Recently finished reading this one to my kids. They loved it. I loved it. Hemingway's prose is so deceptively simple and lucid, and yet immensely powerful. Santiago's determination and will to survive and win, in spite of, because of, his grueling and difficult life was one of the most moving portraits of old age and "not going gently into that good night" that I have ever encountered. And the boy's love for him was luminous. They don't make books like this anymore.

I'm not a huge Hemingway fan, but I do have to say that this book is one of my favorites and the best that Hemingway wrote. What an incredible tale of human fortitude and self-validation. I love this story so much. I forget I am reading each time: the words are constructed in such a way that I visualize the whole story as though I were an invisible spectator. I love the descriptions of the old man's hands, and the whole story is told with unbelievable detail. We can all identify with the epic struggle, the battle of wills. It is beautifully spare, sharp, deceptively simple writing. I can't believe how short it is. The old man did not accomplish the landing of the merlin to show anyone but himself and his student that he was up to it. It was his last stand to prove his worth as a fisher and especially as a man. It is a book of courage: "A man can be destroyed but not defeated." The beauty is in the simplicity. The economy of language makes the symbolism at at once easy to recognize and infinitely complex. Please please read this book if you haven't yet.

"But, he thought, I keep them with precision. Only I have no luck anymore. But who knows? Maybe today. Every day is a new day. It is better to be lucky. But I would rather be exact. Then when luck comes, you are ready."

n  n
The Nobel Prize in Literature was awarded to Ernest Hemingway in 1954 for his literary contributions, including this book. So I had huge expectations before picking up this book to read when I was a high school student. I was extremely disappointed by it at that time. It was a simple story told in a simple manner. I couldn't understand what was special about it. It took me ten more years, and a couple more rereads to understand the riveting nature of this book. Many of my friends also had a similar experience. The story of Santiago is something which we can finish reading quickly. It will make us contemplate a lot, and when we understand the deeper meaning in this story, it will stay with us forever as an evergreen memory that we relish.

n  n    "Now is no time to think of what you do not have.

—————————————————————————
You can also follow me on
Instagram ID - Dasfill  | YouTube Channel ID - Dasfill  |  YouTube Health Channel ID - Dasfill - Health |  YouTube Malayalam Channel ID - Dasfill - Malayalam   | Twitter ID - Dasfill1  | Snapchat ID - Dasfill  |  Facebook ID - Dasfill |  TikTok ID - Dasfill1

Think of what you can do with that there is.” n  n

That's another classic amongst classics I wanted to read for too long but never got around to. It's also my very first Hemingway. I've seen the (black-and-white) movie adaptation and remember bits of it from my childhood but today marked me first reading Hemingway.

We're in Cuba. And old man is going out onto the sea. He's poor but makes the catch of a lifetime. A marlin. However, mother nature teaches him what he probably already knew: life isn't easy. At first it's the fight with the fish itself, then other obstacles on his way back to shore (I shall not spoiler).

Hemingway's signature melancholia so many have told me about was more than palpable, it was almost painful even. Yet it also invoked a certain beauty through the writing. The themes of courage in the face of defeat and personal triumph even when one has lost are not new and weren't when Hemingway published this book - the way the author wrote the story, however, is wonderful and done in a way only few others have.



Seriously, it might be a very short book and a very old one, but it has gorgeous prose and imagery one can only marvel at. No wonder Hemingway has been praised for so long (and hopefully will be praised in the future as well).

My audio version had Donald Sutherland reading the book and I think he was a great choice.

i just know Hemingway would be so proud of those boys posting pictures of themselves with a fish in their hands on Instagram

anyway it was just boring and it lacked everything i like in books : a good plot ( or simply a plot because this book barely had any ), symbolism and interesting characters.

and it's not a matter of not enjoying classics, i really do love the majority of them but this one was just meh

The metaphor of this tale escaped me when I read it (I was undoubtedly too young), but today, it is luminous; for ordinary people, work offers barely enough to live on, given the harshness and risks it represents. So, sharks will regret an essential goal before enjoying it.
Still, the writing (and the time translation) is a model of simplicity and sensitivity.

The Old Man and the Allegory

This book might just be an allegory of Darwinist Capitalism and the survival of the most aggressive and hungry in the world of corporate enterprise and rivalry.

