Without overdoing the pun, everything by Diamond shines and shines. This is his greatest work. Occasionally in life you can feel a book shifting the way you see the world, shifting what you thought you knew about the world. There is a documentary made around this book, but read the book - trust me.

Guns, Germs, and Steel: The Fates of Human Societies, Jared Diamond

The book attempts to explain why Eurasian and North African civilizations have survived and conquered others, while arguing against the idea that Eurasian hegemony is due to any form of Eurasian intellectual, moral, or inherent genetic superiority.

Guns, Germs, and Steel: The Fates of Human Societies is a 1997 trans-disciplinary non-fiction book by Jared Diamond, professor of geography and physiology at the University of California, Los Angeles (UCLA).

عنوانهای چاپ شده در ایران: «ت‍ف‍ن‍گ‌ه‍ا، م‍ی‍ک‍روب‌ه‍ا و ف‍ولاد»؛ «اسلحه، میکروب و فولاد: سرنوشت جوامع انسانی»؛ نویسنده: ج‍رد میسن دای‍ام‍ون‍د (دایموند)؛ تاریخ نخستین خوانش روز نهم ماه اکتبر سال2002میلادی

عنوان: ت‍ف‍ن‍گ‌ه‍ا، م‍ی‍ک‍روب‌ه‍ا و ف‍ولاد؛ نویسنده: ج‍رد میسن دای‍ام‍ون‍د (دایموند)؛ مت‍رج‍م: س‍وس‍ن‌ س‍ل‍ی‍م‌زاده‌؛ ت‍ه‍ران‌ وزارت‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ و ارش‍اد اس‍لام‍ی‌، س‍ازم‍ان‌ چ‍اپ‌ و ان‍ت‍ش‍ارات‌، سال1380؛ در682ص؛ شابک ایکس-964422258؛ موضوع ت‍ک‍ام‍ل‌ اج‍ت‍م‍اع‍ی‌ - ت‍م‍دن‌ - ت‍اری‍خ‌ - قوم شناسی - اشاعه فرهنگ - از نویسندگان ایالات متحده امریکا - سده 20م

عنوان: اسلحه، میکروب و فولاد : سرنوشت جوامع انسانی؛ نویسنده: جرد دایموند؛ مترجم حسن مرتضوی؛ تهران: بازتاب نگار‏‫، سال1387؛ در539ص؛ شابک9789648223378؛ چاپ دوم سال1394؛ چاپ سوم سال1396؛‬ چاپ دیگر تهران، نشر کلاغ، سال1391؛ در544ص؛ شابک9786009298464؛

تلاشی است برای توضیح اینکه چرا تمدن‌های «اوراسیا (به همراه شمال آفریقا)»، موفق به تسخیر، یا مقاومت در برابر دیگر تمدن‌ها شده‌ اند، و در عین حال تلاش در رد باوری که سلطه ی «اورآسیا» را، به برتری «اروپایی‌ها»، و »آسیایی‌ها» از لحاظ اخلاقی، ذاتی، ژنتیکی، یا فکری نسبت می‌دهد

دایموند استدلال می‌کند، که شکاف در قدرت، و فناوری، بین جوامع انسانی، ریشه در تفاوت‌های زیست‌ محیطی دارد، تفاوت‌هایی که حلقه ی بازخورد مثبت آن‌ها را، تقویت می‌کند (به این معنا که برتری محیطی، باعث پیشرفت تکنولوژی می‌شود، و برتری تکنولوژی، باعث پیشرفت‌های بیشتری می‌شوند، که در جای خود پیشرفت بیشتری نیز به دنبال می‌آورد)؛ در مواردی که تفاوت‌های فرهنگی، یا ژنتیکی، به نفع اورآسیایی‌ها عمل کرده‌ است (به عنوان مثال دولت متمرکز در چین، یا مقاومت ژنتیکی در برابر بسیاری بیماری‌ها در میان اورآسیای‌ها)، این مزیت‌ها تنها به دلیل تأثیرات جغرافیایی به وجود آمده‌ اند، و در ژن اروپایی و آسیایی ریشه ندارند

