Well, the first instalment was terrible enough, but this was even worse. What can I say? It was awful. Just awful. In the first book you had the Sloths of Wisdom. Here, you have the Yetis of Doom. Which, according to Ms Allende, are degenerate Neanderthals. And that's just one of the many strange story elements in here. The story is very plain, with a generic and foreseeable plot. Furthermore, the characters are walking clichés, the religious aspects seems bogus at best, even to my limited knowledge of Asian religions; moreover, the settings are positively colonial. The writing is atrocious, particularly the asinine dialogues and the endless repetitions. I don't speak enough Spanish to read novels in it, but I doubt that the subpar quality of this book is due to a bad translation.

Who is target group for it, really? Supposedly, this is young adult literature, but do young adults really enjoy stories like this? I'd assume a 14-year-old would probably feel punked. Maybe it is meant for small children, elementary school age who like plain, one-dimensional adventure stories. What was Ms Allende thinking, dabbling into this genre? In a way, this was very reminiscent of phoney Hollywood comic adventure action movies such as The Mummy (Tom Cruise, anyone?), Indiana Jones, or (my only example with a Himalayan theme) The Golden Child. Good fun if you are into this kind of entertainment. To a more sophisticated readership / viewership, it might come across as silly, botched, and culturally disrespectful.

El primer libro de la trilogía “La Ciudad de las Bestias” me gustó mucho, pero este… es fascinante, por eso las cinco estrellas.

Me ha enganchado mucho y me ha transportado totalmente al Himalaya y a la cultura budista de los personajes, la forma de narrar de Isabel Allende toda la historia es excepcional.

El choque cultural de los diferentes personajes se muestra en la historia pero también se ve como aprenden unos de otros a lo largo del viaje.

Sin duda un libro muy bonito, del que también aprende el lector y que despierta muchas emociones.

The characters are what makes this book very good in my opinion, especially the women. There is Kate, the weathered international geographic writer with a great love for her grandson and her special vodka tea. There is Nadia from the Amazonian jungle who has an eagle as spiritual animal, which is also why she is sometimes called ‘Eagle’ in the book, but has actually a great fear of heights. This however does not stop her from being extraordinary brave. Finally, there is Pema, who lives in the capital of the forbidden kingdom, and turns out to be maybe the bravest of all people in the book. Isabel Allende is always most successful in writing strong female characters, who go their own way in life, not always impressed by the men who love them. This makes a nice change from a lot of the other YA books, where loving a boy seems to be the biggest occupation of females present. HHHYere is one example from the book which makes this difference very clear. Nadia and Alexander are discussing doing something very dangerous. At a certain point Alexander ‘allows’ Nadia to go along with him, but he tells her to do whatever he tells her to. Her reply to that is that she won’t do everything he says, but will do whatever she thinks is best. Also she tells Alexander that the situation is just as dangerous for him, as it is for her, so she might as well join him, ‘so deal with it,’ I imagined her ending her statement with.

I don’t think the forbidden kingdom is one hundred percent based on a real country, but it does have a lot of similarities with Bhutan, which is also a mountain kingdom in the Himalaya. In Bhutan they also adhere to Buddhism, and Bhutan is sometimes referred to as the ‘forbidden kingdom’, because it is pretty closed off from modern society. I do not know enough about Bhutan and its political system to see how similar it is to the one in the book, but they are both monarchies. For me it is always interesting to see how writers use something we have on this earth, and shape it into something they can use in their stories. It’s the same with the way Isabel weaves spirituality into this adventure story. Supernatural things are happening in this book, but in such a way that they are part of the story from the start, and not as a way to solve a big unsurmountable problem at the end as a ‘deus ex machina’. It does take some suspension of disbelief to go along with the spiritual solution of problems, but once you do it makes this book a wonderful journey through the power of the mind, and the believe that there is actually magic in this world. Also inclusion of those spiritual elements gives the reader some nice ideas to ponder, while enjoying the adventure part of the story.

This is part of the review, read the full review on Bookworms United: https://bookwormsshallruletheworld.wo...

El Reino del Dragón de Oro = Kingdom of the Golden Dragon (Eagle and Jaguar #2), Isabel Allende

Kingdom of the Golden Dragon is a 2004 book by Chilean writer Isabel Allende.

It is the sequel to City of the Beasts and the prequel to Forest of the Pygmies. The plot is set in the Forbidden Kingdom, a remote Himalayan country. A Buddhist lama named Tensing takes his disciple, Prince Dil Bahadur, to the Valley of the Yeti to find some healing plants that do not grow anywhere else.

