Unreliable narrator. Bizarre story.

Absolutely bonkers. Burgess has a knack for conjuring hilarity, and the laughter ensues throughout the entire story. The novel is gritty, ribald, absurd. Burgess appears here as the predecessor to other comic writers of the next generation like Martin Amis. A quick, fun read.

Proper wank book, really wish I had the ability to stop reading when I don’t like something but something in me can’t let go. Unnecessary abundance of racial slurs, wavering storyline, and boring nonsensical passages. There was one thing I underlined though that I liked which is in the first few pages in the book where he talks about his wife’s fidelity or something,

<“It is warmth” he thought “that we are finally faithful to”>

some parts I find fascinating but I couldn't seem to focus on the plot, on the flow. Kind of boring. I couldn't finish it.

Kitabın ilk sayfasından son sayfasına kadar yerli bir uzaylı olma hissi zihninize hakim oluyor, zaten bu bir Burgess tarzıdır her zaman modern bir varoluşçu kafasıyla yazar kitaplarını ama bu seferki varoluşçuluğun dibine vurmuş. Sahte ve gerçek arasında büyük bir çatışma söz konusu, dilbilimci olan edwinin derste düşüp bayılması ve hastalığı sebebiyle londra’ya sevk edilmesi ;yani onun hasta olmasıyla başlıyor roman, hastanede kaldığı süre zarfı içerisinde kendisini efektif olmayan hatta tabiri caizse bir nesne gibi hissettiği anlar çok fazla oluyor, üstünde yapıldığı deneyler doktor ya da hemşirelerin ona olan tavırları Edwin bu zamanlarda kesinlikle kendisini işlevsiz hissediyordu ameliyat olmadan bir önceki gece beyninde olan tümörü umursamadan hastaneden pijamalarıyla kaçıyor ve karısını aramaya koyuluyor, karısı bu süre zarfında sinir bozucu bir şekilde barlarda takılıyor ve Edwin’le asla ilgilenmiyordu, bu yüzden karısından tiksindim. Bunun dışında karısı da ona bir nesne gibi davranır çünkü beyninde tümör olup ameliyatla bunun alınacağından kendi haberi yokken doktor ilk karısıyla konuşmuş ve karısı ona sormadan işleme onay vermiştir.
bu nesneleştirmeye ilk başkaldırış ameliyat gecesi hastaneden kaçmasıyla gerçekleşir. seçme özgürlüğü olan birey gibi davranmıştır çünkü, kaçtıktan sonra şehrin getto sokaklarında bambaşka bir yaşam tarzına adım atıp farklı tarzda tiplerle tanışıp başka gerçekliklerin içine dalıyor ve bu noktadan itibaren şunu görmeye başlıyoruz: içinde bulunduğumuz sistemde ya da toplumsal gerçeklikte insan kendi kimliğini kendi kuran bu yüzden de bir özne olan ve bunu da seçme özgürlüğüyle gerçekleştiren bir varlık olduğu rahatlıkla söylenebilir yani kimliğimiz benliğimiz bu yanılsamayla inşa edilir ama kitabın olay akışı aslında tam olarak bu gerçekliğin, kimliğin yanılsama olduğunu ve edwin üzerinden bizim gerçek zannettiğimiz her şeyin toplumsal normlar,kurallar, ilişkilerimiz ve yaşama biçimlerimizin aslında sahte olduğunu anlatmaya çalışır. Kısacası sahte olan var olmayan bir kimlikle gerçeği yaşadığımızı zannederken içi boşaltılmış, kimliksiz , yanılsamalardan ibaret olan bir hayat yaşarız
edwin ameliyat öncesi tıraş edilip kel kalmıştır ki en çok onu bu etkiler çünkü saç onun eski kimliğinin parçasıdır aslında bu bir semboldür; kaçarken önce yün bereyle, sonra perukla kelini kapatmaya çalışır bu bir nevi henüz eski kimliğini bırakmaya hazır olmadığının bir ipucudur. Bunun gibi bir çok analizini yapabileceğiniz ya da metoforlaştırabileceğiniz öğeler mevcut, yazıldığından daha fazlası olduğunu söyleyebilirim

Bisher eine der größten Überraschungen!
Ich komme nicht darum herum das Buch mit A Clockwork Orange zu vergleichen. Daran kommt es nicht heran. Der Doktor durchläuft skurrile Tage und jeder davon funktioniert einfach so, wie er soll! Mehr noch als bei Clockwork Orange spielt Burgess hier mit Sprache und benutzt es als Motiv, dass die Handlung beeinflusst.
Ich würde es immer wieder lesen, weil die strangen Exkurse, die Burgess geht immer wieder Spaß machen.

A wild, bewildering but occasionally wearisome ride. I'm not too interested in thick accents-as-humour, characters so exaggerated that they verge on the point of pure caricature, and games men play in pubs, so it wasn't as amusing as it might have been.

This was hilarious... though I would not recommend it as reading material for someone who is sick and stuck in a hospital bed.

If you enjoy words (etymology, philology, and so forth) and feel reality is overrated--or at least that being grounded in it is--then this is the book for you. Burgess' prose is extraordinary, but if you're the sort of reader who needs to know which way is up, this particular novel won't fit your taste.

Biraz postmodern denilen tarzda, zaman zaman dıkıcı ve zorlamalı, keyifli bir okuma sunmuyor. Neden bu kadar övgü almış anlamadım.