Las uvas de la ira

خوشه‌ های خشم‌ یکی از عجیب ترین تجربه‌های خوندنم بود. صد صفحه ابتدایی به شدت کند، خسته کننده و سخت گذشت. اما داستان از جایی به بعد روند بی نظیری رو طی کرد به شکلی که در صفحه‌ی انتهایی احساس میکردم بعد از مدت‌ها یک شاهکار خوندم.
«جان اشتاین بک» بازتاب بخش مهمی از تاریخ آمریکا و رکود اقتصادی پس از جنگ جهانی اول رو در زندگی خانواده‌ای کشاورز از اهالی ایالت اوکلاهما بیان میکنه. خانواده ای که روزهای سختی رو سپری می کنند تا بتونند جایی برای زندگی کردن و غذایی برای خوردن داشته باشند. به قدری اتفاقات و شخصیت ها شفاف روایت شده بودند که احساس میکردم در کنار خانواده‌ی جود زندگی میکنم و جزئی از اونها شدم و بنظرم این قدرت روایت به شدت کمیاب و فوق العاده است.
صفحه‌ی پایانی کتاب با حادثه ای تمام میشه که قطعا به یاد موندنیه و تا مدت‌ها از ذهنتون بیرون نمیره‌...

I had read The Grapes of Wrath before, and I purposefully didn't re-read it while writing a novel set in the same period for fear I would somehow be influenced by it or be so intimidated I'd be paralyzed. So with my own book behind me I finally had the pleasure of reading The Grapes of Wrath again. Does it hold up? It does, though it's not perfect. The story of the Joads is fantastic, and Ma Joad is a rich and surprising character. Steinbeck's prose is deft and evocative, and those famous bits like the turtle crossing the road and the ending, when Rose of Sharon nurses the dying man, are great. At times the novel is a bit overwrought. This jaded reader had to stretch to accommodate some of the characters' naivete, particularly that of Rose of Sharon who is so dim she's a little hard to believe. (The John Ford film version takes the melodrama a little far for my taste.) The interspersed chapters, where Steinbeck attempts to go broad and tell the larger story about what is happening in America at that time works less well and structure ends up feeling a little clunky. However, Steinbeck was not just writing a novel, he was writing for social change and I am not the intended audience.

But the journey of the Joads, as poor, struggling migrants who have not where to go, no where to make a life for their family, but who deserve dignity and fight for it, is particularly resonant right now. And for that I am grateful.

Second reading of this book February 2023. It felt as though I was reading this book for the 1st time. I didn't know that it was so tragic. May I never forget the story again. Here is my 1st review of this book.

My father had all of John Steinbeck's books, so when my brother was in high school he began reading this book. I recall his asking our mother if what was written in this book were true. She said, "Yes," and they had a long conversation about it. During that time I was reading Steinbeck's "The Red Pony" and crying. I wasn't interested in the depression years. I just didn't want the Red Pony to die, and now I don't remember if he did or didn't.

When I was in college I got around to reading some of Steinbeck's other books, and then when my husband and I moved to Oklahoma from California I thought it was time to read this book. I had seen the movie many years earlier, but it didn't do the book justice. The book is so much better than the movie could ever be.

The Dust Bowl began in the 1930s due to a drought and poor farming methods in the plains regions of America. When winds came, it picked up the soil and carried it over the land, damaging everything in it path. States that were most affected were Oklahoma, Texas, Kansas, Colorado and New Mexico. It was also a time when America was in the Great Depression, which added to the suffering of people in these regions. I remember reading somewhere that the dust blew all the way to Washington, D.C. in 1935 and inspired the government to finally to do something about it.

John Steinbeck's setting for the Dust Bowl began in the town of Stillwell, Ok, an East Oklahoma town that was not really part of the Dust Bowl. It is a part of Oklahoma that is in the Ozark Mountains or its foothills, depending on who you ask. It is also called Green Country and for good reason. Update: In 2015 we had a total of 56 inches of rain. This year, January 2017, we are in a severe drought.

