Reading a huge 900+ page hardcover book with a seemingly open plot filled with pages of 17th century philosophical exposition and the requirement of reading two more books just like it may seem like a chore, but for me at least, Stephenson makes it fascinating. He reveals (or invents, at the very least) the inner workings of Isaac Newton, early Dutch stock market fraud, the invention of the calculus, and Turkish harems. This all serves as a backdrop for Daniel Waterhouse, Jack Shaftoe, and Eliza of Qwghlm. Cryptonomicon readers will recognize these characters as the ancestors of the ones in that book, and indeed, other aspects of that novel make appearances.

The plot is difficult to describe, as there doesn't seem to be a central conflict so much as a description of how the lives of each of these characters progress. As dull as that sounds, these people live extraordinarily interesting lives, and anyone interested in science or philosophy will be entertained by various tidbits Stephenson throws our way.

This book isn't really the first in a trilogy as it is the first part of a really fucking huge book. (Technically, it's the first 3 books in a series of 8.) As such, you will be rewarded if you manage to make it to the second volume, where the real payoff for these characters is.

Stephenson doesn't have a poetic way with words; rather, his strength lies in his marvelous ability to explain just about any concept. He also remains a master of the alternating academic/punk style that made Snow Crash such a popular book.

’Azogue’ es el primer volumen de la trilogía (formada por ‘Azogue’, ‘El rey de los vagabundos’ y ‘Odalisca’) en que se dividió ‘Quicksilver’ en castellano, a su vez el primer macro volumen de la macro trilogía del Ciclo Barroco (formada por ‘Azogue’, ‘La confusión’ y ‘El sistema del mundo’). Por mucho que nos intenten vender estas novelas como ciencia ficción, no tienen nada de esto, ya que se trata de una novela histórica que mezcla hechos reales con hechos ficticios. También se publicita como la continuación de la aclamada ‘Criptonomicón’, pero el único punto de unión que encuentro es que aparecen los antepasados de los personajes principales que aparecían en aquélla; supongo que es pronto para hablar de precuela; ya veremos más adelante.

Al haber leído tan solo el primer libro, el primer tercio de una obra de 1000 páginas pensada para leerla y entenderla como un todo, es difícil hacerse una idea de hacia donde nos lleva Stephenson. ’Azogue’ empieza con el enigmático Enoch Root, viejo conocido de ‘Criptonomicón’, para pasar inmediatamente a narrarnos las andanzas de Daniel Waterhouse, miembro de la Royal Society, en el siglo XVII. El libro es un compendio de los encuentros y amistados de Daniel con personajes emblemáticos de la época, como Newton, Leibniz, Hooke, Wilkins, etc. A través de Daniel, iremos conociendo cómo surgió la ciencia moderna, mediante teorías y experimentos, donde los investigadores daban con la solución muchas veces por casualidad. Como es típico de Stephenson, adereza la historia con momentos humorísticos y anécdotas varias. Pero aún así, esta primera novela se hace un poco ardua por la cantidad de enfrentamientos políticos y religiosos de esta convulsa época que intenta reflejar.

Stephenson es un gran narrador y se nota que domina el material con el que trabaja, pero aún así, este primer libro está lleno de altibajos. Veremos el resto para juzgar la obra en su conjunto.

3 kitap tek bir cilt altında, 1600-1700 yıllarında İngiltere, Kraliyet Cemiyeti ve Avrupa'nın sosyal, ekonomik, kültürel ve bilimsel ilerlemelerini ele alan dönemin ünlü şahsiyetlerini de karakterize ederek hikayesine katan tarihsel kurgu olmasının yanı sıra fantastik ve/veya bilimkurgu ögelerde taşıyan son zamanlarda okuduğum en dikkat isteyen kitaptı. Bu tek cümlelik özetle birlikteiçerdiği kitaplar hakkında kısaca bir özet geçeyim.