دایموند اشاره می‌کند، که تقریباً تمام دستاوردهای بشری («علمی»، «هنری»، «معماری»، «سیاسی»، و غیره) در قاره ی «اورآسیا» رخ داده‌ است؛ مردمان قاره‌ های دیگر (جنوب صحرای «آفریقا»، بومیان «آمریکا»، بومیان «استرالیا» و «گینه نو»، و ساکنین اصلی مناطق گرمسیری آسیای جنوب شرقی)، به‌ طور گسترده‌ ای مغلوب، و جا به‌ جا شده‌ اند، و در برخی موارد فوق‌ العاده (اشاره به بومیان «آمریکا»، بومیان «استرالیا» و بومیان «خوآسان» جنوب «آفریقا») عمدتاً از بین رفته‌ اند

برهان نخست این سلطه ی «اوراسیائی‌»ها، برتری‌های نظامی و سیاسی آن‌ها بوده، که خود ناشی از پیدایش زود هنگام کشاورزی، در میان این اقوام، پس از آخرین عصر یخ بوده‌ است؛ «دایموند» در این کتاب، برهانهایی برای بازگویی چنین توزیع نامتناسبی از قدرت، و دست‌آوردها پیشنهاد می‌کند

عنوان کتاب نیز اشاره‌ ای است، به راههایی که به وسیله آن‌ها، «اروپایی‌»ها علی‌رغم تعداد نفرات کمتر، ملتهای دیگر را مغلوب کرده، و سلطه ی خود را حفظ کرده‌ اند، سلاح‌های برتر، مستقیماً منجر به برتری نظامی، می‌شوند (اسلحه)؛ بیماری‌های «اروپایی» و «آسیایی» جمعیت‌های بومی را تضعیف کرده، و کاهش داده، باعث می‌شوند، اِعمال کنترل بر آن‌ها، راحت‌تر شود (میکروب)، و دولت متمرکز «ناسیونالیسم» را ترویج داده، و بستری برای سازمان‌های قدرتمند نظامی به وجود می‌آورد (فولاد)؛

کتاب از عوامل جغرافیایی استفاده می‌کند، تا نشان دهد، که چگونه «اروپایی‌»ها چنین تکنولوژی برتر نظامی‌ ای تولید کرده ‌اند، و چرا بیماریهایی که «اروپایی‌»ها، و «آسیایی‌»ها، نسبت به آن‌ها تا حدی از مصونیت برخوردار بودند، جمعیت‌های بومی «آمریکا» را ویران کردند؛ «اوراسیا» پس از آخرین عصر یخ، شانس برخورداری، از ویژگی‌های مطلوب جغرافیایی، اقلیمی، و زیست‌ محیطی را، دارا بوده‌ است

دایموند دو مزیت زیست‌ محیطی «اوراسیا» را، دلایل اصلی توسعه زود هنگام کشاورزی، در این منطقه در قیاس با سایر مناطق می‌داند؛ پس از آخرین عصر یخ، با اختلاف زیادی، بهترین بذرهای وحشی، و حیوانات رام شدنی تقریباً بزرگ (مانند «بز»، «سگ» یا بزرگتر)، در طبیعت «اوراسیا» یافت می‌شد؛ این امر مناسبترین مواد اولیه را در اختیار مبتکران «اروپایی» و «آسیایی» کشاورزی، و به ویژه اهالی «آسیای جنوب غربی» (تقریباً «بین‌النهرین» و «ترکیه») گذاشته بود

برتری در حیوانات رام‌ شدنی، عامل پر اهمیتتر بود، زیرا که مناطق دیگر، حداکثر دو و اغلب هیچ حیوان دیگری، در اختیار ساکنان خود نمی‌گذاشتند؛ مزیت دیگر «اوراسیا» در این بوده است، که محور شرقی-غربی آن، یک منطقه بسیار وسیع، با عرض جغرافیایی مشابه، و در نتیجه آب و هوای متشابه تشکیل می‌دهد؛ در نتیجه، برای مردمان «اورآسیا» به مراتب ساده‌ تر بود، که شروع به استفاده از گیاهان و حیواناتی کنند، که از پیش در سایر نقاط «اوراسیا» اهلی شده بودند

