Just as a warning, the below is not really about the book by Pollan at all (which is great, btw!), but is mostly some really juvenile hatin' on Thoreau. So if you read it, shut up, I warned you; I needed to get some trash-talking out of my system before going on w/ my day.

*********

So I cannot, for the life of me, read Thoreau. And this may not be entirely his fault. It may not just be that I find him frustratingly ignorant, pompous, rambling, lacking cohesion & coherence, more irritatingly than profoundly without style, hypocritical, blah blah blah... Because when I think these things I assume it's at least partly because I'm either too stupid or too culturally vapid to "get it" (tho in this case that theory's feeling a little stretched).

To be fair, Thoreau also has pretty shit luck w/ me. When I finally got around to reading a full collection of his essays this week it was for a class, making this the first time I can EVER IN MY LIFE remember reading something I didn't want to read (so of course, irritatedface); I was also around 3/4 of the way thru when I picked up a copy of The Botany of Desire, which makes the former collection look like preschool sketchwork & illustrates perfectly my theory that Michael Pollan's nature writings (his less overtly-about-agribusiness writings) are Thoreau minus suck.

So now I'm pretty much ruined for Thoreau, even tho Pollan quotes him & references him & generally seems to boycrush on him. Whatever, Michael Pollan; you may not be happy about it, but you've allowed me to feel WAY SUPER COMFY about my visceral hatred for such essays as "Walking," which, even if I'm humming along comfortably for a while, underlining & marking, suddenly breaks out such gems as "I THINK THAT THE FARMER DISPLACES THE INDIAN EVEN BECAUSE HE REDEEMS THE MEADOW, AND SO MAKES HIMSELF STRONGER AND IN SOME RESPECTS MORE NATURAL" (caps & emphasis mine, obvs), or the bullshit about the "weapons" ("the bush-whack, the turf-cutter, the spade, and the bog-hoe, rusted with the blood of many a meadow") that make the farmer's ability to "redeem" nature far superior to the unskilled following of the Indian to natural occurring sources of food, or whatever fuck'd & self-contradictory political ramblings, oh my GOD I am so grossed out.

Thoreau, you were probably a pretty cool dude once, but right now you seem like a libertarian without the constitution, a naturalist without a respect for (or knowledge of) real nature, a man opposed to the press who finds himself entrenched in its habits. I will "appreciate your relevance" but I will not like you, & I will only ever read you when people make me, because Michael Pollan is like you if you were educated & relevant (but I know, dude, "every thought that passes through the mind helps to wear and tear it" - !!!!!!), if you were capable of transitions, if you cut out yr empty lines of political propaganda, if you were able to integrate culture & history & politics & mythology & science & some openly speculative musings into something enjoyable to read, if you didn't sound like such an obnoxious little fucker. You are gross, Pollan is sexy, the end. Now I'm going to go lie on the beach w/ a good book, goddamn it.

I have a deep love for books that have the power to open my eyes wide, impart valuable knowledge, and even correct the fallacies that were wrongly taught to me by ill-informed elementary school teachers. In this regard, I found the chapter on Johnny Appleseed not only extremely enlightening but also highly entertaining.

Michael Pollan proves to be more humorous and, dare I say, more adventurous than what one would typically expect from a journalist/botanist. His passages on hallucinogenic plants are a prime example. I truly appreciate his willingness to "go first," much like I tip my hat to the daring bastard who first had the courage to try something like lobster. I can only imagine it happened like this: "What's this? A giant, saltwater, armor-clad cockroach? Definitely looks poisonous....Fuck it, I'm hungry." Trying new and unknown food must have been a result of a dare or perhaps with the specter of starvation looming nearby.

Farmers of any scale will both enjoy and find great use in The Botany of Desire. As a person with a pallid yellow thumb, aspiring to have a green one, I know for a fact that I have learned several things. For instance, I have finally made the transition to organic apples. After reading this book, I really don't understand why anyone would choose to eat any other kind. Why subject ourselves to all those chemicals in the first place? Good lord!

Okay, okay, it's quite evident that books by Michael Pollan are currently a huge fad.

However, I have wholeheartedly bought into this trend. He is an incredibly amazing writer. His words have such a profound impact that they make me dream of planting a beautiful garden, of going on a tour of his very own garden (or perhaps even his bedroom? The mind boggles!), of exclusively consuming organic food, and of uncovering the story and origin of every single morsel of food that enters my body.

What sets him apart is that he doesn't come across as overly preachy or having a hidden agenda. Instead, he has this remarkable ability to convey his message in a way that allows you to truly understand what he is saying, all while telling an engaging and well-researched story. It's a story that is both personal and historic, and it's so captivating that it made me eager to read quickly to the very end. In fact, I took many lunch breaks that were far too long because I was completely hooked on his writing.

Pollan's books have truly opened my eyes to a whole new world of food and its significance.

Maybe a little closer to 4.5 ⭐️’s but I rounded up.

Your Mind on Plants was a little more enjoyable but this was still very entertaining and informative.

The author really knows how to engage the reader with his writing style.

He not only presents the facts about plants in an interesting way but also throws some clever, witty humor into it as well.

