...
Show More
«Όταν γεννιόμαστε είμαστε κοκκινοπρόσωποι, στρογγυλοί, έντονοι και αγνοί. Μέσα μας καίει η πορφυρή φλόγα της παγκόσμιας συνείδησης.
Βαθμιαία, όμως, καταβροχθιζόμαστε από γονείς, μασιόμαστε από σχολεία, τρωγόμαστε από συμμαθητές, καπνιζόμαστε από κοινωνικούς θεσμούς και ροκανιζόμαστε από τις κακές συνήθειες και τη ν ηλικία.
Κι όταν πια μας έχουν μηρυκάσει και χωνέψει αυτά τα έξι στομάχια, βγαίνουμε από μέσα τους σαν μια ενιαία και αηδιαστική καφετιά μάζα.
Το δίδαγμα, λοιπόν, του παντζαριού είναι το εξής: Διατηρήστε τη θεϊκή κοκκινίλα σας, την έμφυτη ροζ μαγείας σας, ειδάλλως θα καταλήξετε καφέ.
Έτσι και καταλήξετε καφέ, ξέρετε τι σας περιμένει: καφές, καφετζούδες, χαρτορίχτρες, τσαρλατάνοι, ψυχοσωτήρες…»
Ολοκλήρωση μεγαλειώδους, πανοργασμικής, υπερτέλειας, εμπειρικής, μοναδικής και πρωτότυπης αναγνωστικής διαδικασίας, επιτυχής!!!
Παίρνουμε ολόκληρο το λογοτεχνικό λεξιλόγιο της οικουμένης, τα μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα απο καταβολής κόσμου εως σήμερα, θρησκείες, φυλές, συναισθήματα, αρώματα, σκουπίδια, θησαυρούς, φιλοσοφίες, ανάγκες, απολαύσεις, δικαιώματα και αρκετά ανθρώπινα χαρακτηριστικά ανάμεικτα.
Τα τοποθετούμε μέσα σε ένα γυάλινο μπλε μπουκάλι.
Οι δόσεις είναι κατά προσέγγιση ισόποσες. Πασπαλίζουμε το περιεχόμενο του μπουκαλιού με αρχέγονες αισθήσεις, μυθικές θεότητες, έντονες σεξουαλικές απολαύσεις, μυσταγωγικά βαθύ ύπνο και εξελιγμένη συνείδηση.
Ανακατεύουμε με αιώνες άχρονου χρόνου απο την Μεσοζωική Περίοδο μέχρι την τελευταία τεχνολογική ανακάλυψη, εκστάσεις και εκτάσεις χώρου απο γήινο ή αστρικό έδαφος, συμπαντικές εκρήξεις, μνήμες, εικόνες, εμμονές, επεξεργασίες εκατομυρίων πνευματικών ετών, εφιάλτες, άγριες ηπείρους, ανταριασμένες θάλασσες, πολιτιστικά θεμέλια, διαλογισμούς, επιφωτίσεις, εγκεφαλικό φλοιό και μπόλικη άνθιση μετά απο φωτοσυνθεμένη συνείδηση.
Συμπληρώνουμε στο μείγμα μας χρώματα απο λαχανικά, γεύσεις απο φρούτα, μυρωδιές απο την παγκόσμια ερωτική αίσθηση της οσφρητικής ικανότητας, ψευδαισθήσεις, αγάπη που εκφράζεται με απόλυτο μίσος, αλληγορίες απίστευτες, παρομοιώσεις πρωτάκουστ��ς, μεταφορικές εκφράσεις ζωής μαι θανάτου, καυστικό κατακκόκινο χιούμορ, πίστη σε απίστευτα φαινόμενα, θεσμούς, αξίες, χίπικες ιδέες με γιασεμί και φόνους, αναρχικά πιστεύω, υπερβολές κοσμικής ευφορίας, χαμόγελα, τραγικές και ανυπέρβλητες ηδονές, ζωώδη συνειδησιακό υπόβαθρο, συμβολικό επίπεδο ανθρωπισμού και προσκαλούμε έναν τραγοπόδαρο κερασφόρο, εωσφόρο να ερεθίσει με την λαγνεία του το μείγμα μας.
