...
Show More
"Όπως θα ξέρεις, το σιμπούμι αφορά την ιδιαίτερη φινέτσα που κρύβεται κάτω από το κοινότοπο και το τετριμμένο. Είναι μια αλήθεια τόσο ισχυρή που δεν χρειάζεται να διατυπωθεί με έντονο τρόπο, τόσο συγκινητική που δεν χρειάζεται να είναι όμορφη, τόσο αληθινή που δεν χρειάζεται να είναι πραγματική . Σιμπούμι σημαίνει να καταλαβαίνεις, όχι να γνωρίζεις. Είναι μια κατάσταση εύγλωττης σιωπής. Στην συμπεριφορά ενός ανθρώπου μπορούμε να το διακρίνουμε ως μετριοφροσύνη δίχως το στοιχείο της σεμνοτυφίας. Στην τέχνη, όπου το πνεύμα του σιμπούμι παίρνει τη μορφή του σάμπι, σημαίνει κομψή απλότητα • κάτι που είναι διατυπωμένο σύντομα και με απόλυτη σαφήνεια. Στη φιλοσοφία, όπου το σιμπούμι εμφανίζεται ως γουάμπι, εκφράζει μια πνευματική γαλήνη η οποία, όμως, δεν είναι παθητική • σημαίνει να είσαι χωρίς το άγχος να γίνεις. Και στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου, είναι…. πώς να το πω; Κύρος χωρίς δεσποτικότητα; Κάτι τέτοιο." (Σελ.126)
Δυστυχώς το Σιμπούμι δεν έχει την ατμόσφαιρα της "Λεωφόρου", ούτε οι ήρωες του είναι κάτι που μπορείς να αισθανθείς οικείο, παρόλα αυτά τους συμπαθείς και τους νοιάζεσαι. Είναι ένα πυκνογραμμένο μυθιστόρημα, αρκετά αργόσυρτο χωρίς ιδιαίτερη πλοκή. Η γραφή όμως του Τρεβανιάν σε κάνει να το διαβάζεις ευχάριστα.
Δυστυχώς το Σιμπούμι δεν έχει την ατμόσφαιρα της "Λεωφόρου", ούτε οι ήρωες του είναι κάτι που μπορείς να αισθανθείς οικείο, παρόλα αυτά τους συμπαθείς και τους νοιάζεσαι. Είναι ένα πυκνογραμμένο μυθιστόρημα, αρκετά αργόσυρτο χωρίς ιδιαίτερη πλοκή. Η γραφή όμως του Τρεβανιάν σε κάνει να το διαβάζεις ευχάριστα.