In my opinion this is one of the best books I've ever read! Every time the main character Eddie meets one of his people in heaven, he is taught a lesson about life. Sometimes a lesson on why he exists. And sometimes on how life functions. After each lesson taught the next chapter is always titled: Today is Eddies Birthday. I really like how the paragraphs are structured.

Not at all my normal fare, but it was a last thing at night read. I am a sceptic, so again this would not be a book that would attract me; it’s not that I like the idea of the cessation of existence at death, but I think that’s what happens. So how come I read this? Occasionally I buy books at auction because they can be very cheap; this came with assorted others, so ended up on the shelves.
It’s very brief and could easily be read in one sitting and is about a fairground worker called Eddie. It isn’t much of a spoiler to say that Eddie dies at the beginning of the book. He then meets five people all linked to his life in some way who help him make sense of it all.
Albom is an interesting character; I knew little about him prior to this, apart from the fact he has spent years grumbling about the Harry Potter books and films because he felt they made children stop reading other children’s classics. And here’s me thinking Harry Potter was just another English middle class, public school story! He has a column in the Detroit Free Press where he rants a bit about modern life (he also crosses picket lines, but that is a different story!)
Back to the book; the reviews are mixed and it appears to be loved and hated (possibly by Harry Potter fans!) in equal measure. I can understand why; there is a lot of sentimentality and cliché (all endings are also beginnings; holding anger is a poison) and Albom has a habit of explaining thought processes and ideas in great detail which can irritate. There’s not a great deal to say about it; some people will love it and will find it comforting (most people want to believe everything will be ok in the end and we will see our loved ones again) and others will find it sentimental and irritating. Atheists probably shouldn’t read books about heaven!
Anyway I’ve also heard it said that heaven is whatever you conceive it to be. Therefore here is mine. Heaven is a library with all the books ever published. Everyone subscribing to this heaven has their own personal space. Mine would have an open fire, be lined with books (of course), have a good armchair and there would be excellent food available at all times. There would be communal spaces to talk about books, watch film or TV if you wished and first class coffee. There would be a few other tweaks, but that is the essence.

The curious naming of the first chapter as "The End" seems peculiar at first, but upon reflection, isn't an ending also a new beginning?

83 year-old Eddie dies in an amusement park accident while trying to save a girl. Upon awakening, he finds himself in Heaven, only to discover that it's not an idyllic Eden but an overlapping re-enactment of life on Earth. Five people, whom Eddie had either remembered, neglected, or forgotten, take turns appearing, leading him to search for his lost time and question the mysteries of life.

The Blue Man: The Meaning of Life
We are all interconnected; you can't separate one life from another, just like the wind and a breeze are closely connected. The world is a vast net, and your every action may be intertwined with others, even if you don't realize it. Something others consider ordinary might seem completely different to you; the same thing can look entirely different from different angles. But within this, everyone plays their part, which reduces 'injustice' in the world. So don't complain about the world's unfairness over small things.

The Captain: Self-Sacrifice
Sacrifice is part of life; it's not something to regret but something worth pursuing. I've heard it said, "When God closes a door, he opens a window." So, when we feel like we've lost something, don't dwell on the pain of loss; look around, and you'll find something even more precious.

Ruby: Forgiveness
Hatred is a double-edged sword; when we hurt others, we also hurt ourselves. If someone has hurt or deceived you, that's not a reason to hate them. Sometimes you only see one side of the story, and that small part angers you. You retaliate, but in the end, you only feel a meaningless sense of satisfaction and are left with resentment for wasting your time and energy on something so pointless. The you with good intentions is no more. Perhaps only forgiveness can bring such relief.

Margaret: Love Never Ends
Life ends, but love doesn't. Everyone must experience the pain of losing a loved one. But we should understand that while they are gone, the beautiful memories they left behind will not disappear. With these memories, their departure is not so sad. In the West, after a person dies, their relatives and friends gather together to recall the details of their life; this should be considered the best way to comfort the deceased's family. Although some people are no longer with us, beautiful memories will always remain.