They find themselves ringed by the yetis just as they drink in the sights, but the matriarch saves them and says that the fast-dwindling yetis have lost their forebears’ unparalleled mental prowess. The lamas teach them to milk the goats so that they can feed their cubs, and it turns out that the local fountains are toxic. The beasts’ health improves once they start shunning the founts, and in order to thank the strangers they give them the plants they have asked for. ...

عنوانهای چاپ شده در ایران: «قلمرو اژدهای طلایی»؛ «سرزمین اژدهای طلایی»؛ نویسنده: ایزابل آلنده؛ تاریخ نخستین خوانش: ماه ژانویه سال2006میلادی

عنوان: قلمرو اژدهای طلایی؛ نویسنده: ایزابل آلنده؛ مترجم آسیه عزیزی؛ پروانه عزیزی؛ تهران، بازتاب نگار، سال1384؛ در313ص؛ شابک ایکس-964822319؛ موضوع داستانهای نویسندگان شیلی - سده21م

عنوان: سرزمین اژدهای طلایی؛ نویسنده: ایزابل آلنده؛ مترجم اسدالله امرایی؛ تهران، تندیس، سال1383؛ در357ص؛ شابک9789645757982؛ چاپ دوم سال1389؛

فهرست: «سرزمین برف و یخ»؛ «دره‌ ی یتی‌ها»؛ «سه تخم‌ مرغ افسانه‌ ای»؛ «مجموعه‌دار»؛ «عقاب و یوزپلنگ»؛ «مارهای کبرا»؛ «فرقه‌ ی عقرب»؛ «در سرزمین ممنوعه»؛ «آدم‌ربایی»؛ «باروبا»؛ «عقاب سفید»؛ «یوزپلنگ توتمی»؛ «دارویی برای ذهن»؛ «اژدهای طلایی»؛ «غار راهزنان»؛ «پرتگاه»؛ «جنگجویان یتی»؛ «دیر مستحکم»؛

این رمان، کتاب دوم، از سه گانه ی «ایزابل آلنده»، با عنوان «عقاب و جاگوار» است («اشباح مه»، «قلمرو اژدهای طلایی» و «جنگل پیگمه ها») اینبار پایان راه، کوهپایه های «هیمالیا»، و هدف «اژدهای طلایی» است، «چنتان زونگ» صومعه ای استوار و نظامی است، که «لاماهای باستان»، ذر آنجا، نوعی مبارزه ی تن به تن، به نام «تائوشو» را، پی ریخته اند؛ داستان کتاب دوم از سه‌ گانه‌ ی «آلنده»، داستان‌های نوجوانی به نام «آلکساندر کولد»، به همراه مادربزرگ پژوهشگرش، «کیت کلد» را، بازگو می‌کند؛ در این داستان «آلکساندر» و «کیت» در فرودگاه «نیویورک» هستند، و از سفر پرماجرای «آمازون» برگشته‌ اند؛ این مادربزرگ کنجکاو، پس از این سفر، بار دیگر برای سفری علمی و اکتشافی فراخوانده می‌شود؛ او از سوی «اینترنشنال جئوگرافیک» مأمور می‌شود، درباره‌ ی سرزمین «اژدهای طلایی» نوشتاری بنویسد، جایی که در دل کوه‌های سر به آسمان کشیده‌ ی «هیمالیا»، قرار دارد؛ سفر مادربزرگ و نوجوان خوش‌ ذوق، به دل کوهستان وحشی، و پر از برف و یخ است، هر کی توان بالا رفتن از آن کوه را، ندارد؛ دما در منطقه، همیشه زیر صفر است، و سرما استخوانها را، می‌ترکاند؛ این سرزمین، پر از دره‌ ها و پرتگاه‌ های وحشتناک است، که ترس را به دل آدمی می‌اندازند

