بالقرب من نهر بيدرا جلست،، وبكيت

وجدت عمر طاهر يعيد نشر فصول رواية "بالقرب من نهر بيدرا جلست وبكيت" بعد أن قام بترجمتها عام ٢٠٠٢م ، تعلقت بالمقدمه والملخص وكنت حريصه جداً عند قرائتى ثانية لباولو كويللو بعد ان قررت التوقف عن قراءة أعماله ولكن تفاجئت بشدة من مدى رقي وجمال الرواية ومدى ايمانه العميق بقوة الحب وبقوة الإيمان والتسليم المطلق لله شعرت انها ليست مجرد قراءة عاديه ولكنها رحلة في أعماق الصراعات الفكريه النفسيه،، عمل ساحر متكامل وقد أستطاع باولو أن يستحق منى ٥ نجوم كاملة♥️

"ان الشخص الجدير بالشفقه هو الشخص الذي لم يعان، ولم يخسر ولم يحبط مره واحده في حياته.. الشخص الذي لم يغامر"

"سألت الله ان ينظف روحى من التوتر والخوف والقلق"

"لكن أعتقد اننى قد دفعت خلال حياتى ثمناً معقولا للقليل الذي جنيته، كنت أنكر على نفسي أشياء كثير تمنيتها، وهجرت طرقاً كثيرة كانت مفتوحه أمامى، وضحيت بالكثير من أحلامى في سبيل تحقيق حلم أكبر وهو الروح الهادئه الآمنه، حقيقه أنا لا أريد ان اتخلى عن هذا الهدوء والسلام"

"هل هذا هو السر؟!
-نعم بالفعل انه هو عندما تعلمت هذا، أصبحت دوما الشخص الذي أردت ان اكونه، وأصبح الأخر يقف مرتعدا في إحدى زوايا الغرفه يراقبنى، لكن لن أعطيه الفرصة ثانية ليتسلل إلي روحى ويقيم داخلها، على الرغم من انه دوما يحاول أن يجعلنى أشعر بالرعب ويحذرنى دوما من خطورة عدم تفكيرى في المستقبل،
وعندما تخلصت من حسابات الأخر وأفكاره ومخاوفه التى احتلتنى سنوات طويله، بدأت القوه الالهيه في تقديم معجزاتها"

"البوذيون كانوا على حق، الهندوس كانوا على حق، المسلمون كانوا على حق كذلك اليهود، عندما يتبع المرء طريق الايمان بإخلاص فإنه يصبح قادراً على التوحد مع الله وصنع المعجزات"

آقای کوئیلو ..سلام! کتابتون رو خوندم . باور بفرمائید برای همخوابه شدن یه دختر با یه کشیش نیاز به وساطت عیسی و مریم باکره و کلیسا نیست! با تأسف باید بگم کهنه نتها بشدت کسالت بار و ناامیدکننده بود بلکه احساس کردم شما با این سبک نوشتن دارین دام مذهب رو دوباره جلوی پاهای ما باز میکنیین .. تلاشتون برای معرفی کشیش به عنوان شخصی که معجزه میکنه! جالب بود .. دوبار از طرف یه زن و یه مرد معجزه رو نسبت دادین به کشیش کاتولیک .. آقای کوئیلو .. باور کنین قرون وسطا خیلی وقته گذشته .. قبول دارم اگرچه هنوزم طرز تفکر سیاه و مذهب زده اون دوران در وجود خیلی از ما هست .. ولیکن نمیدونم هدفتون از خلاصه کردن انجیل تووی این کتاب چی بود .. هدفتون از نسبت دادن معجزه به کلیسا و شفا گرفتن مریض توسط کشیش و حرف زدن روح القدس با کشیش چی بود .. با عرض معذرت اما من باید بگم که اگر به چیزی که نوشتین واقعا اعتقاد دارین خرافه تا اعماق مغزتون نفوذ کرده .. آقای کوئیلو شما نویسنده این .. پس لطفا مثل عوام نباشید .. تووی دویست صفحه کتاب چه لزومی داره که بیشتر از ششصد بار اسم عیسی و مریم باکره و روح القدس رو بکار ببرین؟ واقعا برای تبلیغ مذهب روش جالبی نیست .. لازم نیست که ذکر کنم که فروید درباره دین چی گفت .. بهر حال امیدوارم کتابای جدیدتون واقعا رمان باشه .. وگرنه من انجیل رو خوندم .. پیروز باشید

I may have rated this one by mistake, but the title sounded so familiar!

Well... that was different. Let's use some adjectives: different, strange, confusing, some kind of spiritual that I don't necessarily relate to..
Let me first be clear for all those who did love and rave about this book. If you loved it and it helped you, for lack of other wording "Get your life", great and more power to you. I detract nothing from your experience with my n  opinionn.
When I looked at the page for this book, there seems to be so many reviews praising this book for it's depth and spirituality. I won't deny that there are some great spiritual and inspiring quotes. I won't deny that there are some good points being made but as a book, this just didn't hit it out of the ball park for me to be honest.
It seemed like the story was almost secondary to the need for the author to express whatever are his religious and spiritual views.

