This book was lent to me by a friend after she learned I had just finished reading "The Diary of Anne Frank." It is a hard book to give a rating to and I almost don't want to give it one as a result. Let's face it: the story of Anne Frank is not a happy one, regardless of whose voice tells it. But the book was amazing in its honesty and straightforward presentation of what life was like on the public side of the wall.

Reading Miep Gies account of that horrible time in their lives was like sitting down with an old friend and hearing her reminisce. The tone of this book is very personable from the first page and that never lets up. She definitely comes across as a person I would like to know and have in my life.

Having read "The Diary of Anne Frank," it was interesting to read what it was like for those who helped hide them - I never imagined just how stressful that would be! What a toll it must have taken and what strength Miep had! I found myself wondering if she even realized just how strong and brave she was?

This was a fairly quick read once I got into it. Towards the end, I momentarily forgot I was reading a non-fiction as her storytelling was quite good - and who wants to remember these atrocious acts really happened?

Overall, I feel this is a great companion book to "The Diary of Anne Frank" but I would recommend reading Anne's diary first.

Miep Gies werd in 1909 in Wenen geboren en kwam als elfjarig meisje in 1920 naar Nederland waar zij in een pleeggezin werd opgenomen. In de jaren dertig ging zij werken bij een bedrijf dat ingrediënten verkocht om onder meer jam te maken. De directeur van dit bedrijf was Otto Frank. Zijn vrouw en dochters Margot en Anne woonden eerst nog in Duitsland maar kwamen later ook naar Amsterdam. Zo leerde Miep de familie Frank en de later beroemd geworden Anne Frank goed kennen. In het dagboek van Anne Frank wordt het leven in de onderduik in het Achterhuis beschreven, in het boek van Miep Gies gaan de eerste honderd bladzijden over de periode daarvoor. Eind jaren dertig leidde het gezin Frank een gewoon leven, de kinderen gingen naar school en speelden op straat. Na de bezetting door de Duitsers werden de joden stap voor stap geïsoleerd en vernederd, het werken werd hen onmogelijk gemaakt, Joodse kinderen moesten ineens naar het Joods Lyceum, joden en niet joden mochten niet meer met elkaar omgaan. Miep Gies was zelf niet Joods maar voelde zich wel sterk betrokken bij de familie Frank. Toen de familie Frank eenmaal moest onderduiken zorgde zij voor de aanvoer van eten en andere noodzakelijke spullen. Bij de toenemende schaarste werd dat steeds lastiger. De naam ‘ het Achterhuis’ is door Anne Frank zelf bedacht. Het lag boven het bedrijfskantoor, achter een ingang die werd gecamoufleerd door een kast met ordners. Miep kwam regelmatig in het Achterhuis en heeft er een enkele maal ook gelogeerd in de kamer van Anne en Margot. Ze vierde er ook haar verjaardag waarvoor Anne de menukaart schreef. Het onderduiken was riskant, jodenjagers konden geld verdienen door joden aan te geven. Enkele malen werd er ingebroken in het pand aan de Prinsengracht. Ze hebben het lang volgehouden maar uiteindelijk was er die fatale dag, 4 augustus 1944 dat Duitsers en Nederlandse handlangers het pand binnenvielen en de bewoners van het Achterhuis in een busje werden geladen en werden weggevoerd. Anne, haar oudere zusje Margot en hun moeder Edith kwamen in Duitsland om, Otto overleefde de oorlog. Miep Gies wist dat Anne dagboeken bijhield en zij heeft deze vlak na de inval in veiligheid weten te brengen. Ze lagen in haar bureaula. Toen Otto Frank in 1945 terugkwam gaf ze de dagboeken aan hem en op advies van de historicus Jan Romein is het dagboek van Anne Frank uitgegeven. Miep Gies is de hele oorlogsperiode en daarna nog tot 1947 in het bedrijf van Otto Frank blijven werken. Op 40 jarige leeftijd werd zij zelf moeder van een zoon.
Tot de dood van Otto Frank in 1980 is zij contact met hem blijven houden. Het beheer van de nalatenschap van Anne, het wereldwijd beroemd geworden dagboek was toen hun belangrijkste taak geworden. In 1987 verscheen het boek ‘herinneringen aan Anne Frank’, geschreven door Miep Gies en ghostwriter Alison Leslie Gold.
Miep Gies overleed in 2010, op honderdjarige leeftijd. Op internet zijn interviews met haar te vinden, ook over dit boek.
Het is een bijzonder waardevolle aanvulling op het dagboek van Anne Frank.

I listened to a Playaway version of Miep Gies' book Anne Frank Remembered. It was a powerful memoir of Miep's life before, during and after her association with the Frank family. Students generally hear the name Miep Gies if they study Anne Frank but it is usually just a mention of her name. The chapter's of this book are written in such a way that a class can read a chapter here and there to get a slice of the life Miep lived. This was the first book I have listened to using a Playawy and I was delighted by how much I actually liked it. Being an anti-audiobook person, the convenience of the Playaway fit in with my lifestyle just as my ipod does. I was able to listen to Miep's book while I worked on school work, cleaned the house, and took a walk. Barbara Rosenblat, the "Meryl Streep of Audiobooks," reads Miep's words clearly and with real emotion. I would recommend both the book and the Playaway version for use in a middle school or high school language arts or social studies classroom.

Prachtige getuigenis van Miep Gies over hoe ze Anne Frank en haar gezin hielp onderduiken. Ook zijzelf heeft te kampen met de ontberingen van de oorlog. Ze schrijft over trouwe vriendschappen, verzet en helaas ook verraad. Ze schrijft ook over hoe de oorlog ten einde liep en hoe de zoektocht naar haar vrienden verliep. Het is een tragisch verhaal met een zeer sterke boodschap. Het boek krijgt van mij vijf sterren. Het was een zeer pakkend, ontroerend verhaal. Over een meisje die haar kansen op een leven, op geluk, of spelen met vriendjes, ontnomen zag enkel en alleen omdat ze 'een Jood' was.