The Little Girl
I can't describe what she taught Eddie with a single word because she both led Eddie astray and brought him to heaven. In heaven, Eddie healed the little girl's wounds and, in doing so, healed his own guilt-ridden heart. His heart was no longer burdened; he felt incredibly light.

The missions of the five people were completed, and Eddie understood the true meaning of his life. At the same time, I, along with him, understood so much more.

3.6 / 5

•هیچ عمری هدر نمی رود. تنها زمانی که هدر می دهیم، زمانی است که فکر می کنیم تنهاییم.
__________________________________________________
•مردم می گویند عشق را پیدا می کنند ، گویی عشق شیئی است که پشت سنگی پنهان شده اما عشق شکل های گوناگونی به خود می گیرد و برای هیچ مرد و زنی هرگز یکسان نیست.
__________________________________________________
•عشق از دست رفته هنوز هم عشق است . فقط شکلش عوض می شود ، همین . دیگر نمی توانی لبخند عشقت را ببینی یا برایش غذا ببری یا موهایش را نوازش کنی و یا با او برقصی . اما وقتی این حس ها ضعیف می شوند ، حس های دیگر قدرت می یابند . خاطرات . خاطرات شریکت می شوند . تو آن را غذا می دهی . بغلش می کنی . با ان می رقصی . زندگی باید به پایان برسد ولی عشق نه .
__________________________________________________
• تمامی پایان ها خود سرآغازی دیگر هستند . تنها مسئله این است که ما تا لحظه پایان این را نمی دانیم .

Buku yang bagus terutama bagi yang suka memaknai dan menghargai Hidup, membuat kita untuk selalu bersyukur kepada Sang Pencipta.

Pelajaran 1:
Tidak ada kehidupan yang sia-sia. Satu-satunya waktu yang kita sia-siakan adalah waktu yang kita habiskan dengan mengira kita hanya sendirian.

Pelajaran 2:
Pengorbanan bagian dari kehidupan, bukan untuk disesali jika mengorbankan sesuatu yang berharga, karena kita tidak sungguh-sungguh kehilangan itu, Kita hanya meneruskannya pada orang lain.

Pelajaran 3:
MAAF. Karena menyimpan rasa marah adalah racun. Kita berpikir kebencian merupakan senjata untuk menyerang orang yang telah menyakiti kita. Tapi kebencian adalah pedang bermata dua, luka yang kita buat dengan pedang bermata dua, luka yang kita buat dengan pedang itu, kita lakukan juga pada diri kita sendiri. Jadi belajarlah me-MAAF-kan terutama me-MAAF-kan diri kita sendiri.

Pelajaran 4:
Cinta seperti Hujan, bisa menyuburkan dari atas, menghujani pasangan dengan keceriaan. Tapi kadang-kadang dalam panasnya kehidupan, cinta seolah kering dipermukaan dan harus tergantung pada akarnya yang tertanam dalam untuk membuatnya tetap hidup. Cinta yang hilang tetap cinta, bentuknya saja yang berbeda yaitu berupa Kenangan, kehidupan boleh berakhir tapi cinta tidak.

Pelajaran 5:
" Tidxk xdx kehidupxn yxng six-six. Sxtu-sxtunyx wxktu yxng kitx six-sixkxn xdxlxh wxktu yxng kitx hxbiskxn dengxn mengirx kitx hxnyx sendirixn".

Kita mungkin dapat membaca dan mengerti paragraf diatas dengan mudah meskipun huruf "A" diganti dengan huruf "X", tapi terasa bedakan?

Nah dari itu kita bisa ambil kesimpulan seberapa kecilnya peran kita dan bisa digantikan , tetaplah kita membuat suatu perbedaan yang berarti bagi dunia. Maka mulai sekarang belajar BERSYUKUR terhadap apapun yang terjadi terhadap kita.

