یه کتاب عالی برای درک مفهوم مرگ برای کودکان
ما چندبار خوندیمش

Uma bela lição de que a vida continua apesar da morte. Tudo sendo passageiro, você irá inevitavelmente ser esquecido como o melro que morreu no livro e foi enterrado pelos amigos. Outro melro aparece no final da história cantando uma linda melodia. Parece difícil (e é) encarar que tudo vai passar, inclusive você, mas é da natureza das coisas vivas inevitavelmente deixar de existir em algum momento. É uma história triste que peca por um final feliz tão antecipado, mas que não deixa de trazer uma verdade dolorosa. Não sei se indicaria para uma criança, mas com certeza adoraria ter tido esse tipo de leitura quando era uma.

Kikker is lekker buiten. Dan is er iets geks. Er ligt een dood vogeltje op de grond!
Zou hij slapen? Haas weet het: hij is dood.
Haas weet ook wat je dan moet doen: het vogeltje begraven. Dat doen ze.
Kikker, Eend, Varkentje en Haas zijn allemaal heel stil.
Dan opeens rent Kikker weg. Hij gaat tikkertje doen.
De vrienden lachen en spelen tot de zon onder gaat.

Een prachtig, indringend prentenboek over de dood. Zeer geschikt om een gesprek op gang te brengen met jonge kinderen.

Heel interessant boek om kleuters kennis te laten maken met de dood.
In dit boek wordt er heel mooi verwoord hoe kleine kinderen tegen de dood aankijken en het is een heel prachtig boek om een gesprek aan te gaan met je klas. Wat is de dood? Wat gebeurt er?
Heel mooie tekeningen van Max Velthuijs geven het verhaal meer houvast voor de kleintjes.
Er wordt een mooi begin gelegd over rituelen die wij zelf houden wanneer er iemand komt te overlijden, maar er wordt ook daarna weer gespeeld. Wat, naar mijn idee, symbool staat voor de continuïteit van het bestaan.

Kikker en het vogeltje is een prentenboek voor jonge kinderen. Het boek wil kinderen iets bijbrengen over de dood en de rituelen die daarbij horen. Kinderen leren bijvoorbeeld wat de dood en begraven inhoudt. Doordat de personages dieren zijn, maakt het het verhaal wat ‘luchtiger’. De schrijver is erin geslaagd om een informatief verhaal te verstoppen in een prentenboek. Daarnaast kun je met kinderen over het boek in gesprek gaan. En dat vind ik erg sterk!
Daarnaast is kikker een bekend personage, met zijn rood-witte broekje en dierenvriendjes. Omdat het over dieren gaat, kan ik me voorstellen dat het meteen de aandacht trekt van jonge kinderen.

Het boek gaat over Kikker die zijn vriend Varkentje erbij haalt. Hij heeft een vogel in het bos gevonden die het niet meer doet. Hij is kapot. Varkentje weet niet wat er aan de hand is. Dan wordt Eend erbij gehaald en die denkt dat de vogel ziek is. Dan wordt Haas erbij gehaald. Haas geeft aan dat de vogel dood is. Kikker begrijpt niet wat de dood is. Haas legt uit dat we allemaal dood gaan. Ze besluiten om de vogel onder een boom te begraven. Na de begrafenis, zijn Kikker en zijn vrienden eerst verdrietig maar al gauw besluiten ze om tikkertje met ze allen te spelen.

Het is een mooi boek om aan jonge kinderen voor te lezen. Al is de dood een zwaar onderwerp, het wordt op een dusdanig manier uitgelegd dat jonge kinderen ook er wat mee kunnen. Het is mooi om te zien hoe het boek eindigt. Eerst zijn Kikker en zijn vrienden verdrietig om de dood van het vogeltje maar al gauw pakken ze de draad weer op. Zoals het in het echte leven ook gaat. Je mag rouwen om een geliefd persoon of dier maar uiteindelijk moet je wel door. De tekeningen in het boek zijn zoals altijd mooi en kleurrijk

Op een lieve en voor (jonge) kinderen aansprekende manier vertelt dit boek over de dood en wat dat betekent. Het vogeltje dat Kikker vindt is dood, en samen met zijn vriendjes zoekt hij naar een verklaring en een oplossing.

Boek is ook te gebruiken bij wat oudere kinderen vanwege het thema, maar mogelijk is de eenvoud van de prenten voor hen geen stimulans om het boek zelf erbij te pakken.

Ööö, sammakko löytää kuolleen linnun, hautaa sen ja sitten alkaa pelailla palloa koska on kivaa.

Deals with the death of a bird.

Hoewel het idee van Kikker en het Vogeltje mooi is, kinderen kennis laten maken met het nog onbegrijpelijke concept 'dood', ben ik niet bijzonder te spreken over de bruikbaarheid van dit boek. Mooi dat aangestipt is dat dood niet hetzelfde is als slapen. Mooi dat ze afscheid nemen en het vogeltje begraven. Maar met het volgende stukje heb ik grote moeite:

'Dood,' zei Kikker, 'wat is dat?'
Haas wees naar de blauwe hemel
'Iedereen gaat dood,' zei hij.
'Wij ook?' vroeg kikker verbaasd.
Dat wist haas niet zeker.
'Als we oud zijn misschien,' zei hij.

Het is prachtig, net als het kringloop-van-het-leven-gevoel als er later weer een nieuw vogeltje in de boom zit te zingen, maar voor wie staat het er? Voor de kinderen, of voor de volwassenen? Het geeft geen antwoorden. Het roept alleen maar vragen op en geeft nog valse informatie ook.

Misschien ben ik sterk bevooroordeeld omdat mijn oudste dochter (toen 3,5) dit boekje kreeg toen haar zusje overleed en ze niets, maar dan ook niets kon met dit simpele verhaaltje. Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat het boek vooral geschikt is als er een overlijden ver weg plaatsvindt en het kind niets weet over de dood, of als er inderdaad een dood vogeltje gevonden wordt langs het hek van het schoolplein - in beide gevallen als gespreksstarter. Maar eerlijk gezegd vind ik de opzet niet heel praktisch voor jonge kinderen die werkelijk met verlies te maken krijgen, daar is het te generiek voor.

Het verhaal is mooi en de plaatjes zijn leuk voor kinderen om naar te kijken. Het gaat over een vogeltje en wat er met hem aan de hand is. Het is een makkelijk en dun boekje die kinderen goed kunnen lezen.

Kikker en het vogeltje
Max Velthuijs

Wat ik leuk vind aan dit boek is dat de illustratie weergeeft wat er staat in de tekst eronder. Kinderen kunnen het verhaal goed voor zich zien door deze passende illustraties. Ik vind het grappig hoe alle dieren een andere mening hebben over wat er met het vogeltje is. eerst dacht kikker dat hij kapot was en het niet meer deed, toen zij varken dat hij sliep. vervolgens kwam eend aan en kikker zei toen tegen eend 'Ssst, hij slaapt'. Kikker nam over wat varken dacht. Haas kwam met het nieuws dat de vogel dood was. Het is mooi om te zien dat alle dieren helpen om het vogeltje te begraven en welke emotie daarbij hoort (verdrietig) is ook goed te zien. Kikker vrolijkte de dieren weer op, ze gingen tikkertje spelen. Na het spelen zagen zij een vogel die een prachtig lied zong. Ik vind dit een leuk voorleesboek, een verdrietig thema is op een mooie manier verwerkt voor kinderen. De illustraties zijn erg duidelijk en ondersteunen de tekst.