Guns, Germs and Steel: The Fates of Human Societies

من برای جرد دایموند احترام زیادی قائلم، اول به خاطر اینکه به کارش علاقه داره و بسیار زحمت کشیده، سفرهای متعدد، زندگی بین مردم مختلف و قبیله‌های مختلف و خلاصه زیر پتو ننشسته تز بده، دلیل دوم و مهمتر اینکه «* سانسور *» ه

کتاب نسبتاً سنگینه به خاطر اینکه اطلاعات، مثال‌ها و توضیحات زیادی داره. یک خلاصه‌ی بسیار مختصر در پادکست بی‌پلاس از این کتاب آورده شده که برای آشنایی مختصر با کلیات کتاب خوبه. ضمن اینکه یک مستند سه قسمتی مجموعا سه ساعته هم بر مبنای همین کتاب توسط نویسنده ساخته شده که بسیار به فهم کتاب کمک می‌کنه و تقریبا موضوعات کلی و مهم کتاب رو بیان می‌کنه. پیشنهاد من اینه اول اون خلاصه‌ی بی‌پلاس و بعد این سه قسمت مستند رو ببینید و اگر همچنان به شرح و بسط موضوعات و مثال‌های بیشتر علاقه‌مند بودید کتاب رو بخونید. البته بگم تقریباً از صد، صد و پنجاه صفحه‌ی آخر کتابی که من دارم و ویراست جدید هست مطلبی نه در پادکست و نه در مستند نیست که اونها رو دیگه باید از کتاب بخونید.ه

اما در مورد محتویات کتاب
جرد دایموند فیزیولوژیست و پرنده‌شناس در یکی از سفرهاش به گینه‌ی نو با سوالی روبرو میشه. فردی به اسم یالی از اهالی همونجا از جرد می‌پرسه «چرا محموله‌های شما اینقدر زیاده و محموله‌های ما کم؟» محموله در واقع کلمه‌ای هست که اهالی گینه‌ی نو به اجناس و وسایلی میگن که غربی‌ها با خودشون آوردن و قبلاً وجود نداشته. حالا یالی پرسیده چرا شما اینقدر وسیله و اجناسی دارید که ما نداریم ولی ما خیلی چیزی نداریم که شما نداشته باشید؟ در واقع ریشه‌ی سوال یالی به دلایل وجود نابرابری بین انسان‌ها برمی‌گرده. چرا برخی از تمدن‌ها و ملت‌ها سریع‌تر و بیشتر رشد کردند و پیشرفته شدند؟ این سوال جرقه‌ی نوشتن این کتاب رو در ذهن جرد دایموند روشن می‌کنه.ه
در طول کتاب با طرح مسائل و فرضیاتی سعی میشه به این سوال پاسخ دادن بشه. مسئله‌ی اول مطرح شده در مورد گیاهانه. اینکه تمدن‌های پیشرفته‌تر به گیاهان مناسب‌تری دسترسی داشتند. مثلا در خاورمیانه گندم و جو، در چین برنج، در شمال آمریکا ذرت و ... این مناسب بودن به این معناست که هنگام تغییر به زندگی کشاورزی، این گیاهان قابلیت کاشت سریع‌تر و راحت‌تری داشتند و انسان‌ها ناخودآگاه با چیدن ساقه‌های پربازده‌تر و نرم‌تر دست به اهلی کردن اون گیاهان هم زدند. این مدل گیاهان باعث خوراک بیشتر و بهتر برای اون جمعیت از انسان‌ها شد. در حالی که مثلا گیاه قابل رشد در گینه‌ی نو تارو و موز بود که هم در کاشت و برداشت و هم از نظر هرم غذایی وضعیت مناسبی نداره. خب از این مورد جرد نتیجه میگیره که جغرافی مهمترین دلیل این مورد بوده. مورد بعدی حیوانات و اهلی کردن حیوانات بوده. در واقع جوامع برتر مثل گیاه به حیوانات مناسب‌تری هم دسترسی داشتند، حیواناتی که به درد اهلی کردن می‌خوردند. تعداد این نوع حیوانات بسیار کمه در حدود ۱۴ نوع که مثلا ۱۳ نوع از اونها بومی اوراسیا هستند. حیواناتی مثل گاو، بز، گوسفند، شتر و ... حیوانات برای اینکه مناسب پرورش و دامداری باشند باید چه ویژگی‌هایی داشته باشند؟ مثلا گوشت‌خوار نباشند، سریع رشد و تولید مثل کنند، تعداد زاد و ولد زیادی داشته باشند، توانایی زندگی گله‌ای داشته باشند، با انسان سازگار باشند و از این قبیل خصوصیات. خب در این مورد هم جرد به همون نتیجه‌ی قبل رسید، موضوع مهم جغرافیا بود. اما مورد بعدی تولید و شکل دادن به آهنه. این عامل بسیار مهمی هست چون هم باعث تولید ابزار کار بسیار خوب شد و هم اسلحه. اما چرا مثلاً در گینه‌ی نو کسی به شکل دادن آهن نپرداخت؟ چرا همون تمدن‌هایی که گیاه و حیوانات مناسب داشتند به این کار نائل شدند؟ نظر جرد اینه که در این جوامع با افزایش تولید خوراک هم از گیاهان و هم گوشت حیوانات دیگه لازم نبود همه‌ی مردم برای به دست آوردن غذا تلاش کنند، در نتیجه وقت و انرژی کافی برای پرداختن به بقیه‌ی کارها به دست اومد و همین وقت باعث آزمایش و خلاقیت و در نتیجه کشفیات از جمله آهن شد. و نتیجه میگیره که اینجا هم جغرافیا نقش پررنگی داشته.

