Everything about this book is great and cements the series as one of my all-time favorites. Each chapter is a lesson in spiritual enlightenment and facing challenges with the mindset of allowing it to improve you. The narrator is extremely relatable and the characters are refreshingly kind. Whenever your faith in humanity needs to be restored, simply turn to Dan Millman.

p. 241: On that little island of Molokai, guided by an unexpected teacher, I had seen the invisible world, the larger view of life, with eyes that see no duality — no “me” and “others,” no separate self, no light or shadow, nothing within or without not made of Spirit — and that vision would illuminate all the days of my life.

I have to admit, I had a bit of bias towards this series and this author, mostly because everyone I had ever met who had read these books (and told me about it) were pretty pompous, spiritually-bypassing men who were only interested in their own brand of spirituality (and lecturing me about it incessantly). I was pleasantly surprised when I actually dug into this and discovered a very powerful female spiritual figure, as well as authentic stories of facing fears and re-connecting with intuition and nature. It's a really sweet, heartfelt book that does not get too preachy. It's a great reminder of the many ways that we can connect with spirit and find beauty and teachings in every place, person and moment.

Up there with "The Alchemist" and "The Celestine Prophesy." This is a great book for all the wisdom seekers looking to expand their minds in the direction of their spirit, staying strong and follow your dreams at all cost.

I read The Peaceful Warrior a couple of years back as I re-embarked on my own personal (somewhat spiritual) journey, and it was better than I could imagine. I'm not typically a fan of self-help or super-inspirational books, but the philosophical and spiritual lessons that I derived from the Peaceful Warrior surprised me. I had fairly low expectations (despite the hype) of the 2nd book in the series because honestly, I haven't seen many authors that are good enough for me to enjoy sequels. Boy was I surprised by Sacred Journey. I could not put it down. I got deeply connected to Mamma Chia and wound up empathizing through and through with Dan's recounting of his spiritual journey. Though it's mostly fiction, the true spirit of his journey translated well into the tale he wove. I found myself repeatedly jealous of his journey and the opportunities for enlightenment. And I found myself yearning for something similar. Perhaps it was more empathy, but it triggered a small shift in me that again ignited that desire for things beyond this physical world. I highly recommend this book (whether you've read the Peaceful Warrior or not) to anyone looking for something philosophical or something that "makes your heart think."

As always Dan Millman didn't disappoint me.
Although i feel like this book should be classified as fiction but it's full of morals and golden words one should think more about them.
these are parts from that great book:-
"we have no control in this life, no ability to stop the waves that come crashing down. we can only learn to surf those waves, embracing whatever comes and using it to grow. Accepting our strenghts and weeknesses, our foolishness and our love. Accepting everything. Doing what we can and flowing with the rest."
"The sacred journey is inside you; before you can find what you're looking for in the world, you have to find it within. Otherwise, a master may greet you, but you'll walk right past without hearing."
.
.
every time i read a book for Dan Millman i realise one important thing: "it's never too late to change"

میشه گفت این کتاب ادامه ی کتاب جنگوی صلحجو است.
دن در این داستان با شخصی به نام ماماکیا ( نماد یک انسان فرزانه و آگاه ) آشنا میشوه.
کتاب پر از پرسش و پاسخ های جذاب در مورد اصول و قواعد زندگی و خودشناسی است.
در کل داستان از یک فضای آرامش بخش و معنوی برخوردار هستش. من بسیار لذت بردم

I have read this book over and over again, and recently gave it to my 14 yr old grandson to read. It is a fun story, wrapped up in solid basic rules for navigating life. I've enjoyed most of Millman's books. They inspire me, without being preachy.

I was disappointed in this book. After reading the Way of the Peaceful Warrior and being very pleased with it, this book showed me why it is bad to have expectations.

To start with, this book is supposed to take place near the end of the Peaceful Warrior book. Near the end of PW, Dan takes a few months traveling around the world. This book fits in during that trip on the timeline before he meets up with Socrates in the Sierras again. This doesn't really make sense after the events in Sacred Journey. It is obviously is an afterthought by the author who decided to write another book later.