It makes the reading experience much more enjoyable and less dry.

Whether you are a plant enthusiast or just someone who is curious about the natural world, this book is definitely worth a read.

2.5 stars
I must say that while I did manage to learn some really cool tidbits from this book, it was not without its challenges.

The author seemed to have a tendency to use an excessive number of words, which made it a bit of a chore to sift through the text.

It constantly reminded me of the reasons why I often have a dislike for science books written by men.

There were times when I felt that the ideas could have been presented in a more concise and engaging manner.

However, I will give credit where it's due. The cool tidbits that I did come across were indeed interesting and added to my knowledge.

But overall, the experience of reading this book was a bit of a mixed bag.

I hope that future science books, regardless of the author's gender, will focus on presenting complex ideas in a more accessible and engaging way.

Buçukluk vermeyi sevmem ama aslında 2,5.

Geçen yine tatminsiz kaldım. Zaten histerik manyağın tekiyim, gelmeyin üstüme :(

Baştan söylüyorum. Kitabın içeriği oldukça dolu, çoğunu biliyor olsam da (okumak güzeldi), yazar bir aktivist ve gazeteci olduğu için birinci ağızdan araştırma yapmış. Ancak bu beni tatminsiz bıraktığı gerçeğini değiştirmez.

Kitap dört bitki üzerinden gidiyor ve şöyle diyor:

-türkçe edisyonda "dört temel insan arzusunu - tatlılık, güzellik, sarhoşluk ve kontrol- bunları tatmin eden dört bitki -elma, lale, kenevir ve patates- ile ilişkilendirip bu bitkilerin nasıl insanoğlunun en temel dürtülerini hoşnut etmek için evrildiğini gösteriyor. Ve sayfalar ilerledikçe görüyoruz ki, tıpkı bizim bu bitkilerden faydalandığımız gibi, bitkiler de bizden faydalanıyor bu karşılıklı oyunda.";

-orijinal edisyonda "...insanları ve evcil bitkilerin benzer şekilde karşılıklı bir ilişki kurduğunu ustaca gösteriyor. Tatlılık, güzellik, sarhoşluk ve kontrol olmak üzere dört temel insan arzusunu tatmin eden bitkilerle ustalıkla ilişkilendirir: elma, lale, kenevir ve patates. Aslında birçok farklı polen türü vardır. Tıpkı bu bitkilerden de yararlandığımız gibi biz de onları iyi yaptık. Peki gerçekten kim kimi evcilleştiriyor?"

Kitap, ikisinin bir sentezi gibi ancak doğru bir sentez değil, bence. Karar verememiş gibi.

En büyük sorunum şu oldu: boşa hikaye anlatıyor. Bana ne senin bahçenden be adam, bahçesini anlatmasının bi amacı var ama bu kadar niye uzatıyorsun niye? Kesinlikle, tam bir aktivist blogunun kitaba dönüştürülmüş hali. Hikaye bununla bitmiyor çünkü o kadar gereksiz yere, konuya giriş kullandığı meseleleri anlatıyor ki 'karşim sadede gel' oluyoruz. Adam bir appleseed fetişisti bunu anladım, anlattı da anlattı. Tüm bunlar diğer bitkilerde de geçerli. Ya kısa kes kısa. Çok merak edersem gider okurum; sadede gel, u çek ve konuyu anlat.

Kendisi bir botanikçi (öyle diyor?) Ve oldukça evrimci yaklaşıyor, bunda bir problemim yok ancak böyle birinin çıkıp bir anda kendince yorumlarından yola çıkarak adem ve havvaya sıçraması -ki elma bölümünde değil :D- garibime gidiyor. Yani mitle ilişkilendirdiği yer var, (nietzsche diyalektiği) apollon-dionysos sentezini metafor olarak kullanışı çok güzeldi. Ancak şu an detay veremiyor ve ifade edemiyorum, pek çok yerde'sen evrimcisin kendine gel' dediğim oldu. Aşırı öznel, özele inilmiş ve subjektif yorumlar var. Olmaması gereken yerde felsefik laflar var. Elbette olmalı ve hepsi için muhalefet değilim ancak tersinin kitaba hakim olmasını isterdim.

Kaynakları kitabın arkasında vermiş, kitap içinde alıntıladıkları hariç. Olmamış. Çünkü arkadaki kaynakçada o kaynağı nerede kullandığını genel yazmış geçmiş, ancak ben kitapta çoğu yerde 'kaynağı nerede okumam lazım' sıkıntısı çektim. Ve çoğu zamanda yazılanın kaynaktan direk mi alındığını, yorumlanarak mı alındığını yoksa tamimiyle kendi bulgusu mu olduğunu çözemedim.

Bitkileri atfettiği arzunun neden o olduğuna dair sunduğu-yorumladığı 'kanıtlar' ve bunların dayanaklarını toplasanız, her bir bitki için 4'er sayfayı zorlarsınız en fazla. Gerisi, dayanakların hikayesi ve bahsettiğim aşırı özele inilmiş yorumlar- bilimsel olsun illa demiyorum. İşte sorun bu. Evet. Hal böyle olunca, işin içine sizin yorumlarınız giriyor, beyniniz otomatikman adamın dediğine bir antitez üretiyor.