موضع بعدی که بهش پرداخته اینه که جوامع برتر در سرزمین‌هایی زندگی میکردند که از نظر شکلی افقی بودند مثل آسیا و اروپا برعکس مثلا آفریقا و این باعث شد سرتاسر این سرزمین در یک عرض جغرافیایی باشه و وقتی این افراد مهاجرت میکردند و دام و دانه‌ی گیاهان رو با خودشون می‌بردند توانایی کشت و پرورش اون رو به دلیل مشابهت آب و هوا داشتند در حالی که در سرزمین های عمودی این اتفاق نمی‌افته و آب و هوا به شدت تغییر می‌کنه و اینجا هم جغرافیا مهمترین موضوع مورد نظر جرد هست. مسئله‌ی مهم دیگه که بهش می‌پردازه، بیماری ها هستند. با توجه به اینکه بسیاری از بیماری‌های مهلک انسان از دام و حیوانات منتقل شده، گروهی از انسان‌ها که با دام‌ها بیشتر سروکار داشتند به این موارد مقاوم شدند و وقتی به سمت جوامع دیگه که این خصوصیات رو نداشتند می‌رفتند بسیاری از اونها به خاطر این بیماری‌ها نابود می‌شدند. که خب مشخصا اینجا هم جغرافیا مهمترین نقش رو بازی کرده. یک مثال از حمله‌ی اسپانیا به اینکاها میاره که با تعداد بسیار کمی جمعیت زیادی از اونها رو شکست میدن. از دلایل اون به همین میکروب، اسلحه و همچنین آگاهی و استراتژی اشاره می‌کنه که آگاهی و استراتژی از تجربیات ثبت شده‌ی قبلی اومده که اون نوشتن و خط هم از چیزهاییه که به خاطر روی آوردن به زندگی کشاورزی و داشتن زمان و انرژی بیشتر اختراع شده!
بعد از این به قاره‌ی آفریقا رسیده، قاره‌ای عمودی و متفاوت. اونجا از شکست‌های اولیه‌ی استعمارگران و دلایلش گفته، و بعد به پیروزی‌ها و دلایلش رسیده، که مهمترین دلیل چیه؟ جغرافی!
در آخر کتاب در مورد ژاپن صحبت کرده که این قسمت در ویراست جدید اضافه شده در مورد ریشه و زبان و ... که جالبه. پس از اون یک پسگفتار ویراست ۲۰۰۳ داره که به یک سری از اشکالات جواب داده، جالب بود اما کامل نه. در نهایت حرف این کتاب اینه که مهمترین دلایل برتری بعضی از انسان‌ها بر انسان‌های دیگه و پیشرفت‌ اونها اسلحه، میکروب و فولاد بوده و همه‌ی این‌ها به خاطر جغرافیا و نه نژاد و هر چیز دیگه. شاید اگه مکان این آدم‌ها عوض میشد، سرنوشت اونها هم عوض می‌شد. این حرف آقای جرد دایمونده و من زیاد باهاش موافق نیستم راجع به  اینکه همه چیز در جغرافیا خلاصه شده...ه