I was intrigued by the title. I was even drawn in by the first chapter, wait, let's back track.. the author's note even. I was curious. And I believe in a way I still am wondering, "What did I just read?" It was very confusing to me. A woman, reunites with a childhood friend who she realizes she's in love with and now he's become some sort of holy man healer. To me, basically that was it with a very large spattering of religious spiritual views permeating the entire thing. There was talk of God, saints, mention of the three big religions, sacred people, objects, places, assumptions, visions.. I just.. thought again, I found some good quotes, this book didn't do too much for me. And this review is not from a person who lacks a religious belief system. This daughter of a Christian Baptist minister is very strong in her faith in God, the Bible and who God is to her and to the world. I think I had a conflict with the overtone of the book, although, again I did think there were some good inspiring quotes. It just struck me as odd, reading some other reviews people tended to revere this book, whereas I felt at times it was a little irreverent.

From a purely fiction book stand point, I thought many a time, "Ok, so you said you loved each other, now WILL YOU PLEASE go off and get married so we can be finished with this book." I'm sorry and I'm not sorry, that is just honest. It drug on a bit for me, it at times was confusing and was full of the author's spiritual views. I don't like circle talk, I felt like I went around and around.

I'm giving it two stars. It was not really profound to me. Will I read other books by this author? I don't know now. I need someone to tell me, objectively, are his other books really fiction or more virtual pulpit for his sermons? (joking/yet serious) Do I recommend it? I don't recommend it, nor do I not recommend it, this one I leave up to readers to judge for themselves. Once again, if this book helped you or you loved it, I can respect that but just provided me with a few good inspirational quotes.

چقدر قشنگ بود این کتاب.
این داستان، هرچیزی که میخواستم رو داشت و تمام چیزهایی بود که واقعا نیاز داشتم تو این برهه از زندگیم بشنوم.حرف‌ها و معناها و ریتم فوق‌العاده‌ای که بینِ عقل و احساس،عشق و دین،انتخاب و جدال بین "خود" های مختلفی که درونمون داریم یا ایجاد میکنیم...هروقت تو کتابخونم ببینمش یاد این میفتم که چقدر تو زمان درستی خوندمش و تونستم به بهترین شکل لمسش کنم.بعضی قسمت‌هارو بارها خوندم،خط کشیدم،ضبط کردم و نوشتم...

-داستان حکایتی است که عشق ورزیدن و مواجهه با ترس‌هایمان را یادآوری می‌کند، پس دیر یا زود برای دست‌یابی به بخش دیگر وجود خود، ناگزیریم بر ترس‌هایمان غلبه کنیم و در وادی عشق گام نهیم.

《هنوز جوون‌تر از اونی که پلیدی دنیا رو بشناسی.تو هم الان خودت رو یه انقلابی می‌دونی و می‌خوای کنار اون دنیا رو عوض کنی.می‌خوای راه ها رو هموار کنی.دلت می‌خواد قصه‌ی عشقتون رو به یه افسانه تبدیل کنین تا نسل با نسل اون رو به یاد داشته باشن؛چون هنوز این باور رو داری که با عشق میشه فاتح بود.
-مگه نمیشه؟
-چرا می‌شه،اما به وقتش،زمانی که جنگ‌های آسمونی به پایان رسیده باشن.
-من دوستش دارم،نمی‌تونم تا تموم شدن جنگ‌های آسمونی صبر کنم.》

خیلی بیخود بود... اصلاً تو این داستان میخواست به چی برسه!؟ بهتر بود به جایِ چرخیدن به دورِ پدر روحانی و یا گریه کردن در کنارِ رودخانۀ « پیدرا» خوش رو می انداخت تو رودخانه، تا کرۀ زمین به راحتی از شرِّ یک خرافاتی و یک موجودِ همیشه در حالِ دعا، راحت بشه... چقدر یک موجود میتونه درمانده و بدبخت باشه که مسیرِ زندگیش رو کشیش و کلیسا و یا هر دین و مذهبِ دیگه، تعیین کنه
چقدر یک موجود میتونه خرافاتی و متوهم باشه که به چیزی که نه دیده میشه و نه احساس میشه و وجودش به هیچ روشی ثابت نشده، صفت بده و برای اون جنسیت تعیین کنه
در کتاب آمده که: « در حالی که بقیه مشغولِ خواندنِ سرود مذهبی بودند، با خود گفتم: اگر خداوند دارایِ وجه مؤنث نیز باشد چقدر جالب است. اگر حقیقت داشته باشد پس وجه مؤنثِ خداوند است که عشق را به ما آموخت

