...
Show More
Ο Ρόαλντ Νταλ, γνωστός και αγαπημένος σε όλο τον κόσμο χάρη στα πολύ ωραία και ευχάριστα παιδικά βιβλία του, έγραψε και δυο μικρά βιβλία, κάτι σαν αυτοβιογραφίες, με προσωπικές στιγμές από το παρελθόν του, με γεγονότα που τον στιγμάτισαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Πρώτο βιβλίο είναι αυτό που μόλις τελείωσα, στο οποίο αφηγείται γεγονότα από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Δεύτερο βιβλίο είναι το "Σόλο πορεία", στο οποίο γνωρίζουμε τον νεαρό μεν, ενήλικο δε, Ρόαλντ Νταλ. Όντας ανάποδος, το 2010 διάβασα το "Σόλο πορεία", μιας και τότε μου είχε φανεί ενδιαφέρον και, έτσι κι αλλιώς, δεν είχα βρει το "Αγόρι". Βέβαια, τόσα χρόνια που πέρασαν από τότε και τόσα βιβλία που έχω διαβάσει στο μεταξύ, είναι σαν μην το έπιασα ποτέ στα χέρια μου. Δεν θυμάμαι και πάρα πολλά. Σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω.
Λοιπόν, σας κούρασα. Ας μπούμε στο ψητό. Στο μικρό, καλογραμμένο και άκρως ευχάριστο "Αγόρι", ο Ρόαλντ Νταλ μας αποκαλύπτει στιγμές από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια: Από τα σχολεία και τα οικοτροφεία στα οποία φοίτησε, από τις καλοκαιρινές του διακοπές στην Νορβηγία (χώρα καταγωγής του), από οικογενειακές μαζώξεις, από διάφορες σκανταλιές που έκανε, και πάει λέγοντας. Μην περιμένετε κανένα πλήρες και λεπτομερές χρονικό, απλά γεγονότα και στιγμές που θυμόταν για δεκαετίες και που τον στιγμάτισαν. Τα περισσότερα γεγονότα είχαν να κάνουν με την ζωή του στα οικοτροφεία, δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να δούμε και πως ήταν τότε τα σχολεία στην Αγγλία. Υπάρχουν και, ας πούμε, σκοτεινές στιγμές, με ξύλο και τιμωρίες, ο τρόπος που τα γράφει όμως σε κάνουν να χαμογελάς και να συμπάσχεις μαζί του.
Η γραφή είναι ιδιαίτερα ευχάριστη, τέτοια που ακόμα και αν έχεις κάμποσες σκοτούρες στο κεφάλι σου και ψυχολογικά δεν είσαι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, σίγουρα θα σου φτιάξει το κέφι, θα σε κάνει να χαμογελάσεις, θα σε κάνει να ξεχάσεις τα προβλήματά σου για λίγες ώρες. Εκτός από τις πάρα πολλές στιγμές που ο Ρόαλντ Νταλ μ'έκανε να χαμογελάσω, κατάφερε να με ταξιδέψει πίσω στον χρόνο, τόσο στα δικά του παιδικά χρόνια, όσο ακόμα και στα δικά μου. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν, που είμαι σίγουρος ότι το ευχαριστήθηκα όσο το ευχαριστήθηκε και ο ίδιος. Είναι ένα βιβλίο που προτείνω σε όλους.
Υ.Γ. Αν και τώρα μεγάλωσα πια, μελλοντικά ίσως διαβάσω και κάποιο από τα παιδικά του βιβλία. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, μικρός δεν διάβαζα και πάρα πολύ, και ποτέ δεν έπεσε στα χέρια μου κάποιο βιβλίο του. Σίγουρα έχασα κάποια πράγματα. Επίσης, θα ξαναδιαβάσω το "Σόλο πορεία".
Λοιπόν, σας κούρασα. Ας μπούμε στο ψητό. Στο μικρό, καλογραμμένο και άκρως ευχάριστο "Αγόρι", ο Ρόαλντ Νταλ μας αποκαλύπτει στιγμές από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια: Από τα σχολεία και τα οικοτροφεία στα οποία φοίτησε, από τις καλοκαιρινές του διακοπές στην Νορβηγία (χώρα καταγωγής του), από οικογενειακές μαζώξεις, από διάφορες σκανταλιές που έκανε, και πάει λέγοντας. Μην περιμένετε κανένα πλήρες και λεπτομερές χρονικό, απλά γεγονότα και στιγμές που θυμόταν για δεκαετίες και που τον στιγμάτισαν. Τα περισσότερα γεγονότα είχαν να κάνουν με την ζωή του στα οικοτροφεία, δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να δούμε και πως ήταν τότε τα σχολεία στην Αγγλία. Υπάρχουν και, ας πούμε, σκοτεινές στιγμές, με ξύλο και τιμωρίες, ο τρόπος που τα γράφει όμως σε κάνουν να χαμογελάς και να συμπάσχεις μαζί του.
Η γραφή είναι ιδιαίτερα ευχάριστη, τέτοια που ακόμα και αν έχεις κάμποσες σκοτούρες στο κεφάλι σου και ψυχολογικά δεν είσαι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, σίγουρα θα σου φτιάξει το κέφι, θα σε κάνει να χαμογελάσεις, θα σε κάνει να ξεχάσεις τα προβλήματά σου για λίγες ώρες. Εκτός από τις πάρα πολλές στιγμές που ο Ρόαλντ Νταλ μ'έκανε να χαμογελάσω, κατάφερε να με ταξιδέψει πίσω στον χρόνο, τόσο στα δικά του παιδικά χρόνια, όσο ακόμα και στα δικά μου. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν, που είμαι σίγουρος ότι το ευχαριστήθηκα όσο το ευχαριστήθηκε και ο ίδιος. Είναι ένα βιβλίο που προτείνω σε όλους.
Υ.Γ. Αν και τώρα μεγάλωσα πια, μελλοντικά ίσως διαβάσω και κάποιο από τα παιδικά του βιβλία. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, μικρός δεν διάβαζα και πάρα πολύ, και ποτέ δεν έπεσε στα χέρια μου κάποιο βιβλίο του. Σίγουρα έχασα κάποια πράγματα. Επίσης, θα ξαναδιαβάσω το "Σόλο πορεία".