Community Reviews

Rating(4 / 5.0, 100 votes)
5 stars
35(35%)
4 stars
32(32%)
3 stars
33(33%)
2 stars
0(0%)
1 stars
0(0%)
100 reviews
April 17,2025
... Show More
Superba poveste, dragoste, prietenie, sacrificiu elemente cu care autorul ne-a obisnuit la fiecare lectura. Clubul Chowbar a unit personaje frumoase, puternice.
April 17,2025
... Show More
Este livro foi escrito ainda o autor era um jovem escritor...assim este livro está longe das suas outras obras. Gostei mais do "O Principe da neblina". Mas é sempre um prazer ler Carlos Ruiz Zafón!
April 17,2025
... Show More
n  «A vida, meu filho, é como o primeiro jogo de xadrez. Quando começas a compreender como se movem as peças, já perdeste.»n

Escrito no início da carreira do autor, tal como em O Príncipe da Neblina neste «O Palácio da Meia-Noite» fica bem patente a pouca experiência de Carlos Ruiz Zafón na altura. No entanto, enquanto o primeiro me manteve entretida e intrigada, o mesmo não aconteceu com este último...

O enredo é muito pouco credível e consistente... até mesmo para literatura fantástica. Com explicações insuficientes, outras que não fazem sentido e informação/detalhes inúteis para a história, esta segue de forma quase caótica até uma conclusão muito pouco satisfatória. A resolução do conflito final com o vilão roça o ridículo, comprometendo o final do livro e roubando-lhe qualquer sentido que este pudesse ter.

As caracterizações deixam muito a desejar. Zafón não consegue transportar-nos para a Calcutá de 1916/32, nem pouco mais ou menos; os locais nem sequer parecem reais... E, embora tenha gostado imenso da descrição que Ian faz de cada um dos seus amigos da Chowbar Society, foi frustrante não «ver» nada disso em prática. Na acção, a individualidade dos personagens é praticamente nula; não conseguimos distinguir as suas personalidades. Assim, não é de estranhar que não tenha simpatizado com nenhum deles.

Enfadonho, o livro foi perdendo o pouco interesse conquistado no início e, quando comecei a perceber para onde se encaminhava a história, esta tornou-se ainda mais insípida.
April 17,2025
... Show More
И тук давам 4 звездички, но за разлика от "Принцът на мъглата" четворката е пълна и заслужена. Втората история от юношеската серия на Сафон ("Мъглата"), ситуирана в Калкута, ми се вслади доста повече, беше по-развита като сюжет, макар финалът отново да ми се стори претупан, но... да не съдим строго, все пак това са ранните литературни опити на чичко Карлос от деветдесетте години на миналия век - явно още е опипвал почвата и само е подострял могъщото перо, с което е подхванал поредицата „Гробището на забравените книги“ в началото на новия Милениум :)
April 17,2025
... Show More
This is Zafon's second YA book. He wrote it years ago and tried to capture the essence of the types of books he wanted to read at that age. I think he accomplished that. YA has come a long way since, but I feel like The Midnight Palace Holds its own. I loved that the story took place in Calcutta, a new setting for me. The "mystery" house was one of my favorite turns in the story. The Midnight Palace, like the The Prince of Mist, was reminiscent of Stephen King's IT. If you are a fan of IT, I think you would like this tale of seven friends bound together by circumstance battling a supernatural enemy against astronomical odds. Looking forward to reading Zafon's last YA book and completing the trilogy.
April 17,2025
... Show More
"Palatul de la Miazănoapte" ne trimite în anul 1916, în Calcutta. Locotenentul Peake încearcă cu disperare să salveze doi gemeni nou născuți din calea unui pericol aprins. Singura salvare pentru micuți este să fie despărțiți, unul rămânând cu bunica maternă, celălalt fiind trimis la un orfelinat local. Însă, șaisprezece ani mai târziu, amenințarea reînvie precum o flacără ce a mocnit sub grinzi.
Carlos Ruiz Zafon m-a impresionat din nou cu scriitura sa îmbibată în metafore care mai de care mai îmbietoare, însă parcă firul narativ nu a avut aceeași fluiditate cu care eram eu obișnuită. Mai multe am scris într-un articol publicat pe blog.
https://ciobanuldeazi.home.blog/2023/...

