Мураками, отново свива вселената в няколко мига , книга за загубата , за силата на любовта и пепелта която остава в душата след като любимия вече не е там в твоята орбита .

Nell'oscuro silenzio dell'esistenza, vite si sfiorano come pianeti vagabondi, sfiorandosi senza mai appartenersi o condividersi. In questa triste analisi della generale solitudine rientra anche quella che ognuno vive personalmente: quella barriera forse autoimposta che separa un io possibile da altri possibili. E che, talora, rende quasi estranei persino a se stessi.