ظاهرا گاهی به مشوش بودن این داستان همچون یک ایراد نگاه کرده اند، اما حداقل برای من نفس این تشویش، نسبت به نظم تصنعی، واقعیت زندگی رو بیشتر بیان می کنه - اون هم در زندگی امروزی. اما از طرف دیگه این رو هم باید گفت که زندگی آکنده از فراز و نشیبِ تقریبا همه ی شخصیت های کتاب واقعا تو چشمه و اغراق آمیز - حداقل برای من. آشفتگی، رخدادهای کور، و اراده های مصمم و سست در میانه ی این آشوب - و سرنوشت عمل نویسندگی در این بین - چیزیه که به نظرم جالب اومد تو این داستان. مثل باقی داستان ها اینجا هم به نظرم با داستانی انسانی طرفیم - از جنبه های مختلف و نه صرفا احساسی

ترجمه ی خجسته کیهان هم مثل باقی ترجمه هایی که دیدم ازش خوبه - در موارد معدودی ویرایش می خواد البته. در نسخه ای که من داشتم در یک مورد یک بند مفصل به چند صفحه بعد و به وسط بند دیگه ای منتقل شده بود - که به نظرم آشکارا اشتباه چاپیه و نه تقصیر مترجم. اون چیزی که من در قیاس با مهسا ملک مرزبان - مترجم دیگه ی بعضی کارای استر - در خجسته کیهان ستایش می کنم تلاشش برای حداقل کردن سانسورها است - اگه با تغییر یک کلمه بشه جمله رو چاپ کرد اینکارو می کنه

A man dies, his friend recollects their entire relationship, from their first unlikely meeting to their last, sadly unlikely as well, encounter. This is the entire novel in a nutshell: a straightforward story, yet a "human, all too human" kind of story. As we progress through Peter Aaron's (if you're familiar with Auster, his character, along with Benjamin Sachs, will be pretty easy to identitify) memories, we begin to feel his heartfelt friendship with his good soldier///friend, to the point that it becomes easy to forget that, well, he's pretty dead. Both writers, they act almost as a reflection of the other (as I just said, don't forget the Auster factor), sharing the best moments of their lives, as long as other things. The other main pillar is to be found in duo's entourage, which basically consists in all the women of interest they met during their lives: we see Sachs' story through Aaron's eyes and consequently through the eyes of Fanny, Maria, Lillian, each one contributes piece by piece.
All the character are of course beautifully written and quite complex, otherwise the narration wouldn't just work, their bonds represent the true core.

Leviathan focuses on the interior world of a writer, Benjamin Sachs, as told by his best friend Peter Aaron (also a writer). The tale is dark, twisty and fascinating. I was in the mood for a dose of Auster and the novel delivered.