I don't recall much of the book other than it was a great read and a classic. It will give you one of the most interesting views of the Dust Bowl of the 1930s where people lost their homes, where their cattle and other livestock died, and where you couldn't get away from the dust even if you put sheets on your windows. People ended up dying from lung disease, and many moved to California to work in the fields. Sometimes those that couildn't find work ended up dying in the streets, because back then, just like today, the poor are blamed their poverty, hunger and lack of work. There was no welfare, no food stamps, and no unemployment insurance. In 1929 the first soup kitchens and bread lines were set up by churches and private charities in the cities. I am sure they helped some of those that had come from the Dust Bowl States. Even Al Capone had set up a soup kitchen in Chicago in 1931. He wasn't all bad.

If you would like to read more about these times, Timothy Egan wrote a great book called, "The Worst Hard Time: The Untold Story of Those Who Survived the Great American Dust Bowl, and award winning Studs Terkel wrote: "Hard Times."


One of the many Dust Storm photos taken


Heading to California


Heading to California

(Book 592 From 1001 Books) - The Grapes of Wrath, John Steinbeck

The Grapes of Wrath is an American realist novel written by John Steinbeck and published in 1939. The book won the National Book Award and Pulitzer Prize for fiction, and it was cited prominently when Steinbeck was awarded the Nobel Prize in 1962.

The narrative begins just after Tom Joad is paroled from McAlester prison, where he had been incarcerated after being convicted of homicide in self-defense.

While hitchhiking to his home near Sallisaw, Oklahoma, Tom meets former preacher Jim Casy, whom he remembers from his childhood, and the two travel together.

When they arrive at Tom's childhood farm home, they find it deserted. Disconcerted and confused, Tom and Casy meet their old neighbor, Muley Graves, who tells them the family has gone to stay at Uncle John Joad's home nearby. Graves tells them that the banks have evicted all the farmers.

They have moved away, but he refuses to leave the area. ...

خوشه‌ های خشم - جان استاین‌بک (امیرکبیر) ادبیات؛ تاریخ نخستین خوانش: سال 1977میلادی

عنوان: خوشه های خشم؛ نویسنده: جان ارنست اشتاین بک (استاین بک)؛ مترجم: شاهرخ مسکوب؛ عبدالرحیم احمدی؛ تهران، امیرکبیر، چاپ اول 1328، در 520ص؛ چاپ چهارم، 1346، در 624ص؛ چاپ پنجم 1351، در 658ص؛ چاپ هفتم 1356، چاپ هشتم 1357؛ چاپ دهم 1379؛ چاپ چهاردهم 1387؛ شابک 9789640006283؛ چاپ هجدهم 1392؛ چاپ بیست و یکم 1397؛ موضوع: داستانهای نویسندگان ایالات متحده آمریکا - سده 20م

برگردانهای دیگر از آقایان و خانمها: «ع‍ب‍دال‍ح‍س‍ی‍ن‌ ش‍ری‍ف‍ی‍ان‌، تهران، بزرگمهر، 1368؛ در 610ص؛ چاپ دیگر ت‍ه‍ران‌: ن‍گ‍اه‌‏‫، 1387؛ در 614ص؛ شابک9789643510152؛ چاپ یازدهم 1399»؛ «اح‍م‍د طاه‍رک‍ی‍ش‌، تهران، زرین، چاپ دوم 1362؛ در 566ص»؛ «سیمین تاجدینی، آتیسا، سال1398، در 463ص؛ شابک 9786226611251؛ چاپ سوم 1399»؛ «سعید دوج،روزگار، 1397، در 580ص؛ شابک9789643748104؛» «غلامرضا اسکندری، به سخن، مجید، 1395، در 703ص؛ شابک 9786007987261؛»؛ «احمد طاهر‌کیش، مشهد ارسطو، 1357، در 528»؛ «محمدصادق شریعتی، گویش نو، 1392؛ در 171ص»؛