Birinci Kitap: Cıva
Cıva hem dönemin bilimsel ilerlemelerinde önemli yer tutan bir element olmasının yanı sıra, simyada da etkin olmasının kitaba adının verilmesinde etken olduğunun dikkatten kaçmaması gerekir. Püriten (kilise dine fazla karışıyor, din Tanrı ve insan arasındadır, daha saf olmalıdır diyen protestan grup) olan Daniel Waterhouse, -Waterhouse ailesi Stephenson tarafından kurgulanmış ve kitaplarında kullandığı dönemsel bir ailedir.- kıyametin 1666'da kopacağına inanarak yetiştiriliyor. Bu olmayınca inancın bıraktığı boşluğu bilimle ve politika ile doldurmaya çalışıyor. Çağın en ünlü bilimdamlarının çevresinde onları gözlemleyen,deneylerine katılan, dönemin politik olaylarını çetrefilinde izleyen fakat hiç bir zaman saygın bir bilim adamı, doğuştan bir politikacı gibi unvanlara ulşamayacağını, çevresinde ki dehaların gölgesinde, politikacıların ağında bir sinek olmaktan öteye gidemeyeceğini de içten içe bilen bir adam oluyor. Hikayesine Püritenlerin tarihte İngiltere'den kovulup gittikleri Amerika'da başlıyor. Geçmiş ve şimdi arasında gidip gelerek hikayenin temposunu diri tutarken, Stephenson bir Püritenin memleketine dönüşünü bize başarılı bir aksiyon ile sunuyor. Bu sırada Daniel'ın anılarında, Hooke'un bilimsel deneylerine, metodik yapısına ve egzantirik karakterine aşina oluyoruz. Isaac Newton'un bilimsel yaklaşımına, okültizm tutkusuna şahit oluyoruz. Yüksek matematiğin temellerinin atıldığı bu dönemde iki harika zihnin aynı çözüme farklı yollarla ulaşmasının yankısını, bilim tarihine az çok ilgisi olan herkes bilir. Leibniz'in ve Newton'un bu çekişmesini Daniel aracılığıyla, Kraliyet Cemiyetinde ki yankılarına ve kuramlarını oluştururken geçtikleri yolu görmek adına muhteşem bir işin ortaya çıktığı bölüm olmuş.

İkinci Kitap: Vagabondlar Kralıt
Takehiko Inoue'nin vagabond diye bir mangası var. Serseri bir şekilde edo döneminde dolaşan samuray Musashi'nin hikayesini anlatır. Jack Shaftoe kılıç ustalığı bakımından Musashi'ye rakip olamaz. Fakat onunda farklı özellikleri var ve vagabond yaşamı süresince bu özellikleri kullanarak hayatta kalıyor. Jack Vagabond olmadan önce tarihin en garip mesleklerinden birini yapıyor. Okuyunca bana hak vereceksiniz. Londra'dan ve çukurdan kaçtıktan sonra Vagabondluk serüvenlerine atılıyor.Viyana'da Türklerle olan savaşta sultanın hareminden kurtardığı Eliza, yeniçerilerden aldığı yatağan kılıcı ve "Türk" adını verdiği at ile eski kıtada serserilik yaparken Avrupa'nın, köylüsünün ve soylusunun dönem şartları içinde nasıl yaşadığını görebiliyoruz. Dönemin ünlü ticaret şehirlerine uğrarlarken, ayrıca Leibniz ile de tanışıyorlar. Bu Eliza için hayat değiştirici bir tecrübe oluyor. Aslında Jack'in bu kitapta daha çok Eliza'nın arka planını doldurmaktan başka işlevi de yok gibi duruyor. Fakat üçlü içerisinde okumayı en çok sevdiğim karakter oldu diyebilirim. Yolculukları Hollanda'da son buluyor. Burada Jack Eliza'dan ayrılıyor ve hikaye üçüncü kitaba geçiyor.

