Robert Dahl is a professor of Political Science at Yale. This book is a great book for anyone who wants to understand the fundamentals of Democracy in America.
Bu eser, Dahl'ın ölümünden önceki son günah çıkartması olarak okunabilir. Günah işlemiştir, çünkü demokrasinin aslında son derece sorunlu ve yetersiz bir siyasal yöntem olduğunu vurgulamadan, bu literatürün demokrasi güzellemesine doğrudan itirazda bulunmadan liberal demokrasinin kapitalizmle (ekonomik eşitsizlik) olan ilişkisine/birbirlerini mümkün kıldığına değinmiş, hatta sosyalist ekonomik sistemin bulunduğu yerlerde kendiliğinden otoriterleşmenin olduğunu iddia etmiştir. Fakat kitabın ikinci yarısında, işlediği bu günahı adeta affettirmeye girişmiş, ekonomik eşitsizlik doğuran kapitalizm varken insanların demokrasi gibi sorunlu bir sistemle yönetileceğini, gerçek siyasal eşitliğe (yani poliarşiye) ancak ekonomik eşitlik sayesinde varılabileceğini söyleyip sonlandırmıştır. Dahl'ın bu tutarsızlığı ilk bakışta demokrasi ile poliarşi arasında kurduğu farktan kaynaklanıyor gibi görünebilir, ancak okuyucular olarak "Madem sorunluydu, neden bu kadar övdün, madem ekonomik eşitlik gerekiyordu neden sosyalizmi aşağıladın?" diye sorduğumuzda karşımıza Dahl'ın ehven-i şer mantığıyla mevcut sistemi meşrulaştırması, adını açıkça telaffuz edemese de liberal demokrasi eleştirisi çıkar; ölmeden önce ağızdan çıkan son bir itiraf gibi.
At first i thought this might be a three star read but the fluff of words (paragraphs not saying much) made me think it was two stars and then the repeated repitition of concepts made me want to give it one star.
Chapter 11 on "Parties and Electoral Systems" was disappointing (as were most of the chapters). I did appreciate Chapter 15 > "Why Market Capitalism Favours Democracy."
Other reviewers mentioned it being a textbook > perhaps for Grade VI Social Studies.
عرض اليكس دي توكفيل في كتابه الديمقراطية في امريكا فكرة اساسية وهي ان المساواة تشكل خطراً حقيقياً على الحرية، فحسب رأيه ان ازدياد المساواة يزيد من عدة احتمالات في الديمقراطية احدها حكم الغوغاء او الارهاب، والذي سيزداد قوة لان الرأي العام يقف وراء الغوغاء وهذا يمثل عنده احد اكبر عيوب الديمقراطية. بالاضافة لذلك يرى توكفيل ان الاغلبية وممثليها قد يتصرفون بصورة قانونية ولكنها غير عادلة، لانها حتماً ستتعارض مع مصالح واراء كيان اخر هو الاقلية.
حجة توكفيل الاساسية تتمثل في : ان الديمقراطية لا يمكن ان تتواجد بغير درجة عادية من المساواة الاقتصادية والاجتماعية والسياسية، غير ان هذه المساواة الضرورية جداً للديمقراطية تهدد الحرية، فالديمقراطية تتطلب المساواة، غير ان درجة المساواة ضرورية جداً للديمقراطية لكي توجد، تحمل معها ايضاً احتمالاً بأن النظام الديمقراطي قد يتحول الى شكل من الاستبداد لم يسبق له مثيل تاريخياً.
رداً على توكفيل يصوغ روبرت أ. دال عدة من التساؤلات (في كتابه مقدمة الى الديمقراطية الاقتصادية )و يجد ان توكفيل لم يورد الاجابة عنها في جزئي كتابه الديمقراطية في امريكا واحد اهم هذه التساؤلات : لنفترض انه امكننا ان نضع معياراً للتعرف على حالات ظلم الاغلبية وطغيان الاغلبية، لكن ستبقى هناك مشكلة عويصة هي بماذا ينبغي ان نقارن اداء النظم الديمقراطية؟ ولنفترض اننا وفقاً للمعايير نقبل ان الديمقراطية تتصرف بصورة استبدادية و ظالمة، ولكن وفقاً للمعايير نفسها نتبين ان كل النظم تتصرف احياناً بطريقة ظالمة ومستبدة، فأين يتركنا ذلك؟ واذا كانت الديمقراطية تتصرف بطريقة استبدادية حقاً كباقي النظم الاخرى، فسوف يكون من الصعب اعتباره عيباً خاصاً بالديمقراطية وحدها، والسؤال هنا سيوجه : هل الديمقراطيةاكثر عرضة لهذا النوع من الاثام من اية بدائل لها؟