Hey, What's the Big Idea?

It describes what it feels like to have one big idea or to invent something for which the market is not ready.

You struggle and wrestle with your "big fish" for ages, until in your mind you have caught it and perfected the way to reel it in, nobody is watching when you start the journey back to the market, your rivals snipe and question you and your catch, the market stands back apprehensive and sceptical, you never give up even when you're totally broken backed and exhausted, then the sharks start to have a field day pecking at your catch, first tentatively, then more confidently when they realise you're too poor to fight them off, then one day you discover there is nothing left of your catch, your rivals have offered the market an alternative but inferior product, and your wife and children regard you as a failure.

The Old Man and His Chair

Every afternoon, before dinner, you sit shattered and weary in your chair, wondering whether it would have been so much easier to get a job, be a salary boy and do what the man said.

Just before you fall asleep, you wonder if there is such a thing as karma or reincarnation, it would be nice to get a second chance to prove your worth and avoid making the same mistake of believing in yourself, your ideas and your resilience.

One afternoon, you don't wake up from your sleep.

An Old Man, A Big Fish and the Sea

One old man was lucky enough to have another old man with a beard write a book with simple sentences about his life.

That book will have to suffice for the rest of us and our efforts.

We read it when we are too young and don't realise that it might one day describe what has happened to those of us who are brash enough to have big ideas.

It's just a book about an old man, a big fish and the sea.



For Brian

"When a true genius appears in the world, you may know him by this sign, that the dunces are all in confederacy against him."

Jonathan Swift


SOUNDTRACK:

The Clean - "Fish" (Live in Brisbane)

http://www.youtube.com/watch?v=Q1WfIG...

The Clean - "Fish" (Live in Wellington, NZ, 2007)

http://www.youtube.com/watch?v=oFWLdl...

Just to prove that people can be genuinely inspired by fish, with or without psychedelic drugs.

No, this book is not a smooth read.
It will probably not give you a good time. You might not read it again in the future.
You will simply keep living your life and nothing will change.

But you will find yourself thinking about this book time and again. Nothing really specific or significant, no. You will probably think about the old man or the boy or the sea or sharks. But this will surely come back to you.

And life will go on, yours and the old man's.........

كان يا مكان .. خرج عجوز إلى البحر من أجل البحث عن سمكة كبيرة بعد أن لازمه سوء الحظ لمدة طويلة، وجدها و تصارع معها لمدة ثلاثة أيام، و لكنّه أثناء رجوعه فقدها، فرجع خائبا منهكا و خائر القوى تماما إلى منزله .

n  n  
nphoto libre
certificity.com


هذه هي القصة باختصار .. هل تستطيع الإستمتاع بهذه الأحداث القليلة جدا ؟ هل تستطيع الإستمتاع بالرتابه و الهدوء ؟
حسنا أنا فعلت ذلك و استمتعت جدا بقراءة هذه القصة الجميلة .

إنه الهدوء و الرتابة كقارب يسبح في بحر هادئ .. لا تحركه سوى نسائم لطيفة تداعب شراعه

n  n  
nhebergeur gratuit
certificity.com


n  
" كان رجلا أضنته الشيخوخة يعمل بالصيد وحده في مركب شراعي صغير في مجرى الخليج، لم يظفر حتى الآن بأيّة سمكة منذ أربع و ثمانين يوما مضت " n

بطل قصتنا هذه شيخ و لد ليكون صيادا، ولد ليعمل في البحر و هو لا يعرف غير البحر و لا يتحدث سوى عن البحر - إن تحدّث طبعا - و لا يأكل إلاّ من البحر .. شيخ قضى سنين عمره متجوّلا ما بين القوارب، مصارعا الأمواج و الأسماك، راحلا في الأزرق الشاسع الكبير، مصادقا طيور و طحالب البحر . عجوز سكن البحر داخله فأصبحت نفسه شاسعة جدا جدا لا شاطئ لها، هادئة مطمئنة و ساكنة .


ما معنى أن تكون صيادا ؟؟
ببساطة هو الصبر .