در مقابل، محور شمالی-جنوبی «آمریکا»، و تا حدی «آفریقا»، به دلیل تنوع گسترده، در آب و هوا، مانع از گسترش اهلی کردن گیاهان، و حیوانات در سراسر این قاره شد؛ حیواناتی و غلاتی که در مرکز «آفریقا»، یا «آمریکا» قابل پرورش هستند، با جنوب این قاره‌ ها بسیار متفاوت است؛ از بذرهای وحشی قابل کشت، «سرخپوستان» ذرت را داشتند، اما این غله، بر خلاف غلات «اوراسیا»، مواد مغذی اندکی فراهم می‌کند، و از آن مهمتر، می‌بایست یکی یکی کاشته شوند، که کاری بسیار خسته‌ کننده است؛

لازم است گفته شود، که پس از آنکه، به عنوان مثال در تمدن «می.سی.سی.پی»، در حدود سال یکهزار میلادی، میزان کشاورزی به حدی رسید، که محصول مازاد تولید شد، آن‌ها زیستگاه‌های متراکم ،و تخصصی‌تری ساختند؛ «اورآسیایی‌»ها، گندم و جو در اختیار داشتند، که سرشار از فیبر، و مواد مغذی است، و می‌تواند به راحتی با دست، و به مقدار فراوان بذر افشانی شود؛ «اورآسیایی‌»ها، از زمان‌های بسیار پیشتر، مازاد عظیمی از مواد غذایی تولید می‌کردند، که این امکان رشد جمعیت نمایی را، به آن تمدن‌ها می‌داد؛ چنین رشدی، منجر به تشکیل نیروی کاری بزرگتر، و مخترعان، صنعتگران، و امثالهم شد؛ به علاوه غلات (که در «اورآسیا» یافت می‌شده‌) می‌توانست بر عکس محصولات گرمسیری، همچون «موز»، برای طولانی مدت ذخیره شود؛ در حالیکه سرزمین‌های جنوب صحرای «آفریقا»، عمدتاً از پستانداران وحشی، برخوردار بوده‌ اند، «اورآسیا» بر حسب شانس، بیشترین حیوانات بزرگ سربزیر (رام شدنی) را، در سرتاسر جهان در اختیار دارد «اسب» و «شتر» که می‌توانند، به راحتی برای حمل و نقل بشر مهار می‌شوند، «بز» و «گوسفند» برای «پوست»، «پوشاک»، و «پنیر»؛ «گاو» برای «شیرش» و «ورزا» برای خیش زدن زمین، و حمل و نقل، و حیوانات خوش‌خیم همانند «خوک‌»ها، و «مرغ» برای خوردن. «آفریقایی‌»ها، بر حسب تصادف جغرافیایی، با «شیر»، «پلنگ» و همانن اینها طرف بوده‌ اند

دایموند اشاره می‌کند، که تنها جانورانی مفید، برای استفاده ی بشر، در «گینه نو» در واقع از شرق «آسیا» آمده‌ اند؛ اینها حدود چهارهزار تا پنجهزار سال پیش، به «گینه نو» وارد شده‌ اند؛ در انتهای کتاب «دایموند» به طور خلاصه به بررسی این نکته می‌پردازد، که چرا قدرتهای مسلط در پانصد سال گذشته، ساکنین غرب «اروپا»، و نه «آسیا (به ویژه شرق آسیا و چین)» بوده‌ اند؛ در مورد جنوب غرب «آسیا»، «دایموند» پاسخ پرسش را واضح می‌داند: استفاده طولانی مدت و گاه بیش از اندازه، اغلب مناطق جنوب غرب «آسیا» را بسیار خشک، و غیرقابل کشت کرده بود، و جنگل زدایی و دیگر فاجعه‌ های زیست‌ محیطی، از این مراکز اولیه تمدن، صحراهای کم‌آب و علفی ساخته بود، که نمی‌توانستند به راحتی با سرزمین‌های حاصل‌خیز «اروپا»، رقابت کنند

در مورد مناطق شرق «آسیا»، «دایموند» حدس می‌زند، که ویژگی‌های جغرافیایی این سرزمین‌ها، باعث تشکیل امپراتوری بزرگ، با ثبات و جدا افتاده‌ ای شد، که هیچ فشار خارجی قابل توجهی، آن را تهدید نمی‌کرده‌؛ این امر باعث تمرکز بیش از حد تصمیم‌ گیری شده، و نوعی خودکامگی بی‌رقابت را، ایجاد کرده‌ است، که خود پس از مدتی، منجر به ایستایی جامعه، و در مواردی (مانند اختراع اسلحه و کشتی‌های اقیانوس پیما) سرکوب تکنولوژی از سوی حاکمان شده‌ است؛ در «اروپا» وجود موانع طبیعی بسیار (مانند کوه‌های عظیم و خلیجها) منجر به ایجاد دول ملی محلی رقیب شد؛ این رقابت کشورهای اروپایی را (با اینکه مانند «چین» توسط حاکمان خودکامه کنترل می‌شدند) تشویق به نوآوری کرد، و از رکود فناوری جلوگیری شد