261116: popular anthropology/archaeology/geography with the grand narrative thesis going back 11 000 years, the central tenet being that all societies have developed according mostly to their environment, rather than biological characteristics of native population. easy to read, easy argument to follow, useful corrective to the usual great man idea of history, or the racist, ethnocentric, political, interpretation of history. somewhat a modernist theory- just different causal foci (environment rather than economics in marx, for example)- with a lot of collaborating info. but no soundtrack...

"Bir halkın başka bir halk üzerinde nasıl üstünlük kurduğunu açıklamayı başarırsak bu o üstünlüğü haklı göstermek gibi olmaz mı?"

Word for word, this is probably the most knowledge-dense book I’ve read. It is a fire hose of information that soaks readers with facts. It answers this question:

“Why weren’t Native Americans, Africans, and Aboriginal Australians the ones who decimated, subjugated, or exterminated Europeans and Asians?” (p. 15).

The answer given is geographic determinism—specifically, that chance differences across groups in access to domesticable plants and herd animals explain historical patterns of conquest and dominance, as mediated by food production, population growth, technological advancement (scribes, artisans, and inventors require sedentary societies and food support), and increased resistance to animal-derived diseases that would kill up to 99% of previously unexposed populations:

“Far more Native Americans died in bed from Eurasian germs than on the battlefield from European guns and swords” (p. 210).

In other words, the first people to become farmers and herders took over the world. Here is the graph illustrating the theorized process through which human civilization developed and group conquest/subjugation/extermination occurred—a process that put genetically unexceptional people on top of an arbitrary hierarchy of wealth and power:



I was absolutely overwhelmed, and pleasantly so, by the amount of information that Jared Diamond provided. He extensively covered such diverse topics as why almonds but not acorns became staples of the human diet and fixtures in grocery stores (i.e., fast squirrels and multiple-gene causation made it difficult to domesticate oak trees), the importance and history of founder crops (“Agriculture was launched in the Fertile Crescent by the early domestication of eight crops,” p. 141), why cheetahs and zebras confounded human domestication efforts (“The Anna Karenina Principal: domesticable animals are all alike; every undomesticable animal is undomesticable in its own way,” p. 157), why writing evolved with food production and did so in a way that initially restricted it from the masses (“Ancient writing’s main function was ‘to facilitate the enslavement of other human beings,’” p. 235), and the two ways that technology spread across groups/societies (e.g., the Musket Wars). In the form of a representative paragraph, let me give one example of this book’s knowledge-density, of its information-firehose quality:

“When societies do adopt a new technology from the society that invented it, the diffusion may occur in many different contexts. They include peaceful trade (as in the spread of transistors from the United States to Japan in 1954), espionage (the smuggling of silkworms from Southeast Asia to the Mideast in A.D. 552), emigration (the spread of French glass and clothing manufacturing techniques over Europe by the 200,000 Huguenots expelled from France in 1685), and war. A crucial case of the last was the transfer of Chinese papermaking techniques to Islam, made possible when an Arab army defeated a Chinese army at the battle of Talas River in Central Asia in A.D. 751, found some papermakers among the prisoners of war, and brought them to Samarkand to set up paper manufacture” (p. 256).

