...
Show More
سلینجر چه داستانهای خوبی نوشته. ازونها که بعد تمومشدنشون لبخند ریزی رو لبتون میشینه. خیلی داستانهای نرمی بودن. ازین جهت میگم که نقش بچهها توی داستان خیلی پررنگ بود و خوب توصیف شده بودند. دقت سلینجر هم توی توصیف جزئیات مثالزدنی بود.
کتاب هم شامل نُه داستانِ
یه روز عالی برای موزماهی، عمو ویگیلی در کانتیکات، در آستانه جنگ با اسکیموها، مرد خندان، در قایق بادبانی، تقدیم به ازمی با عشق و نکبت، دهانم زیبا چشمانم سبز، دورهی آبی دودومیه اسمیت و تدی میشه که همشون رو غیر دوره آبی دوست داشتم.
در ضمن شنیدم که آقای گلشیری هم این کتاب سلینجر رو ترجمه کرده ولی ترجمهاش خوب نیست. حتی اسم کتاب و عنوان داستان دورهی آبی دودومیه اسمیت رو به دلخواه خودش تغییر داده و گذاشته دلتنگیهای نقاش خیابان چهل و هشتم!
راستی حتما تصویرگریهای sempè روی جلد مجله نیویورکر یا کاریکاتورهای دیگهاش رو نگاهی بندازین. بانمک و ظریف و دوستداشتنیاند. ناخودآگاه با خوندن داستان های سلینجر توی ذهنم نقش میبستند.
کتاب هم شامل نُه داستانِ
یه روز عالی برای موزماهی، عمو ویگیلی در کانتیکات، در آستانه جنگ با اسکیموها، مرد خندان، در قایق بادبانی، تقدیم به ازمی با عشق و نکبت، دهانم زیبا چشمانم سبز، دورهی آبی دودومیه اسمیت و تدی میشه که همشون رو غیر دوره آبی دوست داشتم.
در ضمن شنیدم که آقای گلشیری هم این کتاب سلینجر رو ترجمه کرده ولی ترجمهاش خوب نیست. حتی اسم کتاب و عنوان داستان دورهی آبی دودومیه اسمیت رو به دلخواه خودش تغییر داده و گذاشته دلتنگیهای نقاش خیابان چهل و هشتم!
راستی حتما تصویرگریهای sempè روی جلد مجله نیویورکر یا کاریکاتورهای دیگهاش رو نگاهی بندازین. بانمک و ظریف و دوستداشتنیاند. ناخودآگاه با خوندن داستان های سلینجر توی ذهنم نقش میبستند.