تاریخ بهنگام رسانی 22/09/1399هجری خورشیدی؛ 12/08/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی

Let me start off by comparing this book to another hugely popular title: Sapiens: A Brief History of Humankind by Yuval Noah Harari. These two books are often lumped together - they both essentially take a long view of human history - but they are different in so many ways. Starting with the writing style: Harari is engaging and easy to read while Diamond is far drier and often belabouring. However, in substance and thoughtfulness, Diamond's nuance and brilliance are far superior to Harari's smug simplicity. Diamond considers every factor and examines his evidence in detail, while Harari makes sweeping assertions and puts his conclusions before his evidence. Both take essentially a materialist view of the world, Diamond's geographic determinism being just that, but Harari takes his reductionism to a monistic extreme, rejecting anything he can't touch or see, while Diamond is willing to consider alternative causal explanations for historical outcomes, and even concedes that his theory doesn't reduce everything to geography alone, but only that geography is the strongest ultimate cause for human differences.

The books starts strong, and the prologue does a good job giving a disclaimer about what what the book is and is not; it is not a justification of colonialism or genocide, only an explanation of why Europeans were the colonizers and Native Americans the colonized. The prologue succeeds in pre-empting many of the challanges that critics bring up. For those of you who have read reviews that are critical of Diamond's alleged "Euro-centrism", I would advise you to read just the prologue and see that Diamond himself repudiates any such accusations. He also anticipates the complaint that his theory is reductionist. He stresses that it is not, as I mentioned above.

The first three parts of the book builds up the basics of this theory - that the differences between advanced and primitive civilizations ultimately trace back to the superior food production capacity of some regions, among other geographic factors, and the ability for advances such as domesticable crops, livestock, writing, political organization, and technology to be shared across distances (and famously, more easily across East-West axes than across North-South). These are important because they supported large concentrations in population, which in turn led to other advances, in what Diamond calls a self-catalyzing process. The second and third parts of the books go into the finer detail of each of these processes, and while at this point the book starts to sound repetitive, these chapters add enough nuance to make it interesting. By the fourth part of the book, however, in which Diamond applies his theory to each of the continents, it does start to get tiresome.

The strongest part of the book, in my opinion, comes at the very end, in the Epilogue and the Afterword (2003 edition). There's a very interesting discussion in the Epilogue that seems to have gotten much attention about why it was Europe rather than China that became the colonial superpower than colonized the Western hemisphere. He talks about how connectedness can be positive or negative. In the case of China, the extreme connectedness was at first a positive because it allowed crops and technology to be shared across the country, but it was also a negative when a single centralized authority had absolute authoritarian power to shut down the Chinese maritime project. Europe, on the other hand, because of its moderate connectedness, enjoyed the benefits of the sharing of ideas, yet its fragmented geography ultimately allowed Columbus to shop around his idea of sailing West to the various fragmented political regimes. This same idea is found in Matt Ridley's book The Rational Optimist: How Prosperity Evolves, and in Joel Mokyr's A Culture of Growth: The Origins of the Modern Economy.

The Epilogue also has a short discussion about cultural causes and the great-man theory. The latter he dismisses but the former he entertains. His discussion is well nuanced though, and worth contemplating. Finally, the end of the Epilogue talks about history as a science and is one of the best discussions I've seen on the topic. He explains why the scientific methods familiar to physicists could or could not work for historical sciences as well. Edward O. Wilson in Consilience: The Unity of Knowledge has some good ideas on this topic too which don't make their way into Diamond's treatment, but he comes close. In fact, the author I would characterize as most similar to Diamond would be Edward O. Wilson. His books The Social Conquest of Earth and Consilience complement this book very well. This segment is perhaps one of the most important parts of this book, and I would recommend everyone read it even if they don't read the rest of the book. It's important enough that it deserves its own book or a long essay at the very least.