الصبر .. نعم الصبر .. ثم الصبر .. هذا هو الصيد، و هذا هو سلاح الصياد في مواجهة الطبيعة، منذ أربع و ثمانين يوما و هو يحاول .. كل يوم يحاول .. يثابر و يصبر .. يصبر و يثابر .. لا لشيء سوى أن في داخله يسكن البحر بشساعته .. لا لشيء سوى أنّ السنين التي مضت اكسبته خصائص المحيط .. ثلاثة أشهر تقريبا و هو يعود فارغ اليدين، لكنّه ينهض في اليوم الموالي و كله أمل و حب و اطمئنان .

n  n  
nhébergement gratuit d'images
certificity.com


قصة رائعة جدا و تجربة جديدة ممتعة في البحر وحيدا .. حيث السكون و الهدوء .

Nobody makes me realize how parched my literary sensibilities can get like Hemingway does; always a drink of cool, clear water to reset the palate.

My backlog of unfinished reviews is growing to unmanageable levels, but at least I’m getting a fair amount of reading done in my limited free time.

Review to come, surely.

(Book 521 From 1001 Books) - The Old Man and The Sea, Ernest Hemingway

The Old Man and the Sea is a short novel written by the American author Ernest Hemingway in 1951 in Bimini, Bahamas, and published in 1952.

It was the last major work of fiction by Hemingway that was published during his lifetime. One of his most famous works, it tells the story of Santiago, an aging Cuban fisherman who struggles with a giant marlin far out in the Gulf Stream off the coast of Cuba.

In 1953, The Old Man and the Sea was awarded the Pulitzer Prize for Fiction, and it was cited by the Nobel Committee as contributing to their awarding of the Nobel Prize in Literature to Hemingway in 1954.

عنوانهای چاپ شده در ایران: «مرد پیر و دریا»؛ «پیرمرد و دریا»؛ نویسنده: ارنست همینگوی، (نگاه) ادبیات؛ تاریخ نخستین خوانش: سال 1972میلادی

عنوان: مرد پیر و دریا؛ نویسنده: ارنست همینگوی؛ مترجم: م.خ یحیوی؛ تهران، کانون معرفت، 1331، در 176ص؛ چاپ دیگر 1340؛

مترجم: سعیدی، تهران، نشر شهریار، ؟؟، در 175ص؛

مترجم: رضا مرعشی، تهران، معراجی، ؟؟، در 128ص؛

عنوان: پیرمرد و دریا؛ نویسنده: ارنست همینگوی؛ مترجم: نازی عظیما؛ تهران، امیرکبیر، 1354، در 151ص؛ چاپ سوم 1388، چاپ دیگر تهران، افق، 1389، در 158ص؛ شابک 9789643696108؛ چاپ چهارم 1391؛

عنوان: پیرمرد و دریا؛ نویسنده: ارنست همینگوی؛ مترجم: نجف دریابندری؛ تهران، خوارزمی، 1363، در 145ص؛ ویرایش دوم 1372: در 224ص؛ چاپ سوم 1385؛ چاپ چهارم 1389؛ در 222ص؛ شابک 9789644870729؛ چاپ پنجم 1392؛

شرح تلاش‌های یک ماهیگیر پیر «کوبایی»، به نام «سانتیاگو» است، که هشتاد و چهار روز است، یک ماهی هم نگرفته، اینبار در دل دریاهای دور، برای به دام انداختن یک نیزه‌ ماهی بسیار بزرگ، با آن ماهی وارد مبارزه ی مرگ و زندگی می‌شود؛ و ...؛

نگارش این کتاب، یکی از برهانهای اهدای جایزه ی ادبی «نوبل» سال 1954میلادی، به «ارنست همینگوی» بوده‌ است؛ شخصیت «پیرمرد»، در داستان «پیرمرد و دریا»، دست کم در برخی موارد، برگرفته از شخصیت واقعی یک ماهیگیر «کوبایی»، به نام «گرگوریو فوئنتس»، بوده‌ است، که «همینگوی» ایشان را، برای نگهداری از قایق خویش، به نام «پیلار»، در «کوبا» استخدام کرده بودند