محکومیت بی‌عدالتی، و روایت سفر طولانی یک خانواده ی تنگدست «آمریکایی» است؛ که به امید زندگی بهتر، از ایالت «اوکلاهما»، به «کالیفرنیا» مهاجرت می‌کنند؛ اما اوضاع آن‌گونه که آن‌ها پیش‌بینی می‌کنند، پیش نمی‌رود؛ رخدادها در دهه ی سوم از سده بیستم میلادی، و در سال‌های پس از بحران اقتصادی بزرگ «آمریکا»، روی می‌دهند؛ «اشتاین بک (استاین بک)»، این رمان را در سال 1939میلادی منتشر کردند؛ ایشان برای نگارش همین رمان، برنده ی جایزه ی «پولیتزر» شدند؛ «جان فورد» نیز، در سال 1940میلادی، فیلمی با همین عنوان، و با بازی «هنری فوندا»، براساس داستان همین کتاب ساخته‌ اند

کتاب را در «ایران» جنابان آقایان «شاهرخ مسکوب»؛ و «عبدالرحیم احمدی»، به فارسی ترجمه کرده‌ اند؛

نقل نمونه متن: (آره، از گشنگی داره میمیره؛ همونوقت که پنبه چینی میکرد ناخوش شد؛ شش روز تمام چیزی نخورده بود؛ مادر، تا آن گوشه پیش رفت و مرد را نگاه کرد؛ پنجاه سالی داشت؛ با چهره ای ریشو و پوست استخوانی، و چشمهای خیره و تهی؛ جوانک در کنار مادر ایستاده بود؛ زن پرسید: پدرته؟ - آره، میگفت: گشنه نیس، یا همین حالا چیز خورده؛ همیشه سهمش را میداد به من؛ حالا دیگه نا نداره؛ به زحمت میتونه تکون بخوره)؛ پایان نقل از متن کتاب ص 519کتاب

تاریخ بهنگام رسانی 29/05/1399هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی

Lo ammetto, avevo paura non mi sarebbe piaciuto. Il punto è che vedevo tutto questo amore incontrollato, tutte queste stelline, mi sentivo a disagio. Non che mi faccia suggestionare da questo tipo di cose, però ovvio, tutti a dirmi "bello, bellissimo" e io mi sentivo un po' strana, sopratutto perché a me Uomini e topi non era neanche piaciuto così tanto.
Oh, questo romanzo è bello, bellissimo.
"Un romanzo sulla grande depressione americana". No, cioè sì, ma è molto di più.
Furore è una grandissima storia, il viaggio di una famiglia che sfrattata dalla sua terra (terra e famiglia, tutto il romanzo si potrebbe riassumere in queste due parole) cerca di raggiungere la California, dove ci saranno casette bianche, arance da cogliere, e così tanta uva da farci il bagno.
Un viaggio che ricorda l'esodo biblico, ma anche qualcosa di fin troppo attuale.
Il furore che matura nei cuori di questa gente è un furore che non trova mai sfogo, perché non si ha radici, i migranti diventano nomadi e vengono trattati come vagabondi.
La famiglia Joad ci dimostra in mezzo a tutta questa polvere (e ai disegni insensati che riesce a creare in mezzo a dei terreni disastrati o nel cuore del deserto) cosa si fa, come si fa ad andare avanti, fino all'ultima pagina, che è semplicemente un capolavoro.

OMGOSH! Powerful and Tragic.......with an ending NEVER to be forgotten!

In THE GRAPES OF WRATH, hard times plague the Joad family from beginning to end, and chronicle the Great Depression of the 1930's. No rain, dust storms and the dreaded "monster" bank ended a much-loved and long-lived way of life forcing farmers to become migrant workers traveling from one unwelcome place to another; and No work + No money = No food, but the Joad's never give up despite being tired, beaten down, angry and sad. They shared their lives, what little food they had and gave everything of themselves as you will see by the remarkable conclusion of this 1939 classic.

n  "Jus' try to live the day, jus' the day."n

While not a particularly fast read, Steinbeck (my #1 favorite author) creates realistic characters and devotes several (short) interim chapters (including Chapter 1) to developing an atmospheric description of the time, and.......

While EAST OF EDEN continues to be one of my all-time favorite reads, I definitely felt THE GRAPES OF WRATH deserving of a 5 Star rating as well. "It is a work conceived on a completely different plane."