Üçüncü Kitap: Odalık
Eliza ve Daniel'in hikayesini birleştirmeyi başlarken, Newton'un matematiğe çağ atlatmasını, Leibniz'in ise bugün bildiğimiz ve kullandığımız kalkülüsü kurmasına şahitlik ediyoruz. Bugünkü ekonomi ve ticaret jargonunun kuruluşuna tanıklık ediyor, borsayı, finansal bilginin önemini ilk sesten öğreniyoruz. Fransa ve İngiltere sarayında ki politik entrikalarının içinde kalıyoruz. Eliza'nın gözünden Fransız sarayında konaklıyor, soyluların gündelik eğlencelerine, casusluğa, kriptografiye (Stephenson'un ne kadar sevdiğini bilirsiniz.) de dokunan bir anlatı okuyoruz. Stephenson Eliza ile yapmak istediği güçlü kadın karakteri yer yer cinsellik ile bayağılaştırılmış olarak hissettirse de, dönemin şartları ele alındığında ve 1600'lerin kadınları bakış açısından yola çıkıldığında anlatı için kabul edilebilir, kaçınılamaz bir tercih olarak duruyor diye düşünüyorum. Her ne kadar kendisi hesapçı, soğuk ve casusluğun tüm temel yeteneklerine sahip olan bir birey haline gelişini de okumak eğlenceli olsa da üçlü içinde ısanamadığım karakter olmasında belki kararları ve arzuları hakkında ki belirsiz anlatı en önemli etken olabilir.

Şimdi üç kitabı da kendimce özetlediğime göre asıl söylemek istediklerime geleyim. Lineer bir öykü okurken akışa kendinizi bırakırsanız hikayenin sonuna veya lineerliğin kırımına kadar çaba sarf etmeden süzülerek gidebilirsiniz. Stephenson'un anlatım tarzı ise kısa süreliği lineerlikten sonra meydana gelen sabitliğin, parabolik bir eğri ile devam edip yer yer kırınıma uğrayan bir grafik gibi olan nehirde üst akıntısı laminar, alt akıntısı türbülans, akım boyuncu bunların sürekli katman değiştirdiği bir nehirde yüzmek ve boğulmamaya çalışmadan yüzmek gibi diyebilirim. Avrupa'nın o dönemi bugünkü refah seviyelerinin temellerini atmaya başladıkları, bilimin bugün geldiği nokta için önemi tartışılmaz olan, tarihin görüdğü en zeki insanlardan bazılarının yaşadığı ve çalışmalarını geniş kitlelere ulaştırabilme şansına sahip oldukları bir aralık içerisinde geçiyor. Dolayısıyla anlatıcıların iyi konumlandırılması ve ne olayların fazlaca içinde ne de fazlaca dışında olarak tam kararında bir anlatı ile aktarılan politik gözlemlerle, bilimsel ilerleme izlenimleri okumak heyecan vericiydi.

Fakat okuduğumuz eserin bir kurgu olduğunu gözden kaçırmazsak, hayali olarak oluşturulan karakterlerin iç seslerine daha fazla yer vermenin gerekli olduğunu düşünüyorum. Üç ana karakteri de kendi düşünceleri ile tanımak isteği oluşturuyor. Yazar ise durum üzerine gözlemi neredeyse tüm kitap boyunca tercih etmiş. Bu biraz sıkıcı bir anlatım üslubuna neden olmuş diyebilirim. Daniel Waterhouse ve Eliza'nın hayatları boyunca dönemin önemli veya önemsiz, kurgusal veya gerçek karakterleri arasında hep ön sırada olarak edindikleri izlenimler tarihin o naktasındaki sıçramalara ışık tutsa bile çok fazla didaktik bir anlatı haline gelen roman yer yer okuyucuyu uzaklaştıran ve kopukluktan kurtulamayan bir yapı haline gelmekten de kaçınamıyor. Üstelik hikaye boyunca verilen bilgilerin ve döneme aşina değilseniz araştırmanız gereken donelerin çokluğu da göz önüne alınınca zorlayıcı, okumak için adanmışlık gerektiren bir roman haline gelmesi de akışa kapılmayı engelleyen bir neden olmuş.

Stephenson'un çok farklı konularda, fazlaca yazmak istediği bir roman olmuş. Borsa, ekonomi, ticaret, soyluluk, kalkulus, fizik, gezegenler, yerçekimi, mercekler, okültizm, simya, elementler, serserilik, frengi, delilik, krallar ve istekleri, köylüler ve arzuları, bilimadamları, hainler, sadıklar vs. gibi çok daha çeşitlenebilecek konularda herhangi birine tam olarak yoğunlaşmadan hepsine dokunarak bir anlatım tercih etmiş ve her şeyi anlatmaya çalışarak hiç bir şeyi tam anlatmamayı tercih etmiş. Bu yönüyle tavsiye edilirken dikkatli olunması gereken bir roman olmuş. Fakat Anathem'yı okuduysanız ve benim gibi sevdiyseniz hafif bir zorlanmayla bunun da üstesinden gelebilirsiniz. Döneme ilginiz varsa zaten sizin için bir başyapıt olabilir.