Overall, this book deserves its status as an ultimate classic, and there is enough nuance and detail that a short summary won't do. If you think you already understand the main ideas of this book from a review or YouTube video you watched on it, I would challenge that you don't. The style does get a bit repetitive and dry, but if you pay enough attention to the details, it should keep you enthralled.

ถ้าคุณอยากเข้าใจประวัติศาสตร์มนุษย์ให้ดีขึ้น บางครั้งการถอยออกมาดูแผนที่จะช่วยให้เราเข้าใจอิทธิพลอันยิ่งใหญ่ของภูมิศาสตร์ที่มีผลต่อประวัติศาสตร์ และเข้าใจสาเหตุเบื้องหลังที่แท้จริงของความมั่งคั่งและความยากจนต่างๆ ในโลกปัจจุบันได้ดีขึ้น -> อันนี้คือใจความหนังสือ และหนังสือก็ตอบคำถามประเด็นเหล่านี้ได้ดี

คนเราแตกต่างกันตั้งแต่เมื่อไร? ทำไมยุโรป-เมกา รวยกว่าแอฟริกา เก่งกว่าจริงหรอ (ไม่จริง) ถ้าอย่างนั้นอะไรที่เป็นตัวกำหนดว่าประเทศไหนจนและประเทศไหนรวยละ แน่นอนว่ามีหลายคำตอบมากๆ และหลายปัจจัย แต่ปัจจัยหนึ่งที่แน่ชัดคือ "ไม่ใช่ประเทศไหนฉลาดกว่าหรือโง่กว่า" แต่เป็น "ใครโชคดีกว่ากัน" (เศร้ากว่าเดิม)

เราอาจจะเคยอ่านหนังสือเศรษฐศาสตร์ที่พูดเรื่องประเทศไหนจนและรวยมาบ้างแล้ว คำตอบที่พบเห็นได้บ่อยคือ ประเทศรวยมีสถาบันที่ดี/สถาบันเช่น การเมือง การศึกษา อะไรงี้เป็นต้น แต่เล่มนี้จะเจาะลึกมากกว่านั้น แล้วอะไรที่ทำให้บางประเทศมีสถาบันการเมืองที่ดีกว่าแต่อีกประเทศไม่มี นี่ต่างหากที่น่าสนใจ เพราะการแก้ปัญหาแค่บอกว่า อ่อ ประเทศยูคอร์รัปชั่นเยอะหรอ เราไม่กำจัดการโกงกันเถอะ แล้วก็ส่งเสริมเงินทุนต่างๆ โดยไม่ได้เข้าใจปัจจัยเบื้องหลังก็ไม่ได้แก้ปัญหาอะไรเท่าไรนัก (ถ้ามันแก้ ประเทศยากจนอย่างซิมบับเวก็ควรรวยแล้ว) หากเราเข้าใจเบื้องหลังของเบื้องหลังของปัญหา (รากของปัญหา แหม เขียนอะไรอย่างนั้น) มันอาจจะไม่ได้ทำให้ปัญหาแก้ง่ายขึ้น (ปัญหาเรื่องความเหลื่อมล้ำไม่เคยแก้ง่าย) แต่อย่างน้อยมันอาจจะแก้ได้ตรงจุดมากขึ้น และมีประสิทธิภาพมากขึ้น

นี่คือข้อดีของหนังสือ และเป็นข้อดีข้อเดียวที่ทำให้เรา "ทน" อ่านได้จนจบ 555555 เพราะหนังสือน่าเบื่อมาก ใครบอกเซเปี้ยนหนาและน่าเบื่อเหมือนหนังสือเรียน คือ มาเจอเล่มนี้ก่อนเพื่อน หนากว่าและน่าเบื่อกว่าอีก 55555 แต่มันก็ทำให้เราเข้าใจประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์อย่างย่อย่อเท่าที่หนังสือหนา 600 กว่าหน้าจะทำได้ แน่นอนว่ามันไม่ละเอียด (คือ ถ้าละเอียดกว่านี้ก็คงอ่านไม่จบ) แต่มันก็ครอบคลุมที่จะทำให้เราเข้าใจภาพกว้างของแผนที่โลกว่ามันเป็นไปอย่างไร การเคลื่อนที่ของกลุ่มอำนาจผ่านทางแผ่นดิน

