...
Show More
Τελειώνοντας με τον Σολωμό και πριν αρχίσω με τον Σούτσο, αποφάσισα να βάλω εμβόλιμο το συγκεκριμένο βιβλίο του Κράιτον.
Ο Κράιτον που διάβασα για τον μήνα Απρίλιο, και το πρώτο του βιβλίο που γράφτηκε τον 21ο αιώνα. Θα γράψει άλλα 5.
Δύο θα εκδώσει ενώ είναι εν ζωή (Το κράτος του φόβου, Μετά) και 3 μετά θάνατον (Στις θάλασσες των πειρατών, Μικρόκοσμος Dragon Teeth).
Το Prey ή Θήραμα όπως είναι ο ελληνικός του τίτλος, για μένα ξεκίνησε ως θρίλερ επιστημονικής φαντασίας και κατέληξε να είναι τρόμος. Υπήρχε μια έντονη αίσθηση παράνοιας που μου θύμισε πολύ Το Μωρό της Ρόζμαρι.
Το θέμα του παρόντος μυθιστορήματος είναι οι επιπτώσεις που (θα) έχει ο άνθρωπος όταν τεχνητοί μικροοργανισμοί που αυτοαναπαράγονται, βγουν εκτός ελέγχου και θήραμά τους ο άνθρωπος.
Ο χειρότερος εφιάλτης ενός αρνητή εμβολίου. .
Με ενδοφλέβια ένεση εκατομμύρια νανορομπότ (μικρότερα από μικροτσίπ) μπορούν να μπουν στο αίμα και ακολούθως σε όλο σου το σώμα. Και πλέον είσαι κάτι περισσότερο από μαριονέτα.
Ο κλασικός Κράιτον με άλλα λόγια.
Παίρνει ένα ενδιαφέρον επιστημονικό θέμα (νανοτεχνολογία) και το μετατρέπει σε κάτι τρομακτικό.
Είναι του είδους των βιβλίων που πολλές φορές τα απολαμβάνω: Ενημερώνομαι περί επιστημονικών θεμάτων αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και η απαιτούμενη δράση και πλοκή για να κρατιέμαι σε εγρήγορση και το ενδιαφέρον μου να διατηρείται ζωντανό.
Αυτά τα λίγα είχα να πω περί Κράιτον, διότι όπως ξαναείπα με βιβλία που απολαμβάνω, πολλές φορές δεν έχω και πολλά να πω.