...
Show More
ولفگانگ آمادئوس موتسارت
با آن که در آن زمان هنوز این اختلال شناخته شده نبود، بعضی با مطالعه ی رفتارهای موتسارت، به این نتیجه رسیده اند که او مبتلا به اوتیسم بوده: قوه ی شنوایی حساس، نیاز به حرکت دادن دائمی دست و پا، و در یک مورد، وقتی حوصله اش سر رفته بوده، پریدن و پشتک زدن روی میز و صندلی ها و در آوردن صدای گربه.
آلبرت آینشتاین
عدم قدرت ارتباط با دیگران، حساسیت به لمس شدن توسط د��گران، اخراج از مدرسه به خاطر مشکلات یادگیری، و انتخاب مکان های دور از دیگران برای مطالعات فیزیکی.
استنلی کوبریک
معروف است که این کارگردان معروف، وسواسی جنون آمیز داشته که همه ی جزئیات بی شمار صحنه های فیلم، دقیقاً همان طور که در ذهن اوست تصویر شوند و به این ترتیب، بارها و بارها، یک صحنه ی جزئی را برداشت می کرده.
تیم برتون
همسر این کارگردان (هلنا بونهام کارتر، بازیگر) وقتی برای یک فیلم، راجع به اوتیسم مطالعات جانبی می کرده، ناگهان متوجه می شود که بیشتر خصوصیات این اختلال، در همسر او نیز موجود است.
افراد دیگری هم جزء این لیست شم��ده شده اند، از نیوتون و ویتگنشتاین، تا داروین و میکل آنژ، و حتی لیونل مسی.
در داستان مصور "تیمارستان آرکام" یکی از پرستارها راجع به جوکر می گوید: ما نمی توانیم با اطمینان او را تحت "دیوانه" طبقه بندی کنیم، شاید او دارای گونه ای "فرا-عقل" باشد، که در اثر تکامل نوع انسانی ایجاد شده باشد.
در این شرایط است که آدم به فکر می رود که آیا اوتیسم حقیقتاً نوعی اختلال است یا نوعی فرا-انسان بودن؟ آیا می توان به صرف این که نابغه ای انعطاف ناپذیر است و نمی تواند با دیگران ارتباط برقرار کند، او را دچار اختلال دانست؟ شاید این ها لوازم نبوغ هستند؟
با آن که در آن زمان هنوز این اختلال شناخته شده نبود، بعضی با مطالعه ی رفتارهای موتسارت، به این نتیجه رسیده اند که او مبتلا به اوتیسم بوده: قوه ی شنوایی حساس، نیاز به حرکت دادن دائمی دست و پا، و در یک مورد، وقتی حوصله اش سر رفته بوده، پریدن و پشتک زدن روی میز و صندلی ها و در آوردن صدای گربه.
آلبرت آینشتاین
عدم قدرت ارتباط با دیگران، حساسیت به لمس شدن توسط د��گران، اخراج از مدرسه به خاطر مشکلات یادگیری، و انتخاب مکان های دور از دیگران برای مطالعات فیزیکی.
استنلی کوبریک
معروف است که این کارگردان معروف، وسواسی جنون آمیز داشته که همه ی جزئیات بی شمار صحنه های فیلم، دقیقاً همان طور که در ذهن اوست تصویر شوند و به این ترتیب، بارها و بارها، یک صحنه ی جزئی را برداشت می کرده.
تیم برتون
همسر این کارگردان (هلنا بونهام کارتر، بازیگر) وقتی برای یک فیلم، راجع به اوتیسم مطالعات جانبی می کرده، ناگهان متوجه می شود که بیشتر خصوصیات این اختلال، در همسر او نیز موجود است.
افراد دیگری هم جزء این لیست شم��ده شده اند، از نیوتون و ویتگنشتاین، تا داروین و میکل آنژ، و حتی لیونل مسی.
در داستان مصور "تیمارستان آرکام" یکی از پرستارها راجع به جوکر می گوید: ما نمی توانیم با اطمینان او را تحت "دیوانه" طبقه بندی کنیم، شاید او دارای گونه ای "فرا-عقل" باشد، که در اثر تکامل نوع انسانی ایجاد شده باشد.
در این شرایط است که آدم به فکر می رود که آیا اوتیسم حقیقتاً نوعی اختلال است یا نوعی فرا-انسان بودن؟ آیا می توان به صرف این که نابغه ای انعطاف ناپذیر است و نمی تواند با دیگران ارتباط برقرار کند، او را دچار اختلال دانست؟ شاید این ها لوازم نبوغ هستند؟