124 pages, Paperback
First published August 15,1988
Ο Ρέιμοντ Κάρβερ είναι ένας συγγραφέας που εδώ και καιρό ήθελα να διαβάσω. Οι κριτικές και η γενική αποδοχή τον θεωρούν έναν από τους σπουδαιότερους διηγηματογράφους. Συνήθως, το όνομά του αναφέρεται συχνά-πυκνά ως μέτρο σύγκρισης με νέους συγγραφείς που μου αρέσουν πολύ. Οι συγγραφείς αυτοί είναι συγκρατημένοι στις περιγραφές τους, έχουν μια φαινομενικά απλή γλώσσα, λιτή και μάλλον αρρενωπή, αλλά που κρύβει σαρκασμό και κοινωνική κριτική.
Ο ελέφαντας αποτελεί τις τελευταίες ιστορίες του Κάρβερ. Οι ιστορίες αυτές περιστρέφονται γύρω από μια κοινή θεματολογία, με μοναχικούς, μεσήλικες άντρες, χωρισμένους ή καμιά φορά ξαναπαντρεμένους, και η ζωή τους κινείται σε μια μετριότητα. Δεν συμβαίνει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, αλλά όταν γράφεις τόσο καλά όσο ο Κάρβερ, δεν χρειάζεται κάτι μεγάλο. Γράφει ο Κάρβερ εξαιρετικά: ολιγόλογος, οξυδερκής, αλλά καθόλου εξυπνάκιας. Η ελληνική έκδοση έχει μια εξαιρετική μετάφραση, που κάνει την ανάγνωση τόσο ομαλή που ξεχνάς πως δεν είναι η αυθεντική έκδοση και νομίζεις πως έχει γραφτεί από κάποιον έλληνα.
Δεν είναι ένα βιβλίο που θα αλλάξει δραματικά την αναγνωστική μου καθημερινότητα. Δεν ήρθαν όλα τούμπα μετά την ανάγνωσή του. Είναι όμως ένα βιβλίο που διάβασα χωρίς κόπο και του οποίου η φωνή είναι μια πραγματική έμπνευση για το τι μου ταιριάζει ως συγγραφικός λόγος. Οι τέτοιοι άνθρωποι είναι δάσκαλοι και τα βιβλία τους είναι σαν μια επικοιδομητική διάλεξη περί σωστής μυθοπλασίας. Επιπλέον, οι σπουδαίοι συγγραφείς δεν κρίνονται μόνο από έναν αναγνώστη, αλλά από την συνολική αποδοχή και τον αντίκτυπο που είχαν στους συγκαιρινούς τους συγγραφείς. Εγώ πάντως θα διαβάσω κι άλλα βιβλία του.