Oke, Selamat membaca Teman-Teman!

Recommended only for theists of any flavour

From the back cover summary:

“When Eddie dies, trying to save a child from a terrible accident, he wakes up in heaven. Heaven, he discovers is a place where your life on Earth is finally explained to you. It is explained by five people, friends or strangers, who somehow affected your life – and who changed its path forever.”

As a confirmed atheist, my first thought, of course, is why should an omniscient, omnibenevolent and omnipotent god, subject his loving creations to such pain during their lifetime? But, that aside, even if I accepted the notion of a god and a heaven, I found THE FIVE PEOPLE YOU MEET IN HEAVEN to be too simplistic, too pat, too cute and too saccharine by half. Such advice as it offered was entirely obvious to anyone who gives a moment’s consideration to life and its vagaries and none of its supposedly “pithy” commentary or observations constituted anything that might improve my time on this planet.

Not recommended to anyone other than those mentally enslaved by notions of god and religion.

Paul Weiss

What comes after death? What does heaven looks like?

I have a vague idea of heaven, I simply believe that when we pass on-- if there's really a place where our spirits travel, a place where pain does not exist, where we could be reunited with the ones we lost, where we could reminisce the lives we lived and the change we brought to the world. I am not a religious person, I can't even remember the last time I've been to church, but I know there is a God.

This book was very touching. Especially the latter part of the story, I cried so much because I have a very special connection with the fifth person Eddie met and reading the familiar words in their conversations really warmed my heart. I thought about my country and how bad I wanted to come home.

Still a bit emotional so I'll end this here.

I thought the book was lovely, reassuring and just amazing.
I liked the book mostly because it gave an astonishing perspective not only about heaven but about life itself!
And oh, I found it very cool that the book started with "The End" like how cool is that? You start a book with the ending of it's main character "Eddie". But is it really the ending?

The idea of Mitch's heaven is that when you die, you go to heaven and meet five people who will explain to you why you're life was the way it was. They'll basically try to make sense of it. And you might or might not know those people in person, but some how they have affected your life, or you might have affected theirs.
The book is reassuring because it highlights the essence of life. What is the essence of life? Your life matters. Yes it does, and you have done great things in your life even though you might not know it yet but someday you will! Maybe in your life or in your afterlife/heaven/. Thus the reassuring thing is you will know it eventually.

I'm happy that I finally have picked up this book, it was such a good read! Thanks for everyone who recommended it to me.

Review to follow..

دومین کتابی بود که از میچ آلبوم میخوندم. اولیش سه شنبه ها با موری بود. این یکی رو بیشتر دوس داشتم. قلم روان و خوشخوانی داره و در عین حال که داستان خوبی داره، سنگین نیست و برای آنتراک دادن به ذهن خوبه

The Five People You Meet in Heaven, Mitch Albom

The Five People You Meet In Heaven is a novel by Mitch Albom. It was published in 2003 by Hyperion and remained on the New York Times Best Seller list for 95 weeks.

It follows the life and death of a maintenance man named Eddie. Eddie is killed and sent to heaven, where he encounters five people who had a significant impact upon him while he was alive.

On Eddie's 83rd birthday, an amusement park ride at Ruby Pier (where he is responsible for maintenance) malfunctions due to a damaged cable and stops halfway through the ride.

Two of the staff at are able to rescue the passengers on the ride and then release the ride's cart for inspection.

However, Eddie's colleagues are completely oblivious to his screams as he realizes the cart will detach if it is released.

Eddie notices a girl he'd seen before at the park (Amy/Annie) sitting helplessly in the exact spot the cart was set to impact.

Eddie throws himself towards the girl, intending to pull her to safety. Eddie feels an exploding impact, sees a blinding flash, feels a little girl's hands in his own, and then nothingness.

Eddie then finds himself awake and uninjured and realizes that he feels young and much more energetic. He also feels calm. He meets a man known simply as "the Blue Man".