I can perfectly understand why this book is so successful: Diamond works very methodically, takes his reader everywhere by the hand, constantly clarifies his approach and makes very clear conclusions. And of course there is a lot to be said for his approach to history especially zooming in on environmental issues: geography, climate and biology indeed had an incredible impact on the development of life and certainly also on human history. The evolutionary biologist Diamond is very right to put this into focus. His conclusions make sense, but ... he commits the classic mistake to present his approach as the only possible, logical, rational approach, or maybe the only really relevant approach. That he blatantly dismisses cultural factors is a pity. Okay, in his afterword he spends some brief attention to the importance of cultural factors, but he is getting rid of it by saying that there is little to say about them with certainty. A bit too cheap to my taste, Jared. Nevertheless, this is a very valuable work in the development of World History!
Tip: also read 'Sapiens', by Yuval Hariri, (https://www.goodreads.com/review/show...) that builds on Diamond, but giving the culture sphere the place it deserves.

Before buying and reading this book, I read some reviews, and frankly, they didn't inspire me. They talked about it being a history of the world, they talked about its immense, ambitious scope. Such talk causes my crap detectors to tingle. I did finally buy it after reading a laudatory review by someone I respect. And I'm glad I did, because I found it to be absolutely top notch. The phrase "history of the world" misguides because the book is entirely about pre-history. The story it tells is historical in nature, but since it is about societies for which we have no written histories, the nature of the evidence is different, and that is one key to its value. The book is a superb assemblage of evidence from different disciplines, mainly genetic analysis, archeology (including non-human fossil evidence), and linguistics, with a smattering of anthropology. This evidence is woven – with original analysis – into a story of early human history.
The result is a story that isn't always pretty but that hangs together well and seems better defended – hence more believable – than I would have thought possible. I suppose this is the origin of those "ambitious scope" comments in the reviews I distrusted. I could not have imagined before reading this book that so much about human pre-history could be inferred.
The writing is strong as well: cogent, well paced, never overbearing. Diamond has a gift not only for writing clearly, but for helping you to understand why you should care. For example, even though his scope includes inference of pre-historical migrations and developments (both cultural and technological) throughout the world, he organizes his presentation in terms of a trenchant theme – why did the European cultures win out over so many others? Why did the Europeans colonize Africa, South America, and so on? Why didn't the Bushmen, or the Australians, or the Incas invade Europe?
And this gift extends to well-chosen personal anecdotes from Diamond's rather unusual life. He personalizes the key question (why the Europeans won) by having it come from the mouth of a Papuan politician who buttonholes Diamond on a beach, asking why the Europeans have so much "cargo" and the New Guineans so little. He illustrates the challenges of Australia by telling stories of his own adventures there as well as those of some Europeans (who died there) in the 19th Century.
By bringing together evidence from a number of disciplines, synthesizing it, and writing about it in an accessible way, Diamond has done something important. It has always been said that the reason to pay attention to history is to learn more about who we are. I believe that this book can be even more powerful in that endeavor because of the vast period (13000 years) and scope (the whole world) it covers, even though the lack of a written record limits the amount of detail. I for one found it stimulating, eye-opening, maybe even life changing.

همیشه برایم سوال بوده مثلا چطور می‌توانیم نژادپرست نباشیم؟ آیا این کار نیاز به آموزش خاصی دارد؟ یعنی اطلاعاتی، داده های علمی ای چیزی به ما داده شود تا دست از نژادپرستی برداریم یا نه کافی ست آدم به احساسات خالصش رجوع کند چرا که احساس آدم زیر بار تبعیض بین انسان ها نمی رود؟