ในท้ายๆ เล่มจาเร็ดเองก็อธิบายเพิ่มว่า แน่นอนว่าภูมิศาสตร์ไม่ใช่ทั้งหมดของปัจจัยในการเปลี่ยนแปลงทางอำนาจหรือกำหนดสิ่งต่างๆ มันก็ยังมีปัจจัยด้านวัฒนธรรม หรืออื่นๆ เข้ามาเกี่ยวข้องอีกด้วย แต่หนังสือเล่มนี้ไม่ได้มีกล่าวถึงเพราะถ้าจะเขียนถึงอาจจะหนากว่านี้จนยกอ่านไม่ไหว

ปล. เราชอบช่วงเข้าบทที่ 4 ที่สุด เพราะมันคือการเอาบทใหญ่ทั้ง 3 ก่อนหน้ามาเชื่อมโยงเข้ากับภูมิภาคต่างๆ ของโลก ทั้งจีน แอฟริกา และญี่ปุ่น โดยเฉพาะญี่ปุ่น สนุกสุด 5555 คงเพราะรู้สึกว่าใกล้ตัวด้วยมั้ง

کتابی با روایتی بسیار جذاب و عالمانه از " تاریخ مختصر همگان در ۱۳ هزار سال گذشته " که جرقه ش با پرسش به ظاهر ساده ولی عمیق یک سیاستمدار محلی به نام یالی در گینه ی نو زده‌ می شه.خوندن این کتاب افق های فکری جدیدی برای خواننده ایجاد می کنه و برای کسانی که علاقه مند به مباحث زیست شناسی و اکولوژیک و نقش بنیادین این عوامل‌‌ در پیدایش و روند توسعه‌ ی ملت ها و تمدن ها هستن، بسیار مناسب و کاربردیه.احاطه ی عالمانه ی نویسنده به موضوعات مورد بررسی خیره‌کننده و تحسين برانگیزه و خوندن کتاب شما رو به احتمال زیاد عاشق شخصیت ممتاز جَرِد دایموند و مشتاق به مطالعه ی بقيه آثار ترجمه شده‌ ش می کنه.
ترجمه ی این کتاب هم بسیار سلیس و روان انجام شده و عامل مهمیه در برقراري ارتباط با کتاب و درک بهتر مطالب مفصلش.

What happens when someone with a PhD on the physiology of the gall bladder attempts a massive, big picture narrative of the history of the world and the origins of economic inequality? A big fat book with some pretty banal observations, such as:

Geography and food production affect the development of society.

Latitude is a major determinant of climate.

Fever is the body’s defense against germs, not a symptom of disease as everyone thought until they read this book.

Skin color does not reflect intelligence.

Siberia is cold.

These and other revelations abound in this incredibly stupid and wildly speculative account concocted by a professor of physiology taking a turn as a rank amateur sociologist cum archeologist cum anthropologist. He must be a wiz with gall bladders, though.

The Purist

I give you now Professor Twist,
A conscientious scientist,
Trustees exclaimed, "He never bungles!"
And sent him off to distant jungles.
Camped on a tropic riverside,
One day he missed his loving bride.
She had, the guide informed him later,
Been eaten by an alligator.
Professor Twist could not but smile.
"You mean," he said, "a crocodile."

That bit of Ogden Nash whimsy came into my head as I thought about Jared Diamond's Guns, Germs, and Steel, a reflection on human history through the lens of evolutionary biology. Diamond, unlike Professor Twist, is seeking answers to real world problems. In this case, he seeks to understand the plight of indigenous peoples and their subordination to European and Asian cultures in light of evolutionary pressures. Even so, Diamond seems awkward in his attempts to justify the ways of the Blind Watchmaker to men as so. One false note comes early in the book, when he departs from his evenhandedness to assure us that not only should we not hold New Guineans to be less intellectually endowed than Europeans (a reasonable enough assumption), but that they are probably intellectually superior. He admits that he can't demonstrate that superiority empirically, so that assertion strikes the reader as an attempt to curry favor by a politically correct reverse bias.

On the other hand, there's a lot of really stimulating and interesting stuff in this book. Diamond talks about: what kinds of foodstuffs are necessary to support civilization; why disease almost always flowed from native Europeans to native Americans (and not vice-versa), whereas Europeans encounter many new diseases when they attempted to enter Africa; why those previous two topics are related; how innovation happens; etc. It seems like there's an interesting fact or point of view whenever you turn the page.