نقل از متن: (چند ماه بعد، «کیت» با یک تی‌شرت بلند، که تا بالای زانو می‌رسید، سر کامپیوترش، نشسته بود؛ پاهای استخوانی‌اش بیرون بود، رگ‌های آبی و زخم‌های قدیمی، و خراش‌ها روی پای او، به چشم می‌آمدند؛ بر اثر راه‌پیمایی، عضلاتش قوی، و سفت و ورزیده بود؛ بالای سرش پره‌ های پنکه‌ ی سقفی، وزوز می‌کرد، و کمی از گرمای خفه‌ کننده‌ ی تابستان «نیویورک»، می‌کاست؛ حدود شانزده هفده سال بود، که می‌خواست، توی آپارتمان کولر بگذارد، اما فرصت نمی‌کرد؛ انگشتاش که روی صفحه‌ کلید کامپیوتر ضربه می‌زد، موی سرش خیس عرق می‌شد؛ می‌دانست که کافی است، کلیدها را لمس کند، اما از سر عادت، همان‌طور که روی صفحه‌ کلید ماشین‌ تحریر قدیمی‌ اش می‌زد، اینجا هم نمی‌توانست آرام تایپ کند؛

در یک طرف کامپیوترش، پارچ چای سردی قرار داشت، که توی آن، کمی «ودکا» ريخته بود، ترکیب منفجره‌ ی اختراع خودش بود، در یک طرف هم پیپ بلند جاشویی، که خاموش بود؛ دخانیات را کم کرده بود، زیرا سرفه‌ های شدید، آزارش می‌داد، اما پیپ پر کرده را، کنار دستش داشت؛ بوی تنباکوی سیاه، روح و روان او را، آرام می‌کرد؛ فکر می‌کرد: «پیرزن جادوگری مثل من، در شصت‌ و پنج سالگی، عیب‌هایی بیش‌تر از این، نمی‌تواند داشته باشد.»؛ نمی‌خواست عادت‌هایش را، کنار بگذارد، اما اگر دود را، کنار نمی‌گذاشت، ریه‌ هایش می‌ترکید

کیت، حدود شش ماه بود، که روی بنیاد الماس کار می‌کرد، که با «لودویج لوبلانک»، انسان‌شناس معروف، راه انداخته بود؛ به‌ نوعی دشمن خونی‌ اش بود؛ از این نوع کار خوشش نمی‌آمد، اما اگر این کار را نمی‌کرد؛ نوه‌ اش «آلکساندر»، هرگز او را نمی‌بخشید؛ در حالیکه جرعه‌ ای از چای، با طعم «ودکا»، یا بهتر بگویم «ودکا» با طعم چای، سر میکشید، آهی برآورد، و گفت: «من آدمی حرفه‌ ای هستم، که ماجراجویی و فعالیت را، دوست دارم؛ از کار دفتری، و کاغذ بازی، خوشم نمی‌آید؛» علاوه بر درگیری، با قضیه‌ ی بنیاد، مجبور شده بود، که دوباره به «کاراکاس» پرواز کند، تا در محاکمه علیه «مائورو کاریاس»، و دکتر «عمیرا تورس» مسئول مرگ صدها نفر از سرخپوستان بومی، شهادت دهد، که آن‌ها را با ویروس «سرخجه»، از بین برده بودند، «مائورو کاریاس»، در محاکمه حاضر نبود، زیرا در درمانگاهی خصوصی، تحت مراقبت، و زیر دستگاه بود؛ اگر سرخپوستی که به سر او کوبید، کارش را تمام می‌کرد؛ بهتر بود

اوضاع «کیت»، به هم می‌ریخت، زیرا مجله‌ ی «اینترنشنال جئوگرافیک»، از او خواسته بود، که مقاله‌ ای درباره‌ ی «سرزمین اژدهای طلایی» بنویسد؛ تعویق مداوم سفر، کار عاقلانه‌ ای نبود، زیرا امکان داشت، که کار را به گزارشگر دیگری بدهند؛ البته می‌دانست که اول باید سرفه‌ اش را، درمان کند؛ آن کشور کوچک، وسط قله‌ های بلند «هیمالیا» بود، و اقلیم بسیار فریبنده‌ ای داشت، دمای هوا، ظرف چند ساعت، سی درجه کاهش می‌یافت.)؛ پایان نقل

تاریخ بهنگام رسانی 30/10/1399هجری خورشیدی؛ 25/11/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی

The second part of the trilogy of the City of Beasts books. Great story, but enjoyed it slightly less than the first one.

Una historia apasionante en el Tíbet.

Otra excelente aventura, esta vez desarrollada en las hermosas montañas del Tibet. Las memorias del Águila y el Jaguar tienen algo que me recuerda a las aventuras de Tintín; lugares recónditos y poco conocidos del mundo, protagonistas con un sentido del bien y la justicia muy marcados y bastante habilidosos, muchos momentos de comedia, algunos sucesos fantasiosos, y una moraleja con mensaje de protección hacia el ambiente y las diferentes culturas del mundo. Aunque yo no calificaría a este libro como juvenil, sino más bien como infantil, esto no le quita méritos, y hace que lo ame más.