با خواندن این کتاب فهمیدم نه، خود احساس هم تابع دانش و اعتقادی است که در سر داریم. این که بدانی شاید علت این که کهن ترین تمدن ها در آسیا شکل گرفته، وجود گندم و جو برای کشت و گوسفند و بز برای دامداری بوده که در جاهای دیگر امکان آن نبوده و یا علت انتقال این تمدن های بزرگ به اروپا و نه آفریقا و اقیانوسیه و آمریکای سرخپوست ها، شرایط جغرافیایی خاص اروپا بوده نه چیز دیگری، باعث می شود به مرزبندی های فرهنگی و بالا و پایین های دروغی شک کنی و احساساتت نسبت به انسان ها دگرگون شود. بدانی نه تمدن ها ( با ستایش همه ی شگفتی های انسانی و البته مذمت فجایع بزرگشان) و نه زندگی های نخستین به خودی خود اصالت ندارند. این مجموعه ی رنگین فرهنگ انسانی، حاصل تلاش نفسگیر گروه های انسانی برای زندگی روی کره زمین ( چه زندگی معنوی چه زندگی مادی) با توجه به امکانات و شرایط ویژه ی زمان و مکان هرکدام از آن ها و تاثیر متقابل این تلاش ها و شرایط بوده است.

این کتاب در حقیقت تاریخ 6 میلیون سال زندگی خانواده ی انسان بر روی کره ی زمین است (فارغ از ارزش گذاری). خانواده ای که شاید از آفریقا پا گرفتند. به صبوری ِ چند هزار قرن، در جست و جوی زندگی نو در تمامی زمین پخش شدند، در آسیا و آفریقا تمدن تشکیل دادند، بر طبیعت ویژه ی سیبری و اقیانوسیه منطبق شدند، خود را به جزایر دوردست اقیانوس و آمریکا رساندند و در اروپا نظم جدید کره ی زمین را رقم زدند. من بنا بر علاقه ام، هنر را اولویت زندگی ام قرار داده ام ولی به نظرم لازم است کنار صدسال تنهایی مارکز، کتاب هایی از این دست را هم خواند.این کتاب هم داستانی دیگر است. داستان 6 میلیون سال تنهایی انسان روی کره ی زمین

Author Jared Diamond's two-part thesis is: 1) the most important theme in human history is that of civilizations beating the crap out of each other, 2) the reason the beat-ors were Europeans and the beat-ees the Aboriginees, Mayans, et. al. is because of the geographical features of where each civilization happened to develop. Whether societies developed gunpowder, written language, and other technological niceties, argues Diamond, is completely a function of whether they emerged amidst travel-and-trade condusive geography and easily-domesticable plants and animals.

I'm not sure I agree that why the Spanish obliterated the Mayans instead of visa versa is the most interesting question of human history. (How about the evolution of ideas, or the impact of great leaders and inventors?) But it is an interesting question, and worth exploring. Diamond is a philosophical monist, neatly ascribing just about every juncture in human history to a single cause or related group of causes. Given his extensive background in botany and geology, it makes sense that he would look for the impact of those factors in the human story. Unfortunately, those factors are all he regards as important; he relegates to insignificance the contribution of ideas, innovations, and the decision-making of individuals or cultures. His view is fatalistic, seemingly motivated by a P.C.-era desire to pronounce all cultures equal, and their fates the product of random circumstance.

A contradiction here is that fatalistic viewpoints are incompatible with moral pronouncements. (If nobody can control their actions, who's to blame for anything?) Diamond is condemnatory of the Spanish incursion into Mayan lands, but the logical consequence of his theory is that the Mayans would have done the same to the Spanish if they had been first to develop the musket and frigate. Taking Diamond's theory seriously means we'd have to view imperialism as natural and unavoidable, like the predation of animals, and be unable to criticize any culture's actions whatever.

All that said... this is a fascinating and worthwhile read.
There's no doubt that the factors Diamond identified had some role in human progress, however, and if you can put aside the author's predisposition towards his own field and somewhat sketchy philosophical foundation, the book is a compelling and vivid account of what life was like for the earliest civilizations. Diamond describes the evolution of agriculture, written language, and other indispensable facets of human history, giving us a crash tour through the earliest days of human history. The specialized expertise that ultimately derails Diamond's overview at the same time offers a compelling and detailed view of the rise of mankind.