Es el clásico autor que tiene mucho ruido pero pocas nueces.

Un pueblo al que acude una familia con problemas. Allí le recibe su padre y abuelo rico. Alguien rapta niños en el pueblo y hay gente que nunca envejece. Los recién llegados se verán involucrados.

Love all of John Saul's books. He focuses on teenagers, at least all the books of his that I've read were that way. I empathized with his lead characters because I always feel like an outsider, which his characters always wind up being. Saul mixes it all up with some Sci-fi to boot.

La historia se lleva a cabo principalmente en Villejuene, muy cerca de Orlando Florida, y por lo tanto uno se imaginaria que es un lugar feliz por estar a unos kilómetros de Disney, sin embargo no es así, en ese lugar vive el tenebroso, un ser que hace algo a los niños, los cambia y deja diferentes... vacíos. En esta historia tenemos como personajes principales a Kelly y Micheal, jóvenes que son diferentes a la mayoría, con un deseo de soledad y sensacion de ser perseguidos por un horrible mostro, que nos podemos encontrar en este libro, bueno una sensación enorme de angustia y suspenso, en la cual tenemos a un antagonista despreciable y aterrador, como siempre en los libros de John Saul el plano principal serán los niños, ellos sufrirán y serán atormentados desde inicio hasta el fin de la historia.

Villejeune, een klein stadje aan de rand van een moeras, een occulte sekte en twee families die op sinistere wijze met elkaar verbonden blijken te zijn.


De boeken van John Saul had ik al een tijdje op mijn radar staan en was dan ook blij verrast toen ik een leuke stapel titels op de kop kon tikken in de kringloop.
Er valt niet zo heel veel te vinden over de schrijver. Geen interviews en weinig recensies. Ik weet wel dat hij vanaf zijn eerste publicatie meteen een bestseller auteur was en dat zijn boeken als horror gecategoriseerd worden. Hij heeft een flink aantal hoge scores op goodreads. Toch kom je zijn naam niet tegen in lijstjes met 'de beste horrorboeken'. Na het lezen van dit boek begrijp ik dat ergens wel.

Het geraamte van het verhaal zit stevig in elkaar. John Saul weet het geheel kundig op te bouwen en alle personages dragen iets bij aan het plot. Je merkt dat hier een ervaren schrijver aan het werk is. Het probleem alleen is dat de personages niet tot leven komen. Ik probeerde er al lezende achter te komen waar dit aan lag, maar ik kon het niet duiden. Totdat er een passage langskwam in het boek dat alles wat ervoor geschreven was ontsteeg en ik meteen zag wat er daarvoor ontbrak: voelbare emoties tussen de personages. Het was een scene waar het verhaal van opbloeide en alles wat daarna volgde meteen meer gewicht had. Plots bekommerde ik me iets meer om de personages. Maar het probleem is dat je inmiddels al op pagina 130 bent en er niet meer van dit soort passages volgen. Ik mis in het boek ook het alledaagse. John Saul had meer kleine, voor iedereen herkenbare, dingetjes in het verhaal mogen stoppen. Liedjes op de radio, een fles cola die terloops uit een koelkast wordt gepakt, niet opgeruimd speelgoed. Noem maar op. Alledaagsheden die als ankerpunten fungeren waardoor de lezer het gevoel krijgt in een echte wereld te vertoeven. De wereld die de schrijver nu schetst voelt door het gebrek daarvan onaf en blijft op afstand.

Het moeras speelt een grote rol in het boek. Maar net als de personages komt helaas ook het moeras niet helemaal tot leven. Ik bedacht me tijdens het lezen vaak hoe graag ik zou willen dat het moeras een entiteit zou zijn, een personage op zich. Dat had het boek goed gedaan, maar het kwam eerder bedompt dan broeierig over.

Ik vind niet dat John Saul een uitgesproken stijl heeft. Het proza is over het algemeen goed te lezen, maar er staan ook zinnen die niet lekker lopen en soms afbreuk doen aan de context. Daartegenover kom je gelukkig ook zinnen tegen die je voor je plezier een paar keer opnieuw leest. Ik heb de vertaling gelezen, dus het kan zijn dat er tijdens het vertaalwerk het een en ander niet goed over is genomen.

Ondanks alle aanmerkingen heb ik me prima vermaakt met dit boek. Er zitten behoorlijk wat occulte elementen in (waarvan ik al snel enthousiast word) en John Saul laat een paar keer goed zien dat hij nagelbijtende scenes neer kan zetten.

Dit was mijn eerste kennismaking met het werk van John Saul en had gehoopt wat enthousiaster te zijn. Toch ben ik nog wel nieuwsgierig naar zijn eerdere werk uit de jaren 70 en 80. Misschien dat dat me meer weet te bekoren. Maar voor nu blijven die boeken nog even in de kast staan.

Saul is good for a nice, quick, fun read. It reads like one of those weird B-movies from the '70s or '80s, back when they were focused on strangeness rather than referential humor and disgust.
It has a little bit of science fiction in it but it's superficial. This is a story of supernatural horror, using the real life setting of Florida swamps to create an atmosphere of terror.
The only other Saul I've read was The God Project... and there are definitely similar themes here, but this book is a lot more fun because Saul doesn't even try to stay grounded in the real world. It's more a story of nightmares, and that's where my favorite horror fiction tends to come from.