The Blue Man suffered from argyria caused by silver nitrate poisoning, and worked at Ruby Pier's sideshow while it was still open, during the days of Eddie's childhood.

Through their conversation, Eddie finds out that he is dead, and he has arrived in heaven and embarked on a journey through five of its levels, meeting someone who has had a significant impact upon his life or someone upon whom his life had a significant impact.

He also finds the reason for his sudden energy, youth, and stamina — in the five stages of Heaven, you will feel exactly the same way you did (young, old, healthy, sick, strong, weak) as you did when you knew the person you are meeting.

Eddie asks why the Blue Man, whom he does not know, is his first person, and he informs Eddie that, when Eddie was very young, he caused the car accident that killed him.

From this, Eddie learns his first lesson which is that there are no random events in life and all individuals and experiences are connected in some way.

He also learns that everyone and everything has a purpose in life. ...

عنوانهای چاپ شده در ایران: «پنج نفری که در بهشت به ملاقات شما میآیند»؛ «در بهشت پنج نفر منتظر شما هستند»؛ «پنج وعده دیدار در بهشت»؛ «پنج نفری که در بهشت ملاقات میکنید»؛ نویسنده: میج آلبوم؛ انتشاراتیها «کاروان، قطره، حافظ نوین، جیحون؛ البرز»؛ تاریخ نخستین خوانش: روز دهم ماه نوامبر سال 2004میلادی

عنوان: پنج نفری که در بهشت به ملاقات شما میآیند؛ نویسنده: میج آبوم؛ مترجم: مریم زوینی؛ شابک 9644181131؛ موضوع: داستانهای نویسندگان ایالات متحده آمریکا - سده 21م

عنوان: در بهشت پنج نفر منتظر شما هستند؛ نویسنده: میج آلبوم؛ مترجم: پاملا یوخانیان؛ تهران، کاروان، 1384، چاپ دیگر تهران، نشر قطره، 1389، در176ص؛ شابک 9786001191824

عنوان: پنج وعده دیدار در بهشت، نویسنده: میج آلبوم؛ مترجم: الهه مرعشی، نشر حافظ نوین، اردیبهشت 1386 در 288صفحه

عنوان: پنج نفری که در بهشت ملاقات میکنید، نویسنده: میج آلبوم؛ مترجم: مژگان حسن زاده، نشر جیحون، آبان 1388 در 160صفحه

عنوان: پنج نفری که در بهشت ملاقات میکنید، نویسنده: میج آلبوم؛ مترجم: صدیقه ابراهیمی، نشر البرز، آبان 1389 در 212صفحه

اخطار: اگر کتاب را نخوانده اید و میخواهید خود آن را داغ داغ بخوانید، نگارش این فراموشکار قسمتهایی از داستان را لو میدهد

پایانها خود سرآغازی دیگر هستند؛ هیچ داستانی تنها نمینشیند؛ گاه، داستانها در گوشه کنارها به هم برمیخورند، و گاهی اوقات، همانند سنگهای بستر یک رودخانه یکدیگر را میپوشانند؛ «ادی» پیرمردی است، که در یک شهربازی ساحلی، به نام «روبی پیر»، کارش تعمیرکاری و نگهبانی است، و در آغاز داستان، بر اثر افتادن یکی از وسایل بازی، در حالیکه کوشش برای نجات دخترکی داشته، کشته میشود؛ «ادی» پس از مرگ، به بهشت میرود، اما بهشت با آنچه در خیال او بوده، تفاوت دارد، در بهشت پنج تن در انتظار او هستند، تا رخدادهای زندگی او را برایش توضیح، و به او آرامش دهند؛ بهشت برای درک کردن زندگی خاکی است؛ در طول سالها شهربازی عوض شده، و «ادی» هم، از یک جوان سرحال و پرانرژی، پیرمردی دل شکسته است؛ او فکر میکند، زندگی و شغلش، سرشار از یکنواختی و بیهودگی شده است؛ در روز تولد هشتاد و سه سالگی «ادی» در سانحه ای غم انگیز، هنگام نجات دادن دختر کوچکی از سقوط از یک گردونه در شهربازی، میمیرد؛ در لحظه های آخر، او دو دست کوچک دخترک را، در دستانش احساس میکند، و بعد هیچ...؛ «ادی» در زندگی پس از مرگ، چشم باز میکند، و به دنبال پیدا کردن پاسخ این پرسش است، که آیا توانسته جان دخترک را، در لحظه ی آخر نجات دهد؟

