فوکو در این کتاب سعی داره بعضی از باورهای اشتباه ما در مورد سامانه‌ي سکسوالیته رو اصلاح کنه و از خواننده می‌پرسه چرا فکر می‌کنه امیال جنسی‌اش سرکوب شده یا در گذشته سرکوب می‌شده و چرا انسانِ امروز احساس می‌کنه هر چه بیشتر امیال جنسی‌اش رو بروز بده و ب گفتمان تبدیل کنه، آزادی بیشتری داره.
بنابر نظر فوکو این بخش از خواسته‌های انسان به‌شدت به نهادهای قدرت و سیاست روز وابسته است و نه فقط مثل باقی بخش‌های زندگی یک انسان به سیاست وابسته که اصلاً کاملاً زیر سلطه‌ی آن است و حتی ظهور شخصی مثل فروید نه صرفا به خاطر نبوغ شخص او، که لازمه‌ی دوران سیاسی خاص خود اوست. نهادهای قدرت بدنه‌ی اجتماع را به سمت این دیدگاه یا دیدگاه دیگر سوق می‌دهند و باورهای ما بیش از آن‌که به اخلاق، مذهب یا نگرش خودمان مرتبط باشد کاملاً در دست قدرت است که در عصر ما به جای دراختیار داشتن حق مرگ، مدیریت حق زندگی اجتماع را به عهده گرفته و به خاطر آن‌که نقش خود را به‌خوبی ایفا کند، فرد فرد ما را به سمت این دیدگاه سوق داده که سکسوالیته‌ی ما بخش بسیار گسترده‌ای از هویت‌مان را تشکیل می‌دهد و در تمامی رفتارها و افکار ما ردی از آن را پیدا می‌کند و آن را به گفتمان می‌گذارد و ما را به اعتراف وامی‌دارد تا حدی که حس می‌کنیم حتی باید درباره‌ی ریزترین افکار جنسی‌مان به بحث بنشینیم و در کتاب‌ها، فیلم‌ها و هر اثر دیگری به آن رجوع کنیم. فوکو می‌گوید دلیل این‌همه پرحرفی نه سرکوب پیشین انسان که کاملاً خواست قدرت موجود است و مثال‌های تاریخی می‌آورد و بسیاری از نگرش‌هایمان را زیرورو می‌کند و در آخر حدس می‌زند هیچ بعید نیست آیندگان به نسل کنونی بخندند و از خود بپرسند چرا این نسل از انسان‌ها اعتقاد داشتند در هر چیز ردی جنسی به‌جاست و ما برای آن‌ها همان‌قدر عجیب خواهیم بود که انسان قرون وسطی برای ما.

"السلطة توجد في كل مكان، ليس لانها تشكل كل شيء، وانما لانها تأتي من كل مكان.أما ال سلطة بما تحتويه كشيء دائم، متكرر، جامد، ذاتي- الإنتاج ، فليست سوي مفعول المجموع الذي يرتسم انطلاقا من كل هذه الحركيات،التسلسل الذي يعتمد علي كل واحدة منها ويحاول بالمقابل تثبيتها.
"السلطة ليست مؤسسة، ولا هي بنية، انها ليست قوة معينة قد تكون وقفا علي البعض: بل انها الاسم الذي نمنحه لوضعية إستراتيجية معقدة في مجتمع معطي."
بعد هذا النص لك ان تتخيل مدي تركيب وعمق أفكار هذا الكتاب الصغير الحجم ولكن مليء بالاشكالات المتعلقة بخطاب الجنس والجنس لذاته وصراعاته مع السلطة بمعناها الفضفاض ليس بمعناها المتداول .

Diskursus, diskursus, diskursus ... diskursus. Foucault seletab teoses lahti seksuaalsuse "represseerimist" läbi ajaloo. Huvitav lugemine, aga ma ei oska sellele konventsionaalses hindamisskaalas hinnet panna. Tegu on ajaloolis-filosoofilise uurimusega, mida tundub väär nõndaviisi hinnata.





Diskursus. (seda sõna kohtab selles teoses paarsada korda)