Second, the original PW book really focused on having your attention in the present moment. Present moment awareness allows you to see your compulsive mind, your unconscious reactions, and the energy you waste worrying about past and future events. It is about getting away from the abstract mental constructs and getting back to real life, right here, right now. But Sacred Journey went the wrong direction. It was filled with abstract ideas about the "three selves" and various levels (or "floors") of consciousness. These concepts are exactly what we need to get away from to live life more fully. It is completely abstract and conceptual and has nothing to do with right now.

The book got into our hidden intuitions and getting into the minds of other people by tapping into their energies. I think this is baloney. Yes, it may appear that you can know what a person is thinking or how someone feels before they tell you, but this is based mostly on awareness of the situation in this moment. Not some magical, metaphysical power that Millman seems to describe in this book. And don't even get me started on the "spirits".

I understand that there are no words to describe the condition of enlightenment. All words are merely pointers to the real thing because words are mental, and enlightenment is about losing the mind (or realizing its trick making you believe it is you). Maybe Millman was using these metaphors to try to get a point across about enlightenment. But I think this is misguided and confusing. The main goal is to be aware of what is happening this moment. Mental constructs pull you more into the head trying to understand the words when we should be leaving mental constructs behind and opening our eyes.

The only reason I didn't give this book one star was because of the bit of adventure contained in the book. It must have kept my interest enough to finish it, so there's something good.

Un livre qui est tombé entre mes mains au bon moment, dans un moment de recherche, de doute, d'acceptation...
Des mots des phrases des paroles .. qui ont touché le fin fond de mon esprit
et en fin de tous compte .........."qu'impote tous cela .. qu'importe"
,,,,,,,

a lire et a relire .. a vivre !

Verhaal waarin Dan zijn spirituele zoektocht vervolgd en op zoek gaat naar zijn teacher in Hawaï. Prachtig verhaal waarin vele spirituele inzichten zijn verwerkt. Het is een vervolg op de weg van de vreedzame krijger, het best kun je die eerst lezen.

Boek over de ontdekkingsreis van de hoofdpersoon naar zichzelf, onder begeleiding van een vrouwelijke sjamaan op één van de eilanden van Hawaï. Grootste deel is een reis door de chakra’s van onderen naar boven. Veel mystieke blabla in een lelijke stijl, maar daar tussendoor ook wel mooie concepten.

De motto’s van dit verhaal in drie delen:
Deel 1: Hier gaat het om: elk moment bereid te zijn om wat we zijn op te geven voor wat we zouden kunnen zijn. Charles Dubois

Deel 2: De ware ontdekkingsreis is geen speurtocht naar nieuwe landschappen, maar het waarnemen met nieuwe ogen.’ Marcel Proust

Deel 3: Alles kun je doen met kleine voorzichtige stapjes. Maar er zijn momenten waarop je de moed moet kunnen opbrengen voor een grote sprong: een kloof kun je niet oversteken met twee kleine sprongetjes. David Lloyd George

Onzichtbaar is niet hetzelfde als denkbeeldig. Er zijn drie zelven: Basale Zelf, Bewuste Zelf en Hogere Zelf.
- Basale Zelf: het onderbewuste. In de buik. Kind. Handelen. Ongetemd, geen cultuur regels logica, wild, thuis in gevoel en lichaam. Speels, vitaliteit. Behoefte aan duiding en leiding. Behoefte aan veiligheid.
- Bewuste Zelf: bewustzijn, denken. In het hoofd. Machine, computer. Contemplatie. Objectief, vindt het kind hinderlijk. Structuur, beperkt. Schoonheid is een categorie. Lichaam is een noodzakelijke last, werktuig van de geest.
- Hogere Zelf: inspiratie, geloof. Aura rondom het lichaam. Behoefte aan opgaan in groter geheel.

‘Wat waar is voor mij, hoeft niet waar te zijn voor jou. Ik zeg je niet wat je moet geloven - ik laat je alleen in mijn ervaring delen. Ik zal je kunnen meenemen naar de rand en je de weg wijzen; dan hoef je alleen je ogen maar open te doen en te springen.’

Laten zien is beter dan vertellen.

Plannen zijn nuttig maar hecht je er niet aan; het leven zit boordevol verrassingen.