Eine echter Schmöcker! Freudig fabulierend, nie langweilig.

The whole Baroque Cycle is a sort of prequel to Cryptonomicon. He throws a bit of everything in here, so read it if you like a swashbuckling thrill ride through history and the creation of markets and finance and mathematical thought. I love it.

Barok Döngü Üçlemesi, her biri yaklaşık bin sayfalık üç kitaptan oluşan bir eser. Günümüz okurları için bırakalım böyle biner sayfalık üçlemeleri okumak, tuğla gibi tek bir kitabı bile okuyup bitirmek çok zor. Ancak ne kadar zor olursa olsun, Neal Stehenson'ın bu hacimli eseri dikkatli bir okumayı fazlasıyla hak ediyor.

Her şeyden önce, böyle bir eseri yazabilmek için çok dikkatli ve ayrıntılı bir araştırma yapmak, dönemin ruhunu çok iyi anlamak, kavramak ve elbette bütün bu bilgi yumağından bir kurgu çıkartabilmek için çok iyi yazma becerilerine, hayal gücüne ve parlak bir zekaya sahip olmak gerekiyor. Bu anlamda Stephenson her türlü övgüyü hak ediyor.

İngiltere'de Cromwell'den Muhteşem Devrim'e, Fransa'da XIV. Louis devrine, Kara Avrupa'sında 30 Yıl Savaşlarının bitimi ve Vestfalya Barışından Türklerin 2. Viyana Kuşatmasına kadar geçen dönem dünya tarihinin en ilginç dönemlerinden biri. Sonraki yüzyılları belirleyecek bütün önemli olaylar bu tarihlerde cereyan eder ve çok önemli tarihsel figürler bu dönemde sahneye çıkar. İngiltere'de iç savaş, devrimler, büyük Londra yangını, veba salgını yaşanır, Fransa'da Güneş Kral XIV. Louis hüküm sürmektedir. Altın Çağını yaşayan Hollanda'da modern anlamda para ve sermaye piyasaları filiz vermektedir. Türkler Viyana kapılarındadır, Rusya'da Büyük Petro tarihsel adımlar atmaktadır. Bu arada felsefede, bilimde büyük adımlar atılmaktadır. İşte Stephenson bu olağanüstü tarihsel dönemde krallar, imparatorlar, saray soyluları ve Wilkins, Newton, Huygens, Leibniz, Hooke gibi doğa filozoflarını, "Yarım Çüklü" vagabondlar kralı Jack Shaftoe, köle/kontes Eliza, püriten Drake'in oğlu filozof/bilim adamı Daniel Waterhouse, simyacı Enoch Root gibi roman kahramanları ile harmanlayarak muazzam bir kurgu oluşturuyor. Kurgunun nerede başlayıp nerede bittiği biraz hayal gücünüze, biraz da tarih bilginize bağlı olsa da tarihsel kurgu romanlara ilgi duyuyorsanız, bin sayfayı elinizden düşürmeden okuyacaksınız.

Stephenson'un tekniğinden de biraz bahsetmek gerekiyor. Bu bin sayfalık eserde Stephenson pek çok yazım tekniğini kullanıyor: Mektuplar, tiyatro sahneleri, bazı yerlerde en ince ayrıntısına kadar detaylı betimlemeler, bazı yerlerde uzun akışlar biçiminde diyaloglar... Kitabı okurken bazı aksiyon sahnelerinin ayrıntılı betimlemelerine, bazı bölümlerde altı aylık modalara uygunluğa varacak düzeyde ayrıntılı giysi tanımlamalarına ne gerek var diye düşünmeden edemedim; yazarın hünerlerini sergilemesi ve okur karşısında azamet gösterisi kabul ettim.

