“I hope you will grow up gentle and good, and never learn bad ways; do your work with a good will, lift your feet up well when you trot, and never bite or kick even in play.”



This book was such a pleasant surprise! I did not expect it to be such a page-turner. With its short, straight-to-the-point chapters; the didactic yet never preachy writing style, the clean prose, and the beautiful characters, it made an amazing quick read that will definitely stay in my mind for quite some time. According to the author, this book was supposed to be a sort of "manual" to show people how to treat a horse the right way - changes in the economy had made the use of horses more widespread and many people found themselves in the situation of owning horses but with no experience on how to train them or take care of them - but it reads more as a "manual" on how to be a decent human being, by seeing the cruelty and kindness in men through the nonplussed eye of an animal. Reading this bittersweet story about the delicate relationship between humans and animals, one cannot help to think about those times when, as a kid, we used to play "animals", and try to imagine how a horse would think and talk. Beautiful, enticing read; sometimes heartbreaking. It made me aware of some awful ways people used to treat horses back then. Oh well, some treat them like that today still. A reminder to always be kind with all creatures, regardless of how many legs they have. Heartwarming ❤

Black Beauty, Anna Sewell

Black Beauty is an 1877 novel by English author Anna Sewell.

It was composed in the last years of her life, during which she remained in her house as an invalid.

The novel became an immediate best-seller, with Sewell dying just five months after its publication, but having lived long enough to see her only novel become a success.

With fifty million copies sold, Black Beauty is one of the best-selling books of all time.

The story is narrated in the first person as an autobiographical memoir told by the titular horse named Black Beauty—beginning with his carefree days as a foal on an English farm with his mother, to his difficult life pulling cabs in London, to his happy retirement in the country.

Along the way, he meets with many hardships and recounts many tales of cruelty and kindness.

Each short chapter recounts an incident in Black Beauty's life containing a lesson or moral typically related to the kindness, sympathy, and understanding treatment of horses, with Sewell's detailed observations and extensive descriptions of horse behavior lending the novel a good deal of verisimilitude.

عنوانهای چاپ شده در ایران: «زیبای سیاه»؛ «سیاه زیبا»؛ نویسنده: آنا سیوئل (سول)؛ تاریخ نخستین خوانش: روز هجدهم ماه نوامبر سال1990میلادی

عنوان: زیبای سیاه؛ نویسنده: آنا سیوئل (سول)؛ مترجم: منوچهر کریم زاده؛ امید اقتداری؛ تهران، فرهنگخانه اسفار، 1368، در 313ص، موضوع داستانهای نویسندگان بریتانیا - سده 19م

عنوان: زیبای سیاه؛ آنا سیوئل (سوئل)؛ مترجم: فرینوش ایرانبدی؛ تهران، توسن، 1369، در 273ص؛

عنوان: سیاه زیبا؛ آنا سول؛ مترجم: فرمهر منجزی؛ تهران، مدرسه، 1377، در 150ص؛

عنوان: زیبای سیاه؛ آنا سوول؛ مترجم: عبای راهبی؛ مشهد، نخست، 1380، در 111ص، شابک9649061479؛

عنوان: زیبای سیاه؛ آنا سوول؛ مترجم: منوچهر کریم زاده؛ امید اقتداری؛ تهران، لوح فکر، 1382، در 255ص، شابک9649403159؛

عنوان: زیبای سیاه؛ آنا سوول؛ مترجم: جبیب گوهری راد؛ تهران، نیک پیام، 1382؛ در 128ص، شابک9648439001؛

عنوان: زیبای سیاه؛ آنا سول؛ مترجم: شیوا مقانلو؛ تهران، ثالث، 1392، در 200ص، شابک9789643807320؛