خوب دوستانِ خردمند، همانطور که در متنِ انتخاب شده از کتاب خواندید، نویسندۀ متوهم غیر از جنسیت تعیین کردن برایِ خدا، او را آموزگاری میدونه که به انسان عشق رو آموزش داه... واقعاً این نوع افراد بیمار هستن
مثلِ این میمونه که بگیم انسانها سوارکاری رو از « اسبِ شاخ دار » آموختن و یا انسان هایِ نادونی که در تاریخ دست به خودکشی و خودسوزی زده اند این کار رو از «ققنوس» یا «سیمرغ» یاد گرفتن
هر خردمندی میدونه که سیمرغ و اسب بالدار چیزی جز افسانه نیستن، پس صفت دادن و یا کار و عملی رو به آنها اختصاص دادن، دور از خرد و بسیار عجیب و مسخره هستش
اگر خداوند عشق رو به انسان آموخته، پس چرا به پیامبرِ اسلام و عرب هایِ بیابانگرد و غارتگر ، عشق رو یاد نداده بود؟!! اگر تمامِ صفحاتِ قرآن کتابِ تازی ها رو زیر و رو کنید نمیتونید واژۀ زیبایِ « عشق » رو بیابید ... همانطور که از « خرد» هم در قرآن چیزی گفته نشده

پیروز باشید و ایرانی

A very amazing book I know I will keep coming back to read again and again.
Some quotes:
"All love stories are the same."
"Yes we are going to suffer, we will have difficult times, and we will experience many disappointments - but all this is transitory; it leaves no permanent mark. One day we will look back with pride and faith at the journey we have taken."
"I could have. - What does this phrase mean? At any given moment in our lives, there are certain things that could have happened but didn't. The magic moments go unrecognized, and then suddenly the hand of destiny changes everything."
"Son los locos que inventaron el amor. - The song was right: it must have been the lunatics who invented love."
"Love is a trap. When it appears, we see only its light, not its shadows."

"In fairy tales, the princesses kiss the frogs, and the frogs become princes. In real life, the princesses kiss princes, and the princes turn into frogs."

It was an essential reading , asserting to recognise life's opportunities as they come & accept them by not judging them in the light of the past. Because ultimately everything results in either 0 or 1, and even after judging too much to get a 1, things may always change later.
I disagree with one point in it, God throws the dice! As Einstein put it , " God does not play dice. "

مثل همه ی کتاب های پائولو کویلو خیلی تاثیر گذار بود
یک بار دیگر میخوانم تا آخر همین هفته
یک چیزی در من باید بیدار شود

μιεχ.... :/

This is another book of Coelho which couldn't give me satisfaction as what The Alchemist does. I learn a lot from The Alchemist.

However, it still a nice one.
It gives proof that Coelho has a deep knowledge and skills about diverse religions, although it is clear that that He has more about Christianity. However, it might be hard for those non-Christianity readers when they read this book (this is only a guess).

Above all, I do believe that GOD has feminine face. Why I can say that? Well, we are, humans, were created through GOD's image. And I believe that each of us has both, feminine and masculine factors. It just a matter of in what context we put ourselves.

I love the way Coelho says in this book, that every religions put different names for GOD. Thus, every religion are good. Unfortunately, I still can't find the right quotation of it.

Last, I do feel grateful for Coelho. He reminds me to keep on believing GOD's will in my life. To not easily give up, since there always be a rainbow after rain...

Most people enter the world of Paulo Coelho with Alchemist. I started with "Veronika decides to die" and then moved on to "By the river Piedra I sat down and wept".
I am just starting to read the Alchemist.

I really, really, loved the Veronika - it was an easy read with the very deep meaning that I could very much relate to.

I started reading By the River having the same expectations...and was a little bit disappointed, and this is why I gave this book 4 starts and not five stars.

This book has a religious twist and is a lot about finding your spiritual path on this earth and believing in god, or rather goddess…the main character believes that god had 2 faces…and he believes into “Our Lady” who passes on her miracles to people who can connect with her. And these people can use these powers to perform miracles on earth, i.e. healing people. Being a non-religious person made it a little bit difficult for me to relate to a lot of things, but still was an interesting read.
In addition, I was able to find a lot of things that we can relate to in the real life.
Like, the “Other” exercise…it is the darker side of ourselves, which constantly interferes with our inner self and stands on our way of being free from all the fears that we are exposed to by living in a society, a fear that we’ve built up during our past relationships, a fear that prevents us from opening and loving, and forgiving.
It also teaches that love = real miracle, and when one finds it, he/she should hold on to it tightly, as nothing else really matters.

"I will not talk to my own darkness anymore, I promised myself, closing the door on the Other. A fall from the third floor hurts as much as a fall from the hundredth. If I have to fall, may it be from a high place."