Politika, felsefe, bilim tarihi, coğrafya, piyasalar ve daha sayısız unsuruyla Barok Döngü Üçlemesi'nin ilk kitabı 10/10 puanı hak eden, bugüne kadar Stephenson ile tanışmamış okur için de zahmetli, ancak bu zahmete fazlasıyla değen bir roman.

(This is a review of the whole Baroque Cycle.)

The saga ranges over the years 1640-1714 (roughly), following three principal characters: Daniel Waterhouse, a British natural philosopher and non-conformist; Eliza, a woman kidnapped from a remote British isle and abducted into the seraglio, who is later rescued and who subsequently makes her way into the court of Versailles and the world of high finance; and Half-Cocked Jack Shaftoe, King of the Vagabonds, adventurer, galley slave, pirate, and sympathetic everyman who will out-connive everyone unless the Imp of the Perverse compels him toward actions uncommonly glorious. Along the way we meet Newton, Leibniz, Hooke, Wren, Boyle, Locke, Peter the Great, royals of Europe, harpoon-chucking Russians, insidious Jesuits, etc., etc. and are led on great many an escapade in which, as the phrase goes, hilarity ensues.

In some interview Stephenson defines science fiction as fiction that takes ideas seriously, and by that measure this is major league science fiction. There are no robots, cyborgs, or time travel, but we do encounter the beginnings of modern science (promiscuous with alchemy), the transmutation of rare earth metals into coins, credit, and finance, the operations of the British Mint and Royal Society, the various sultanates of Asia, the global slave trade, the manufacturing of watered steel, cryptography, the logistical difficulties of sailing and of naval warfare, the beginnings of steam engines, and the lived experience of London’s sewer problems, with lots of clanging swordplay along the way. None of these are merely glimpsed, but each is explored in such depth as to prompt the reader to wonder who the hell this Neal Stephenson person is and how many heads he might possess. For a guy who, as he says, gets paid to sit on his butt and make stuff up, the achievement of his series is jaw-dropping, and it is a ripping good yarn to boot, all 916 + 815 + 886 pages of it.

So Neal Stephenson officially has to be one of my favorite authors now. This book was so fun and funny with so much real historical intrigue and adventure baked in. I absolutely adore his prose and characters and I love that this is a trilogy and I get to spend another ~1600 pages traveling all over Europe and beyond with the brightest people of the Baroque Age

Βαρύ βιβλίο και μεταφορικά και στην κυριολεξία.
Τολμήστε το όμως.

You can say any sort of nonsense in Latin, and our feeble university men will be stunned, or at least profoundly confused. That’s how the popes have gotten away with peddling bad religion for so long, they simply say it in Latin.

It is assuring to see Stephenson working and waxing so Pynchonian. The author is putting in the work, sketching the details, plumbing for the argot, inserting the puns.

I've read it twice. the Waterhouse sections are divine, the others not so lofty.

This was a strong 2 or a low 3 stars for me... a book-reader mismatch for sure. Which was disappointing as I've loved most of Neal's novels.

Maybe historical fiction doesn't click for me, maybe it was something about the language. This is definitely a complex story, and I struggled to follow the main thread of it (if there is one).

*** The most mild of spoilers follow *** Nothing that doesn't appear in the book jacket, or first few pages of each section.... ***

Intrigued right off the bat by Waterhouse and Shaftoe characters, plus Enoch Root. Clearly there is a some kind of connection to the novel Cryptonomicon (and even the fictional book, the Cryptonomicon is mentioned inside the story) which took place in the 1940s and 1990s, but what? Interesting...

However Book One (Daniel Waterhouse) was a real slug, despite interesting cameos from the best and brightest of the late 1600s and early 1700s (Newton, Franklin, Huygens, etc.). Book Two (Jack & Eliza) gets more action-packed, but I'm again struggling to follow the main thread of the story. Book Three, I'm eyeing the next couple books in my queue and getting impatient to be done.

I thought of DFW's Infinite Jest more than once in regard to length and complexity, and I'm tempted to believe there is some inspiration in the style: Wallician-style footnotes (not endnotes), these little abbreviations (NS uses "re" similar to how DFW uses "w/r/t"), long exchanges of dialogue, jumbled timelines, and embedded alternative writing styles like plays, letters, etc.