Βοημία, Σιάτλ, Παρίσι, Ν. Ορλεάνη, Ελλάδα, Αίγυπτος, Τζαμάϊκα, όπου έχει ανθίσει λουλούδι, όπου έχει ευδοκιμήσει καρπός κάθε είδους, όπου έχει γεννηθεί ζωή ερπετών, θηλαστικών και ανύπαρκτων πλασματικών μορφών που εντοπίζονται απο την μυρωδιά τους και μόνο.
Όπου υπάρχουν ζωντανοί και νεκροί οργανισμοί κάθε εξελικτικής μορφής, ερωτισμός, εκκεντρικότητα, μαγεία, δύναμη, ατελείωτη αιώνια αγάπη, σαπίλα, κατεστημένο, ομορφιά, αγνότητα, χιλιάδες σημασίες...
Κλείνουμε με φελό το γυάλινο μπουκάλι μας, αφήνουμε το μείγμα να αφομοιωθεί απο τον εαυτό του και χύνουμε το υγρό πάνω σε λευκές σελίδες βιβλίου.
Το αποτέλεσμα, θα είναι απάντηση σε ό,τι κοντινότερο μπορεί να υπάρξει, σε ό,τι
μπορεί να φανταστεί κάποιος για το τί, κατά προσέγγιση, είναι το «Άρωμα του Ονείρου».
Τώρα που έζησα και απόλαυσα τη γραφή του Ρόμπινς, μπορώ να πω ειλικρινά πως τον γουστάρω ζωηρά και τρελά.
Είναι ένας αριστοφανικός Τζόκερ. Ένας επικός τραγωδός με στολή κλόουν.
Ένας προκλητικός, σαρκαστικός, μεγαλοφυής, εξερευνητής.
Ένα πυρηνικό όπλο γεμάτο ραδιενεργά, αρωματικά, χρωματιστά, πεζογραφικά ταλέντα. Που σε φυλακίζει. Σε γοητεύει. Σε κυριεύει με απόλυτη τέχνη.
Ατίθασος, αστείος, μοναδικός στο είδος γραφής που σε ρίχνει μέσα σε λάσπες και βρομιές και σου μαθαίνει να κάνεις με αυτά απίστευτα σχήματα σκέψεων και χρωματιστές μπουρμπουλήθρες
με αρωμα ονείρου ...
Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.
Βαθμιαία, όμως, καταβροχθιζόμαστε από γονείς, μασιόμαστε από σχολεία, τρωγόμαστε από συμμαθητές, καπνιζόμαστε από κοινωνικούς θεσμούς και ροκανιζόμαστε από τις κακές συνήθειες και τη ν ηλικία.
Κι όταν πια μας έχουν μηρυκάσει και χωνέψει αυτά τα έξι στομάχια, βγαίνουμε από μέσα τους σαν μια ενιαία και αηδιαστική καφετιά μάζα.
Το δίδαγμα, λοιπόν, του παντζαριού είναι το εξής: Διατηρήστε τη θεϊκή κοκκινίλα σας, την έμφυτη ροζ μαγείας σας, ειδάλλως θα καταλήξετε καφέ.
Έτσι και καταλήξετε καφέ, ξέρετε τι σας περιμένει: καφές, καφετζούδες, χαρτορίχτρες, τσαρλατάνοι, ψυχοσωτήρες…»
Ολοκλήρωση μεγαλειώδους, πανοργασμικής, υπερτέλειας, εμπειρικής, μοναδικής και πρωτότυπης αναγνωστικής διαδικασίας, επιτυχής!!!
Παίρνουμε ολόκληρο το λογοτεχνικό λεξιλόγιο της οικουμένης, τα μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα απο καταβολής κόσμου εως σήμερα, θρησκείες, φυλές, συναισθήματα, αρώματα, σκουπίδια, θησαυρούς, φιλοσοφίες, ανάγκες, απολαύσεις, δικαιώματα και αρκετά ανθρώπινα χαρακτηριστικά ανάμεικτα.
Τα τοποθετούμε μέσα σε ένα γυάλινο μπλε μπουκάλι.
Οι δόσεις είναι κατά προσέγγιση ισόποσες. Πασπαλίζουμε το περιεχόμενο του μπουκαλιού με αρχέγονες αισθήσεις, μυθικές θεότητες, έντονες σεξουαλικές απολαύσεις, μυσταγωγικά βαθύ ύπνο και εξελιγμένη συνείδηση.
