This is the Banville novel that has most benefited from rereading.

Leituras de 2022

Sudário [2002]
Orig. Shroud
John Banville (

Πρόκειται για ένα συναρπαστικό και προκλητικό μυθιστόρημα, πολύ όμορφα και τόσο λεπτομερώς σχεδιασμένο ώστε ανταμείβει τον αναγνώστη σε κάθε επίπεδο.
Το «Σάβανο» είναι το δεύτερο μέρος της άτυπης μα ουσιαστικής τριλογίας του Μπάνβιλ.
Ξεκινώντας απο το βιβλίο
«Η έκλειψη» και ρίχνοντας τίτλους τέλους με το
«Αρχαίο φως».
Αδιαμφισβήτητα, και τα τρία μυθιστορήματα διαβάζονται και ανεξάρτητα χωρίς να επηρεάζεται
η εξαιρετική πεζογραφία του Μπάνβιλ σε κάποιο επίπεδο προσληπτικής ικανότητας ως προς την πλοκή και την εξέλιξη.

Μα αν διαβαστούν ως τριλογία, τα έργα αυτά είναι επιεικώς εξαιρετικά, καθώς δένει γύρω τους μια αόρατη χορδή θανάτου, μια βιωματική ψυχωτική νεκρολογία,
μια εκστατική έκλειψη ολοκληρωμένων αισθήσεων
και παραισθήσεων, σε όλα τα τμηματικά παραλειπόμενα των χαρακτήρων και των καταστάσεων, δημιουργώντας ένα περίτεχνο λογοτέχνημα.

Ένα σάβανο αποτρόπαιας και αθώας αυτοχειρίας,
για τις συναισθηματικά διαταραγμένες ψυχές αντιπαρατίθεται και εξομοιώνεται συμβολικά με το ταφικό ύφασμα του Ιησού.

Παραλληλισμοί αλήθειας ή ψεύτικες αντιφάσεις αφθονούν σε κάθε σκηνή της τραγωδίας, της σταύρωσης, της λύτρωσης, της μεταθανάτιας υστεροφημίας, που τείνει να γίνεται εμμονή,
ειδικά για όσους υπάρχουν με κλεμμένες αναπνοές,
απο μπουκάλες οξυγόνου στερημένης αυτοσυνείδησης.

Πως μπορούν να ζουν στην σκοτεινή μορφή μιας εξαπατημενης κοινωνίας, με την επίφαση της διανόησης πίσω απο τον όγκο της πνευματικής ανεπάρκειας, συγκριτικά με αυτό που υποδύονται, μα περιστασιακά και επίπονα κι αυτό
τους αρνείται.

Η πανοπλία μιας άλλης υπόστασης, μιας ζωής που μετρούσε τους χτύπους της καρδιάς
με κάθε προσδοκία επιτυχίας.
Και όταν αυτή εκπληρώθηκε, ίσως, σταμάτησε να χτυπά, απο την άρνηση της ζωής να επιτρέψει την μυστικά κοσμική καταξίωση του Χάροντα,
να αντιπαρατίθεται σε ξένο σώμα, και όχι σε αυτό,
που όρισε η φύση της ατομικής ταυτότητας,
ίσως και όχι.

Στο «Σάβανο», ο διαβόητα και μεθοδευμένα δυαδικός
Άξελ Βάντερ είναι ένας καθηγητής, ένας αξιόπιστος μελετητής σε κάποιο κολέγιο στην Καλιφόρνια. Δημιουργώντας μια ευαίσθητη και γεμάτη εντάσεις μελέτη σχετικά με την ταυτότητα του ατόμου, έχοντας γράψει φιλοσοφικά βιβλία ειδικά, για την φύση της ταυτότητας, σαν βετεράνος του ψεύδους και της προδοσίας, σαν χλευαστής των ακλόνητων θεσμών και αξιών περί οικογενειακής τιμής, ηθικής πιστότητας, φιλίας, πατρίδας και αξιοπιστίας, άγεται και φέρεται απο την κακόβουλη συναισθηματική κενότητα και πετυχαίνει.
Αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως βαθυστόχαστος ακαδημαϊκός ερευνητής της ύπαρξης και σαν αδίστακτος τρομοκράτης κάνει απαλλοτρίωση αιματηρών ιστορικών παραδόσεων
για να καπηλευτεί ιερά και όσια
και να εκμεταλλευτεί ευχερώς οποιεσδήποτε συνθήκες προκύψουν.

Ένας άρρωστος, εκδικητικά ερωτευμένος και διαταραγμένος ψυχικά άγγελος , ένας αποτρόπαιος αγνός και αθώος ανταποκριτής καταρρακωμένης ευφυΐας, με την μορφή μιας νεαρής γυναίκας η οποία παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο και στα τρία βιβλία, παραδόξως, βουβά και αθόρυβα, κατειλημμένη απο τους μεθυσμένους δαίμονες του μυαλού της
και της σπάνιας λατρευτικής μανίας που καταφέρνει να αποσπάσει τις στιγμές που εικονικά και επικοινωνιακά, ζει, ερωτεύεται τον καθηγητή του ψεύδους,
ενώ έχει εντρυφήσει στις συνθήκες της ζωής του και γνωρίζει ποιον υποδύεται και ποιος είναι στην πραγματικότητα.

Οι ασυμπτωματικοί χαρακτήρες του Μπάνβιλ,
και τα γεγονότα που συνταράσσουν εσωτερικές διαδικασίες σύμπλευσης, δεν θυσιάζονται ποτέ για χάρη της πλοκής και της γρήγορης εξελιξης.
Ενώνονται παραδόξως,
και αναλύουν τα σκοτεινά κομμάτια του παρελθόντος,
με τις φωτεινές συναισθηματικά
και συνειδησιακά σπασμένες απάτες που διαιωνίζονται στο όνομα της ανθρωπότητας.

Ένα αριστουργηματικά τραγικό και πολύ μελαγχολικό βιβλίο με ισχυρή δύναμη γραφής που αναστέλλει τις δυσπιστίες και εμφορείται απο όλα τα χρώματα και τα αρώματα, της πίστης, της τέχνης και της κατάθλιψης.

As one should expect from John Banville the book reads more like poetry than fiction. The recollections unwind from one thing to another and a moment in time hardly feels a moment of time in reading John Banville. The protagonist has lived his life as farce. Being self-centered and somewhat jealous has still left him some self-pity which makes him feel attached a troubled women. The book is to be read for sheer style of Banville's writing. The plot for me was secondary.