I miei bisnonni materni, agli inizi del novecento, appena sposati presero una nave e partirono verso la terra promessa, l’Argentina, fecero un viaggio faticosissimo di mesi spinti dalla speranza di un futuro migliore per loro e per i loro figli, con l’animo straziato tra la nostalgia di casa e il sogno di una meta ignota pubblicizzata da conoscenti o altri parenti che da là avevano scritto lettere invoglianti. Un viaggio lunghissimo, doloroso, che sarà stato costellato di difficoltà e soprattutto di miseria: povero era il paese che lasciavano, un’Italia arretrata e senza possibilità di lavoro (un po’ come oggi), poverissimi erano loro partiti con poche cose, il minimo indispensabile per non appesantire il viaggio. Che cosa avranno provato chiudendosi alle spalle la porta di casa sapendo di non vederla più forse per sempre? Ora, dopo aver letto Furore, posso immaginarlo. Posso capire la sofferenza per lo strappo dalle proprie radici, l’abbandono degli oggetti di ogni giorno, degli odori, dei rumori, delle abitudini più semplici che fanno compagnia, la paura per il salto nel buio, l’ignoto che attrae e fa paura. Posso capire il bisogno di avvicinare chi si trova nella stessa situazione, di aprirsi con chi ha lo stesso destino, la solidarietà incontrata durante il viaggio con chi è come noi. Posso capire la paura all’arrivo, il susseguirsi di speranza e delusione, la sconfitta imminente ed anche il furore che la fame scatena. Una famiglia è come una tartaruga, ovunque vada si porta dietro la casa, fatta non di muri ma di affetti e legami profondi, pronta a chiudersi a riccio in difesa dei suoi membri in difficoltà e ad allargarsi misericordiosa verso chi si trova nella stessa condizione, verso chi è misero e ha fame, una fame vera, quella che ti consuma il fisico, che ti annebbia la vista, che ti fa perdere la ragione. Così è la famiglia Joad, in cui ognuno è legato all’altro con un filo sottile che si incontra ad un capo della matassa, dove c’è lei, la mamma, colei che conserva ben duro il guscio della famiglia, lo protegge perché pur essendo protezione va protetto anch’esso dagli attacchi esterni.
Tutto questo –e molto di più- è contenuto in Furore, che narra in modo vivido e tanto, tanto coinvolgente il lungo viaggio della famiglia Joad verso ovest, verso la terra promessa, la California con le casette bianche ed i frutteti intorno.
Potrei scrivere ancora molto su questo romanzo stupendo, ma sarebbe superfluo perché non c’è bisogno del mio commento, c’è solo bisogno di leggerlo e di lasciarsi trascinare dalle emozioni.

پس از اتمام «موش‌ها و آدم‌ها» و قبل از شروع «خوشه های خشم» از خودم پرسیدم: یعنی کتاب دومی که از این نویسنده میخونم رو به همین اندازه دوست خواهم داشت؟! و برام عجیبه که اعتراف کنم، چندین برابر دوستش دارم..!
لحن آمریکایی اصیل و دوست داشتنیش، درکنار اشک ها و لبخندهایی که با این کتاب تجربه کردم و پایان غیرقابل انتظاری که باهاش مواجه شدم هیچ گاه از خاطرم پاک نمیشه..:)
گویی این کتاب خودِ خودِ زندگی بود.. نه داستان و روایت.. زندگی!
بیشتر از همه شخصیت تام جود و کیسی (واعظ) و مکالماتشون در مورد دین و مسیح.. و کنایه ها و انتقادات هنرمندانه ای که به دین و دینداری وارد میکردن بسیار به دلم نشست ^_^..
پ. ن١: اگر این کتاب رو نخواندید و تصمیم دارید بخوانید، پیشنهاد میکنم ترجمه رضا اسکندری از انتشارات مجید رو امتحان کنید..بسیار روان و نسبت به ترجمه های دیگر با حداقل سانسور.. :)
پ. ن٢: و اگر این کتاب رو خواندید، ولی با ترجمه انتشارات نگاه خواندید، و قصد دارید دوباره بخوانید، پیشنهاد میکنم ترجمه آقای اسکندری رو امتحان کنید، تا از انتشارات نگاه کینه به دل بگیرید..:)