En esta ocasión conoceremos nuevos personajes como el Príncipe Dil Bahadur, y su honorable maestro el monje Tensing, que mostraran un poco de su mundo, las artes marciales, el budismo, la meditación y el reino prohibido, ellos junto con Pema llegan a ser más principales en la historia que los mismos protagonistas de la trilogía Nadia y Alex.

En fin si tu corazón esta ávido de entusiasmos, y de travesías a mundos distantes, de seguro este es un libro para ti, yo por mi parte estoy ansioso de leer el final de esta trilogía.

Incredibilmente diverso da ciò che ho letto della Allende fino ad ora. Un’altra sfaccettatura del suo essere scrittrice. Più che un libro è la sceneggiatura di un film! Sì la trama a tratti è un po’ scontata, ma scorrevole e con un buon ritmo.

Casí inmediatamente después de terminar el primer libro de esta trilogía, empecé con éste. La verdad es que no me gustó tanto como la primera parte. Las historias son muy similares en mi opinión, entonces esta vez ya preví varios giros de la historia que sucedían de la misma manera en "La ciudad de las bestias". Sin embargo, en general disfruté de la prosa de Allende y los elementos fantásticos. Además, debo reconocer que el libro está escrito para un público bastante más joven que yo, entonces no debería haber esperado una historia muy profunda. Aun así, cuando tenía ~once años, era un gran fan de "Los juegos del hambre" y recuerdo que había más diferencia entres las partes diferentes de la trilogía, así que creo que Allende podría haber cambiado esta segunda parte un poco más. No sé si voy a empezar con la tercer parte mañana, tal vez quiera tomar un breve descanso de esta trilogía para evitar que no me gustará el libro final.

Okay, 3.5. It had sooooooo much potential and a lot of things were done right, but... It lacked excitement. Still good tho. I'll read the last one in the series later.

3,5⭐️

I didn't really see the point of this book beyond the fact that it ticked one of my Reading Women Challenge boxes. I read Allende's House of Spirits way back in the 80s when it impressed me with its description of torture. Being young, I found such gritty realism to be a marker of seriousness and high literary fiction. So when I saw that Allende was part of the RWC this year, I was wary; these days, I don't want torture in my fiction. So I was pleased to find this children's book for 40 pence in the Sally Ann charity shop. It's for children so I was hoping: no torture. In this I was satisfied. In little else, though.

It was published in 2004 but it reads like something written in the 1930s. It is full of unreconstructed colonialist attitudes and exoticising othering of pure, innocent and spiritually advanced yet technologically primitive cultures. The protagonists hie themselves off to adventures in the Himalayas where they encounter a civilisation that has been protected from the West's corrupting influences by a mixture of religion, magic, ancient tradition and pure goodness in the heart of the just male ruler. And of course, our Western protagonists are the first ever to be allowed to enter into the secrets of this realm.

The 1930s ideology is not mitigated by any fun twisty plot or any thoughtful characterisation. Or any characterisation, for that matter. Cardboard cut-outs abound, from the wise teacher and spiritual guide to the pure-of-heart prince, via the graceful but also plucky local maiden and the straight-out-of-Disney comedic monkey pet. The final scenes in the secret chambers of the king's palace where our protagonists must find the hidden Golden Dragon are plagiarised directly from the movie Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark.

Prose-wise this is fair to middling, with rather a lot of info dumps and 'he explained' speech tags (almost always it's a 'he' who does some explaining). Most incredible is the speedy treatment of the way two of the characters fall in love; the whole thing gets dealt with in barely two sentences and happens within half a page of them meeting.

All in all, considering this author is so famous, this was surprisingly amateurish.

What redeemed it from one-star-territory was the setting of the Himalayas. It is a setting I particularly love (Tintin in Tibet, I'm looking at you [colonialism and all]) so I enjoyed spending time there.

Format: Hardcover. An unusual, almost square format, and quite the hefty brick, with thick pages, generous margins and wide line spacing (I suspect this could be republished in paperback at one-fourth the size). Not made for lugging about in your knapsack but fine for reading while in pandemic lock-down at home.

Read for the Reading Women Challenge 2020, bonus book by: "Isabel Allende".