The book seeks a complete explanation for the course of human history. It has that sort of broad, sweeping intellectual appeal that a hefty work of philosophy or science has. For example, after someone learns Newtonian mechanics, he tends to see the entire universe as the interplay between physical forces that are expressed in terms of differential equations. A similar dynamic happens here, where the reader suddenly sees commonplaces in a new light.

As with most grand theories, it's important to see that there are some important limits to the analysis. While we can see why, in broad strokes, European and Asian peoples might have overwhelming advantages in human history in purely biological and geographical terms, Diamond's analysis is of no help in answering historical questions that still might strike us as large, but come within the realm of European or Asian culture, instead of at the border with other peoples. For example, it's hard to see how his analysis adds anything to our understand of conflicts such as the Greco-Persian wars, the rise and decline of Rome, the Napoleonic Wars, or the American Civil War. Certainly these questions are important, and we rightly inquire into agricultural, military, political, and culture causes for these events. In these cases Diamond's analysis is largely impossible, since we are dealing with peoples that share genetics, foodstuffs, climates, terrains, etc.

Perhaps I'm nit-picking. It's an excellent, thought-provoking book. I'd just like to temper the inevitable temptation to view all history through this lens.

A Game Changer: The First Book of Historical Anthropology that Incorporates Geography, Agriculture, Animal Domestication, and Disease Exposure into Our Understanding of How Different Cultures and Continents Experienced Differing Rates of Development, and the Dramatic Clashes When Such Cultures Collided
This book will demolish your preconceived notions about why some civilizations and peoples have thrived, while others have not. Diamond explores the key role that environments and geography play in shaping different cultures, and the ultimate factors that affect cultures most, like: availability of domesticable plants and animals, shift from hunter-gatherers to farmers, ease of population movement due to geography, north-south vs. east-west axes of the continents, exposure to various animal-born diseases and resultant immunity, development of writing and metal-working, etc. His carefully-laid argument builds a compelling case that many societies have benefited greatly from their environment, and that their success is not necessarily due to an innate superiority. The implication too is that cultures that currently dominate the global scene may not always retain that position if they destroy their environments, an idea that is more fully explored in his next book Collapse.

I first read this book back in 2013 and it really opened my mind to seeing history and cultures and development through the lens of geographical factors. Needless to say one of the fundamental reasons Jared Diamond wrote it was to dispel the centuries-long belief that much of the dominance of advanced Western societies stems from racial/genetic superiority rather than environmental factors. This time I'm revisiting it via audiobook in 2020 with a lot more books of historical anthropology under my belt, and it remains a real powerhouse book of fresh ideas.

That is not to discredit the many discoveries, innovations, and efforts of Western civilization over the millennia, but rather to bring a more balanced view of the world, reminding us of the many early technological innovations that arose in China, the advanced pre-industrial societies of the Americas such as the Aztecs, Incas, and Mayans, the early societies of the Fertile Crescent, and so forth. His arguments are so lucidly developed and well-argued that you might be led to believe that it was only these environmental factors that explain why some cultures thrived and become dominant in the modern world while others did not. This would be inaccurate of course.

There are many "ultimate" factors that supersede the "proximate" factors, such as the focus of industrial Western societies on innovation, technological advancement, rule of law, focus on scientific reasoning over religious dogma, acceptance of cultural and ideological diversity, and the constant drive for growth and expansion spurred by capitalism, whether for good or bad. So there are plenty of nay-sayers that discount much of Diamond's arguments. I think that is missing the point. He is not providing the all-encompassing answers to why some societies thrive while others struggle in the modern world. Rather, he's trying to redress the underlying preconceptions of racial/cultural superiority that have prevailed until now so that we can reassess things from a much balanced perspective. It's the starting point for further analysis of why the world has developed the way it has, and more importantly (as he addresses in more recent books), how we can shape future developments in a more sustainable way given that understanding.

I picked up this book based on the rave reviews of others. It is one of the very few books I put down before finishing. I found the author had the habit of making suppositions and a few pages later quoting them as facts.