او در آنجا با پنج تن دیدار میکند؛ پنج تنی که در زندگی زمینی اش، نقش بسیاری داشته اند؛ پنج نفری که یا از عزیزان، و نزدیکانش هستند، یا غریبه؛ اما به هر حال آنها، زندگی او را به شکلی تغییر داده اند؛

نخستین دیدار، با مردی، با پوستی آبی رنگ است؛ او در زندگی زمینی به خاطر هیبت عجیب، و پوست متفاوتی که داشته، به ناچار در یک سیرک کار میکرده، و برای مردمان نمایش بازی میکرده است؛ در آن زمان «ادی» هفت سال بیشتر نداشته...؛ یک روز که «ادی» و برادرش، درحال بازی با توپ بیسبال بودند، توپ از دست «ادی» رها میشود، و جلوی ماشین مرد پوست آبی میافتد؛ «ادی» با شتاب به میان خیابان میپرد، تا توپ را بردارد؛ مرد پشت فرمان، با دیدن پسرکی، که شتابان به خیابان دویده، میترسد و ترمز میکند؛ «ادی» توپ را برمیدارد، و میرود؛ اما مرد شوک زده در خیابانهای خیس از باران صبحگاهی، همچنان میراند؛ ضربان قلبش بالا میرود؛ کنترلش را از دست میدهد، و ناخواسته به ماشین دیگری میزند؛ و بعد همانجا پشت فرمان سکته میکند، و میمیرد...؛ «ادی» ناباورانه به مردی نگاه میکند، که او ناخواسته موجب مرگش شده است؛ «ادی» شرمسار است، و فکر میکند علت حضورش در آنجا، مجازاتش از روی عدالت است؛ اما مرد پوست آبی به او میگوید، که در زندگی زمینی، همه ی انسانها، خواسته و ناخواسته، روی زندگی هم تاثیر میگذارند، و بهشت در واقع مکانی برای فهم همین روابط و چرایی رخدادهاست

نفر دوم: که «ادی» با او دیدار میکند، کاپیتان؛ افسر مافوقش در خدمت سربازی، و در جنگ «فیلیپین» است؛ آنها باهم در آنجا جنگیده بودند، اسیر شده بودند، فرار کرده بودند، و از هم جدا شده بودند، و «ادی»، دیگر هرگز او را ندیده بود؛ فقط شنیده بود که او در جنگ مرده است؛ «ادی» به یاد میآورد، که در فرار از زندان دشمن، کلبه های چوبی ای را، که با همرزمانش در آنها زندانی شده بودند، به آتش کشیدند؛ اما در آخرین لحظه ی فرار، «ادی» سایه ی کودکی را در دل آتشی که به طویله افتاده بود، میبیند، و میخواهد، که برای نجات جان کودک برود؛ اما دوستانش مانع او میشوند، و در بحبوحه ی کشمکش و تقلای «ادی» برای رفتن به دل آتش، تیری به پای او شلیک میشود؛ «ادی» را بیهوش از مهلکه فراری میدهند، اما بر اثر شلیک آن تیر، پای «ادی» برای همیشه لنگ میشود؛ اتفاقی که مسیر زندگی آینده او را برای همیشه دستخوش تغییر قرار میدهد؛ حالا «ادی» میفهمد، کسی که به پای او شلیک کرده، دشمن نبوده، و این کاپیتان بوده، که برای نجات جان او، و جلوگیری از جا ماندن «ادی»، به پایش شلیک کرده؛ «ادی» سرشار از خشم و نفرت، با کاپیتان گلاویز میشود، اما کاپیتان به او میگوید، که پایش را از او گرفته تا جانش را نجات بدهد؛ و «ادی» تازه میفهمد، که در واقع کاپیتان پس از نجات جان او، و دیگر افراد خویش از مهلکه، روی مین میرود، و بدن هزار تکه اش در همان صحرا بر جای میماند؛