Het is niet de weg naar de vreedzame krijger; het is de reis van de vreedzame krijger, en de reis zelf maakt de krijger.

Ik hoor en vergeet, ik zie en onthoud, ik doe en begrijp.
Ik kan je helpen om van je ervaringen lessen te maken, en van je lessen wijsheid.

In mijn leven heb ik geleerd dat je je misschien, juist als het slechter lijkt te gaan, wel voorbereidt op een sprong voorwaarts.

Het Basale Zelf stuurt alleen harde boodschappen (pijn) als je de zachte - je intuïtie en je dromen - negeert.

Ik respecteer de plaats die de westerse geneeskunde en haar technologie inneemt, zei ze. Maar ik geloof dat de meeste artsen, net als hun patiënten, te zeer gecharmeerd zijn van de snelle verlichting van klachten door middel van medicijnen of operaties, in plaats van mensen te onderwijzen en inspireren in harmonie met de principes van de natuur, zodat ze hun gewoontes en manier van leven veranderen. De geneeskunde zal nog wel eens veranderen, voorspelde ze, als de mensen er eenmaal aan toe zijn.

Gedaanteverandering is de overdracht van bewustzijn, een vorm van diepgaande empathie.

Chakra’s en zelven:
- Onderste drie chakra’s: Basale Zelf. Overleven, creativiteit en macht.
- Macht = persoonlijk, over impulsen van basale zelf en de verlangens van het ego: discipline, plichtsgevoel, duidelijke bedoelingen, verantwoordelijkheid, concentratie, wilskracht...
- Stap van derde naar vierde chakra is stap van geluk zoeken naar geluk scheppen voor anderen: dienstbaarheid uit liefde.

‘Het - het was net een toch door de hel.’ ‘Alleen maar jouw hel, Dan - we scheppen allemaal onze eigen hel. (...) Krijgers gaan zonder aarzelen een confrontatie aan het hun demonen. (...) Kijk, Dan, wat zie je hier?’ ‘Het is anders’, zei ik. ‘Nee’, antwoordde ze, ‘jij bent anders.’ ‘Bedoel je dat ik met al mijn angsten heb afgerekend?’ vroeg ik. ‘Nee - je zult je angsten nog vaak in de ogen moeten kijken’ verzekerde ze. Misschien de angst om gevoelens te uiten, emoties te laten zien (...) of de angst om te falen, of om je mannetje te staan tegenover mensen die volgens jou beter of machtiger zijn dan jij. Angst zal bestaan zolang er een ego is - maar je relatie tot de angst is veranderd. Je zult je er nooit meer door laten overheersen; als ze komt, zul je weten hoe je ermee moet omgaan.’ ‘Als ik nergens bang voor was, zou dat miet gevaarlijk zijn?’ ‘Angst kan verlammend werken juist op het moment dat je moet handelen. Dat is pas gevaarlijk. (...) Angst is een uitstekende dienaar, maar een verschrikkelijke meester.’

Levensenergie versterkt alle menselijke vermogens, maar moet ook een uitweg vinden. Als zij blokkades tegenkomt, dan verbrandt zij: boosheid wordt woede, verdriet wordt wanhoop, etc. Als levensenergie niet bewust wordt gebruikt, dan zal het onderbewuste de energie laten ontsnappen in aanvallen van woede, wreedheid, nachtmerries, misdaad, eten of seks. Levensenergie is niet als geld met het leven als pretpark; als je energie verkwist voel je het keven wegvloeien en word je bevangen door verdriet. De vreedzame krijger wordt waarlijk mens door de energie meester te worden.

Schaduw van overleven is angst.
Schaduw van energie is verdriet.

Je kunt beter niet te zeer aan je leermeesters hechten. Verwar de verpakking niet met het geschenk zelf.

Ik bedacht dat we in dit leven geen macht hebben - dat we niet bij machte zijn de golven die op ons neerstorten, tegen te houden. We kunnen alleen leren op die golven mee te rijden , te omarmen wat komen gaat en het gebruiken om verder te groeien. Onszelf te aanvaarden. Alles te aanvaarden.

This man got it.
Loved the adventure and the insights I got from it.