Sixteen-year-old Kelly Anderson (from Atlanta) has been dreaming of a very old, sinister man trying to reach out to her for most of her life. She sometimes catches a glimpse of him in her mirror. Kelly also doesn’t feel like she fits in with the other kids. Eventually, an unhappy Kelly tries to commit suicide. Her adoptive parents (Mary and Ted) decide to go back home to Villejeune, Florida, to live with Ted’s father in his large house. One day Kelly meets another boy (Michael Sheffield) who seems to be experiencing the same thing she is (seeing the old man in the mirror). And she feels a connection with Michael. They like going to the swamp. They sometimes feel like it is calling to them. But what is happening deep in the swamp? Why do children gather? Who is the man known as the Dark Man?

I thoroughly enjoyed this book. It was a very entertaining read. I especially liked the great descriptions of the dark, murky swamps. They were very atmospheric. I liked Kelly and Michael, and Michael’s little sister Jenny (who I was worried for later in the book). The main characters were interesting, and the others… the swamp people, the evil Dark Man performing his rituals, were really eerie. The Dark Man was totally creepy. Another fine read by John Saul.

John Saul was one of my first favorite authors. This is a supernatural thriller that takes place in the swamp. There is a cult of children that follow the Dark Man. The Dark Man has ulterior motives for his cult. I liked the setting of the swamp and using children and teenagers as the victims added to the creepiness. I am a sucker for supernatural themes that are explained by science (even though the science is ludicrous) and that is prevalent in this novel. There are several moral themes throughout this book. Examples would be a mother's love for her child or how man is corrupt in their attempts to retain their youth. The twists and turns kept my interest throughout.

Es una lectura sencilla y te engancha rapido, lo que hace que puedas leer varias paginas por dia, aunque tengo que admitir que la idea es prometedora y engancha, hay cosas que son muy predesibles y el libro no se molesta en ocultar, sin embargo creo que es bueno y lo recomiendo

Another John Saul book... Another horror revolving around children and science.
"Darkness" is scary, for me it really made me shiver at some points. I really liked it and I think the plot was interesting. For a first time read it was captivating and entertaining. I like Saul's books and I think he is a good writer in the horror genre.
"Darkness" has some good points, like the plot, the bad guy(s) and the climax of the story. It also has some less than good points, but I think those are more due to the time it was written (and the time I read it).
I would recommend this book to anyone interested in a horror story and to all John Saul's fans.

3.5
In search for an interesting horror novel I saw the name of John Saul. The plot seemed interesting and I bought the book. This was entertaining enough but I struggled a little with both the plot and the writing style. Especially in the middle of the book.

The mythology didn't really work for me. The read seemed more like YA than adult fiction to me. Nonetheless, I was happy to stick with it until the end and it was interesting.

Is this the technically best written book ever? Surely not. Is it predictable at times? Absolutely!
But it’s an excellent pulp fiction horror novel, without much gore, but a lot of suspense and (for me at least) a very nice ending!
Pulled me out of a reading slump so that’s an extra star! Loved it, will definitely read more John Saul in the future.

You can never go wrong with a Horror classic as one from the one and only John Saul!! Another great reread even after 30 years!! Still chills me to the marrow.

When this book was originally published in 1991 it was groundbreaking in it's scenes of disturbing and messed up as hell horror! The Anderson family leave Atlanta after Ted, the father loses his job. They have a 16 year old daughter Kelly who is going thru a lot of emotional and rebellion problems, and they decide to move back to Villajeune Florida, where Kelly was born. As Kelly starts acting out with dying her pink, smoking, and getting obsessed with a boy named Michael who knows the swamp like no one else in town, she decides to go for a walk after getting into it with her father.
Kelly sees and hears a voice that she cannot see and it calls to her, someone is telling her of the 'Dark Man', a figure that has existed for years here, and she is bound to find out if he is real or not. She does not return, after getting lost. What they come back to is something beyond belief, a swamp town riddled with children and babies disappearing, strange children seen in the swamps at night with glowing almost animal like eyes, sounds of weird chanting, and drums never heard before. Then Kelly sees and feels something.....something that will make Ted and his family wish they had never came back to Villejeune.

This book deals with some pretty messed up subject matter, including child abuse, cannibalism, body horror, and Voodoo. There are many scenes that literally had me shivering and wondering what the hell I would do if I was ever in the situation of trying to make someone believe what I was telling them is the truth, and with no luck what so ever. It is a tense, and quickly paced horror story that John Saul is always and was so great at doing. This book dealt with a subject matter and ways of terror that I have never heard of ever before in a book, and that is what I love about all of Sauls writing.

I give it a high 4.5 Stabby rating and recommend it to anyone who really wants to read a book that makes them say when they finish....'What the hell did I just read!?' Do you want to take a night time walk thru the swamps in Villajeune Florida.....? Let's go.