داستان این کتاب از زبان یک اسب سیاه، که نخست «سیاه»، و سپس «زیبای سیاه» نامیده می‌شد، بیان می‌شود، و به بیان درد و رنج اسب‌ها در سده ی نوزدهم میلادی، و بیان بدرفتاریهای انسانها با اسبها می‌پردازد؛ کتاب «زیبای سیاه»، رمانی نوشته ی «آنا سوول» است، که نخستین بار در سال1877میلادی منتشر شد؛ «زیبای سیاه»، اسبی جوان، زیبا، خوشرفتار، و قوی است؛ او در ماههای نخستین زندگیش، به همراه مادر عزیز خویش، و نگهدارنده ی مهربانشان، آزاد و رها، در علفزارهایی سرسبز گشت و گذار میکند و میتازد؛ اما زمانی که صاحبان «زیبای سیاه» مجبور میشوند او را بفروشند، او از یک زندگی‌ سرشار از راحتی و مهربانی، به دنیایی پر از رنج و کار و بیرحمی وارد میشود؛ او با شجاعت، تا جاییکه میتواند کار میکند، و از دست انسانهایی رنج میبرد، که با حیوانات بدرفتاری میکنند؛ اما «زیبای سیاه»، روحیه و عزمی شکست ناپذیر دارد، و مصمم است که از آن شرایط جان سالم به در ببرد؛

نقل از متن مترجمان: امید اقتداری، منوچهر کریم‌زاده؛ تهران، لوح فکر، 1382هجری خورشیدی؛ در 255ص: (دیگر داشتم زیبا می‌شدم. پوست سیاه و براقم لطیف و نرم شده بود؛ یک پای سفید داشتم و ستاره‌ ی سفید زیبایی روی پیشانی‌ ام بود؛ همه‌ی این‌ها باعث می‌شد که من را خیلی زیبا بدانند؛ تا چهار ساله نمی‌شدم، صاحبم من را نمی‌فروخت؛ چون عقیده داشت پسربچه‌ ها نباید مانند مردها کار کنند، و کره‌ اسب‌ها تا خوب بزرگ نشده‌ اند، نباید مانند اسب‌ها کار کنند؛ وقتی چهار ساله شدم، «اسکوییر گوردن» آمد من را ببیند؛ چشم‌هایم، دهانم و پاهایم را وارسی کرد؛ همه را لمس کرد، بعد باید پیش روی او راه بروم، یورتمه بروم و تاخت بزنم؛ به نظر می‌آمد که از من خوشش آمده؛ گفت: «وقتی خوب تعلیم داده شود، خیلی خوب از آب درمی‌آید.»؛

صاحبم گفت که خودش من را تعلیم خواهد دارد، چون نمی‌خواهد من بترسم، یا صدمه ببینم؛ برای اینکار وقت تلف نکرد؛ و از همان روز بعد شروع کرد؛ ممکن است همه ندانند تعلیم دادن چیست؛ بنابراین آن را شرح می‌دهم؛ تعلیم یک اسب، یعنی به اسب یاد بدهند که یک زین و یک افسار را تحمل کند، و بر پشتش مرد، زن، یا بچه‌ای را حمل کند؛ و درست همان‌طوری که سوارش می‌خواهد، راه برود، و رفتار آرامی داشته باشد؛ علاوه بر این باید یاد بگیرد که یک یوغ، یک دم‌بند بپوشد، و وقتی که این‌ها را به او می‌پوشانند، بی‌حرکت بایستد؛ بعد یک گاری یا کالسکه خصوصی، به پشتش بسته شود، طوری که اسب نتواند بدون کشیدن آن به دنبالش راه یا یورتمه برود؛ اسب باید به میل سوار خود، تند یا کُند قدم بردارد؛ هرگز نباید از چیزی که می‌بیند رَم کند یا با اسب‌های دیگر حرف بزند؛ یا گاز بگیرد، یا لگد بزند، یا هیچ اراده‌ ای از خودش داشته باشد، و همیشه خواست صاحبش را انجام دهد؛ حتی اگر خیلی خسته یا گرسنه باشد، اما بدتر از همه این است که وقتی یراق گذاشته شد، اسب نه موقع شادی، می‌تواند بپرد، و نه موقع خستگی می‌تواند دراز بکشد؛ پس می‌بینید که تعلیم دادن چه چیز مهمی است!؛

من، البته از مدت‌ها پیش به افسار و سربند، و به آرام هدایت شدن در مزرعه، و کوچه‌ها عادت کرده بودم؛ اما، حالا باید یک دهنه و افسار می‌داشتم؛ صاحبم، مثل همیشه مقداری علف به من داد، و پس از آن‌که مقدار زیادی نوازشم کرد، دهنه را در دهانم گذاشت، و افسار را محکم کرد