نماد قهرمانی شکست‌ خورده: «سانتیاگو» شخصیت اصلی داستان «پیرمرد و دریا» می‌تواند نماد یک قهرمان شکست خورده باشد؛ او نمونه‌ ای از شجاعت، قدرت، و استقامت نژاد انسان است؛ او همچون انسان‌ها با «سرنوشت (ماهی)» و «زندگی که هم دوست‌ داشتنی و هم مورد نفرت (دریا)» است، به مبارزه برمی‌خیزد؛ چیزی که در واقعیت امر باعث شکست «سانتیاگو» می‌شود، غرور اوست؛ «سانتیاگو» نمادی از انسان است؛ «ارنست همینگوی» در چندین جا «سانیاگو» را با «عیسی مسیح» قیاس کرده‌: («سانتیاگو» دکل قایقش را روی شانه‌ هایش گذاشت و به طرف بالای جاده به راه افتاد…؛ او قبل از آنکه به کلبه‌ اش برسد پنج بار بر زمین نشست)؛ و این شباهتی به حالت‌های «عیسی مسیح»، آنگاه که صلیب بر دوش به سمت مصلوب شدن گام برمی‌داشتند، دارد؛ در داستان می‌خوانیم که آنگاه که «سانتیاگو» خوابید (صورتش رو به پایین بود…؛ بازوانش به دو طرف دراز شده و کف دستانش رو به بالا بودند)؛ حالتی به قرار گرفتن «مسیح» بر روی صلیب شباهت دارد؛ پیرمرد در طول داستان در آرزوی داشتن نمک، ادویه و چاشنی اصلی غذای انسان است؛ او همانند «پطرس»، یکی از «حواریون مسیح»، است.

نقل از متن: (یک ساعتی بود که پیرمرد جلوی چشمش لکه های سیاه می‌دید؛ عرق چشمش را می‌سوزاند، و بریدگیِ بالای چشم، و روی پیشانی‌اش را می‌سوزاند؛ از لکه های سیاه نمی‌ترسید؛ با آن فشاری که بر ریسمان می‌آورد، این طبیعی بود؛ اما دو بار احساس ضعف کرد، و سرش گیج رفت؛ این نگرانش می‌کرد؛ گفت: غیرممکنه، من زه نمی‌زنم، تو چنگ یه همچین ماهی ای نمی‌میرم، اونم حالا که داره به این خوشگلی میاد جلو؛ خدایا به من قوت بده تاب بیارم؛ صد بار ای پدر ما...؛ و صد بار یا حضرت مریم می‌خونم؛ ولی الان نمی‌تونم بخونم.)؛ پایان نقل

تاریخ بهنگام رسانی 23/05/1399هجری خورشیدی؛ 06/05/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی

ارنست دریابندری

برای دومین مرتبه این شاهکار ارنست همینگوی را این‌بار با ترجمه خانم نازی عظیما خواندم. به دل من ننشست. ترجمه روان بود ولی من ترجمه نجف را بیشتر دوست داشتم. ادبیت ترجمه مرحوم دریابندری چیز دیگری بود که در ذکر نیاید. ترجمه نجف مثل سنگ کف رودخانه صاف و صیقلی بود و دلت می‌خواهد برداری با خودت ببری بذاری روی طاقچه و همیشه نگهش داری. ولی ترجمه عظیما اینطور نبود. ترجمه بد نبود ولی سلیقه من به ترجمه نجف بیشتر نزدیک بود و البته کیست که از این ترجمه لذت نبرده باشد؟ هرچند غم و تنهایی و غربت پیرمرد، سانتیاگو، در ترجمه عظیما دیده نمی‌شود و این اهمیت ترجمه نجف را نشان می‌دهد.

***

قبل از هرچیز باید بگم مقدمه‌ای که نجف دریابندری برای این کتاب نوشته یک درس‌نامه است
همینگوی را شناخته و از پس شناختی که به او پیدا کرده مقدمه‌ای مفصل نوشته که خب باید دید آیا تازه‌مترجمان این روزگار چنین توانایی‌هایی دارند که اینگونه مقدمه بنویسند و ...
اما خود رمان هم فوق‌العاده است و گفتن ندارد

اما من هرروقت حس بدی دارم و خیلی حس تنهایی و خستگی می‌کنم یاد این رمان می‌افتم و صحنه‌های تلاش و مبارزه پیرمرد را پیش چشمانم مجسم می‌کنم و حالم خوب می‌شود واقعا نویسنده تصویر یک مرد تنها را به خوبی نشان داده و این هم برخاسته از قدرت نویسنده است