This book was recommended to me by a friend who likes the books with grand themes. Spanning the period since the beginnings of animal domestication and settled agriculture, it attempts to answer the question as to why particular regions of the globe developed when they did, socio-economically speaking, and why others never developed societies more advanced than hunter-gatherers. Diamond, a professional scientist and amateur historian, adduces a plausible argument based on environmental givens, an hypothesis with a great carrying capacity.

This environmentally-deterministic study is counterbalanced by his later work, 'Collapse', which treats of the matter of the success and failure of human societies. Here social practices, human behaviors, are determinative, but once again in terms of environmental givens.

The subtext to both volumes, what I read into them throughout, was an argument against genetic determinism--in other words, against racism.

This is what happens when you take an intelligent person, and casually make a few mentions of a field of study they have no knowledge of.

Mr. Diamond, NOT an anthropologist, takes Marvin Harris' theory of cultural materialism and uses it to explain everything in life, history, and the current state of the world.

Materialism is a way of looking at human culture which, for lack of a better way to explain it easily here, says that people's material needs and goods determine behavior and culture. For instance Jews stopped eating pigs because it became so costly to feed pigs they themselves were starving.

On the surface, materialism seems very logical. Like any theory it has to be at least somewhat probable sounding, and since people are used to thinking of life, these days, in terms of materialistic values already, Harris' theory sounds logical and likely very often.

But like every other time you attempt to explain everything that ever happened in the history of man with one theory, this falls desperately short of reality. Materialism is likely ONLY when coupled, sensibly, with other theories and, need I say it, actual PROOF, of which Diamond has little.

As an exercise in materialist theory this book is magnificent. I would recommend this book ONLY to people in Anthropology with a great understanding of theory, less educated or unwarned people might think this book is fact rather than an exercise in speculation.

As an explanation of why the world is the way it is, it is an utter and complete failure.

GUNS, GERMS, AND STEEL: THE FATES OF HUMAN SOCIETIES BY JARED DIAMOND: This is one of those books that takes you a while to read -- it's pretty heavy non-fiction -- and yet at the end of it, you feel like Hippocrates, a Muslim scientist, or Leonardo Da Vinci must have felt at the realization of a great discovery. The Eureka! moment. This book is kind of like the movie Hotel Rwanda: the movie was life-altering for me, and just made every other movie that came out that year seem tawdry and unimportant; it was one of those movies that everyone should see (especially Americans and Western Europeans) just to understand the world and its history better. Guns, Germs, and Steel is one of those books that everyone should read to better comprehend their existence at this specific moment in time.

The premise of the book is revealed in the prologue in a conversation between the author and a New Guinea native who lives his very simple life in Stone Age conditions. The thesis that arises in their conversation is what specific events led to the fact that Europeans were the ones to reach New Guinea and interact with its people, and why it wasn't the New Guinea people to develop the technology and abilities to travel the world and make first contact with the Europeans.

With the concept in place, Diamond sets about doing this in his conversational and, quite frankly, mind-blowing and ingenious way. As a professor, with studies in anthropology and biology, he has an astounding way of seeing things and being able to explain ideas in a simple manner that make so much sense and you're left saying to yourself: "Oh, that's how that happened," or "that's why it's like that." At times he can bog you down with details, mainly because he explains them on minutest and seemingly most insignificant level (such as different seeds around the world). And yet you are left with that adage of chaos theory: everything on this planet happens for a reason and has a knock-on effect.

Some of Diamond's ideas that I found and still find most astonishing include:

The reason the continent of Eurasia was able to develop to a much more advanced level than the rest of the world, with its complex empires, cradles of civilizations, and large amount of farming and domesticated species was due to its latitude on a specific east-west axis. The other continents -- North and South America, Africa, Australasia -- are all on a north-south axis. What does this difference mean? For one, climate is greatly changed the further north or south ones goes, which has an effect on the migration of people, animals, and plants, as well as the spread of information, technology and culture. Because of this, Eurasia was able to develop more crops and have them spread around the continent through trade, as well as the spread of domesticated animals, culture and more importantly, technology. The other continents did not have this ease, which Diamond explains in clear detail with facts and dates.

Of course, I am vastly over-simplifying the book and it's really necessary for one to peruse its pages to get the full understanding. Another concept that I was very happy to be made so clear is the explanation of why whites conquered most of the world was not because they were a superior race in any way. And how is this simply explained? To use Jared Diamond's example:

If you liked this review, and would like to read more, go to BookBanter.