Again not a bad book by any stretch, it had some parts I really enjoyed and clearly the series is beloved by many and I'm in the minority on this one, but a book shouldn't cause feelings of trepidation and impatience every time one picks it up, or an exhausted "finally!" when finishing, so book-reader mismatch overall. I will probably not read the next book in the series.

I read "Cryptonomicon" at the beginning of 2011. I loved every single page of it and decided that I should read some more Stephenson. As a result I bought "Quicksilver", put it on my to-read bookshelf and there it sat.
It's not my fault. It was a thick book and lots of much slimmer volumes fell into my hands over the years. They were quickly followed by others in the same series, just as slim and addictive. "Quicksilver" sat there, silently frowning at me like some teacher in a classroom who has decided to teach the errant schoolboy, about to push his fingers into an electric socket, a lesson, by doing nothing. Occasionally I would pick it up thinking, "I must read this sometime," thought a bit more and then decided that this was not the time... and so it went. There are other books like this, sat on the shelves.
It's surprising how books have the skill of making you feel guilty...
Anyway, the other day I finally decided enough is enough and bit the bullet and started reading. I started at page one.
Nine hundred pages later I can't understand why I didn't read this earlier. It is a tour-de-force. A masterpiece. A great work of literature. It is pithy and humorous and knowledgeable. It is a wonder. What the hell was I thinking, leaving it there on the shelf? How could I have let that vacuum in my life exist?
There are three great heroes in this book (or to be more accurate, two heroes and one heroine): Daniel Waterhouse the puritan and scholar, friend of Issac Newton and other great minds of the Seventeenth Century; Jack Shaftoe, brother of Bob, dispatcher of hanged men, vagabond king and adventurer; and Eliza, slave-girl turned financial wizard turned spy, Duchess of Qwghlm and Countess de la Zeur. It is in the company of these three that we take a voyage through the exciting latter part of the 1600s, encountering witches and pirates, alchemists and natural philosophers, decadent noblemen, puritans and revolutionaries. We live through the aftermath of the Civil war, the Restoration, the Great Plague and the Fire of London. We are there at the siege of Vienna and witness the political machinations of the Sun King and his arch enemy, the Prince of Orange. We watch the corruption of a nation and its descent into chaos.
And it's all written so beautifully. It grips us from the first words, "Enoch rounds the corner just as the executioner raises the noose above the woman's head", to the last, "Hooke took up his blade and reached for Daniel." It enthrals us, amuses and inspires us. It makes us think...

"Why is this dune here, I wonder?"
"I don't know. Tomorrow it may not be. Why do you mention it?"
"I look at all these waves, spending so much effort to accomplish so little, and wonder that from time to time they can raise something as interesting as a dune. Why, this hill of sand is equivalent to Versailles - a marvel of ingenuity. Waves from the Indian Ocean, encountering waves of Araby off the Malabar Coast, must gossip about this dune, and ask for the latest tidings from Scheveningen."
"It is normal for women, at certain times of the month, and in certain seasons of the year, to descend into moods such as this one," the prince mused.

"...for one who has just come from Versailles, it is easy to look at these waves, accomplishing so little, and to think that no matter what efforts we put forth in our lives, all we're really doing is rearranging the sand-grains in a beach that in essence never changes."

APTHORP: Burning books...is that not a favourite practice of the Spanish Inquisition?
WATERHOUSE: I have never been to Spain, Sir Richard, and so the only way I know that they burn books is because of the vast number of books that have been published on the subject.

"You'll be dead a week from now."
"I know it."
"Perfect time for a going-away party then." Pepys clapped his hands twice. Somehow this caused loud thumping noises to erupt in the hall outside.
"I cannot walk to your carriage, sir."
"No need," Pepys said, opening the door to reveal two porters carrying a sedan chair - one of the smallest type, little more than a sarcophagus on sticks, made so that its occupant could be brought from the street all the way into a house before having to climb out, and therefore popular among shy persons, such as prostitutes.

This is the first in the Baroque Trilogy. That means there's another two of these great tomes... About two-thirds of the way through I realised that I had best get the other two so that I can read them... they're sat there, on the book shelf, right at the bottom, the most recent acquisition... They're a bit big... a bit thick...