„Aveam să învățăm că Dracul a creat tinerețea ca să facem greșeli și că Dumnezeu a dat maturitatea și bătrânețea ca să putem plăti pentru ele.„
April 17,2025
... Show More
Carlos Ruiz Safón no deja de asombrarme. Con una narración igual de maravillosa, descripciones y pensamientos que te hacen vivir en carne propia todo lo que su mente nos quiere trasmitir, con unos personajes enredados en tramas inescrutablemente complejas y escalofriantes. El es un autor con suficiente criterio para tomar decisiones arriesgadas en sus obras, y arrastrar a sus lectores junto con él mismo, a un mundo desconocido donde no hay emoción que se quede sin sentir.

Esta segunda novela de su saga 'Niebla', a pesar de ser mucho más extensa que la anterior 'El principe de la Niebla', tienen una estructura muy similar. Una historia que se desarrolla en una linea de tiempo muy breve, donde sólo expertos como el pueden ser capaces de distribuir los sucesos.

Esta vez somos llevados a la ciudad negra, Calcuta del siglo XX, donde un hombre huye, protegiendo la vida de dos bebes a los que el destino les dicto una suerte no deseada por nadie. Es narrada en primera y tercera persona, varía en distintos puntos en que se desarrolla la trama.

El autor deja su huella en cada ápice del libro. El plasma sus pensamientos a través de la fantasía que se lleva a cabo en sus letras: es un escenario mágico, una metáfora de la realidad que el mundo vive, y un paralelo de personajes ficticios con personas que viven las mismas circunstancias en la sociedad de hoy.

Nota: Ian, el personaje que en ocasiones narra la historia desde su punto de vista, fue uno de mis favoritos. Tenía un modo especial de ver las cosas, era tan observador y maduro. Me encanto su sensibilidad y modestia ante la posición de observador que el mismo se dio. Creo que fue un acierto escogerlo a él como el relator.

n  La vida es como la primera partida de ajedrez: cuando se empiezas a entender como se mueven las piezas, ya haz perdidon
April 17,2025
... Show More
И в тази книга, Сафон запазва нишката на магическия реализъм, която е ясно откроима още в първата част. Въпреки усложнения сюжет историята тук сякаш ми се стори малко по-слаба, тъй като не ме грабна веднага, както се случи с предходната.
April 17,2025
... Show More
Una historia muy chula que, aunque forma parte de una "trilogía", se puede leer de forma independiente.

La trama se desarrolla en Calcuta en los años 30 y es protagonizada por un grupo de adolescentes. Como prólogo, se nos sitúa 16 años antes, con el nacimiento de dos hermanos a los que un siniestro personaje quiere asesinar. Los niños son separados y la historia se inicia 16 años después, cuando el villano persecutor vuelve a aparecer en escena.

El desarrollo del libro mantiene un misterio constante y te anima a seguir leyendo. Por ponerle una pega, a veces se hace un poco pesada la carga descriptiva del autor pero lo cierto es que escribe muy muy bien y por ahora es el libro que más me ha gustado.

Ya sólo me queda el último!
April 17,2025
... Show More
Esta historia aunque está metida dentro de la “Trilogia de la Niebla”, se puede leer independientemente de los otros dos libros.
El “Palacio de la Medianoche” se desarrolla en Calcuta en el año 1932. La historia comienza con el nacimiento de dos gemelos que corren un grave peligro por algo que iremos descubriendo a lo largo de la historia. Para proteger a ambos, su abuela, decide separarlos, y mandará a uno de ellos a un orfanato.
Tras 16 años, Ben, nuestro niño gemelo protagonista, tiene que abandonar el orfanato, y seguirá sin estar a salvo de aquella entidad que iba tras ellos desde que nacieron. Ben y sus amigos, harán frente a este “ser” para salvarle, y además aparecerá su hermana gemela. Sheere. Todos intentaran descubrir quien es ese “ser, y por que quiere matarlos.
La ambientación me ha gustado mucho, la descripción de Zafon es magnifica y hace que te adentres de lleno en la historia. La historia esta entrelazada de una manera perfecta, todo hilado y sin dejar nada suelto, consiguiendo que te mantengas enganchado a la historia en todo momento.
El libro esta narrado por uno de los amigos de Ben, el cual nos narra la historia completa, incluyendo un final que me ha gustado, y ha dejado cerrado perfectamente. Es un libro corto, que se lee muy rapido, ya que la pluma de Zafon es magnifica y da gusto leerlo siempre.

En conclusión, me ha gustado, me gusta la manera de escribir de Zafón y la historia, aun siendo juvenil creo que debería leerla todo el mundo. Por supuesto acabaré el tercero de esta “trilogía” y habrá terminado todos los libros de Zafón.
Leave a Review
You must be logged in to rate and post a review. Register an account to get started.