Ayrıca, örnekleri-dayanakları oldukça yetersiz. Yani elbette her çiçekten bal alsın ve kaos yaratsın demiyorum ama, -ki bence blog havasının olmasına sebep olarak- her bitki için bir-iki örnek var. O kadar hikaye anlatacağına evreninin miti, tarihi, günümüzü içerdiği daha geniş örnekler kümesi seçebilirdi. O yüzden şöyle bir algı uyandırıyor 'bir yerde şöyle bişi olmuş, aa o bitki şuymuş demek ki'.

Daha bitiremem, bitki bitki anlatmam lazım yoksa haksızlık ediyor olurum.

ELMA aka TATLILIK

SOYUT bölüm. Gerçekten çok saçma, dolaylama gibi bir şey yapmak istemiş ama olmamış. En sevmediğim bölüm oldu. Sayfalarca Appleseed denen herifi okudum. Bunun dayanağının 4 sayfa olmasını, 1 sayfa bile değil. Tek bir 'tarihi öykü'den yola çıkarak tatlılık diyor, en net olarak. Bizim hoşafı bile yazsa yazabilirdi. Tatlılık için başka evcilleştirilmiş bir bitki de seçebilirdi. Bu yüzden işte çok öznel ve subjektif bir yaklaşım. Gazeteci, evrimci ve botanikçi; oldukça normal.

LALE aka GÜZELLİK

NİTEL bölüm.

En azından mantıklı. ‘Güzelliğin arzusu’ tamlamasını karşılıyor. Daha çeşitli örnekler ve daha çok bitki-insan alışverişi olarak anlatıyor. Ama yani -evrime inanmasam da göz ardı etmediğim pek çok tez vardır- lalenin 'güzel' olmasına neden olan virüs hakkında söyledikleri... Sızladı darwin ve 7 kuşağının kemikleri. Başka bir amaçla veya kitabın girişinde kitabın amaç ve yöntemi ya da kitabın geneldeki yaklaşım dili daha farklı olsa sevebilirdim, ilginçti çünkü. Yetersizdi ancak sevdim bu kısmı okurken.

MARIJUANA aka SARHOŞLUK

NET bölüm.

Başı-kıçı var. Ki bitkinin kendi öz niteliği sarhoşluk zaten. O yüzden okuması, haliyle yazması daha kolay. Soyut anlatırken çuvallasa da özniteliğe gelince iyi iş çıkarmış. Daha geniş tutmuş kaynakları, felsefik, psikolojik yorumları -bence doğru okuma yaptığı için- daha mantıklıydı. Kendi deneyimlerini daha okuyucu yararlı aktarmış. Ancak bahsettiğim zırvalıklardan da kurtulabilmiş değil.

PATATES aka KONTROL

KARARLI bölüm.

En iyi bölümdü sanırım. Kontrol arzusunun, iki canlı -insan & bitki- için de nasıl çalıştığını, iki canlının birbirini kontrolünü; yetmemiş ikisinin sentezinde teknoloji, pazar-meta ilişkisi, ekolojik-çevresel etkiler, psikolojik-fiziksel çıktılar gibi konularda da 'kontrol'ü anlatmış, ya da bunların sonuçlarını kontrol çerçevesinde anlatmış. Örnekleri ve tarihi anlattığı kısımlar yine fazla detaylı olsa da subjektiflikten daha arınmış bir bölüm. Başta patates için DOYGUNLUK demiş olsam da, kontrolü gerçekten iyi anlattığı için sevdim.

Kitapta ünv.de çevirip sunumunu yapmak ve paftalara referans olarak yazmaktan bıktığım amcaları okumak, bazen ilgimi çektiği için uykularımdan-kitabımdan feragat edip ders dinlediğim, hocayla tartıştığım zamanlarda (dersi ya dinlemem ya da dinler ve tartışırım) öğrendiğim kavramları okumak güzeldi. Üniversitem (gazi) bir boka yarayabiliyormuş demek ki asdfasfd

Çok hevesle almıştım halbuki, belki benim daha önceden okuduğum içerikler olduğu için, belki mevzunun kendisinin zaten son derece öznel ve subjektif oluşundan dolayı kendi tezimi ürettiğimden, bilemiyorum ancak keyifle okumadım çoğu yeri. Mit-felsefe-bilim üçlüsünde daha iyi bir kitap çıkabilirdi, HATTA KEŞKE POPÜLERİZMDEN FAYDALANSAYDI. Fekat tekrar ediyorum, boş kitap değil. Önerir miyim? Aman, özetini okuyun yeter.

"böcekler hep bizden daha akıllı olacak."

yok cnm hiç öpmiiim

iko

Konsept fotoğrafçılık gibi kitaptaki "şeyler"i kullanıyorum derken abartmıyordum :')

Çok saçma bir fotoğrağraf of asdfasdf ne gerek var ey iko.

**Title: The Allure of Nature's Symbols**

4