Ανακατεύουμε με αιώνες άχρονου χρόνου απο την Μεσοζωική Περίοδο μέχρι την τελευταία τεχνολογική ανακάλυψη, εκστάσεις και εκτάσεις χώρου απο γήινο ή αστρικό έδαφος, συμπαντικές εκρήξεις, μνήμες, εικόνες, εμμονές, επεξεργασίες εκατομυρίων πνευματικών ετών, εφιάλτες, άγριες ηπείρους, ανταριασμένες θάλασσες, πολιτιστικά θεμέλια, διαλογισμούς, επιφωτίσεις, εγκεφαλικό φλοιό και μπόλικη άνθιση μετά απο φωτοσυνθεμένη συνείδηση.
Συμπληρώνουμε στο μείγμα μας χρώματα απο λαχανικά, γεύσεις απο φρούτα, μυρωδιές απο την παγκόσμια ερωτική αίσθηση της οσφρητικής ικανότητας, ψευδαισθήσεις, αγάπη που εκφράζεται με απόλυτο μίσος, αλληγορίες απίστευτες, παρομοιώσεις πρωτάκουστ��ς, μεταφορικές εκφράσεις ζωής μαι θανάτου, καυστικό κατακκόκινο χιούμορ, πίστη σε απίστευτα φαινόμενα, θεσμούς, αξίες, χίπικες ιδέες με γιασεμί και φόνους, αναρχικά πιστεύω, υπερβολές κοσμικής ευφορίας, χαμόγελα, τραγικές και ανυπέρβλητες ηδονές, ζωώδη συνειδησιακό υπόβαθρο, συμβολικό επίπεδο ανθρωπισμού και προσκαλούμε έναν τραγοπόδαρο κερασφόρο, εωσφόρο να ερεθίσει με την λαγνεία του το μείγμα μας.
Βοημία, Σιάτλ, Παρίσι, Ν. Ορλεάνη, Ελλάδα, Αίγυπτος, Τζαμάϊκα, όπου έχει ανθίσει λουλούδι, όπου έχει ευδοκιμήσει καρπός κάθε είδους, όπου έχει γεννηθεί ζωή ερπετών, θηλαστικών και ανύπαρκτων πλασματικών μορφών που εντοπίζονται απο την μυρωδιά τους και μόνο.
Όπου υπάρχουν ζωντανοί και νεκροί οργανισμοί κάθε εξελικτικής μορφής, ερωτισμός, εκκεντρικότητα, μαγεία, δύναμη, ατελείωτη αιώνια αγάπη, σαπίλα, κατεστημένο, ομορφιά, αγνότητα, χιλιάδες σημασίες...
Κλείνουμε με φελό το γυάλινο μπουκάλι μας, αφήνουμε το μείγμα να αφομοιωθεί απο τον εαυτό του και χύνουμε το υγρό πάνω σε λευκές σελίδες βιβλίου.
Το αποτέλεσμα, θα είναι απάντηση σε ό,τι κοντινότερο μπορεί να υπάρξει, σε ό,τι
μπορεί να φανταστεί κάποιος για το τί, κατά προσέγγιση, είναι το «Άρωμα του Ονείρου».
Τώρα που έζησα και απόλαυσα τη γραφή του Ρόμπινς, μπορώ να πω ειλικρινά πως τον γουστάρω ζωηρά και τρελά.
Είναι ένας αριστοφανικός Τζόκερ. Ένας επικός τραγωδός με στολή κλόουν.
Ένας προκλητικός, σαρκαστικός, μεγαλοφυής, εξερευνητής.
Ένα πυρηνικό όπλο γεμάτο ραδιενεργά, αρωματικά, χρωματιστά, πεζογραφικά ταλέντα. Που σε φυλακίζει. Σε γοητεύει. Σε κυριεύει με απόλυτη τέχνη.
Ατίθασος, αστείος, μοναδικός στο είδος γραφής που σε ρίχνει μέσα σε λάσπες και βρομιές και σου μαθαίνει να κάνεις με αυτά απίστευτα σχήματα σκέψεων και χρωματιστές μπουρμπουλήθρες
με αρωμα ονείρου ...
Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.