اما چیزِ نفرت‌انگیزی بود! آن‌هایی که هرگز دهنه در دهانشان نداشته‌ اند، نمی‌توانند بفهمد که دهنه داشتن چه احساس بدی به وجود می‌آورد؛ یک تکه فولاد سردِ سخت، به کلفتی انگشت یک انسان، به داخل دهانت فشار داده می‌شود؛ بین دندان‌ها و روی زبانت! دو انتهای آن از گوشه‌ی لبت بیرون می‌آید و با تسمه‌ هایی روی سرت، زیر گلویت، دور بینی‌ات و زیر چانه‌ات، محکم نگه داشته می‌شود؛ به‌ طوری که به هیچ طریقی نمی‌توانی از شَرِّ این چیزِ نفرت‌انگیزِ سفت خلاص بشوی. خیلی بد است! خیلی بد!؛

دست کم من این‌طور فکر می‌کردم؛ اما می‌دانستم که مادرم همیشه وقتی بیرون می‌رفت، این‌ها را می‌پوشید، و همه‌ ی اسب‌ها وقتی بزرگ می‌شدند، می‌پوشیدند؛ خلاصه، به کمک علف‌های خوش‌مزه، و نوازش‌ها و کلمه‌ های مهرآمیز، و روش ملایم صاحبم، یاد گرفتم که دهنه و افسارم را بپوشم)؛ پایان نقل

تاریخ بهنگام رسانی 26/09/1399هجری خورشیدی؛ 16/07/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی

Everyone thinks of the Disney movie for children when talking about Black Beauty but they may not realize that Anna Sewell’s intent was for an adult audience and not for children. The novel was originally published in 1877 and is a classic study of the Victorian mindset of animals, specifically horses, treatment. It is a novel that is told from the viewpoint of the horses which is quite interesting. And because the Victorians enjoyed a moral story with lessons, it will be very different from what modern readers might expect. Readers will get to know the English countryside as well as the hard-working world of city life in London.

When we meet Black Beauty he is still on the farm where he was born and his mother is with him teaching him how to be a good horse.

I hope you will grow up gentle and good, and never learn bad ways; do your work with a good will, lift your feet up well when you trot, and never bite or kick even in play.

Do your best wherever it is, and keep up your good name.

This is a story about using kindness as the ultimate method for training any animal. We see the cruelties instilled by humans upon such noble creatures. Ginger is mistreated and misbehaves willfully due to never being shown love or gentleness. Black Beauty’s life is full of many different places and people who care for him. It is not all pleasant and idyllic though. What is wonderful, to me, is being able to view the world through the eyes of the horses.

If a thing is right it can be done, and if it is wrong it can be done without; and a good man will find a way.

You may read online here.

This a very touching novel by Anna Sewell who described the abuse of bearing rein in the horses. Nowadays this question of mistreatment of animals is becoming a harsh reality even in the XXI century.

A movie was made based on this book Black Beauty (1994).

This was a very quick read. Heartwarming and enlightening. A happy ending is always welcome. That is a rarity these days.Really enjoyed it.

Black beauty is the only book written by Anna Sewell. I bought this book may be 17+ years ago, when I used to read illustrated and abridged versions of literature. Later on I deduced that would leak out the story's essence and turn it into complete fragility.

However, the story here is more of an annoyance to me. It is a story of a horse's life. I believe we cannot learn lessons from a horse's life as they are not humans and are not created for the same reasons we are created for.

I understand the value the author tried to focus on of treating animals, especially horses, with fairness, careness (if that is even a word!), and tenderness.

I was expecting a story similar to that of "Spirit" and that would be much more thrilling.

Yet the story is terribly boring, with chapters that seems so repeatedly written with different characters that you actually forget who was whom. Moreover, the part were Black Beauty meets Ginger again is devastating, the only difference between them was nothing to do with their attitude, but apparently mere luck of being sold to the right person. Or rather putting it right: Fate.

This is my SECOND read this vacation