book well worth reading, for young children (and their care-givers) who are confronting mortality for the first time.

Wederom een prachtig "kikker" prentenboek.
Kikker vindt een 'kapot' vogeltje en vraagt zijn vrienden om hulp. Varken en eend weten ook niet wat er aan de hand is, zij denken dat hij slaapt of ziek is. Haas weet echter raad en leert hen wat de dood betekent en hoe ze op een mooie manier afscheid kunnen nemen.
Het boek leert kinderen op een eenvoudige manier wat de dood is en welke rituelen hierbij horen. Na het ritueel gaat het leven weer verder en mag je zelfs ook weer plezier maken. Dit sluit goed aan bij de optimistische voorstelling die kinderen hebben over de dood.
Ik vind het boek erg geschikt om voor te lezen in groep 1,2 of zelfs 3. Een goede manier om kinderen iets over de dood te leren.