نفر سوم: پدرش است؛ پدری که از کودکی همواره او را نادیده گرفته، به او محبت نکرده، بیشتر اوقات آزارش داده است، تحقیرش کرده بود؛ پس از بازگشت «ادی» از جنگ، و جریان معلولیتش، در حالیکه روحیه ی «ادی» به شدت خراب و ویران بوده، اذیت و آزارهای پدر بیشتر میشود، و مدام از او میخواهد تا دنبال کاری برود، و بیهوده روی تخت نیفتد؛ همین فشارهای پدر هم باعث میشود «ادی» به تعمیرکاری ماشینهای «روبی پیر» روی بیاورد؛ جایی که یک عمر پدرش و بعد خود «ادی»، تا هشتاد و سه سالگی در آن کار کردند؛ اینک «ادی» درمییابد که در واقع تحقیرها و فشارهای پدر، باعث شده، تا او خود را از لاک حقارت، و از کار افتادگی پس از معلولیت بیرون بکشد

چهارمین نفر: همسر «ادی»، «مارگریت» است؛ آنها با عشق ازدواج میکنند، اما هرگز صاحب فرزندی نمیشوند؛ و سرانجام «مارگریت» در سن چهل و هفت سالگی بر اثر تومور مغزی میمیرد، و «ادی» را برای همیشه تنها میگذارد؛ و حالا «ادی» در جهان پس از مرگ، با دیدن «مارگریت» عشق سوزانی را که نسبت به او داشته، در خود زنده میبیند، و میفهمد که چقدر دلش برای او تنگ شده بود؛ و همچنین درمییابد اگرچه پدرش و جنگ، در ظاهر به روح او آسیب رسانده بودند، اما این عشق «مارگریت» بوده که او را روی پا نگه داشته است...؛

و بالاخره نفر پنجم: دیدار کننده ی «ادی»، دختر بچه ی کوچکی به نام «تالا» است، نخست «ادی» فکر میکند او همان دخترکی است، که نتوانسته در «روبی پیر» نجاتش بدهد، و فکر میکند مرگش هم مثل زندگی و کارش، به بیهودگی گذشته است؛ اما بعد میفهمد این همان کودکی است، که در جنگ «فیلیپین» درون طویله ای که او آتش زده، گیر کرده و سوخته است؛ «تالا» به «ادی» میفهماند همه ی زندگی و عمرش، با کار و وظیفه ای که در «روبی پیر» به عنوان تعمیرکار وسایل بازی برای نجات جان بچه ها انجام داده؛ در واقع جبران مرگ او را کرده است؛ «ادی» از «تالا» در مورد دخترک شهربازی میپرسد، و میفهمد که جان او را نجات داده است؛ در واقع دو دست کوچکی که «ادی» در آخرین لحظه ی عمرش لمس کرده، دستهای «تالا» بوده، که او را تا بهشت بالا کشیده است...؛

تاریخ بهنگام رسانی 04/07/1399هجری خورشیدی؛ 25/05/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی

I decided that this could be a good book to read on an extremely crowded flight. i couldn’t have been more wrong. i don’t think i’ve ever cried this hard for a book…Ever. I am speechless. I am broken. for the past 10 minutes i’ve been sobbing on the plane like a maniac getting so much snot in my mask that i had to go to the restroom and put on a new one after collecting myself. i don’t have the strength to go into detail—as i’ll start crying again, but Wow. Read this book.